Βαρύ, ασήκωτο… πένθιμο, θανατερό… μια ηχητική καταδίκη που θα αγγίξει όλους όσους αρέσκονται σε συγκροτήματα όπως οι DRACONIAN, MY DYING BRIDE και οι (πολύ) πρώιμοι ANATHEMA. Ονομάζονται AEONIAN SORROW και είναι Φινλανδοί, με Ελληνίδα όμως τραγουδίστρια (Γωγώ), η οποία μάλιστα είναι και η ιδρυτής της μπάντας. Το “Into The Eternity A Moment We Are” (εξαιρετικός τίτλος για πεσιμιστικό άλμπουμ σαν αυτό) είναι πολύ καλό. Έχει καλά τραγούδια, ωραία ερμηνεία στα φωνητικά, με εναλλαγές μεταξύ γυναικείων και ανδρικών, πολύ καλή παραγωγή… Είμαι σίγουρος πως αν κυκλοφορούσε υπό το όνομα μιας μεγάλης μπάντας, σαν τους PARADISE LOST για παράδειγμα, θα είχε ενθουσιάσει. Ανακαλύψτε το, αν σας αρέσει το παρακάτω τραγούδι!
https://aeoniansorrow.bandcamp.com/
https://www.facebook.com/aeoniansorrowofficial/
Ο τέλειος συγκερασμός ευρωπαϊκού και αμερικανικού thrash, συντελείται στο “Wasteland City” των Αυστριακών (παρακαλώ) CHAINBREAKER. Εντελώς “old school attitude”, όπως και οι ίδιοι έχουν ονομάσει ένα χαρακτηριστικό κομμάτι του άλμπουμ, θράσος, ορμή στα όρια της μανίας, υπερηχητικές κιθάρες, οι κάσες να έχουν πάρει φωτιά και αστεία, κλισέ ονόματα όπως Chriz Speedfire, Steve Ironizer κλπ, όλα στην υπηρεσία της Αυτού Εξοχότητος που ονομάζεται “80’s metal”. Σπάνε τις αλυσίδες που τους κρατούν (“Breaking the Chains”), είναι αποφασισμένοι να πνίξουν τον κόσμο στο αίμα (“Blood for Blood”) και έτσι ξυπνούν το Κακό (“Awakening of Evil”). Δίσκος – φρέζα! Μιλάμε πως τον καταχάρηκα!
https://chainbreakeraustria.bandcamp.com/releases
https://www.facebook.com/chainbreakeraustria/
O Ced των BLAZON STONE νομίζω πως έχει παραγίνει πολυπράγμων! Νέο project λοιπόν, παρέα με τον επίσης πρώην BLAZON STONE και νυν THE OUTER LIMITS, Georgy Peichev αυτή τη φορά. Το όνομα αυτού RUNELORD και του δίσκου “A Message From The Past”. Ξεκάθαρο “pounding heavy metal”, που τα έχει όλα. Ήχο όπως πρέπει, φωνητικά παθιασμένα, τουμπανιασμένη παραγωγή, ατσάλι, τη Βαλχάλλα, τις Βαλκυρίες, πολέμους, παγανιστές… όσοι αγαπάτε τους BS, θα γουστάρετε. Όσοι θα θέλατε το metal των HAMMERFALL κλπ συγγενών πιο…ανδρικό, ορμήξτε. Όσοι θέλετε προοδευτισμό και politically correct ήχο και προσέγγιση, μείνετε μακριά. Must και για τους απανταχού μπεκρήδες, να προσθέσω! Βρείτε τους εδώ:
https://runelord.bandcamp.com/releases
«Metal από την Ινδία;»
«Ναι!»
«Και είναι καλό; Ακούγεται;»
«Τι ακούγεται… φίλε σπέρνει!»
Αυτός θα μπορούσε να είναι ο διάλογος μεταξύ εμού και οποιουδήποτε από σας, στην αναφορά των AGAINST EVIL και του δίσκου “All Hail The King”. Ισορροπώντας μεταξύ Η.Π.Α και Ευρώπης, πετυχαίνουν να δημιουργήσουν ένα τρομερά παθιασμένο μείγμα heavy/power/thrash metal, με επιρροές που ξεκινούν από τους ACCEPT και τους JUDAS PRIEST, και καταλήγουν στους MEGADETH! Πραγματικά εξαιρετικό δισκάκι, πρέπει να ακουστεί απ’όλους. Ίσως σε κάποιους λεπτολόγους δεν αρέσει η φωνή, που θυμίζει σε φάσεις πιο βραχνό Peavy Wagner, αλλά λεπτομέρειες είναι αυτά. Εδώ υπάρχει ένας παραδοσιακός ήχος μέσα από μια εντελώς σύγχρονη παραγωγή, που αβαντάρει ιδανικά τα τραγούδια και ένα κουαρτέτο που δείχνει να μη μασά τίποτα! Μπράβο τους! Bonus «κανονάκι», η συμμετοχή του Jeff Loomis στο solo του “Sentenced to Death”.
https://againstevil.bandcamp.com
JIRM στο “Surge Ex Monumentis” αποτελούν ήδη για μένα μια από τις εκπλήξεις της χρονιάς! Πρόκειται για τους πρώην JEREMY IRONS AND THE RATGANG MALIBUS (μνημειώδες όνομα), αν σας λέει κάτι αυτό. Τι παίζουν; Μα τι άλλο; 70s rock revisited και Άγιος ο Θεός! Ισόποσες μερίδες μελωδίας, heavy riffing, doomy rock «βρωμιάς» και ψυχεδελικών «περασμάτων», με όμορφα καθαρά φωνητικά που φέρνουν πολύ σε αυτά του Axel των θεών HORISONT. Όσοι από σας εκεί έξω θεωρείτε τους ELDER τη μεγαλύτερη μπάντα αυτή τη στιγμή, όσοι στο άκουσμα των RUBY AND THE HATCHET πετάτε από τη χαρά σας και όσοι πιστεύετε πως ο συνδυασμός κιθάρας, πουκαμίσας, καμπάνας και μαλλούρας είναι το αγλάισμα του ηλεκτροδοτούμενου ήχου, ΣΠΕΥΣΑΤΕ. Προσωπικά, ακούγοντάς τη παρακάτω κομματάρα, ήδη είχα λυγίσει στο πρώτο λεπτό.
https://www.facebook.com/JeremyIronsandtheRatgangMalibus/
Μένουμε σε ψυχεδελικά τοπία, αλλά πλέον βουλιάζουμε για τα καλά στο doom. WITCH MOUNTAIN για τη συνέχεια. Νέος, ομότιτλος πέμπτος δίσκος για τη μπάντα, που εξακολουθεί και «σέρνεται» στον βούρκο της αέναης SABBATH-ίλας. Βαριά, πολύ βαριά riffs, rhythm section που χτυπά αργά και σταθερά και ταιριαστά φωνητικά από τη μάγισσα Kayla Dixon, η οποία «παίζει μπάλα» με μια φωνή που ξεκινά από τη Janis Joplin και τελειώνει σε σχεδόν black χωράφια. Πολύ καλή πρόταση για τους φίλους του είδους!
https://witchmountain.bandcamp.com/
https://www.facebook.com/witchmountain/
Αυτά και για τώρα. Να είστε εδώ γύρω, μη χαθούμε, θα επανέλθουμε με νέες προτάσεις από τον χώρο του τιμημένου Underground ήχου!
Δημήτρης Τσέλλος
