Πόσα αντίτυπα έχει πουλήσει το συγκρότημα; Από ποια εταιρεία κυκλοφορεί το album; Παίζει μέσα κανένας γνωστός;». Ερωτήματα που τουλάχιστον εδώ, δεν υφίστανται. Και δεν υφίστανται, διότι πολύ απλά, δε μας ενδιαφέρουν οι απαντήσεις τους. Η ποιότητα στη μουσική είναι αυτό που μας ενδιαφέρει. Το να ανακαλύπτει κανείς νέες αγαπημένες μπάντες εκεί που δεν το περιμένει, θα αποτελεί πάντα, εκτός από μεγάλη ικανοποίηση, την πλέον ευχάριστη πρόκληση, καθώς κι εμείς είμαστε πρωτίστως οπαδοί. Σε μια στήλη λοιπόν όπου τα «αδηφάγα» αυτιά των ολοένα και αυξανόμενων φίλων της δεν έχουν σύνορα, έτσι κι εμείς θα προσπαθούμε κάθε φορά να παρουσιάζουμε τη μεγαλύτερη δυνατή γκάμα ήχων και συγκροτημάτων. Άλλωστε, κανένα best seller δε θα υπήρχε, αν δεν υπήρχε η σκηνή του UNDERGROUND.
Μαζεύοντας λοιπόν τις τελευταίες κυκλοφορίες της χρονιάς, ξεκινάμε από την Πορτογαλία, όπου θα βρούμε τους βετεράνους IRONSWORD, στην επιστροφή τους με το “Underground” EP. Τρία χρόνια πέρασαν από το πολύ καλό “Servants of Steel”, αλλά σε αυτά τα τρία χρόνια, συνέβησαν πολλά στις τάξεις τους. Τούτο το EP σηματοδοτεί μια ολοκληρωτική αλλαγή, καθώς τον τραγουδιστή / κιθαρίστα / αρχηγό Tann (κατά κόσμον João Fonseca), πλαισιώνουν πια δύο πρώην μέλη των θρυλικών MANILLA ROAD, ο μπασίστας Phil Ross και ο drummer Neudi. Από την στιγμή που υπήρξε ανάγκη νέων μελών, δε θα μπορούσα να σκεφτώ ιδανικότερους από αυτούς τους δυο για την εντελώς “MANILLA ROAD” (με τις όποιες OMEN αναφορές) μουσική της μπάντας. Τέσσερα κομμάτια θα βρεις εδώ (“Underground”, “A witch shall be born”, “The Tree of Woe”, “Tombs of Eternity”… πόσο Conan θες και αντέχεις στο metal σου;) και σαν να μην αρκούσαν αυτά, στο δεύτερο και στο τέταρτο θα ακούσεις στα τύμπανα άλλα δυο μέλη των MANILLA ROAD, τους Rick Fisher και Randy Foxe, αντίστοιχα. Δεν χρειάζονται πολλά λόγια. Όλοι οι οπαδοί του group και του επικού underground metal, αν δεν το έχουν ήδη ακούσει, θα το ακούσουν. Και εμείς, μαζί τους, θα περιμένουμε το επόμενο full length του group, ακονίζοντας από τώρα τα σπαθιά μας. (Bandcamp – Spotify – Facebook)
Δημήτρης Τσέλλος
Συνεχίζουμε πιο βόρεια, στην Σουηδία, μια από τις παραδοσιακές Ευρωπαϊκές δυνάμεις του σκληρού ήχου. Από δω έρχεται και το δίδυμο των Riaan (τύμπανα) και Renwar (φωνητικά και όλα τα υπόλοιπα όργανα) με την ονομασία LIGHTLORN που κυκλοφόρησε φέτος το ντεμπούτο άλμπουμ του, το οποίο ακολούθησε το ΕΡ τους “These nameless worlds” του 2022 και ονομάζεται “At one with the night sky”. Με το black metal ασχολούνται οι LIGHTLORN, στην ατμοσφαιρική του εκδοχή, όμως όπως πολύ συχνά γίνεται στο συγκεκριμένο ιδίωμα τα τελευταία αρκετά (έως πολλά) χρόνια, οι Σουηδοί δε μένουν στο ατμοσφαιρικό μονοπάτι, αλλά πηγαίνουν ένα βήμα παραπέρα, πειραματιζόμενοι σε πολύ ικανοποιητικό βαθμό για τους φίλους του post – black metal. Παράξενη ατμόσφαιρα, χαοτικά σε σημεία φωνητικά, ήχοι που επαναλαμβάνονται δίνοντας την δική τους χροιά, σε αυτήν την πραγματικά πολύ ενδιαφέρουσα προσπάθεια των LIGHTLORN, οι οποίοι ίσως να θυμίζουν και κάπου WHITE WARD στα περάσματά τους και τις αλλαγές τους από το ατμοσφαιρικό στο χαοτικό και από εκεί στο πιο uptempo. Επτά τραγούδια αναζήτησης, τραγούδια που ψάχνουν με τους στίχους την εσωτερικότητα αλλά και το απώτερο διάστημα, την μοναξιά αλλά και την ανακάλυψη. Εξαιρετικό ξεκίνημα για το ντουέτο, που τιμά την πρόοδο που χαρακτηρίζει το black metal. (Bandcamp – Spotify – Facebook)
Φανούρης Εξηνταβελόνης
Το παράξενο όνομα MALOKARPATAN, σημαίνει «κάτοικος των Μικρών Καρπαθίων». Μ’ ένα καθαρά τοπικό όνομα σαν αυτό, που αποτίνει φόρο τιμής στο περιβάλλον και τον πολιτισμό τους, έρχονται από την Σλοβακία οι ομώνυμοι folk/blacksters, φέρνοντας μαζί τους το τέταρτο ολοκληρωμένο άλμπουμ τους, που ονομάζεται “Vertumnus Caesar”. Με τίτλους τραγουδιών και στίχους στα Σλοβακικά και με πολλά folk στοιχεία από την μουσική του τόπου τους, οι MALOKARPATAN τραγουδάνε για τις παραδόσεις τους και τις υπερφυσικές ιστορίες που υπάρχουν στους Σλοβακικούς μύθους. Μαγεία, τέρατα, φαντάσματα και διάφορα άλλα φολκλορικά πλάσματα και γεγονότα παρελαύνουν από αυτήν αλλά και τις προηγούμενες δουλειές του σχήματος, το οποίο υπάρχει από το 2015, διατηρώντας πάντα ένα υψηλό στάνταρ στις κυκλοφορίες του. Οι MALOKARPATAN, είναι ένα black κατά βάση σχήμα, με πολλά, πάρα πολλά heavy metal στοιχεία στην μουσική του. Σίγουρα θα εντοπίσει εύκολα κανείς στοιχεία των MERCYFUL FATE εδώ, όμως αν κάτι προκαλεί εντύπωση και εντυπωσιασμό, είναι τα πολύ όμορφα galloping αλά IRON MAIDEN σημεία που υπάρχουν κατά κόρον στα τραγούδια του σχήματος. Όμορφη προσφορά που αξίζει προσοχής. (Βandcamp – Facebook – Spotify)
Φανούρης Εξηνταβελόνης
Καλιφόρνια, ηλιόλουστο Λος Άντζελες και black metal;!; Κι όμως! Οι THE MOSAIC WINDOW δε δείχνουν να ακολουθούν μουσικά είδη για τα οποία έγινε ξακουστή η περιοχή τους, αλλά στο “Plight of acceptance”, δεν έχουν και πολλά πράγματα να ζηλέψουν από τους Ευρωπαίους (βόρειους και μη) μάστορες του είδους. Με τον τρόμο να κυριαρχεί στην πραγματικά θεοσκότεινη μουσική τους, με τους στίχους να συνεπικουρούν αυτό το συναίσθημα του χασίματος, μέσα στα ενδόμυχα εσωτερικά καλντερίμια αναζήτησης του εαυτού, της ίδιας της ύπαρξης, σε συνδυασμό με δόσεις μυθολογικών προεκτάσεων το μονοπρόσωπο αυτό σχήμα, μάλλον επιτυγχάνει τον σκοπό του στο ακέραιο. Με τα φωνητικά να μην έχουν καμία μερίδα του λέοντος αλλά να ακολουθούν πιο παραδοσιακά μονοπάτια όπου λειτουργούν περισσότερο σαν ένα απόκοσμο ουρλιαχτό και τις κιθάρες να βρίσκονται αρκετά μπροστά, η πολύ καλή παραγωγή του δίσκου, δίνει λεπτομέρεια εκεί ακριβώς που θέλει, δημιουργώντας μια ατμόσφαιρα τόσο επιβλητική, όσο και απόκοσμη. Με αρκετές ομοιότητες με το αντιστοίχου ατμόσφαιρας ΕΡ τους του 2020 με τίτλο “Hollow”, οπότε και ξεκίνησαν ουσιαστικά την διαδρομή τους, το πρώτο ολοκληρωμένο άλμπουμ των THE MOSAIC WINDOW, δίνει εξαιρετικά δείγματα γραφής. (Bandcamp – Spotify)
Φανούρης Εξηνταβελόνης
Παραμένουμε στις Η.Π.Α. Υπάρχουν albums που από το εξώφυλλο και μόνο σε προδιαθέτουν θετικά και σε προκαλούν να τα ακούσεις. Ένα από αυτά είναι και ο τέταρτος δίσκος των VALDRIN, το “Throne of the lunar soul”. Με το που το βλέπεις, σου θυμίζει CIRITH UNGOL, ή κάτι εν πάση περιπτώσει που σίγουρα θα έχει επικό στοιχείο μέσα του, κάτι που θα σε ξεσηκώσει. Και το συγκεκριμένο album, είναι από αυτά που το περιτύλιγμα ανταποκρίνεται απόλυτα στο περιεχόμενο. Εξαιρετικό μελωδικό black metal, με πολλά επικά στοιχεία, μέσα από έντεκα χορταστικότατες συνθέσεις σε έναν δίσκο που «τρέχει» σε άνω της μίας ώρας διάρκεια, όπου εξιστορούνται μάχες, μυθικοί κόσμοι, φανταστικά τοπία και πλάσματα, που ταξιδεύουν τον ακροατή στον κόσμο του φανταστικού. Πλήκτρα, εκτεταμένη χρήση δίκασης, άγρια, σχεδόν death φωνητικά που υπερτονίζουν την ένταση των τραγουδιών, δυναμικές κιθάρες, επιθετικά riff, γρήγοροι και παράλληλα μελωδικοί ρυθμοί… Τρομερή η συνταγή των VALDRIN, η οποία σε κάνει να θέλεις κι άλλη από την υπέροχη μουσική τους. Ακούστε τους! (Bandcamp – Facebook – Spotify)
Φανούρης Εξηνταβελόνης
Για το τέλος, μια συλλογή. Οι MOURN THE LIGHT, HIGH PRIEST, ICE HOWL και ARCHDRUID ενώνουν τις δυνάμεις τους σε αυτό το, ας το πούμε, πολλαπλό split, με δυο ως τρία τραγούδια έκαστος. Όλοι τους Αμερικανοί, όλοι τους στο γήπεδο του heavy rock, άλλοτε πιο doom άλλοτε πιο obscure, δίνουν έναν δίσκο που έχει οπωσδήποτε την αποστολή και τη χρησιμότητα να τους κάνει γνωστούς σε περισσότερο κόσμο. Πρόκειται για αξιόλογες μπάντες, που όλο και κάτι θα δώσουν σε όλους τους “vintage lovers”, οι οποίοι ψάχνουν σπιθαμή προς σπιθαμή το underground για το επόμενο αγαπημένο τους συγκρότημα ή album. Προσωπικά, καθώς ήξερα τους υπολοίπους, τσεκάρω τους ARCHDRUID, μιας και μου άρεσε ιδιαίτερα η arcane/obscure αισθητική τους. Θα περιμένω το ντεμπούτο τους για να δω το «πως» και «τι», όπως και τις επόμενες κυκλοφορίες των άλλων σχημάτων.
Δημήτρης Τσέλλος
