Ήταν από τα live που όταν ανακοινώθηκαν υποσχέθηκα στον εαυτό μου ότι μόνο σοβαροί λόγοι υγείας θα με υποχρέωναν να το χάσω. Και αφού, ευτυχώς, δεν προέκυψε κάτι τέτοιο, βρέθηκα από νωρίς το απόγευμα της Παρασκευής έξω από το Gagarin. Βλέπετε, τέτοιο συναυλιακό πακέτο με ATER, HATE, KRISIUN και φυσικά τους λατρεμένους μου VENOM INC. ήθελα να το ζήσω από νωρίς στο έπακρον. Το γεγονός ότι ήταν και η τελευταία βραδιά της περιοδείας που είχε ονομαστεί ως “Beyond the black tour”, έκανε το κλίμα ακόμη πιο εορταστικό. Τα σχετικά πηγαδάκια είχαν ήδη να στήνονται από νωρίς, ο κόσμος άρχισε σιγά σιγά να μαζεύεται και είχα την ευκαιρία στο μεταξύ να βρεθώ με αρκετούς πολύ καλούς φίλους και να ανταλλάξουμε απόψεις για το τι να περιμένουμε.
Με ακρίβεια ελβετικού ρολογιού, στις 19:00 ακριβώς, οι Χιλιανοί ATER ανέβηκαν στη σκηνή, μπροστά σε, όχι αρκετό κόσμο είναι η αλήθεια, που όμως είχε μεγάλη περιέργεια να δει τη μπάντα που έσκασε σχεδόν από το πουθενά και έχει δημιουργήσει ήδη μεγάλο ντόρο στους underground κύκλους. Έχοντας στη διάθεσή τους μισή ώρα, το Χιλιανό τρίο, μας παρουσίασε υλικό και από τα δύο άλμπουμ τους, δηλαδή τα “Eternal grey spiral” και “Somber” και κατάφεραν να προσελκύσουν το ενδιαφέρον του κοινού με τις black metal συνθέσεις τους, με έντονα gothic και doom στοιχεία.
Καθόλου ψαρωμένοι στη σκηνή και σχεδόν αμίλητοι ανάμεσα στα κομμάτια τους, (σε αντίθεση με τη συμπεριφορά τους σε κάποιο break όπου ήταν λαλίστατοι και ενθουσιασμένοι με την υποστήριξη του κόσμου) κέντρισαν πιστεύω πολλούς και σίγουρα έχουν πλέον την προσοχή μου και θα παρακολουθώ από εδώ και πέρα πολύ στενά τις κινήσεις τους. Ενδεχομένως να χρειάζονται έναν δεύτερο κιθαρίστα, ιδίως στα live, για να αποδίδονται πιο ογκώδη τα τραγούδια τους, αλλά αυτό είναι κάτι που θα το δουν οι ίδιοι. Όπως και να έχει το πράγμα, οι ATER αποτέλεσαν ένα ιδανικό ξεκίνημα για τη βραδιά, που ενθουσίασε τον κόσμο. Είμαι σίγουρος ότι θα περιμένουμε πολλά ενδιαφέροντα πραγματάκια από ετούτους εδώ τους λεβέντες στο μέλλον. Άξιοι!
Θοδωρής Κλώνης
Αφού ο Θοδωρής σας μίλησε για τους Χιλιανούς ATER (οι οποίοι θα προσθέσω μου άφησαν πολύ καλές εντυπώσεις στη πρώτη μου επαφή με τον ήχο τους), στη σκηνή ανέβηκαν οι Πολωνοί μακελάρηδες HATE. Όπου οι τύποι βγήκαν και πέραν κεφάλια! Ουδεμία έκπληξη για εμένα, μια και τους είχα ξαναδεί άλλες δύο φορές (με DECAPITATED το 2016 και με SUFFOCATION/BELPHEGOR το 2020). Μ’ ένα εξαίρετο άλμπουμ στις αποσκευές τους (“Bellum regiis”), απόδοση – μηχανή και ένα καταπληκτικό ήχο, οι άνθρωποι ξέρουν τι πρέπει να κάνουν για να πάρουν μαζί τους το οποιοδήποτε κοινό!
Έτσι, μοίρασαν το set τους σε άλμπουμ της μετά “Erebos” εποχής, ήτοι της πιο επιτυχημένης και καταξιωμένης: “Erebos” (ομώνυμο και “Luminous horizon”), “Crvsade: zero” (“Valley of darkness”), “Auric gates of veles” (“Sovereign sanctity” που άνοιξε το set), “Rugia” (ομώνυμο και “The wolf queen”) και τέλος το “Bellum regiis” να εκπροσωπείται από τo ομώνυμο και το ελληνικότατο “Iphigenia” (όπως μας είπε και ο ίδιος ο Adam Buszko από μικροφώνου) που έκλεισε την εμφάνισή τους. Μερικές πολύ λιτές κουβέντες τύπου “ευχαριστούμε πολύ” σε ένα κοινό που είχε και δικούς τους οπαδούς, ήταν αρκετές! Ήδη ανυπομονώ για την τέταρτη φορά!
Στον αντίποδα, η πρώτη φορά ήταν που θα έβλεπα τους αγαπημένους Βραζιλιάνους deathsters KRISIUN που ακολούθησαν. Τα τρία αδέρφια (σαν όνομα ταβέρνας ακούγεται – ή σαν το ταβερνόξυλο που φάγαμε!), ανέβηκαν στο σανίδι με διόλου φιλικές διαθέσεις από μουσικής άποψης. Και λέω από μουσικής, γιατί από μικροφώνου ο μπροστάρης – μπασίστας Alex Camargo, μας χιλιοκαταευχαρίστησε για τη παρουσία μας εκεί τονίζοντας κάθε φορά, το πως “χωρίς εσάς, θα ήμασταν καιρό πριν νεκροί”. Όταν μετά από 35 χρόνια καριέρας, είσαι τόσο ευγνώμων, φυσικό επόμενο να σε αγαπάει ο κόσμος!
Το “Conquerors of Armageddon” είχε την τιμητική του με τα 4 από τα 8 κομμάτια τους (ομώνυμο, “Endless madness descends”, “Hatred inherit”, “Ravager”), δύο κομμάτια από το πρόσφατο πολύ ωραίο “Mortem solis” (“Necronomical”, “Serpent messiah”) το ομώνυμο του “Scourge of the enthroned” και το μεγάλο φινάλε του set τους, “Blood of lions” από το “The great execution”. Όλα αυτά, παιγμένα με έναν ολέθριο τρόπο, με τον ήχο με το μέρος τους (εξαιρούνται τα μικρά θέματα στο μπάσο – ούτε καν τα πρόσεξα να είμαι ειλικρινής στην αρχή) και την αδρεναλίνη φυσικά στα ύψη!
Άνοιξαν τα πρώτα mosh pit, ο κόσμος σε κατάσταση αλλοφροσύνης (ο γράφων μαζί τους) ενώ η κλασσική ιαχή “KRI-SI-UN, KRI-SI-UN” ανάμεσα στα κομμάτια, σταδιακά μετατράπηκε σε κάτι οικείο προς του ίδιους (Βραζιλιάνοι γαρ): “ΟΕΕΕΟΕΟΕΟΕΕΕΕΕ KRISIUUUUUUN KRISIUUUUUN”. Το Gagarin είχε γίνει κερκίδα γηπέδου, με τη καλύτερη δυνατή έννοια. Δεν μπορούσε να μην συγκινηθεί ο Alex, υποκλινόμενος στο κοινό, μαζί με τον Moyses. Μάλιστα, στο φινάλε, μας ζήτησε να κάνουμε το “οεοεοε” άλλη μια φορά μετά το πέρας της εμφάνισης τους. Δεν μπορούσα να ζητήσω καλύτερη παρθενική φορά για να δω τους KRISIUN!
Μέχρι και mini τζαμάρισμα στο “Countess bathory” των VENOM ακούσαμε προς τιμήν των headliners (περισσότερα παρακάτω για το κομμάτι)! Μιλώντας για τιμή, κάτι άκρως τιμητικό που θέλω να σημειώσω: τα μέλη των ATER κόβανε βόλτες στο κοινό ενώ ο μπασίστας τραβούσε διαρκώς video τις μπάντες! Εύγε κύριοι! Και τώρα, ο Θοδωρής παίρνει τη σκυτάλη εκ νέου, για να σας πει το τι είδαμε από τους VENOM INC.
Γιάννης Σαββίδης
Μετά το μακελειό που προκάλεσαν οι HATE και KRISIUN όπως χαρακτηριστικά σας περιέγραψε ο καλός φίλος και συνάδελφος Γιάννης Σαββίδης με τον δικό του γλαφυρό τρόπο, ήρθε η ώρα για τους headliners. Ήταν η πρώτη φορά που θα έβλεπα τους VENOM INC. ζωντανά καθώς δεν είχα καταφέρει να τους δω στην Κρήτη, και η περιέργεια μου ήταν μεγάλη. Και η αλήθεια είναι ότι οι VENOM INC. ήταν ισοπεδωτικοί!
Ξεκίνημα με το “There’s only black” από το τελευταίο ομότιτλο άλμπουμ των VENOM INC. και ο κακός χαμός αρχίζει. Με ένα set list άρτια ισορροπημένο ανάμεσα στα άλμπουμ των VENOM INC., τα άλμπουμ του Dolan με τους VENOM αλλά και πολλά old school classics, οι VENOM INC. μας παρουσίασαν ένα εξαιρετικό live. Κάποια μικροπροβλήματα του Dolan με το μικρόφωνο ουδόλως πτόησαν ούτε τον ίδιο αλλά ούτε και τον κόσμο. Για ένα δίωρο περίπου, οι VENOM INC έπαιξαν μεγάλη μπαλίτσα.
Φανταστική απόδοση και από τους τρεις τους, ο Tony Dolan δικαίωσε το παρατσούκλι του ως “Demolition Man” καθώς όσο πράος και μειλίχιος είναι εκτός σκηνής, τόσο σκύλος και πορωτικός είναι επάνω σε αυτήν. Ο Curran Murphy, απίστευτος παιχταράς, έσβησε κάθε αμφιβολία για το αν αξίζει να βρίσκεται στη θέση του Mantas, ενώ η αποκάλυψη ακούει στο όνομα Marc Jackson, ένας πραγματικός οδοστρωτήρας πίσω από τα τύμπανα που άφησε τον κόσμο αποσβολωμένο με την απόδοση του. Η μπάντα, σε δαιμονισμένη φόρμα, ο Dolan έδειχνε να συμπεριφέρεται σαν το σπίτι του και η μια κομματάρα διαδεχόταν την άλλη.
Για μένα όλη η συναυλία ήταν ένα highlight καθώς από τη μία ακούσαμε κομμάτια που δεν περίμενα ότι θα ακούσω ζωντανά, όπως για παράδειγμα το “Cursed” από το “The waste lands” ή το άκρως υποτιμημένο “Poisoned” από την εποχή του Cronos, από την άλλη ο κόσμος έδειξε απόλυτα εξοικειωμένος με όλο το υλικό και να τραγουδάει με πάθος κάθε στίχο. Δεν θα μπορούσα να μην σταθώ στον χαμό που έγινε όταν ακούστηκαν τα “Prime evil” και “Black metal” ενώ φοβερή ήταν η στιγμή όπου στο “In league with Satan” ανέβηκαν στη σκηνή οι ντράμερ των ATER, HATE και KRISIUN ανέβηκαν στην σκηνή να συνοδεύσουν τον Jackson σε μια ισοπεδωτική εκτέλεση. Κλείσιμο, τέλος, με το “Witching hour”, που ήρθε σαν κερασάκι στην τούρτα να μας αποτελειώσει.
Εν κατακλείδι, όσοι παρευρεθήκαμε εκεί, παρακολουθήσαμε μια φοβερή συναυλία, τόσο από πλευράς διοργάνωσης όσο και απόδοσης και από τις τέσσερις μπάντες. Αν ρωτάτε εμένα προσωπικά, μπορεί να φανώ υπερβολικός αλλά η εμφάνιση των VENOM INC. συναγωνίζεται επάξια αυτή των VENOM το1997, αν αυτό σας λέει κάτι. Πάντα τέτοια!
Υ.Γ. Σε μια σύντομη κουβεντούλα που είχα με τον Dolan, μου είπε ότι έχουν υλικό για δύο live άλμπουμ, ενώ παράλληλα δουλεύουν επάνω και σε νέο υλικό για το επερχόμενο τρίτο άλμπουμ τους που, κατά τα λεγόμενα του, δεν θα αργήσει. Έρχονται πραγματάκια!
Θοδωρής Κλώνης
Φωτογραφίες: Έλενα Βασιλάκη
