«Πόσα αντίτυπα έχει πουλήσει το συγκρότημα; Από ποια εταιρεία κυκλοφορεί το άλμπουμ; Παίζει μέσα κανένας γνωστός;». Ερωτήματα που τουλάχιστον εδώ, δεν υφίστανται. Και δεν υφίστανται, διότι πολύ απλά, δε μας ενδιαφέρουν οι απαντήσεις τους. Η ποιότητα στη μουσική είναι αυτό που μας ενδιαφέρει. Το να ανακαλύπτει κανείς νέες αγαπημένες μπάντες εκεί που δεν το περιμένει, θα αποτελεί πάντα, εκτός από μεγάλη ικανοποίηση, την πλέον ευχάριστη πρόκληση, καθώς κι εμείς είμαστε πρωτίστως οπαδοί. Σε μια στήλη λοιπόν όπου τα «αδηφάγα» αυτιά των ολοένα και αυξανόμενων φίλων της δεν έχουν σύνορα, έτσι κι εμείς θα προσπαθούμε κάθε φορά να παρουσιάζουμε τη μεγαλύτερη δυνατή γκάμα ήχων και συγκροτημάτων. Άλλωστε, κανένα best seller δε θα υπήρχε, αν δεν υπήρχε η σκηνή του UNDERGROUND.
ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ/ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ: APOCALYPSE ORCHESTRA
ΤΙΤΛΟΣ ΔΙΣΚΟΥ: “A plague upon thee”
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Despotz Records
ΣΥΝΘΕΣΗ:
Mikael Lindström – Bagpipes, hurdy gurdy, mandola, φωνητικά
Rikard Jansson – Μπάσο
Erik Larsson – Cittern, κιθάρες, λαούτο, mandola, φωνητικά (κύρια)
Andreas Skoglund – Τύμπανα, φωνητικά
Jonas Lindh – Κιθάρες, φωνητικά
ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ:
Official site
Bandcamp
Deezer
Facebook
Instagram
Soundcloud
Spotify
YouTube
Το νέο άλμπουμ των APOCALYPSE ORCHESTRA, ονομάζεται “A plague upon thee”. Το συγκρότημα από τη Σουηδία είναι γνωστό για τον μοναδικό συνδυασμό μεσαιωνικών μελωδιών με το βάρος του doom metal, δημιουργώντας επικές και ατμοσφαιρικές συνθέσεις που μεταφέρουν τον ακροατή σε περασμένες εποχές. Χρησιμοποιώντας παραδοσιακά όργανα όπως η hurdy-gurdy, οι γκάιντες και οι μαντόλες, μαζί με βαριές, παραμορφωμένες κιθάρες και δυναμικά τύμπανα, έχουν δε καθιερωθεί ως μια ξεχωριστή δύναμη στη metal σκηνή.
Το άλμπουμ περιλαμβάνει οκτώ κομμάτια, όπως τα “Virago”, “Tempest”, “Glass and sun” και “Saint Yersinia”. Το τελευταίο, που κυκλοφόρησε και ως single, είναι ένα 17λεπτο έπος που συνδυάζει μεσαιωνικές folk μελωδίες με εξαιρετικό doom metal, δημιουργώντας μια ατμόσφαιρα που είναι ταυτόχρονα αρχαία και διαχρονική. Το κομμάτι αυτό προσφέρει μια ματιά στο θεματικό βάθος και τη μεγαλοπρέπεια του ήχου που βρίσκουμε άπλετο στο άλμπουμ.
Θεματικά, το “A plague upon thee” εξερευνά ιστορίες από το παρελθόν, με αφηγήσεις για τον θρησκευτικό ζήλο, τη σχέση μεταξύ θρησκείας και επιστήμης στον μεσαίωνα, καθώς και την καταβύθιση στην κόλαση. Η παραγωγή του δίσκου είναι πλούσια και πολύ γεμάτη, με έμφαση τόσο στην ατμόσφαιρα όσο και στη δυναμική του ήχου. Οι μεσαιωνικές μελωδίες δένουν αρμονικά με τις βαριές κιθάρες και τα βαθιά φωνητικά, δημιουργώντας ένα ηχητικό τοπίο που είναι ταυτόχρονα επικό και στοιχειωτικό. Το μπάσο και τα τύμπανα δίνουν έναν τελετουργικό ρυθμό, ενώ οι συνθέσεις εναλλάσσονται μεταξύ αργών, μυστηριακών περασμάτων και εκρηκτικών κορυφώσεων. Αυτός ο συνδυασμός ενισχύει τη θεατρικότητα του άλμπουμ, μετατρέποντάς το σε μια εμπειρία που θυμίζει μουσικό ταξίδι στον χρόνο.
Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι το “A plague upon thee”, είναι ένα ολοκληρωμένο αφηγηματικό έργο. Οι APOCALYPSE ORCHESTRA έχουν δείξει ξανά και ξανά τη δέσμευσή τους στην ιστορική ακρίβεια και την αφήγηση, αντλώντας έμπνευση από πραγματικά γεγονότα και θρύλους του Μεσαίωνα. Το άλμπουμ καταφέρνει να ισορροπήσει ανάμεσα στη μουσική δεξιοτεχνία και τη θεματική εμβάθυνση, προσφέροντας τόσο στους ακροατές της metal σκηνής όσο και στους λάτρεις της ιστορίας κάτι το πραγματικά μοναδικό. Αν το “The end is nigh” του 2017 ήταν μια πρώτη εισαγωγή στον κόσμο των APOCALYPSE ORCHESTRA, τότε το “A plague upon thee” έρχεται να εδραιώσει τη θέση τους ως ένα από τα πιο ξεχωριστά συγκροτήματα του σύγχρονου metal.
Για τους λάτρεις της εκ του Μεσαίωνος εμπνευσμένης μουσικής και του doom metal, αυτό το άλμπουμ θα είναι μια ιδιαίτερη προσθήκη στη δισκογραφία τους.
(8,5 / 10)
Φανούρης Εξηνταβελόνης
ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ/ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ: AXETASY
ΤΙΤΛΟΣ ΔΙΣΚΟΥ: “Withering tides”
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Dying Victims Productions
ΣΥΝΘΕΣΗ:
Johnny Kröner – Κιθάρες, πλήκτρα, φωνητικά
Nik Mangold – Κιθάρα, β’ φωνητικά
Ben Kruska – Μπάσο
Christian Kröner – Τύμπανα
ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ:
Bandcamp
Facebook
Deezer
Instagram
Spotify
Οι AXETASY (ωραίο λογοπαίγνιο) μας έρχονται από την Στουτγάρδη και με μια φράση… «βάζουν φωτιά στον κ@λο μας»! Μετά από ένα (περίπου ή και όχι περίπου) cult demo με τίτλο “Slicing dreams”, που κυκλοφόρησε το 2021, έφτασε και για αυτούς η ώρα και η στιγμή του πρώτου, ολοκληρωμένου δίσκου, με τίτλο “Withering tides”. Πως βάζουν φωτιά πρέπει να σου εξηγήσω τώρα αλλά εντάξει, δεν μου είναι καθόλου δύσκολο!
Κουβαλώντας και παρουσιάζοντας την αγάπη τους για το speed/thrash της πατρίδας τους, όπως αυτό μας συστήθηκε και μεγαλούργησε στα early – mid 80s αλλά και με γερές «ενέσεις» από το αντίστοιχο αμερικανικό, οι τέσσερεις Γερμανοί επιδίδονται σε άκρως ορμητικό, φρενιασμένο και όπως είναι δεδομένο σε τέτοιες περιπτώσεις, καθαρά οπαδικό speed/thrash! Τι σημαίνει αυτό; Πάρε, αν μπορείς να το φανταστείς, τους EXCITER, AGENT STEEL, τους πολύ πρώιμους HELLOWEEN (του EP κυρίως και μετά του “Walls of Jericho”), τους SCANNER και τους BLIND GUARDIAN (τα δυο πρώτα) και ένωσέ τους με τους VULTURE, BLACK CYCLONE, BLACK VIPER και STALKER.
Ωραία όλα τα παραπάνω; Ε, αυτή ακριβώς η μίξη θα σου δώσει τον ήχο των AXETASY. Για σαράντα (40) λεπτά, θα γίνεις κοινωνός ενός εντυπωσιακού συνδυασμού shredding/riffing, άγριων, χωρίς ουδεμία διάθεση «ξενέρωτης» μελωδικότητας, φωνητικών και συνεχούς κοπανήματος στα τύμπανα. Το “Withering tides” δεν έχει ουδεμία θέληση να πάρει αιχμαλώτους. Θα επιτεθεί, θα εκμηδενίσει τον αντίπαλο και μετά θα στήσει χορό (εννοείται ξέφρενο) επάνω σε στάχτες και κουφάρια.
Η εποχές που ενθουσιαζόμασταν και κυρίως εκπλησσόμασταν από έναν δίσκο, έχουν περάσει ανεπιστρεπτί. Τα ακούσματα και οι παραστάσεις έχουν πια φτάσει σε τέτοιον αριθμό, που καθιστούν οποιαδήποτε τέτοια εκδήλωση αδύνατη. Ωστόσο, δίσκοι σαν το “Withering tides” πάντα θα μας «γαργαλάνε» το μυαλό με το αιώνιο ερώτημα… «τι θα γινόταν άραγε, αν αυτό είχε κυκλοφορήσει το 1984;»
(8 / 10)
Δημήτρης Τσέλλος
![](https://rockhard.gr/wp-content/uploads/2025/02/DECLINE-OF-THE-I-1-by-William-Lacalmontie.jpg)
ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ/ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ: DECLINE OF THE I
ΤΙΤΛΟΣ ΔΙΣΚΟΥ: “Wilhelm”
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Agonia Records
ΣΥΝΘΕΣΗ:
A.K. – Φωνητικά, κιθάρες, πλήκτρα
AD – Μπάσο, φωνητικά
SK – Τύμπανα
SI – Φωνητικά
ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ:
Agonia Bandcamp
Decline of the I Bandcamp
Deezer
Facebook
Instagram
Soundcloud
Spotify
Το νέο άλμπουμ των DECLINE OF THE I, με τίτλο “Wilhelm”, είναι το πέμπτο στούντιο άλμπουμ του γαλλικού post-black metal συγκροτήματος και αποτελεί το δεύτερο μέρος μιας τριλογίας που ξεκίνησε με το άλμπουμ “Johannes” το 2021. Εμπνευσμένο από τα έργα του Δανού φιλοσόφου Søren Kierkegaard (Σαίρεν Κίρκεγκωρ), το “Wilhelm” εξερευνά θέματα ηθικής και υπαρξιακής φιλοσοφίας. Αν το “Johannes” εξέταζε την αισθητική διάσταση της ζωής, το “Wilhelm” εξερευνά τις ηθικές συγκρούσεις και τα διλήμματα που οδηγούν την ανθρώπινη ύπαρξη στην επόμενη φάση της εξέλιξής της. Ο δε ήχος της μπάντας παραμένει σκοτεινός και πολυεπίπεδος.
Το άλμπουμ περιλαμβάνει πέντε κομμάτια με συνολική διάρκεια περίπου 45 λεπτών ενώ προσθέτει μια διαφορετικά δομημένη διάσταση στη μουσική τους, συνδυάζοντας επιθετικό, avant-garde black metal, με δείγματα και στοιχεία industrial μουσικής. Αυτή η προσέγγιση, σε συνδυασμό με τους πολύ βαθύς και προσεγμένους στίχους, προσπαθεί να περάσει μέσα από την μουσική, την αέναη φύση των ηθικών νόμων και την αγωνία που προκαλούν.
Ο δίσκος ανοίγει με το “L’ alliance des rats”, ένα επιθετικό, επικό κομμάτι που συνδυάζει χαοτικά riff με επιβλητικά φωνητικά. Ο T.C. από τους REGARDE LES HOMMES TOMBER, συμμετέχει ως guest τραγουδιστής, προσθέτοντας έναν ακόμα πιο έντονο δραματικό τόνο. Στο “Entwined conοndrum”, η μπάντα πειραματίζεται έντονα με την industrial αισθητική, ενώ το “Diapsalmata” υιοθετεί πιο ατμοσφαιρική προσέγγιση, φέρνοντας στο νου τις πιο σκοτεινές στιγμές των BLUT AUS NORD και DEATHSPELL OMEGA. Το “Éros N”, φλερτάρει με μελαγχολικές μελωδίες, ενώ το “The renouncer” κλείνει το άλμπουμ με μια σχεδόν τελετουργική αίσθηση, όπου η αφήγηση του Vestal (Marc Obregon) δίνει την αίσθηση ενός φιλοσοφικού μανιφέστου.
Η παραγωγή του άλμπουμ είναι ιδιαίτερα προσεγμένη. Το εξώφυλλο, στο οποίο αξίζει οπωσδήποτε μία αναφορά, δημιουργήθηκε από τον Dehn Sora, ο οποίος κατάφερε να αποτυπώσει τη φιλοσοφική και μυστικιστική ατμόσφαιρα του δίσκου μέσα από ένα σκοτεινό, αφαιρετικό εξώφυλλο, παραπέμποντας σε ένα αναγεννησιακό γλυπτό.
Το “Wilhelm” προορίζεται να είναι ένα από τα πιο πολυσυζητημένα άλμπουμ του ακραίου metal για το 2025, καθώς η μπάντα συνεχίζει να εξερευνά τα όρια του είδους, συνδυάζοντας τη φιλοσοφία, την τέχνη και τη μουσική σε ένα ενιαίο, επιβλητικό σύνολο. Προτείνεται επιτακτικά!
(9 / 10)
Φανούρης Εξηνταβελόνης
ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ/ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ: SACRED
ΤΙΤΛΟΣ ΔΙΣΚΟΥ: “Fire to ice”
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Stormspell Records
ΣΥΝΘΕΣΗ:
Gustav Blide – Φωνητικά
Jonatan Hallberg – Κιθάρα, β’ φωνητικά
Christoffer Cederstrand – Κιθάρα, β’ φωνητικά
Robin Utbult – Μπάσο
Pontus Andrén – Τύμπανα
ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ:
Bandcamp
Facebook
Instagram
Spotify
YouTube
Κοίτα πως μπορεί ένα εξώφυλλο να σε αποπροσανατολίσει, έστω και σε αρχικό στάδιο… «Χμ… άλλη μια σουηδική μπάντα που θέλει να παίξει neoclassical, κάπου μεταξύ Yngwie Malmsteen και NARNIA», σκέφτηκα, βλέποντας το δημιούργημα του Anton. Χιονισμένα βουνά, δάση, ένα πύρινο λιοντάρι, το εντελώς power metal λογότυπο της μπάντας, όλα μαρτυρούν το αντικείμενο της αρχικής μου σκέψης. Κι όμως! Οι SACRED, καίτοι Σουηδοί, δεν έχουν και ιδιαίτερη σχέση με τους προαναφερθέντες τιτάνες του είδους. Και ο λόγος είναι διότι, πολύ απλά, δεν παίζουν neoclassical power metal!
Από το 2010 που υπήρχαν, ως AMNESIA, δεν είχαν κυκλοφορήσει κάτι, πλην του EP “Tyrannical warfare”. Όνομα άλλαξαν το 2019 και μαζί με αυτό, προχώρησαν σε αλλαγή δυο μελών, με την αποχώρηση του τραγουδιστή Oliver Jaksch και του μπασίστα Martin Cederstrand και την έλευση των Gustav Blide και Robin Utbult, αντίστοιχα. Πιθανότατα οι αλλαγές αυτές είχαν παραπάνω από απλώς θετικό αντίκτυπο στο γκρουπ, μιας και το “Fire to ice” είναι απλά υπέροχο! Άλλωστε, όταν έχεις πρώην και νυν μέλη συγκροτημάτων σαν τους AIR RAID, VICIOUS RUMORS, SEVEN THORNS, KRYPTOS, KATANA ή LANCER, την περιμένεις την ποιότητα, το μόνο σίγουρο!
Heavy/power metal λοιπόν από τους Σουηδούς, με πολλές κοινές αναφορές με μπάντες σαν τους HAMMERFALL (στα τρία-τέσσερα πρώτα τους όμως, ως εκεί) και τους θεούληδες IRONFLAME, οπότε βάλε και λίγους RIOT V στην εξίσωση. Να πω ότι για τα παιξίματα δε χρειάζεται να γίνει καν λόγος. Είναι ά-ψο-γα, κάτι που περίμενα μόνο και μόνο λόγω καταγωγής των πέντε μουσικών. Ειδικά στις κιθάρες έχει γίνει εξαιρετική δουλειά. Τα φωνητικά του Gustav Blide είναι πάρα πολύ καλά και αν σου θυμίζουν αυτά του Andrew D’Cagna (IRONFLAME) ή του Todd Michael Hall (RIOT V), άδικο δε θα έχεις. Κρύσταλλο η φωνή του παιδιού και μπράβο του!
Αδυνατώ να υποθέσω πού θα φτάσουν οι SACRED, στην εποχή της γρήγορης πληροφόρησης, που πολλοί δίσκοι γίνονται “talk of the town” για μια βδομάδα και μετά ξεχνιούνται και άπειροι άλλοι δεν ακούγονται ποτέ. Μπορώ όμως να ισχυριστώ με σιγουριά, πως άπαξ και τους εμπιστευτείς, χαμένος δε θα βγεις. Θες ένα εξαιρετικό δείγμα άκρως μελωδικού, υμνικού, «καθάριου» heavy/power metal, σαν αυτό που ακούγαμε και λατρέψαμε στα ευρωπαϊκά 90s; Τότε οφείλεις να ακούσεις το “Fire to ice”. Και αν είσαι από τους τυχερούς και «τσιμπήσεις» την limited edition, στο τέλος έχει και «δωράκι» τη διασκευή στο “Queen of the Reich” των «δε χρειάζεται να πω όνομα».
(8 / 10)
Δημήτρης Τσέλλος