«Πόσα αντίτυπα έχει πουλήσει το συγκρότημα; Από ποια εταιρεία κυκλοφορεί το άλμπουμ; Παίζει μέσα κανένας γνωστός;». Ερωτήματα που τουλάχιστον εδώ, δεν υφίστανται. Και δεν υφίστανται, διότι πολύ απλά, δε μας ενδιαφέρουν οι απαντήσεις τους. Η ποιότητα στη μουσική είναι αυτό που μας ενδιαφέρει. Το να ανακαλύπτει κανείς νέες αγαπημένες μπάντες εκεί που δεν το περιμένει, θα αποτελεί πάντα, εκτός από μεγάλη ικανοποίηση, την πλέον ευχάριστη πρόκληση, καθώς κι εμείς είμαστε πρωτίστως οπαδοί. Σε μια στήλη λοιπόν όπου τα «αδηφάγα» αυτιά των ολοένα και αυξανόμενων φίλων της δεν έχουν σύνορα, έτσι κι εμείς θα προσπαθούμε κάθε φορά να παρουσιάζουμε τη μεγαλύτερη δυνατή γκάμα ήχων και συγκροτημάτων. Άλλωστε, κανένα best seller δε θα υπήρχε, αν δεν υπήρχε η σκηνή του UNDERGROUND.
ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ/ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ: HÄXENZIJRKELL
ΤΙΤΛΟΣ ΔΙΣΚΟΥ: “Portal”
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Amor Fati Productions
ΣΥΝΘΕΣΗ:
H. – Μπάσο
M. – Φωνητικά, κιθάρες
P. – Τύμπανα
ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ:
Official site
Bandcamp
Deezer
Facebook
Spotify
Με το όνομά τους να αποτελεί παράφραση της λέξης «Hexenzirkel» που σημαίνει «σύναξη μαγισσών» οι Βεστφαλοί HÄXENZIJRKELL επέστρεψαν με το τρίτο ολοκληρωμένο άλμπουμ τους, με στόχο να προκαλέσουν τις αισθήσεις και να δημιουργήσουν ένα εφιαλτικό σκηνικό με κάθε νότα τους. Το Γερμανικό black metal, έχει μια δική του πρωτόγονη θα μπορούσαμε να πούμε ωμότητα. Σε αυτό ίσως βοηθάει και η ίδια η γλώσσα, η οποία έχει μία δική της τραχύτητα, σε σημείο που ίσως την καθιστά μία από τις ιδανικότερες γλώσσες για τα μαυρομεταλλικά ουρλιαχτά. Αν στα παραπάνω προσθέσεις και την σκοτεινή έμπνευση της τριάδας (πλέον) που αποτελούν το σχήμα, αυτό που θα πάρεις, αναγκαστικά θα είναι ένα θεοσκότεινο σύνολο, τόσο υποβλητικό όσο και καθηλωτικό.
Τα δύο προηγούμενα άλμπουμ των HÄXENZIJRKELL, ήταν χωρισμένα το καθένα σε τρία μέρη (parts), δίνοντας έτσι ένα σύνολο νοηματικό και μουσικό. Το νέο τους δημιούργημα όμως, απέχει από αυτήν την συνήθεια του συγκροτήματος, καθώς αποτελείται από πέντε τραγούδια τα οποία έχουν μια γενικότερη σύνδεση μεταξύ τους, χωρίς να αποτελούν όμως το ένα συνέχεια του άλλου.
Αυτό βοήθησε αρκετά ίσως την μπάντα στο να νιώσει πιο ελεύθερη δημιουργικά, ξεκινώντας τον δίσκο με ένα γρήγορο και επιθετικό κομμάτι, το “Atziluth” και να προσθέσει στο σύνολο τραγούδια όπως το πιο ήρεμο και πιο τρομακτικό “Assiah”, κλείνοντας με το μυστικιστικό και τρομερά ατμοσφαιρικό “Aeon” του οποίου τα γυναικεία φωνητικά το κάνουν άκρως ανατριχιαστικό, ακολουθώντας και κλείνοντας την ούτως ή άλλως απόλυτα υποβλητική ατμόσφαιρα του άλμπουμ, στο κτίσιμο ης οποίας βοηθάν και κάποιες απαγγελίες εδώ και εκεί, οι οποίες πέραν της συνοχής, προσφέρουν και στην δημιουργία μίας κοσμικού τρόμου ατμόσφαιρας.
Το “Portal”, στέκεται αρκετά μακριά από τις προηγούμενες δύο κυκλοφορίες των Γερμανών, δείχνοντας όμως ότι έχουν βρει πλέον την δική τους τρομακτική ατμόσφαιρα, και κυκλοφορόντας έναν δίσκο – θηρίο, έβαλαν μακράν υποψηφιότητα για ένα από τα καλύτερα άλμπουμ της χρονιάς, τουλάχιστον στην λίστα του γράφοντος.
(9 / 10)
Φανούρης Εξηνταβελόνης
ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ/ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ: HIGH REEPER
ΤΙΤΛΟΣ ΔΙΣΚΟΥ: “Renewed by death”
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Heavy Psych Sounds
ΣΥΝΘΕΣΗ:
Zach Thomas – Φωνητικά
Pat Daly – Κιθάρα
Shane Trimble – Κιθάρα
Jimmy Althouse – Μπάσο
Justin Di Pinto – Τύμπανα
ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ:
Bandcamp
Facebook
Spotify
YouTube
Ας ξεκινήσουμε από τα γνωστά, που κάθε φορά θα πρέπει να τα επαναλαμβάνουμε γιατί ακόμη και μετά από τόσα χρόνια, κάποιοι εκεί έξω δε λένε να ανοίξουν τα αυτιά τους και εξακολουθούν να αναμασούν τις ίδιες και τις ίδιες καραμέλες. Συγκροτήματα σαν τους HIGH REEPER, πώς να σας το πω βρε παιδιά, ΔΕΝ – ΕΙΝΑΙ – STONER! Έλεος πια με αυτόν τον χαρακτηρισμό, που χρησιμοποιείται για να μην παραδεχτούν ορισμένοι πως ακούν metal. Πάρτε τα κόμπλεξ σας και τραβάτε στο καλό!
Οι HIGH REEPER είναι πιο metal από πολλά πράγματα εκεί έξω που καμώνονται ως τέτοια. Θες να τους πεις “doom”; Πες τους. Θες να τους πεις “heavy”; Πες τους. Εγώ θα τους περιγράψω ως μια μίξη αυτών των δυο ειδών. Αυτό που έχει όμως τη μεγαλύτερη σημασία, είναι ότι στους HIGH REEPER ακούμε τραχιά, μπυρόβια φωνητικά, συνεχές και ακατάβλητο groove, θεόρατα riffs, παλιομοδίτικα leads βροντώδη τύμπανα και μπάσο που σέρνεται στις λάσπες της Pennsylvania, της περιοχής καταγωγής τους δηλαδή.
Με παραγωγή που «σκίζει» και εξώφυλλο – έπος, το “Renewed By Death” ένα άλμπουμ που θα προσελκύσει τους οπαδούς του παραδοσιακού heavy metal καθώς και εκείνους που έχουν το doom ως εικόνισμα. Έχω δε την εντύπωση, πως θα ακούγεται πολύ καλύτερο υπό συνθήκες live. Άξιος διάδοχος των “High Reeper” και “Higher Reeper” που προηγήθηκαν, μας δείχνει πως η μπάντα έχει κάθε δικαίωμα να θεωρεί εαυτόν μέλος των άξιων συνεχιστών των γιγάντων της Μεγάλης του Iommi Σχολής.
(7,5 / 10)
Δημήτρης Τσέλλος
ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ/ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ: NUBIVAGANT
ΤΙΤΛΟΣ ΔΙΣΚΟΥ: “The blame dagger”
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Amor Fati Productions
ΣΥΝΘΕΣΗ:
Omega – Όλα τα όργανα
ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ:
Bandcamp
Deezer
Facebook
Spotify
Με τους NUBIVAGANT είχαμε ασχοληθεί ξανά δύο χρόνια πριν, όταν είχαν κυκλοφορήσει το δεύτερο ολοκληρωμένο άλμπουμ τους με τίτλο “The wheel and the universe”, το οποίο μπορείτε να θυμηθείτε εδώ. Οι NUBIVAGANT είναι παιδί του Omega ή Thorns ή Gionata Potenti όπως είναι το κανονικό όνομα του. Το μοναδικό μέλος της μπάντας, είναι ένας καλλιτέχνης με πολλά έως πάρα πολλά project στο ενεργητικό του, δικά του και επίσης μονοπρόσωπα αλλά και συμμετοχή σε διάφορες μπάντες με γνωστότερη ίσως τους BLUT AUS NORD αλλά και τους MOLOCH όπως και τους δικούς μας MACABRE OMEN και ΑΧΕΡΟΝΤΑΣ. Προφανώς και από τα παραπάνω συνάγεται ότι δεν είναι κανένας πρωτάρης στο θέμα black metal.
Το τρίτο του πόνημα ως NUBIVAGANT, ονομάζεται “The blame dagger” και ξεκινώντας από το εξώφυλλο, φαίνεται ότι περπατάει ακριβώς στα χνάρια των προκατόχων του. Και τα τρία άλμπουμ του με αυτό το όνομα, έχουν μία συγκεκριμένη και ιδιαίτερης αισθητικής εξώφυλλα που υποδηλώνουν μία συνέχεια μεταξύ των δίσκων. Το άλμπουμ περιλαμβάνει έξι κομμάτια, εκ των οποίων το ένα, το “The voice of a black candle” είναι instrumental. Μουσικά είναι black metal, σε σημεία μάλιστα με πολλά “old school” vibes και αισθητική. Τα τραγούδια έχουν μία αίσθηση απειλητική και σκοτεινή, η μουσική είναι αρκετά ωμή όμως, υπάρχει κάτι το οποίο ΔΕΝ είναι black metal, όπως δεν ήταν και στα δύο προηγούμενα άλμπουμ του Ιταλού. Και αυτό δεν είναι άλλο από τα φωνητικά. Το κύριο θέμα με το οποίο ασχολείται στιχουργικά ο Omega, είναι ο τρόμος. Δεν χρειάζεται και ανάλογα φωνητικά για να «τρομάξεις» όμως;
Εκεί που το opener “Darkness upon the face of the deep” ανοίγει εξαιρετικά το άλμπουμ και περιμένεις να ακούσεις το growl σου να συνδράμει την μουσική, ακούς καθαρά φωνητικά και η αλήθεια είναι ότι μπορεί να είναι κάπως πρωτότυπο (εφόσον περιλαμβάνει ΜΟΝΟ καθαρά φωνητικά) και ενδιαφέρον, παρόλα αυτά, κάπως σε ξενίζει δεδομένου ότι το black metal, η δομή του, ο ήχος του, είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με στοιχειωμένα ουρλιαχτά, τα οποία ως επιπλέον όργανο, στηρίζουν και βοηθούν στην ατμόσφαιρα που η μουσική χτίζει.
Το άλμπουμ είναι εμπνευσμένο, δεν παρεκκλίνει από την φιλοσοφία των προκατόχων του, δεν βάζει ο Omega κάτι καινούργιο στο νέο του δίσκο. Παίζει μια εξαιρετική μουσική και το άλμπουμ τουλάχιστον σε αυτό το κομμάτι είναι εξαίρετο, όμως… χάνει ίσως μέρος της μαγείας που θα μπορούσε να υποστηριχθεί καλύτερα αν η μουσική συμπορευόταν με τα φωνητικά τα οποία ενώ αρχικά ακούγονται ενδιαφέροντα, στην πορεία και τρία άλμπουμ μετά, ακούγονται μάλλον ξεκάρφωτα. Σκεφτείτε ένα άλμπουμ των ENTOMBED με τον Messiah πίσω από το μικρόφωνο. Φωνάρα, αλλά κολλάει; Δεν κολλάει.
(7,5 / 10)
Φανούρης Εξηνταβελόνης
ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ/ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ: THE MIST FROM THE MOUNTAINS
ΤΙΤΛΟΣ ΔΙΣΚΟΥ: “Portal – The gathering of storms”
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Primitive Reaction Records
ΣΥΝΘΕΣΗ:
Tuomas Karhumäki – Φωνητικά
Kim Strömsholm – Φωνητικά
Tuukka Ahonen – Κιθάρα
Kimmo Tukiainen – Κιθάρα
Henri Villberg – Μπάσο, φωνητικά
Emmi Silvennoinen – Πλήκτρα, φωνητικά
Sami Järvinen – Τύμπανα
ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ:
Bandcamp
Facebook
Spotify
Τους Φινλανδούς THE MIST FROM THE MOUNTAINS τους είχαμε γνωρίσει στο ντεμπούτο τους, το “Monumental – The Temple of Twilight”, το οποίο είχε κυκλοφορήσει και αυτό από την εταιρεία Primitive Reaction Records, του τραγουδιστή τους, ή μάλλον του ενός από τους τραγουδιστές τους, του Tuomas Karhumäki. Πρέπει να κοντεύουν τρία χρόνια από τότε, πως περνά ο καιρός… Φέτος, έχουν έτοιμο τον διάδοχο που ονομάζεται “Portal – The gathering of storms” και για να δούμε, αν έχουν κάνει το βήμα παραπάνω, προς την σωστή κατεύθυνση.
H μουσική ταυτότητα της μπάντας παραμένει η ίδια: Μίξη μελωδικού black metal, ως κυρίαρχο στοιχείο, με ολίγη από σουηδικό death και folk. Φαντάσου δηλαδή κάτι μεταξύ BORKNAGAR, DIMMU BORGIR, PRIMORDIAL, SAOR και INSOMNIUM. Οι καλές ενορχηστρώσεις του ντεμπούτου έχουν βελτιωθεί και άλλο, οι έτσι κι αλλιώς πολύ ενδιαφέρουσες μελωδίες τους είναι και πάλι παρούσες αλλά αναβαθμισμένες κι αυτές, τα πλήκτρα πρωταγωνιστούν όπως πάντα σε τέτοιου είδους μουσική, ενώ οι folk ατμόσφαιρες και τα ακουστικά breaks κάνουν ωραία ζεύξη με τα blast beats και το «παγωμένο» black! Όσο για το παίξιμο και την απόδοση καθενός από τους επτά (!) πλέον μουσικούς, μετά την έλευση του Kimmo Tukiainen και της Emmi Silvennoinen των ENSIFERUM… εντάξει, Σκανδιναβοί είναι, τι άλλο να περιμένει κανείς παρά μια άψογη απόδοση;
Σε σχέση με το “Monumental – The Temple of Twilight” λοιπόν, είναι όλα καλύτερα. Φυσικά παραμένει το χαρακτηριστικό γνώρισμα των μεγάλων σε διάρκεια τραγουδιών με τις πολλές εναλλαγές, ωστόσο η μπάντα δεν πλατειάζει όσο στο ντεμπούτο και όλα είναι πιο κοντρολαρισμένα. Για να δούμε όμως, πότε θα μας δώσουν έναν δίσκο που θα ενθουσιάσει. Θεωρητικά μπορούν, απλά όπως δείχνουν τα πράγματα, κάθε πράγμα στον καιρό του…
(7,5 / 10)
Δημήτρης Τσέλλος
