a
ΝΕΕΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΕΣ: SCALD
ΕΠΑΝΑΚΥΚΛΟΦΟΡΙΕΣ: FAITHFUL BREATH & VALOR
Ημερολόγιο καταστρώματος ημέρα 56η: Σκέφτομαι… Τι θα μπορούσε να ξεπεράσει άραγε, σε βαρύτητα, την επάνοδο μιας πολυαγαπημένης μπάντας; Λίγα πράγματα. Ένα από αυτά θα ήταν η επάνοδος μιας ακόμη πιο αγαπημένης μπάντας, σύμφωνα φυσικά με τα γούστα του καθενός μας. Αφού λοιπόν δεν έχουμε κάτι τέτοιο, η πρωτοκαθεδρία όσον αφορά το πρίσμα υπό το οποίο βλέπει ο γράφων τα δεδομένα στο underground τη στιγμή αυτή, ανήκει για σήμερα στους θρύλους του επικού doom metal SCALD. Το «γιατί» θεωρούνται θρύλοι και γιατί η επάνοδός τους θεωρείται σημαντική, θα το μάθεις διαβάζοντας παρακάτω. Και επειδή δεν γινόταν να τους αφήσουμε μόνους σε τούτη τη στήλη, διαλέξαμε δύο άκρως ενδιαφέρουσες επανακυκλοφορίες, ισάριθμων σπουδαίων συγκροτημάτων, το καθένα από το δικό του «μετερίζι», να τους πλαισιώσουν. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν με τους Ρώσους μικρούς θεούς…
…οι οποίοι ήταν για χρόνια ένα από τα καλά κρυμμένα μυστικά του doom metal. Δυστυχώς, και είναι από τις φορές εκείνες που το επίρρημα αυτό ταιριάζει εδώ τέλεια, το αριστούργημά τους “Will of the Gods is a great power”, που κυκλοφόρησε σε κασέτα το 1996, το είχαν ακούσει λίγοι. Ίσως και ελάχιστοι. Αυτοί όμως έφταναν ώστε να διαδώσουν την αξία των πέντε μουσικών από το Yaroslavl, μιας πανέμορφης πόλης 250 χλμ βορειοανατολικά της Μόσχας. Βλέπεις, τότε κυριαρχούσε ακόμη το tape trading και η γνώση πάνω σε οτιδήποτε αξιόλογο, έπρεπε να μεταλαμπαδευτεί. Όλοι ήθελαν να συμμετέχουν σε αυτό. Έτσι φτάσαμε στο 2003 όταν το τιτάνιο (όχι, δεν είναι πλεονασμός, μιλάμε για θεϊκό άλμπουμ) αυτό δημιούργημα κυκλοφόρησε σε CD για πρώτη φορά και έκτοτε γνώρισε μια πρωτοφανή αποθέωση στις τάξεις όχι μόνο των doomsters, αλλά και όλων των φίλων του ευρύτερου επικού ήχου. Έκτοτε οι επανεκδόσεις που γνώρισε ήσαν όλες τους προσεγμένες, η αλήθεια είναι. Πόσο κρίμα που ο Maxim “Agyl” Andrianov, η φωνή των SCALD, δεν πρόλαβε να νιώσει τη χαρά αυτή, χάνοντας την ζωή του σε σιδηροδρομικό δυστύχημα. Αυτός ήταν και ο λόγος που η μπάντα δεν έκανε κάτι περισσότερο και πέρασε στην λήθη, έναν μόλις χρόνο μετά τη κυκλοφορία του “Will of the Gods…”. Όπως όμως συμβαίνει σε πλείστες των περιπτώσεων, το underground «έβραζε», «κόχλαζε» και τίποτα δεν έδειχνε να έχει τελειώσει. Με τον Felipe Plaza των εξαιρετικών Χιλιανών PROCESSION και CAPILLA ARDIENTE στην φωνή, η έκτακτη εμφάνιση στο Hammer of Doom festival του 2019 και η αποδοχή του κόσμου, σήμανε και την οριστική επαναδραστηριοποίηση του group.
O βάρδος – ποιητής λοιπόν (αυτός ήταν ο “Skald”, πίσω στον Μεσαίωνα) ξαναπαίρνει το hurdy gurdy και την nyckelharpa του, στέκεται μπροστά στον Viking βασιλιά και εξιστορεί ένα ακόμη έπος. Θρηνητικό, την φορά αυτή… “There flies our wail!” τραγουδά και όλοι στη μεγάλη αίθουσα, συμπεριλαμβανομένου εννοείται του βασιλιά, τον ακούν προσεκτικά, σχεδόν μαγεμένοι. Ο γνώριμος ήχος των SCALD (οι τύποι με έναν μόλις δίσκο απέκτησαν σχεδόν trademark σφραγίδα, μη το ξεχνάμε αυτό), ακούγεται πιο καθαρός αλλά εξίσου μεγαλόπρεπος. SOLSTICE, ATLANTEAN KODEX, BATHORY, μεγάλοι του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος «παρελαύνουν» μέσα από τα δύο κομμάτια τούτου του 7” EP, με το δεύτερο να είναι μια νέα, εξαιρετική version του κλασσικού τους έπους “Eternal Stone”. Το πρώτο όμως, το ομώνυμο, σαν να μου είναι γνωστό… σαν κάπου να το ξέρω. Δεν μιλώ για την μελωδία της κιθάρας, η οποία είναι απευθείας παρμένη από το “Dance No 17” του έργου “Dance of the Maidens” του Alexander Borodin (δες την ταινία “Strangers in Paradise” και θα καταλάβεις), αυτός είναι ένας ξεκάθαρος «φόρος τιμής» σε αγαπημένο καλλιτέχνη. Αναφέρομαι στο κομμάτι στην ολότητά του. Και να που το θυμήθηκα: πρόκειται για το “Letii, Voi Nash!” από τον δίσκο “Vakor” των doom folk metallers INTOTHECRYPT, ενός side project των τριών εκ των πέντε SCALD, που έλαβε ένα σχετικό “lifting” ώστε να ταιριάζει με το ύφος του group. Αφού δεν υπάρχει το καινούργιο τραγούδι στο You Tube, άκουσε το “Letii, Voi Nash!” στον σύνδεσμο που παρατίθεται, και έχε μια πρώτη ιδέα. Ποιος ξέρει, ίσως στον επερχόμενο δίσκο τους, όποτε αυτός κυκλοφορήσει, να ακούσουμε και κάτι ακόμη αντίστοιχο. Ως τότε, το “There flies our wail!” είναι ένα πρώτης τάξεως «ορεκτικό» και βάσει περιεχομένου, δεν μπορεί να πάρει λιγότερο από… (9/10)
Χρήσιμα links για να το αποκτήσεις, ακριβώς εδώ:
Website / Facebook
Οι FAITHFUL BREATH είναι γνωστοί στους έχοντες και κατέχοντες τόσο το προοδευτικό rock, όσο και το κλασσικό heavy metal. Και αυτό διότι η ιστορία τους χωρίζεται ακριβώς σε δύο αντίστοιχες περιόδους. Το ωραίο μάλιστα είναι πως οι μεν κοντράρονται με τους δε, για το ποια περίοδος είναι η καλύτερη. Προσωπικά κλίνω προς τη πρώτη, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει πως αναιρώ την δεύτερη, κάθε άλλο. Μετά λοιπόν την επανακυκλοφορία του “Gold ‘n’ glory” πέρυσι, ήρθε φέτος η σειρά του “Skol“ να ξαναμπεί στα ράφια των δισκοπωλείων. Την φορά αυτή μπορεί να μην ήταν οι Michael Wagener και Udo στη κονσόλα της παραγωγής, μάλλον όμως ο Gert Rautenbach έκανε καλύτερη δουλειά. Mε τον Thilo Herrmann (πρώην RUNNING WILD) να παίρνει την θέση του Andi Honig μόλις τελείωσε η σύνθεση και πριν τις ηχογραφήσεις, η μπάντα φαινόταν έτοιμη να συνεχίσει τη πορεία της. Τα πράγματα όμως εξελίχθηκαν διαφορετικά και μόλις έναν χρόνο μετά, μαζί με τη κυκλοφορία του “Live”, ήρθε και το τέλος του group υπό αυτή την μορφή και η νέα αρχή υπό την αντίστοιχη των εκρηκτικών tech speedsters RISK. Αλλά ας επικεντρωθούμε στο “Skol”, όπου, σε αντίθεση με το τι δηλώνει το εξώφυλλό του (εντελώς HEAVY LOAD όπως βλέπεις και εσύ ο ίδιος), αυτό που ακούγεται είναι ένα στακάτο, refrain-άτο, συναυλιακό hard ‘n’ heavy, με επιρροές από JUDAS PRIEST, ACCEPT, KROKUS και συναφή σχήματα, χωρίς επικές αναφορές. Απλή μα όχι απλοϊκή μουσική, που μπορεί τώρα σε ορισμένους να ακούγεται ξεπερασμένη, για όλους όμως εμάς τους «εραστές» του vintage από όπου και να προέρχεται, παραμένει ελκυστική όσο λίγα πράγματα. Ο Patrick W. Engel (Temple Of Disharmony Studios) έχει κάνει ομολογουμένως καταπληκτική δουλειά στο remastering, ο ήχος είναι κρύσταλλο, τι άλλο θέλουμε; Τίποτα. Το βρίσκεις σε γνωστά «διαδικτυακά» καταστήματα, καθώς και στο δισκοπωλείο της περιοχής σου.
Και κλείνουμε τη τριάδα με τους VALOR. Εδώ κι αν έχουμε ξεχασμένα, άγνωστα, «θαμμένα» πράγματα. Το “Fight for your life” κυκλοφόρησε το 1988 και αν εξαιρέσεις μια «τρέχα-γύρευε» επανακυκλοφορία του 2004, έπρεπε να περιμένουμε ως σήμερα για να έχουμε τη δυνατότητα να το αποκτήσουμε. Το πρωτότυπο album περιέχει ένα κολασμένο αμερικανικό power/speed, σκοτεινό, με ήχο betón armé, ιδίας φιλοσοφίας με τα πρώτα albums των LIEGE LORD και ATTACKER, όμοιας αισθητικής με το ντεμπούτο των TYRANT, σαν τους SAVAGE GRACE και τους DEATH DEALER, με χριστιανική και κυρίως Αποκαλυπτική θεματολογία. Ο «Παράδεισος ο ίδιος» για όλους όσους στην ανάγνωση των παραπάνω ονομάτων ένιωσαν την καρδιά τους να χτυπά σε ρυθμούς πολυβόλου. Οι VALOR πότε ακούγονται επικοί σε mid-tempo συνθέσεις, πότε αφήνουν τις speed metal καταβολές τους να υπερισχύσουν, πάντοτε όμως με την ίδια προσοχή και στο ίδιο επίπεδο. Η επανακυκλοφορία του θέλει τη μπάντα με αλλαγμένο ελαφρώς line-up, ενώ ο ήχος στερείται σχετικώς της «μαυρίλας» της πρώτης έκδοσης, αλλά κερδίζει σε καθαρότητα. Επίσης, το μπάσο, σύμφωνα με τη μπάντα, έχει «περαστεί» ξανά από τον Uriah Duffy των WHITESNAKE και POINT NORTH και στη δεύτερη κιθάρα έχει επιστρέψει ο Vic Sardon, που είχε την ίδια θέση στο “Masquerade” demo του 1986. Το “Fight for your life” εννοείται πως δεν μπορεί να σταθεί στο ίδιο επίπεδο με τους μεγάλους δίσκους των συγκροτημάτων του παραπάνω παραλληλισμού, ωστόσο είναι ικανότατο, τόσο ώστε να σταθεί στη δεύτερη και τρίτη γραμμή εφεδρείας. Έτσι κι αλλιώς, μιλάμε για 80s US metal. Ακόμη και από το «τρίτο ράφι» να το κατεβάσεις, δύσκολο να βρει αντίπαλο.
Δημήτρης Τσέλλος
