
«Πόσα αντίτυπα έχει πουλήσει το συγκρότημα; Από ποια εταιρεία κυκλοφορεί το άλμπουμ; Παίζει μέσα κανένας γνωστός;». Ερωτήματα που τουλάχιστον εδώ, δεν υφίστανται. Και δεν υφίστανται, διότι πολύ απλά, δε μας ενδιαφέρουν οι απαντήσεις τους. Η ποιότητα στη μουσική είναι αυτό που μας ενδιαφέρει. Το να ανακαλύπτει κανείς νέες αγαπημένες μπάντες εκεί που δεν το περιμένει, θα αποτελεί πάντα, εκτός από μεγάλη ικανοποίηση, την πλέον ευχάριστη πρόκληση, καθώς κι εμείς είμαστε πρωτίστως οπαδοί. Σε μια στήλη λοιπόν όπου τα «αδηφάγα» αυτιά των ολοένα και αυξανόμενων φίλων της δεν έχουν σύνορα, έτσι κι εμείς θα προσπαθούμε κάθε φορά να παρουσιάζουμε τη μεγαλύτερη δυνατή γκάμα ήχων και συγκροτημάτων. Άλλωστε, κανένα best seller δε θα υπήρχε, αν δεν υπήρχε η σκηνή του UNDERGROUND.

ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ/ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ: PHANTOM CORPORATION
ΤΙΤΛΟΣ ΔΙΣΚΟΥ: “Time and tide”
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Supreme Chaos Records
ΣΥΝΘΕΣΗ:
Leif – Φωνητικά
Philipp – Κιθάρα
Arne Lead – Κιθάρα
Ulf – Μπάσο
Marc – Τύμπανα
ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ:
Bandcamp
Deezer
Facebook
Instagram
Spotify
Tidal
Καιρό είχα να ακούσω λίγο στιβαρό death metal και ευτυχώς ο Δημήτρης μου έστειλε να ακούσω το δεύτερο άλμπουμ των Γερμανών PHANTOM CORPORATION, με τίτλο “Time and tide”. Ετούτοι εδώ οι λεβέντες γεννήθηκαν από τις στάχτες των διαλυμένων DEW-SCENTED από δύο μέλη τους, του ντράμερ Marc-Andrée Dieken και τον τραγουδιστή Leif Jensen και ύστερα από δύο EP, κυκλοφόρησαν το ντεμπούτο τους, “Fallout”, δύο χρόνια πριν. Η νέα τους δουλειά, πατάει γερά, όπως είναι φυσιολογικό στους DEW-SCENTED, αλλά δεν είναι αυτή μόνο η βασική επιρροή τους.

Προσωπικά διέκρινα ψήγματα από πρώιμους (πολύ πρώιμους όμως!) ATROCITY, BENEDICTION και DISMEMBER, χωρίς να λείπει και η λοξή ματιά προς την άλλη μεριά του Ατλαντικού. Λυσσασμένες συνθέσεις που αγγίζουν τα όρια του crust, χωρίς όμως να τα υπερβαίνουν, ογκώδη riff, και αλυχτιασμένα φωνητικά. Κάποιες «τσαχπινιές» κεντρίζουν ακόμα περισσότερο το ενδιαφέρον, όπως για παράδειγμα το, ούτε δύο λεπτά έπος “Krokodil” που ακούγεται τόσο στιχουργικά όσο και μουσικά σαν ένας φόρος τιμής στους NILE ή το “Western apocalypse” που κάτι μου βγάζει από KREATOR εποχής “Endless pain”. Γενικά το άλμπουμ ξεφεύγει από τα στερεότυπα του αργόσυρτου death metal, και επιστρέφει στις ρίζες του, τότε που το death ήταν ταχύτατο, βασισμένο στις νόρμες του thrash, αλλά με αυτόν τον χαρακτηριστικό ήχο – οδοστρωτήρα.
Ακούγοντας το “Time and tide” δεν μπόρεσα να μην παρατηρήσω την εξαιρετική ποικιλία στα riff που αποκλείει κατηγορηματικά την όποια πιθανότητα να χαρακτηριστεί το άλμπουμ βαρετό, παρά το ανελέητο σφυροκόπημα σε όλη του τη διάρκεια (ιδανική, παρεμπιπτόντως, γύρω στα 42 λεπτά) ενώ πολύ σημαντικό ρόλο , ως είθισται, παίζουν τα φωνητικά, και στην προκειμένη περίπτωση ο Jensen ακούγεται όπως ακριβώς θα έπρεπε.
Προσωπικά ευχαριστήθηκα πολύ όλο το άλμπουμ. Λίγο παραπάνω ξεχώρισα το “Krokodil” για τους λόγους που προανέφερα, τα σκοτεινά “Sorcerer” και “For all the wrong reasons”, και φυσικά το εναρκτήριο “ Frantic distruption” που δείχνει το στίγμα του μακελειού που θα ακολουθήσει με το καλημέρα. Αν λοιπόν θέλετε το death metal σας ωμό, ακατέργαστο και βάρβαρο, μην ψάξετε παραπέρα. Το “Time and tide” είναι για εσάς. Από τις πολύ ευχάριστες εκπλήξεις της χρονιάς για το συγκεκριμένο ιδίωμα!
(8 / 10)
Θοδωρής Κλώνης

ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ/ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ: SONS OF HADES
ΤΙΤΛΟΣ ΔΙΣΚΟΥ: “Tombs of the Blind Dead”
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Floga Records
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Apostolis K – Κιθάρες, φωνητικά
Vasilis K – Κιθάρες
Alex G – Μπάσο
Vangelis F – Τύμπανα
ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ:
Facebook
Instagram
Bandcamp
Περίεργο πράγμα το μυαλό. Μπορεί να μην θυμάμαι τι έφαγα εχθές, αν όμως κάτσω να δω, ας πούμε, το “Rocky IV”, θα αρχίσω να λέω τους διαλόγους απ’ έξω πιο γρήγορα και από τις γροθιές του Συλβέστρου! Πού θέλω να καταλήξω… Όταν ο Δημήτρης μου έστειλε το άλμπουμ αυτό για κριτική, αρχικά, και ελπίζω να μην με παρεξηγήσουν τα παιδιά, με έπιασε γέλιο, καθώς μου ήρθε στο μυαλό η σειρά “50-50” και το επεισόδιο όπου οι τρεις πρωταγωνιστές φτιάχνουν μπάντα με όνομα… “Τα παιδιά του Άδη” (σ.Δ.Τ: και ποιος μου λέει εμένα, πως δεν σκέφτηκαν κι αυτοί το ίδιο;)! Ας αφήσουμε όμως την πλάκα και ας μιλήσουμε σοβαρά.

Οι SONS OF HADES είναι μια νεοσύστατη ανίερη τετράδα από την Αθήνα και το “Tombs of the blind dead” είναι η πρώτη τους δουλειά. Τι θα ακούσετε εδώ; Κολασμένο death/thrash metal, σε υπερηχητικές ταχύτητες και με riffs – πριονοκορδέλα που οδηγούν σε ακατάπαυστο headbanging, με βασικές επιρροές τους VENOM, πρώιμους BATHORY και SODOM, χωρίς όμως να λείπουν και ψήγματα από πιο κλασικά ακούσματα, με πιο βασικό αυτό των MERCYFUL FATE. Φυσικά δεν θα έλειπαν και κάποια λοξοκοιτάγματα σε πιο black καταστάσεις, χωρίς όμως αυτά να υπερκαλύπτουν τα πιο old school ακούσματα.
Το θετικό της υπόθεσης είναι ότι στην συγκεκριμένη περίπτωση δεν μιλάμε μόνο για ταχύτητα, αλλά και για ποιότητα, κάτι που αντικατοπτρίζεται όχι μόνο στις καλοδουλεμένες συνθέσεις αλλά κυρίως στα εξαιρετικά κιθαριστικά solos. Ακούστε για παράδειγμα το “Ghost galleon” και το προσωπικό αγαπημένο μου “La machera del Demonio” και είμαι σίγουρος ότι θα συμφωνήσετε μαζί μου. Επίσης δώστε μια επιπλέον προσοχή στο δεκάλεπτο έπος “La noche de las Gaviotas”, μια φοβερή σύνθεση που περικλείει όλες τις επιρροές των SONS OF HADES.
Επιπλέον bonus για μένα, η θεματολογία του δίσκου που βασίζεται σε κλασικές horror ταινίες, με αποκορύφωμα τις ταινίες “Blind dead” που είναι από τις πιο αγαπημένες μου σειρές ταινιών τρόμου. Εξαιρετικό γούστο τα παιδιά και μπράβο τους! Συνοψίζοντας, το “Tombs of the blind dead” είναι ένα πολύ ελπιδοφόρο ντεμπούτο. Μιλάμε για ένα old school death/thrash ανοσιούργημα που δεν θα αφήσει κανέναν φίλο του είδους παραπονεμένο. Και είμαι σίγουρος ότι οι SONS OF HADES θα μας απασχολήσουν πάρα πολύ στο μέλλον.
(8 / 10)
Θοδωρής Κλώνης

ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ/ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ: STAR.GATE
ΤΙΤΛΟΣ ΔΙΣΚΟΥ: “The moment of a lifetime”
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Steel Gallery/Arkeyn Steel Records
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Κώστας Δομενικιώτης – Μπάσο
Σάκης Μπαντής – Πλήκτρα
Δημήτρης Τικτόπουλος – Φωνητικά
Άνθιμος Μαντι – Κιθάρα
ΚΑΛΕΣΜΕΝΟΙ ΜΟΥΣΙΚΟΙ:
Στέργιος Κουρού – Τύμπανα
ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ:
Official site
Facebook
YouTube
Steel Gallery official site
Έναν μόλις χρόνο μετά το πολύ αξιόλογο “Escaping the Illusion”, οι Θεσσαλονικείς STAR.GATE επιστρέφουν με τον νέο τους δίσκο, που φέρει τον τίτλο “The moment of a lifetime”. Σε μια πορεία 20+ ετών, οι STAR.GATE έχουν κυκλοφορήσει, με το φετινό, επτά studio άλμπουμ, όλα μέσω της Steel Gallery/Arkeyn Steel Records. Άνετα θα μπορούσαν λοιπόν να χαρακτηριστούν «βετεράνοι» της σκηνής και μια από τις κλασσικές και αναγνωρίσιμες μπάντες της Θεσσαλονίκης. Και μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια, είχαν μεν κάποιες αναπόφευκτες αλλαγές στην σύνθεσή τους, ωστόσο ο «κορμός» τους παρέμεινε ο ίδιος, δείγμα του κοινού οράματος που υπάρχει ανάμεσα στα ιδρυτικά μέλη.

Επί προσωπικού, ενώ οι STAR.GATE θεωρητικά ανήκουν στα ακούσματά μου και ανέκαθεν ήταν ένα σχήμα που κυκλοφορούσε αντικειμενικά αξιόλογες δουλειές, ποτέ δεν κατάφεραν να με κερδίσουν ολοκληρωτικά. Το “Escaping the Illusion” όμως μου χτύπησε τις πρώτες «καμπάνες», για να έρθει το “The moment of a lifetime” να με «αναγκάσει», με την ποιότητά του, να στρέψω ολοκληρωτικά το βλέμμα μου πάνω τους. Και εξηγούμαι: Μέχρι τώρα, οι Θεσσαλονικείς έπαιζαν κατά κύριο λόγο ευρωπαϊκής υφής power metal, με αρκετά neoclassical στοιχεία. Εδώ όμως, αλλάζουν τον ήχο τους σε κάτι που ειλικρινά, δεν περίμενα να ακούσω…
Με τον αρχικό τραγουδιστή Δημήτρη Τικτόπουλο να επιστρέφει, οι STAR.GATE κυκλοφορούν τον νέο δίσκο των ROYAL HUNT! Και δεν είμαι ούτε στο ελάχιστο υπερβολικός, ή παραπλανητικός. Όσοι από εμάς λατρέψαμε δίσκους σαν το “Moving target”, το “Paradox” και το “Fear” (η καλύτερη τριάδα τους, η απόλυτη ακμή των Δανών), στο άκουσμα του “The moment of a lifetime” είναι βέβαιο πως θα ενθουσιαστούμε. Μόνο σε δύο συνθέσεις, αλλάζει κάπως το μοτίβο: Στο “Dance in the crimson sky” που θυμίζει πολύ τους υποτιμημένους neoclassical power metallers AT VANCE και στο “Pain”, το οποίο άνετα θα μπορούσε να βρίσκεται σε κάποιο δίσκο των ANGRA, από το “Fireworks” και μετά. Όλο το υπόλοιπο άλμπουμ, είναι γεμάτο από, μέρος έστω, της μαγείας των σπουδαίων Δανών.
Πέραν των μελωδιών σε πλήκτρα και κιθάρα, αυτό που ξεχωρίζει αμέσως είναι η πληθώρα των εξαίσιων refrains. Οκτώ τραγούδια υπάρχουν στον δίσκο, οκτώ υπέροχα refrains ακούς. Και ο Τικτόπουλος με την εύθραυστη λυρικότητα που χαρακτηρίζει τη φωνή του, η οποία ενίοτε αποκτά δραματικό τόνο και δε διστάζει να «γρεζάρει» ταυτόχρονα, τα «απογειώνει». Για το μόνο που θα «γκρινιάξω» λίγο, είναι για την παραγωγή, η οποία αν και στις υπόλοιπες πτυχές του ήχου τα πάει πολύ καλά, στο rhythm section θα ήθελα να υπάρχει περισσότερος όγκος, ειδικά στα τύμπανα. Στοιχείο που βέβαια, δεν στερεί κάτι από την απόλαυση του άλμπουμ αυτού.
Εν κατακλείδι, το “The moment of a lifetime” είναι, για μένα πάντα, μια πολύ ευχάριστη έκπληξη. Σίγουρα είναι το ανώτερο δισκογραφικό πόνημα των STAR.GATE ως τώρα και αν έχω το δικαίωμα να εκφράσω μια γνώμη, θα πρέπει να είναι το πρώτο βήμα της νέας τους ηχητικής κατεύθυνσης. Από Europower-άδικες μπάντες δεν πάσχουμε παγκοσμίως, έχουμε μπόλικες και μάλιστα δεν ακούμε και ιδιαίτερα εμπνευσμένη μουσική από δαύτες, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων. Από αρχοντικό, συμφωνικό hard rock όμως, πάσχουμε και το θέλουμε. Και κάτι ακόμη: Τέτοια συγκροτήματα, ας τα βλέπουμε και live ρε παιδί μου… Ανεβαίνει το επίπεδο!
(8 / 10)
Δημήτρης Τσέλλος

Split: IRON VOID, ORODRUIN – “Altar of Worship”
Κλείνουμε με ένα ενδιαφέρον split. Δύο από τα πολύ αξιόλογα σχήματα της σύγχρονης σκηνής του doom metal, οι Αμερικανοί ORODRUIN και οι Βρετανοί IRON VOID, ένωσαν τις δυνάμεις τους για να αποτίσουν, στο “Altar of Worship”, τον δικό τους φόρο τιμής στους θρυλικούς PAGAN ALTAR. Στο δισκάκι αυτό λοιπόν, οι IRON VOID συμμετέχουν με την διασκευή στο “Highway Cavalier”, το δικό τους “The tolling bell” σε studio και live εκτέλεση και το “Grave dance” σε live. Οι ORODRUIN αντίστοιχα με studio και live διασκευή στο “In the wake of Armadeus”, live εκτέλεση τους δικού τους “Man of Peace” και με το “In this place”. Για τους οπαδούς των δύο αυτών σχημάτων αλλά και γενικά του αυθεντικού, γνήσιου doom, η συλλογή αυτή σίγουρα δεν περνά απαρατήρητη. Για τους «αμύητους» και τους υπολοίπους, ας δοθεί προτεραιότητα στις δισκογραφίες τους, οι οποίες αποτελούνται από πολύ αξιόλογους δίσκους.
Το ακούς ολόκληρο εδώ:
και μπορείς να το αποκτήσεις από το bandcamp της Nameless Grave Records.
Περισσότερα για τους IRON VOID εδώ και για τους ORODRUIN στην δική τους, αντίστοιχη σελίδα, εδώ.
Δημήτρης Τσέλλος














