Οι VIRGIN STEELE επανακυκλοφορούν για μία ακόμη φορά τα 2 πρώτα τους άλμπουμ αυτή τη φορά από την SPV προσθέτοντας τον διακριτικό τίτλο “Anniversary Editions”. Αφού προσπεράσουμε ότι δεν σηματοδοτείται καμία «στρογγυλή» επέτειος για τους δύο δίσκους, να πούμε ότι αυτή είναι η τρίτη φορά που επανεκδίδονται τα “I” & “Guardians of the flame” σε διάστημα 22 ετών. Οπότε, υπάρχει μία λογική πίσω από τις επανεκδόσεις. Το σημαντικότερο στοιχείο είναι όμως ότι υπάρχει ουσία και νόημα αφού έχει πέσει δουλειά καθώς όλα τα τραγούδια έχουν επαναμιξαριστεί ενώ υπάρχει και ένα μικρό bonus υλικό. Ας τα δούμε όμως πιο αναλυτικά…
Η ειδοποιός διαφορά αυτών των εκδόσεων της SPV είναι τα remixes. Ο DeFeis έχει δουλέψει πολύ στο original υλικό χωρίς να αλλοιώνει ούτε κατ’ ελάχιστο το τελικό αποτέλεσμα ή την αρχική ατμόσφαιρα των αυθεντικών εκτελέσεων. Άλλωστε δεν πρόκειται για επαναηχογραφήσεις αλλά για διαφορετικές μίξεις. Τι σημαίνει πρακτικά αυτό; Αισθάνεσαι πολλές φορές ότι ακούς ένα ολοκαίνουργιο τραγούδι αφού ο DeFeis έχει αναδείξει κάποια όργανα περισσότερο σε σχέση με τις αυθεντικές εκδόσεις και έχει προσθέσει συμπληρωματικά μέρη ενώ η παραγωγή αναδεικνύει σημεία που δεν ήταν ευδιάκριτα παλιότερα. Στη συντριπτική πλειοψηφία των τραγουδιών το αποτέλεσμα είναι εξαιρετικό και ειλικρινά μιλάμε για μία αψεγάδιαστη δουλειά. Υπάρχουν, βέβαια, και εξαιρέσεις όπως π.χ. στο “Don’t say goodbye” όπου το νέο remix υπολείπεται σε σχέση με όλες τις προηγούμενες εκδόσεις.
Όσον αφορά στο bonus υλικό έχουμε να πούμε τα εξής: στο “I” συναντάμε το ολοκαίνουργιο “Hell from beyond the stars” το οποίο έχει πολύ καλά μουσικά σημεία αλλά τα «σκοτεινά» φωνητικά δεν βοηθάνε, μία νέα εκτέλεση του φανταστικού “The fire God” που είναι αξιοπρεπέστατη καθώς και μία ορχηστρική εκδοχή του “Virgin Steele” που είναι πιο πομπώδης σε σχέση με την αρχική εκτέλεση.
Στο “Guardians of the flame”, ο DeFeis έχει προσθέσει μία νέα, εναλλακτική διασκευή στο “Desert plains” (JUDAS PRIEST) που είναι αξιόλογη, ένα νέο κομμάτι (“Dirty blonde angel”) το οποίο ήταν ουσιαστικά μία ιδέα από την εποχή του “Age of consent” (για αυτό βγάζει ξεκάθαρα μία ατμόσφαιρα από “Seventeen” αλλά τα νέα φωνητικά σε προσγειώνουν). Επίσης, υπάρχει μία ιδιαίτερη διασκευή στο “Knockin’ on heaven’s door” με τον τίτλο “The heaven’s door suite” αλλά και ένα πολύ ταιριαστό πρελούδιο πριν το “A cry in the night” που λέγεται “Chaos caprice” που προέρχεται από τα sessions των ηχογραφήσεων για το “Guardians…”.
Συνολικά, θα έλεγα ότι πρόκειται για 2 πολύ αξιόλογες επανεκδόσεις που αξίζει να αγοράσετε ή έστω να ακούσετε. Πιστεύω θα σας εκπλήξουν ευχάριστα…ένα συναίσθημα που πλέον το νιώθουμε με τους VIRGIN STEELE σχεδόν αποκλειστικά μόνο με τις επανεκδόσεις τους.
Σάκης Νίκας
