Underground Halls Vol. 157 (ICARUS WITCH, RECEIVER)

«Πόσα αντίτυπα έχει πουλήσει το συγκρότημα; Από ποια εταιρεία κυκλοφορεί το album; Παίζει μέσα κανένας γνωστός;». Ερωτήματα που τουλάχιστον εδώ, δεν υφίστανται. Και δεν υφίστανται, διότι πολύ απλά, δε μας ενδιαφέρουν οι απαντήσεις τους. Η ποιότητα στη μουσική είναι αυτό που μας ενδιαφέρει. Το να ανακαλύπτει κανείς νέες αγαπημένες μπάντες εκεί που δεν το περιμένει, θα αποτελεί πάντα, εκτός από μεγάλη ικανοποίηση, την πλέον ευχάριστη πρόκληση, καθώς κι εμείς είμαστε πρωτίστως οπαδοί. Σε μια στήλη λοιπόν όπου τα «αδηφάγα» αυτιά των ολοένα και αυξανόμενων φίλων της δεν έχουν σύνορα, έτσι κι εμείς θα προσπαθούμε κάθε φορά να παρουσιάζουμε τη μεγαλύτερη δυνατή γκάμα ήχων και συγκροτημάτων. Άλλωστε, κανένα best seller δε θα υπήρχε, αν δεν υπήρχε η σκηνή του UNDERGROUND.

ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ/ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ: ICARUS WITCH
ΤΙΤΛΟΣ ΔΙΣΚΟΥ: “No devil lived on”
ΣΥΝΘΕΣΗ:
Andrew D’Cagna – Φωνητικά
Quinn Lukas – Κιθάρες
Jason Myers – Μπάσο
Noah Skiba – Τύμπανα
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Cleopatra Records
ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ:
Official site
Bandcamp
Facebook
Spotify
YouTube

Αν ο δρόμος σε βγάλει ποτέ στο Wheeling της δυτικής Virginia, υπάρχει πιθανότητα να ανταμώσεις τον πολυπράγμονα Andrew D’Cagna, να ασχολείται με κάποιο από τα συγκροτήματά του, είτε τραγουδώντας, είτε παίζοντας κιθάρα, μπάσο, τύμπανα και γράφοντας στίχους. Μπορεί να τον βρεις να παίζει retro heavy rock, doom metal, heavy metal, power metal, black metal, ανάλογα τα κέφια του και σε ποια φάση θα τον πετύχεις. Το μόνο σίγουρο είναι πως ο άνθρωπος είναι ένας ολοκληρωμένος μουσικός, ένας πλήρης καλλιτέχνης και με ό,τι καταπιάνεται, το κάνει καλά.

Τούτη τη φορά, η στήλη μας τον συνέλαβε με τους ICARUS WITCH, να κυκλοφορεί το έκτο τους album, “No devil lived on”. Πριν απ’όλα, πρέπει να πούμε πως δεν είναι ούτε αληθές, ούτε τιμητικό για τους ICARUS WITCH να αναφέρονται απλά ως μέρος του NWOTHM. O μπασίστας και ιδρυτής Jason Myers κυκλοφόρησε τον πρώτο τους δίσκο (“Capture the magic”), με εντελώς διαφορετικό line-up και χωρίς τον Andrew, το 2005, όταν δεν είχαμε ιδέα περί ENFORCER κλπ «ηγετών». Συνεπώς, αν πρέπει οπωσδήποτε να τους εντάξουμε σε αυτό το κίνημα, ας τους θεωρήσουμε τουλάχιστον από τους πρωτεργάτες αυτού, σε εποχές μάλιστα που το ευρύτερο heavy/power δεν έσφυζε από ζωή.

Πάμε τώρα στο νέο album. Sci-fi concept διαβάζω, sci-fi thriller συγκεκριμένα, περί ενός δυστοπικού μέλλοντος, όπου μπλέκονται διαστημικοί μάγοι, μάγισσες, «μεσσίες» και τύραννοι, σε έναν πόλεμο με έπαθλο τη Γη. Δεν θα επεκταθώ παραπάνω, στο πολύ ωραία «χτισμένο» site της μπάντας μπορείς να διαβάσεις τους στίχους, ακούγοντας τη μουσική. Εδώ, θα σταθούμε σε αυτή. Είναι που λες, πολύ ωραίο το heavy/power των ICARUS WITCH. Απλό, άμεσο, χωρίς να γίνεται απλοϊκό, πολύ σωστά παιγμένο, εννοείται έχει ως οδηγούς μπάντες σαν τους QUEENSRYCHE, CRIMSON GLORY, FATES WARNING, ενώ κοιτάζει πότε-πότε και στην Ευρώπη των post 2000 IRON MAIDEN και (ακόμη λιγότερο) των DIO.

Πεντακάθαρος ήχος από τους Brad Cox (VELVET REVOLVER, BUCKCHERRY, SOD) και Troy Glessner (DISTURBED, Devin Townsend), δυνατές μελωδίες, άψογα φωνητικά από τον D’Cagna (μια από τις πιο χαρακτηριστικές «χροιές» της σκηνής), ωραία, ευκολομνημόνευτα τραγούδια με πολύ στρωτή και ευχάριστη ροή… όλα πάνε καλά για τους Αμερικανούς σε τούτο το album. Αν υπήρχαν και 1-2 συνθέσεις που να σε «καθήλωναν», θα μιλούσαμε επί άλλων δεδομένων. Αλλά κι έτσι, το “No devil lived on” αξίζει κάθε προσοχής και εκτίμησης.

(7,5 / 10)

ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ/ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ: RECEIVER
ΤΙΤΛΟΣ ΔΙΣΚΟΥ: “Whispers of Lore”
ΣΥΝΘΕΣΗ:
Νικολέττα Κυπριανού – Φωνητικά
Ανδρέας Κυριακού – Κιθάρες
Χαράλαμπος Βασιλείου – Κιθάρες
Λοΐζος Κουκουμάς – Μπάσο
Γιάννης Ξάνθου – Τύμπανα
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Gates Of Hell Records
ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ:
Bandcamp
Facebook

Ταξιδάκι στην Κύπρο και συγκεκριμένα στη Λευκωσία, για να βρούμε τους RECEIVER. Αν ήσουν στο φετινό Up the Hammers, ξέρεις ήδη το όνομα, περί τίνος πρόκειται και πιθανότατα σου έκαναν και σένα την ίδια πολύ καλή εντύπωση που έκαναν και σε μένα, με την παραπάνω από καλή εμφάνισή τους. Το ντεμπούτο τους με τίτλο “Whispers of lore”, το οποίο στο «παρά πέντε» δεν κυκλοφόρησε τις ημέρες του fest, βλέπει τελικά τα φώτα της δημοσιότητας και εμείς, αφού το ακούσαμε, μιλήσαμε με τον Ανδρέα, το έναν από τους δύο κιθαρίστες του group. Αλλά ας τα πάρουμε με την σειρά τα πράγματα.

Στο NWOTHM ανήκουν οι RECEIVER, αν και κάποια στιγμή θα πρέπει να σταματήσουμε να αναμασάμε αυτόν τον όρο, μιας και μπάντες όπως οι ENFORCER που τον ανέδειξαν, είναι ήδη βετεράνοι. Αλλά ας είναι, για την οικονομία της συζήτησης, θα τον κρατήσουμε. Συνεπώς, τα «κουκιά» για το τι παίζουν ή τι μπορεί να παίζουν οι Κύπριοι, είναι «μετρημένα»: Heavy metal ισόποσα εμπνευσμένο κυρίως από το NWOBHM και τις Η.Π.Α, με επικό πρόσημο και folk (κέλτικες συγκεκριμένα) προεκτάσεις και με τους IRON MAIDEN, RIOT, WARLORD, DOMINE του “Champion eternal”, MANILLA ROAD, SARACEN, SLOUGH FEG και άλλα, ανάλογης υφής συγκροτήματα, να αποτελούν τα πρόσθετα «σημεία αναφοράς».

Το σημαντικότερο ατού όμως των RECEIVER, δεν είναι άλλο από το ότι στο studio ακούγονται όπως στο live. Κερδίζουν πόντο/πόντους μόνο και μόνο από αυτό. Ναι ξέρω, κανονικά το αντίστροφο θα έπρεπε να μου κάνει εντύπωση, αλλά πρώτα τους είδα «ζωντανά» και μετά κυκλοφόρησαν δίσκο, δε φταίω εγώ για το παράδοξο της πρότασης. Τέλος πάντων, αυτό που θέλω να πω είναι πως στο album η μπάντα ακούγεται λες και παίζει και ηχογραφεί τον δίσκο επιτόπου. Και αυτό, αγαπητέ/αγαπητή μου, είναι πολύ δύσκολο, πίστεψέ με. Ειδικά η Νικολέττα, η οποία εκτός από τραγουδίστρια είναι και η δημιουργός του πολύ ωραίου, vintage εξωφύλλου, κερδίζει άνετα τις εντυπώσεις.

Καλύτερη στιγμή του “Whispers of Lore”, η διασκευή στο “Wilderness theme” από το soundtrack του “Golden axe”. Όχι γιατί όντως είναι η καλύτερη, έχει πολλά ωραία και ολοκληρωμένα τραγούδια μέσα ο δίσκος τα οποία θα μπορούσαν να ξεχωρίσουν, αλλά για τα τόσα φραγκοδίφραγκα που έχω χαλάσει στο εν λόγω arcade. Θα πρότεινα να γίνει το δικό τους “The Ides of March” και με αυτό να ανοίγουν κάθε τους live. Επίσης στο cd μόνο, υπάρχει ένα επιπλέον κομμάτι, το “Prowess and decay”.

Τα παιδιά από την Κύπρο έχουν πολύ μεράκι, είναι καλοί μουσικοί, το πάθος τους περισσεύει, οι επιρροές είναι σωστές… ξεκίνησαν με το δεξί! Τους εύχομαι ολόψυχα ακόμη καλύτερη συνέχεια αν και, χωρίς να πρέπει να το λάβουν αυτό ως προτροπή προς εφησυχασμό, μερικοί ακόμη δίσκοι της αξίας του “Whispers of Lore”, έτσι κι αλλιώς θα στελέχωναν μια αξιολογότατη δισκογραφία. Συγγνώμη, μα δεν μπορώ να παραβλέψω και να μην σχολιάσω την απίστευτη μετριότητα (στην καλύτερη) που έχει κατακλύσει το NWOTHM στρατόπεδο και αποθεώνεται λες και ακούμε κάθε φορά το νέο “Killers”… δηλαδή, αν όλες αυτές οι μπούρδες αξίζουν επαίνων, μπάντες της αξίας των RECEIVER τι είναι; Οι νέοι IRON MAIDEN; Πάμε για κουβέντα τώρα.

(7,5 / 10)

Ανδρέα σε καλωσορίζω στο Rock Hard και στα Υπόγεια Δώματα και σε συγχαίρω για το “Whispers of Lore”!
Καλώς σας βρήκα! Σε ευχαριστώ πολύ και για την ευκαιρία που μου δίνεις για να πω λίγα λόγια για το album και για το συγκρότημα.

Πρώτα-πρώτα, από πού εμπνευστήκατε το όνομά σας και ποια η σημασία του;
Το όνομα σχετίζεται με τις καταβολές και τα αρχικά βήματα της μπάντας. Απολογούμαι για την «ψευτο-μυστηριακή» ατμόσφαιρα (γέλια) αλλά ενδεχομένως στο μέλλον να μπορούμε να παρέχουμε μια πιο ολοκληρωμένη απάντηση, στιχουργικά ίσως.

Νομίζω αργήσατε λίγο να κυκλοφορήσετε την πρώτη σας δουλειά, ως μπάντα υπάρχετε από το 2011 και έχουμε 2023. Τι μεσολάβησε όλα αυτά τα χρόνια;
Σωστά τα λες, ναι. Βασικά η αρχική σύνθεση της μπάντας είχε πρωτοεμφανιστεί στην heavy metal σκηνή της Κύπρου γύρω στο 2011, ηχογραφώντας ένα demo, το “Unite”, που είχε κάνει τρομερή εντύπωση τόσο στην underground heavy metal σκηνή της Κύπρου/Ελλάδας όσο και σε εμένα προσωπικά! Ακολούθως τα παιδιά από το αρχικό σχήμα σκορπίστηκαν σε διάφορα μέρη της Γης για σπουδές και έτσι κάπως έσβησε αυτό το δυνατό «μπάσιμο», καθώς υπήρχαν αρκετές δυσκολίες για πρόβες, σύνθεση τραγουδιών, ζωντανές εμφανίσεις κτλ.

Και πως έγινες εσύ μέλος;
Διατηρούσα στενή φιλία με τα παιδιά, κυρίως με τον Χαράλαμπο και τον Λοΐζο και κατά την περίοδο που είχε μεσολαβήσει από το 2013 μέχρι το 2016-2017 περίπου, με κάθε ευκαιρία που μου δινόταν, τους ρωτούσα τι γίνεται με την μπάντα, τόνιζα πόσο εξαιρετικό είναι το “Unite” και επέμενα ότι παρ’ όλες τις δυσκολίες, δεν έπρεπε να το βάλουν κάτω, όφειλαν να συνεχίσουν. Κάπου εδώ, φτάνουμε στο 2017. Μαζευόμασταν στο σπίτι του Χαράλαμπου ή στο δικό μου, εγώ έπαιρνα αραιά και που την κλασσική κιθάρα μου και παίζαμε κανένα τραγούδι «της παρέας», έτσι για τον χαβαλέ. Σε μια φάση που παίζαμε ξαναρωτάω, ίσως για εκατοστή φορά (γέλια), τι γίνεται με την μπάντα, τώρα που είναι πίσω στην Κύπρο να το ξαναβάλουν μπρος, με τον Χαράλαμπο να μου λέει ξανά για τις δυσκολίες που υπήρχαν. Τότε κάπως το έφερε η κουβέντα και… να ‘μαι και γω! Κάπως έτσι λοιπόν ξεκίνησε το νέο κεφάλαιο της μπάντας με ακόμα δυο νέα μέλη να συμπληρώνουν την πεντάδα, την Νικολέτα Κυπριανού (φωνή) και τον Γιάννη Ξάνθου (τύμπανα).

Οπότε, ξεκινήσατε να δουλεύετε από την αρχή…
Ναι! Παλαιές και νέες συνθέσεις μπήκαν στην εξίσωση, ολοκληρώθηκαν μέσα από πρόβες και άλλες συναντήσεις, η μπάντα μετά από κάποιες ζωντανές εμφανίσεις το 2018 και 2019 ταξίδεψε Αθήνα για ηχογραφήσεις στο τέλος του 2019 και τσουπ! Κορονοϊός! Αφότου τελειώσαμε το mixing και το mastering του άλμπουμ το 2020, θα μπαίναμε σε καραντίνα για δυόμιση χρόνια περίπου και αυτό μας πήγε πίσω δυστυχώς, όπως φυσικά όλο τον κόσμο. Όμως ήμασταν πεπεισμένοι και σίγουροι για το υλικό μας. Μέσα σε αυτή την περίοδο στείλαμε το άλμπουμ στην Ιταλική Gates of Hell Records για συνεργασία, πήραμε θετική απάντηση και να ’μαστε «στο σήμερα», με τη μπάντα να είναι πανέτοιμη για το release στις 10 Νοεμβρίου!

Το “Whispers of Lore” έχει ξεκάθαρο μουσικό προσανατολισμό. Στιχουργικά όμως, είναι το ίδιο ξεκάθαρο; Με τι καταπιάνεται;
Δεν θα έλεγα ότι είναι το ίδιο ξεκάθαρο, αλλά όταν ο ακροατής δώσει βάση στα τραγούδια, θα βρει και στιχουργικά τους συνδετικούς κρίκους, που εκφράζονται μέσα από ιστορίες, εμπειρίες και την δική μας πραγματικότητα και φαντασία. Σε γενικές γραμμές, θα μπορούσα να πω ότι τo “Whispers of Lore”, μέσα από τα τραγούδια του, απευθύνεται στον καθημερινό αγώνα της ανθρωπότητας… Στην κοινωνική αδικία, στον ιμπεριαλισμό και στη μάταιη και κακόβουλη υποβάθμιση της ανθρώπινης υπόστασης, που είναι ο πόλεμος. Μέσα από τη φαντασία και την αλληγορία, εκφράζονται μουσικά οι κοινωνικές ανησυχίες μας.

Ανήκετε στην συνεχώς αναπτυσσόμενη πτέρυγα του NWOTHM, που αποτελείται από groups με γυναικεία φωνητικά. Τί σας δίνει η παρουσία της Νικολέττας στο μικρόφωνο, από ερμηνευτικής απόψεως;
Σίγουρα μας δίνει πολλά, άλλα προσωπικά βλέπω κυρίως ένα λυρισμό και ένα βάθος στην ερμηνεία της Νικολέττας, που έρχεται να προσθέσει ακόμα περισσότερα στο επικό/παραδοσιακό στοιχείο που προσπαθούμε να εντάξουμε στις συνθέσεις της μπάντας, χωρίς βέβαια αυτό να είναι αυτοσκοπός, καθώς τα τραγούδια μας έχουν αρκετό classic heavy στοιχείο. Σίγουρα το εύρος της φωνής της βοηθά πάρα πολύ στο συγκεκριμένο είδος και το γεγονός ότι δεν θα ακούσεις «μια από τα ίδια» με τα ανδρικά high-pitched φωνητικά που είναι διάχυτα στον χώρο του NWOTHM, το βλέπουμε με θετικό πρόσημο (σ.σ: εγώ πάλι βλέπω να πηγαίνει η φαλτσαδούρα σύννεφο στο NWOTHM, αλλά ας μη γίνομαι κακός).

Η ίδια έχει φιλοτεχνήσει και το εξώφυλλο. Τι βλέπουμε σε αυτό;
Το εξώφυλλο του “Whispers of Lore” έχει βασιστεί κυρίως στα τραγούδια “Whispers of Lore” και “Prowess and decay” (κομμάτι μπόνους στο CD) στα οποία επικρατεί το μαγικό και υπερφυσικό στοιχείο. Θέλαμε να απεικονίσει την πραγματικότητα αυτών κυρίως των τραγουδιών, ενσωματώνοντας μερικά στοιχεία και από άλλα κομμάτια. Θεωρήσαμε ότι το artwork του άλμπουμ θα έπρεπε να μοιάζει σαν αρχαίο βιβλίο με vintage χαρακτηριστικά, δίνοντας έτσι την ιδέα ότι κάθε τραγούδι αποτελεί μια ιστορία, για να το εξερευνήσει ο ακροατής σαν να διαβάζει τα κεφάλαια ενός βιβλίου.

Κάτι που το πετύχατε απόλυτα! Διάλεξέ μου τώρα τρία κεφάλαια/τραγούδια που ξεχωρίζεις από το άλμπουμ/βιβλίο και πες μου το «γιατί»
Αν και ειλικρινά λατρεύω όλα τα τραγούδια του δίσκου, για διαφορετικούς λόγους το κάθε ένα (σ.σ: δεν υφίσταται αυτή η απάντηση, πάμε παρακάτω), αφού μου το ζήτησες (σ.σ: έτσι μπράβο), θα ξεχωρίσω το “Unite”, το “Arrow” και το “Starchaser”.

To “Unite” λόγω demo, έτσι;
Ε ναι, αν δεν υπήρχε αυτό το τραγούδι, δεν θα ήμουνα εδώ να μου κάνεις ερωτήσεις (γέλια)! Πέραν της πλάκας, εγώ όποτε παίζω αυτό το τραγούδι με τα παιδιά αισθάνομαι ξανά οπαδός, επειδή το λάτρευα για πολλά χρόνια πριν γίνω μέλος της μπάντας. Τώρα το συναίσθημα είναι ακόμα πιο δυνατό, καθώς καταφέραμε να το βγάλουμε επίσημα και να το δώσουμε στο κόσμο έτσι όπως του αξίζει. Το “Αrrow”, γιατί βγάζει ένα μοναδικό λυρισμό που σε ταξιδεύει και για το γεγονός ότι βασίζεται σε μία πραγματική ιστορία αντίστασης, η οποία μεταφέρεται στιχουργικά με έναν, ας μου επιτραπεί να πω, εξαίσιο τρόπο. Νομίζω ότι καταφέραμε να μεταφέρουμε τον ακροατή με τον τρόπο που αναπτύσσεται μουσικά, σε εκείνο το μέρος που εκτυλίσσεται το θέμα του και στο επαναστατικό του συναίσθημα. Εγώ τουλάχιστον, έτσι νιώθω όποτε το ακούω. Τέλος το “Starchaser”, γιατί είναι ένα τραγούδι που αναφέρεται σε μία προσωπική μου εμπειρία, το οποίο έμενε για χρόνια στο συνθετικό μου συρτάρι και μέσα από την ένταξή μου στη μπάντα, πήρε σάρκα και οστά!

Μερικά λόγια για την Ελληνική σκηνή; Ελλαδίτικη και Κυπριακή. Αγαπημένες μπάντες, αγαπημένοι δίσκοι…
Αμφότερες οι σκηνές στο χώρο του underground heavy metal έχουν να επιδείξουν εξαιρετικές μπάντες, που κατά την ταπεινή μου άποψη, δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα από άλλες σκηνές ανά τον κόσμο. Αγαπημένες μπάντες για εμένα είναι οι δικοί μας MIRROR, ARRAYAN PATH, SOLITARY SABRED, DRAGONBREATH, HARDRAW, RUSTX και από τις Ελληνικές οι SACRAL RAGE, WAR DANCE, DARKLON, STRAY GODS, REFLECTION, σίγουρα και πολλές άλλες που ίσως να μην μου έρχονται αυτήν την στιγμή στο μυαλό, να αναφέρω. Προσωπικά, εκτιμώ αρκετούς δίσκους από την σκηνή, νομίζω αν αρχίσω την αναφορά δεν θα έχει τελειωμό και δε θα ήθελα να αδικήσω, άθελα μου, κάποιους.

Σας απολαύσαμε πρόσφατα στο Up the Hammers. Εντυπώσεις; Κάποιο κρυφό ή και φανερό όνειρο-απωθημένο υπάρχει, όσον αφορά τις live εμφανίσεις;
Το λατρέψαμε γιατί ήταν η πρώτη μας φορά εκτός Κύπρου και επειδή ως οπαδοί έχουμε έρθει πολλές φόρες στο εν λόγω φεστιβάλ, αυτή η συναυλία έχει (και θα έχει) ξεχωριστό μέρος στην καρδιά μας. Πήραμε πολλά θετικά σχόλια από κόσμο που πρώτη φορά άκουγε την μουσική μας και αυτό μας έδωσε απέραντη χαρά και  δύναμη για το μέλλον. Προσωπικά για έμενα ήταν και ένας «αγώνας δρόμου» το συγκεκριμένο live, καθώς ενάμιση μήνα πριν την εμφάνιση μας στο Up The Hammers είχα κάνει εγχείρηση στον καρπό του χεριού μου και χρειάστηκε πολλή επιμονή (και πόνος) για να είμαι σε θέση να παίξω. Νομίζω όμως ότι τα κατάφερα και όλα πήγαν μια χαρά στην τελική, κάτι που το κάνει μια εμπειρία που θα μου μείνει πραγματικά αξέχαστη.

Σίγουρα σαν μπάντα θα θέλαμε να παίξουμε περισσότερο στο εξωτερικό και φυσικά να ξαναρθούμε Ελλάδα και τώρα με την κυκλοφορία του άλμπουμ ελπίζουμε να μας δοθούν περισσότερες ευκαιρίες για να το πράξουμε. Σαν όνειρο-απωθημένο, εγώ θα έλεγα ίσως το να κάνουμε ένα mini tour εκτός Κύπρου. Θα ήταν ιδανικό και μια μοναδική εμπειρία για όλα τα μέλη της μπάντας… Ίσως και μια εμφάνιση σε κάποιο από τα κάπως πιο μεγάλα φεστιβάλ του εξωτερικού.

Έχεις κάποιον ή κάποιους δίσκους να μας προτείνεις να ακούσουμε, από τη φετινή χρονιά; Τι σε έχει κερδίσει;
Θα πρότεινα το ντεμπούτο των BLOOD STAR, το “First sighting”, με εξαιρετικά γυναικεία φωνητικά και αυτό (σ.σ: τα γράψαμε εδώ για αυτό το μικρό διαμάντι) και επίσης αναμένω με ανυπομονησία το “Spectral domain” των SOLITARY SABRED για φέτος, για το οποίο είχα και ένα sneak-peak! (σ.σ: θα τα πούμε στο άμεσο μέλλον για τούτους εδώ)

Ανδρέα τα τελευταία λόγια, δικά σου!
Ελπίζω να κατάφερα να δώσω μία μικρή «γεύση» από το τι μπορεί να αναμένει ο κόσμος από το “Whispers of Lore” και κάποιες ενδιαφέρουσες πληροφορίες για την μέχρι τώρα πορεία της μπάντας, πάντα μέσα από την δική μου σκοπιά. Είναι πολύ ευχάριστο το ενδιαφέρον και η αγάπη που μας έδειξε ο κόσμος μόλις ανακοινώθηκε η κυκλοφορία και ελπίζω να μπορέσουμε να είμαστε αντάξιοι των προσδοκιών τους, μετά από όλη αυτή την περίοδο αναμονής!

Τέλος, θα ήθελα και εγώ με την σειρά μου να ευχαριστήσω εσένα και το Rock Hard  για την ευκαιρία που μου έδωσες να πω λίγα πράγματα, εδώ στα Υπόγεια Δώματα, για το συγκρότημα αλλά και για το επερχόμενο μας άλμπουμ. Το εκτιμούμε απέραντα, ελπίζουμε να το βρείτε ενδιαφέρον, όταν αυτό κυκλοφορήσει στις 10 Νοεμβρίου και φυσικά να τα πούμε σύντομα και από κοντά σε κάποια μουσική σκηνή/φεστιβάλ! Until then…

…metal on!

Παρουσίαση/συνέντευξη: Δημήτρης Τσέλλος

Live φωτογραφίες RECEIVER: Έλενα Βασιλάκη