«Πόσα αντίτυπα έχει πουλήσει το συγκρότημα; Από ποια εταιρεία κυκλοφορεί το άλμπουμ; Παίζει μέσα κανένας γνωστός;». Ερωτήματα που τουλάχιστον εδώ, δεν υφίστανται. Και δεν υφίστανται, διότι πολύ απλά, δε μας ενδιαφέρουν οι απαντήσεις τους. Η ποιότητα στη μουσική είναι αυτό που μας ενδιαφέρει. Το να ανακαλύπτει κανείς νέες αγαπημένες μπάντες εκεί που δεν το περιμένει, θα αποτελεί πάντα, εκτός από μεγάλη ικανοποίηση, την πλέον ευχάριστη πρόκληση, καθώς κι εμείς είμαστε πρωτίστως οπαδοί. Σε μια στήλη λοιπόν όπου τα «αδηφάγα» αυτιά των ολοένα και αυξανόμενων φίλων της δεν έχουν σύνορα, έτσι κι εμείς θα προσπαθούμε κάθε φορά να παρουσιάζουμε τη μεγαλύτερη δυνατή γκάμα ήχων και συγκροτημάτων. Άλλωστε, κανένα best seller δε θα υπήρχε, αν δεν υπήρχε η σκηνή του UNDERGROUND.
ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ/ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ: CONDITION CRITICAL
ΤΙΤΛΟΣ ΔΙΣΚΟΥ: “Degeneration chamber”
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Burned by God Records
ΣΥΝΘΕΣΗ:
Ryan Taylor – Φωνητικά, κιθάρα
Mike Dreher – Μπάσο
Tony Barhoum – Κιθάρα
Ryan Donato – Τύμπανα
ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ:
Bandcamp
Facebook
Instagram
Spotify
Deezer
Ετούτοι εδώ οι λεβέντες από το New Jersey έχουν το παρατσούκλι “DEMOLITION HAMMER Jr”. Και όχι άδικα, καθώς η μεγάλη τους επιρροή είναι οι DEMOLITION HAMMER και τα συναφή, δηλαδή DARK ANGEL, SADUS και EXHORDER. Σαφώς και ακούγεται ενδιαφέρον., είναι όμως έτσι τα πράγματα;
Μετά από ένα άγουρο ντεμπούτο (“Operational hazard” – 2013) και ένα σαφώς βελτιωμένο δεύτερο άλμπουμ ( “Extermination plan” – 2016) οι CONDITION CRITICAL επιστρέφουν με το τρίτο τους άλμπουμ που έχει τίτλο “ Degeneration chamber”. Προφανώς και δεν υπάρχουν θεαματικές αλλαγές στον ήχο τους, τα riffs των Ryan Taylor και Tony Barhoum είναι τόσο λυσσαλέα όσο πρέπει, οι ταχύτητες είναι υπερηχητικές και η διάρκεια του δίσκου δεν κουράζει. ΟΜΩΣ, (καθόλου τυχαία τα κεφαλαία καθώς αρχίζουν οι ενστάσεις μου), νομίζω ότι οι CONDITION CRITICAL έχουν παγιδευτεί κατά κάποιο τρόπο στην περσόνα των DEMOLITION HAMMER και παρουσιάζουν μια σαφή έλλειψη ταυτότητας.
Μην παρεξηγηθώ, μου άρεσε ο δίσκος, και είμαι σίγουρος ότι οι οπαδοί των DEMOLITION HAMMER θα γουστάρουν ακόμα περισσότερο. Το θέμα είναι ότι το τελικό αποτέλεσμα με άφησε εν μέρει ανικανοποίητο. Θα ήθελα, ας πούμε λίγο περισσότερα προσωπικά στοιχεία, και είναι κρίμα γιατί έχει γίνει πολύ καλή προσπάθεια για εξελιχθούν συνθετικά. Τα “Wretched aggression” , “Postmotal simulation” και “Psychological epidemic” είναι σαφέστατα τα τρία καλύτερα κομμάτια του δίσκου, και αυτό γιατί ξεφεύγουν λίγο από την πεπατημένη, χωρίς όμως να χάνουν σε ταχύτητα ή σε τραχύτητα.
Όσο για την τελική βαθμολογία, μην σας ξεγελά, αφορά την εκτελεστική ικανότητα που είναι υποδειγματική. Σε όλα τα υπόλοιπα… κίτρινη κάρτα!
(7 / 10)
Θοδωρής Κλώνης
ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ/ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ: HELHEIM
ΤΙΤΛΟΣ ΔΙΣΚΟΥ: “HrabnaR / Ad vesa”
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Dark Essence Records
ΣΥΝΘΕΣΗ:
Hrymr – Τύμπανα, πιάνο, όργανο, καθαρά φωνητικά
V’gandr – Μπάσο, φωνητικά
H’grimnir – Κιθάρες, φωνητικά
Noralf – Κιθάρες
ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ:
Official site
Bandcamp
Facebook
Instagram
Spotify
Με πάνω από τρεις δεκαετίες στο ενεργητικό τους, οι HELHEIM από το Μπέργκεν της Νορβηγίας αποτελούν μια από τις πιο συνεπείς και βαθιά ριζωμένες παρουσίες στο πεδίο του Viking black metal. Δεν είναι μια μπάντα που ξεπήδησε μέσα από το φολκλορικό ρεύμα της δεκαετίας του 2000, ούτε αναλώθηκε σε φολκορίζουσες κοινοτοπίες. Είναι μια δύναμη που αναδύθηκε δίπλα στους ENSLAVED και τους HADES, σχηματίζοντας έναν αυθεντικό ήχο που ενσωμάτωνε τις πιο πρωτόγονες μα και ατμοσφαιρικές όψεις του παγανιστικού και μυθολογικού βορρά. Το νέο τους άλμπουμ, “HrabnaR/Ad vesa”, έρχεται να συνεχίσει αυτόν τον πνευματικό και μουσικό διάλογο με το παρελθόν, παρουσιάζοντας δύο πτυχές της ίδιας φύσης.
Το “HrabnaR/Ad vesa” είναι ένα διττό έργο. Από τη μία πλευρά, έχουμε τον παγωμένο και επικό ήχο που καθιέρωσαν οι HELHEIM με αιχμηρά riffs, αυστηρά φωνητικά και τύμπανα που μιμούνται την ορμή των καταιγίδων στον Βόρειο Ατλαντικό. Από την άλλη, η μπάντα εδώ ανοίγεται ακόμη περισσότερο στην ατμοσφαιρική εξερεύνηση, ενσωματώνοντας πιο καθαρά φωνητικά, ambient διαστήματα και επικές χορωδίες που παραπέμπουν σε απαγγελία. Η χρήση της νορβηγικής γλώσσας ενισχύει τον εθνοπολιτισμικό χαρακτήρα του έργου, δημιουργώντας μια αίσθηση αυθεντικής εγγύτητας με τις ρίζες της σκανδιναβικής παράδοσης, όχι ως τουριστικό προϊόν, αλλά ως βιωματική μνήμη.
Ο δίσκος δεν είναι απλώς μια επίκληση του παρελθόντος. Αντίθετα, αποτελεί μια μετωπική συνάντηση του ανθρώπου με τη σκληρότητα της φύσης και τη ρευστότητα της ύπαρξης. Οι HELHEIM δεν εξυμνούν τους θεούς και τους ήρωες, αλλά αποδομούν τη μυθολογία για να αναδείξουν τις υπαρξιακές αναζητήσεις που κρύβονται πίσω από αυτήν. Η μουσική κινείται μεταξύ εσωστρέφειας και πολεμικής ορμής, με αλλαγές ρυθμού και διάθεσης που υπαινίσσονται τις αντιφάσεις της ίδιας της ζωής, τη λαχτάρα για νόημα και τη βεβαιότητα του τέλους. Είναι μια πρόταση πολύ πιο φιλοσοφική απ’ όσο θα περίμενε ίσως κανείς.
Με το “HrabnaR/Ad vesa”, οι HELHEIM δεν διατηρούν απλώς το βάρος της ιστορίας τους, αλλά το μετουσιώνουν σε ένα ώριμο έργο όπου το πνευματικό και το ηχητικό δένουν σε μια οργανική ενότητα. Σε μια εποχή που το Viking black metal έχει υποβαθμιστεί από επαναλήψεις και στείρους ρομαντισμούς, οι HELHEIM αποδεικνύουν ότι η αλήθεια του παρελθόντος δεν βρίσκεται στις εικόνες, αλλά στις σκιές που αφήνει πάνω στην ψυχή. Ένας δίσκος βαθύς και έντιμος, που συνεχίζει την πορεία μιας μπάντας αφοσιωμένης όχι στο στυλ, αλλά στην ουσία του σκοτεινού παγανισμού.
(8,5 / 10)
Φανούρης Εξηνταβελόνης
ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ/ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ: HEXELLA
ΤΙΤΛΟΣ ΔΙΣΚΟΥ: “The ancient gaping mouth”
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Hells Headbangers Records
ΣΥΝΘΕΣΗ:
Joe Dan De La Rosa – Τύμπανα, κιθάρες
Noelia Garza – Φωνητικά
Richard Casas – Μπάσο
ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ:
Bandcamp
Facebook
Instagram
Spotify
Το “The ancient gaping mouth” μας συστήνει τους HEXELLA, ένα αμερικανικό black ’n’ roll σχήμα, το οποίο φιλοδοξεί να εξελιχθεί σε έναν νέο παράγοντα στην underground σκηνή. Γεννημένο στο Νότιο Τέξας το 2019, το εγχείρημα ξεκίνησε ως solo project της Noelia Garza (φωνητικά, στίχοι, σύνθεση), με τον JD De La Rosa να συμμετέχει ως drummer και ηχολήπτης της παραγωγής στα Negative Audio Studio. Αναλογικά μικρή σε διάρκεια αλλά τεράστια σε πάθος, αυτή η ιδιαίτερη κυκλοφορία αποτελεί μια σύγχρονη επανάληψη των πρώιμων αντιλήψεων του black metal. Σκληρή, αληθινή και εξαιρετικά αποτελεσματική. Η ενορχήστρωση δε, υπηρετεί μια αίσθηση ’80s, χωρίς υπερβολές.
Η κατεύθυνση του ήχου είναι ξεκάθαρη. Η επίδραση της πρώτης φουρνιάς του black metal είναι παρούσα παντού, αλλά χωρίς μιμητισμό. Οι κιθάρες βαριές, οι μελωδικές γραμμές και τα riff προσφέρουν κάτι πέρα από απλή επιθετικότητα, Προσφέρουν μια σκοτεινή θεατρικότητα που δεν φοβάται την απλότητα, αντιθέτως την τιμά. Η δομή αποδίδει μουσική με ακατέργαστη ενέργεια, ακραία ροή και ένταση. Δεν περιμένεις intros ή ambient τμήματα, απλώς σε παρασύρει.
Τα φωνητικά της Νοelia είναι ωμά, τραχιά και βουτηγμένα σε μια αίσθηση σαρκαστικής έκλυσης ενώ η παραγωγή δεν τους αμβλύνει, ούτε τους εξευγενίζει. Η συνολική ηχητική ταυτότητα είναι έντονα σκληροπυρηνική αλλά μέσα σε ένα πλαίσιο που υπάρχει πλήρης διαύγεια. Η επιλογή της ανάμειξης rock ’n’ roll στοιχείων δεν μειώνει τη σκοτεινότητα, αντιθέτως την κάνει πιο πειστική.
Οι HEXELLA έχουν ταλέντο, όραμα και την αυθεντικότητα που λείπει από πολλούς μοντέρνους δίσκους. Δεν εμφανίζονται ως retro, μα ως ζωντανή συνέχεια των πρωτογενών δυνάμεων του ακραίου metal, χωρίς να ξεχνάνε τη δύναμη της απλότητας και της «ωμής» έκφρασης. Το ντεμπούτο αυτό ανακοινώνει έναν ηχηρό ερχομό, έναν ήχο που δεν είναι απλά μια επιστροφή στο παρελθόν, αλλά η αποκάλυψη μιας νέας dark φιλοσοφίας, όπου η βία, η σκοτεινότητα και το groove συναντιούνται σε έναν ιδιαίτερο, απτό χορό. Στέκεται δυνατά, περήφανα και βίαια και είναι μόνο η αρχή.
(8 / 10)
Φανούρης Εξηνταβελόνης
ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ/ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ: SPEED QUEEN
ΤΙΤΛΟΣ ΔΙΣΚΟΥ: “…with a bang”
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: High Roller Records
ΣΥΝΘΕΣΗ:
Thomas Kenis – Φωνητικά, κρουστά
Andreas Stieglitz – Κιθάρες, πλήκτρα
Lander Savelkoul – Μπάσο
Toon Driezen – Τύμπανα
ΚΑΛΕΣΜΕΝΟΙ ΜΟΥΣΙΚΟΙ:
Jonny Nesta – Κιθάρα
ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ:
High Roller Records
Bandcamp
Facebook
Instagram
Deezer
Με έτος ίδρυσης το 2014, οι Βέλγοι SPEED QUEEN, ορμώμενοι από το Limburg, άργησαν να κυκλοφορήσουν τον πρώτο τους ολοκληρωμένο δίσκο. Όταν το 2017, κυκλοφόρησαν μόνοι τους το EP “King of the road”, άκουγα από όλους σχεδόν που ασχολούνται με το NWOTHM, μόνο καλά λόγια. Οι SPEED QUEEN ήταν η νέα μεγάλη ελπίδα του χώρου, περιόδευσαν, έπαιξαν μέχρι και σε φεστιβάλ τύπου Wacken Open Air. Η High Roller οσμίστηκε το κελεπούρι, τους ενέταξε στο roster της και τρία χρόνια μετά, ήρθε άλλο ένα EP, το “Still on the road”.
Θες όμως επειδή δεν ήταν τόσο καλό, θες γιατί έπεσε επάνω στην πανδημία, θες γιατί ήρθαν αλλαγές στην σύνθεση του γκρουπ, ο κόσμος δεν το «αγκάλιασε» όπως αναμενόταν. Ή τουλάχιστον, αυτήν την εντύπωση αποκόμισα εγώ. Έκτοτε πέρασαν πέντε χρόνια και η αλήθεια είναι ότι τους SPEED QUEEN σχεδόν τους ξεχάσαμε! Τι σου είναι το momentum… αν φύγει, πάει, τελείωσαν όλα. Πρέπει να επιστρέψεις με έναν πραγματικά εξαιρετικό δίσκο, για να καλύψεις άμεσα και γρήγορα τη χαμένη απόσταση. Ειδεμή, ή θα εξακολουθήσεις να περιορίζεσαι σε «χαμηλές πτήσεις», ή θα εξαφανιστείς. Ουκ ολίγα τα αντίστοιχα παραδείγματα τόσο αυτών που επέστρεψαν θριαμβευτές από το πουθενά, όσο και αυτών που χάθηκαν αθόρυβα…
“…with a bang!” λοιπόν ονομάζεται το ντεμπούτο full length που επιτέλους κυκλοφορεί φέτος και είναι ακριβώς αυτό που περίμενα. Ταχυδύναμο, ενθουσιώδες, με λίγο NIGHT DEMON, λίγο ENFORCER, λίγο MEGA COLOSSUS στις επιρροές του, με συμμετοχή στις lead κιθάρες του Jonny Nesta των THUNDEROR και SKULL FIST (άλλη χαμένη ευκαιρία από κει) και τραγούδια που θα παιχτούν όπως πρέπει και με τη δέουσα ορμή στην σκηνή.
Το ντεμπούτο των SPEED QUEEN δεν είναι κάτι το εξαιρετικό. Δεν είναι μέτριο, δεν είναι και για «πέταμα». Είναι μια αξιόλογη προσπάθεια, που καλύπτει συγκεκριμένα γούστα, θα ικανοποιήσει μια συγκεκριμένη μερίδα ακροατών και θα δώσει το «καύσιμο» στη μπάντα να ξαναβγεί στον δρόμο, στην προσπάθειά της να καλύψει το χαμένο έδαφος. Μακάρι όλα να πάνε καλά από τούδε και στο εξής και τα δισκογραφικά ραντεβού με τους Βέλγους φίλους μας, να είναι συχνότερα.
(7 / 10)
Δημήτρης Τσέλλος
ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ/ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ: VINDICATOR
ΤΙΤΛΟΣ ΔΙΣΚΟΥ: “Whispers of death”
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: No life ‘til metal Records
ΣΥΝΘΕΣΗ:
Marshall Law – Φωνητικά
Ed Stephens – Μπάσο
Vic Stown – Κιθάρα
Billy Zahn – Κιθάρα
Glen Monturi – Τύμπανα
ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ:
Bandcamp
Facebook
Instagram
Spotify
YouTube
Deezer
Το όνομα των VINDICATOR σίγουρα δεν είναι άγνωστο στους thrash κύκλους. Από το 2008 που κυκλοφόρησαν το ντεμπούτο τους (“There will be blood”) αλλά και στις μεταγενέστερες δουλειές τους, οι thrashers από το Ohio έχουν δείξει σαφή δείγματα βελτίωσης και έχουν δημιουργήσει αρκετό ντόρο γύρω τους. Το “Whispers of death” είναι το πέμπτο, παρακαλώ, άλμπουμ τους, και διεκδικεί άνετα τον τίτλο του καλύτερου άλμπουμ τους μέχρι στιγμής. Ο δίσκος είναι βουτηγμένος στη μαρμίτα του Bay Area και είναι γεμάτος old school riffs που σίγουρα δεν θα αφήσουν ασυγκίνητο τους φίλους των EXODUS ή των TESTAMENT, χωρίς να λείπουν και οι απαραίτητες πινελιές από τους SLAYER.
Τι λέγαμε; Α, ναι, για riffs. Riffs κολλητικά, πωρωτικά, γεμάτα δύναμη! Από το εναρκτήριο “Whispers of death… Anxiety’s grip” με το- πιο EXODUS πεθαίνεις- riff και την SLAYER τσαχπινιά στο τέλος του, καταλαβαίνει κανείς ότι εδώ τα πράγματα είναι σοβαρά. Πολύ εντυπωσιακές συνθέσεις που κλιμακώνονται όσο κυλά ο δίσκος και αυτό πιστοποιείται από το γεγονός ότι , κατά τη γνώμη μου, τα καλύτερα κομμάτια του “Whispers of death” βρίσκονται στο δεύτερο μισό του. Ενδεικτικά αναφέρω τα “Bleed between the lines” (σαφής αναφορά στους SLAYER ο τίτλος), “Merry evenings make sad mournings” και κυρίως τα “Battle box” και “Ripper attack” που μάλλον είναι και τα αγαπημένα μου.
Είναι τέλειος ο δίσκος αυτός; Σαφώς και όχι, και αν θέλετε μειονέκτημα, μπορώ άνετα σας αναφέρω την ύπαρξη δύο παντελώς αχρείαστων instrumental που, για μένα τουλάχιστον, κόβουν απότομα τη ροή ακρόασης του δίσκου και σπάνε τη συνοχή του. Καταλαβαίνω την εμμονή των VINDICATOR με τα instrumental, (σε κάθε τους δίσκο έχουν από ένα έως τρία) αλλά προσωπικά θα προτιμούσα να μην υπάρχουν καθόλου. Επίσης ίσως (λέω, ΙΣΩΣ), θα έπρεπε η διάρκεια του δίσκου να είναι λίγο μικρότερη, και αυτό έρχεται σε συνάρτηση με αυτό που μόλις έγραψα πιο πριν. Λεπτομέρειες, θα πει κάποιος, που όμως προσωπικά με εμποδίζουν να δώσω το κάτι παραπάνω στο τελικό αποτέλεσμα.
Τέλος πάντων, εσείς κρατείστε αυτό που σας είπα στην αρχή, ότι δηλαδή μάλλον μιλάμε για το καλύτερο άλμπουμ των VINDICATOR, αφήστε εμένα να γκρινιάζω σαν γεροξεκούτης και κοπανηθείτε άφοβα!
(8 / 10)
Θοδωρής Κλώνης
EPs/LIVES/DEMOS & COMPILATIONS
Κάτι το μυστηριώδες μας έρχεται από την Ισπανία. Οι CRIMSON COVEN είναι το νέο απόκτημα της Shadow Kingdom Records, που έχει αναλάβει να προωθήσει στο ευρύ κοινό το παρθενικό demo EP των Ισπανών, με τίτλο “0- The Genesis”. Πού είναι όμως το μυστήριο; Ούτε από ποια περιοχή της Ισπανίας κατάγονται ξέρουμε, ούτε ποιοι είναι. Οι μόνες πληροφορίες που συνοδεύουν το demo, είναι πως ο J παίζει μπάσο, ο Τ τύμπανα, ο Μ με τον V κιθάρες και ένας άλλος J τραγουδάει, με μια φωνή που σε σημεία θυμίζει λίγο τον Biff των SAXON σε μεγάλη ηλικία, θα προσθέσω εγώ. Τώρα, είτε είναι βετεράνοι της Ιβηρικής σκηνής είτε νιούφηδες, η διαφορά μικρή.
“Spell-forged heavy metal” λένε πως παίζουν οι CRIMSON COVEN. Εγώ θα το περιέγραφα ως μια μίξη επικού heavy metal με εξίσου επικό doom metal, κάτι σαν τους GRAND MAGUS του “Triumph and power” με πινελιές από ύστερους MANILLA ROAD, δηλαδή. Ωραίες μελωδίες και αρμονίες έχουν, ο απαιτούμενος όγκος υπάρχει, η παραγωγή για demo είναι μια χαρά και τα τρία τραγούδια του μικρού αυτού δίσκου (“Crimson coven”, “The born of the serpents” και “Unleash the Kraken”), με κάνουν να πιστεύω πως υπάρχουν δυνατότητες και περιθώρια για να δούμε κάτι καλό από τους μυστηριώδεις Ισπανούς, στο μέλλον. Οπότε, αναμένουμε! Θα το βρεις σε βινύλιο ή digital μορφή. Για περισσότερα, τσέκαρε την επίσημη ιστοσελίδα του γκρουπ ή αυτήν της εταιρείας τους.
Δημήτρης Τσέλλος
