Λίγους μήνες μετά το μετρίου επιπέδου EP “The kindred of sunset” και τρία χρόνια μετά το πολύ καλό τελευταίο τους άλμπουμ, “The witching hour”, οι Γερμανοί THE VISION BLEAK κυκλοφορούν το έκτο κατά σειρά δίσκο τους, με τίτλο “The unknown”.
Το EP, λειτουργώντας ως προπομπός του άλμπουμ (δύο τραγούδια θα περιέχονταν στο δίσκο), προσωπικά δε με προδιάθεσε τόσο θετικά, παρόλο που μέχρι τώρα ότι έχουν κάνει οι Διόσκουροι Schwadorf (EMPYRIUM) και Konstanz, μου άρεσε τα μάλα.
Μετά από αρκετές ακροάσεις, κατάλαβα ότι δεν έφτασε η στιγμή που θα με απογοητεύσει η μπάντα. Ακούγοντας τα “The kindred of the sunset” και “The whine of the cemetery hound”, τα οποία ήταν και στο EP, ενώ δε με είχαν ενθουσιάσει, στην ολότητα του “The unknown” ταιριάζουν απόλυτα με την ατμόσφαιρα και ανεβαίνουν κατά πολύ στην εκτίμηση μου.
Όπως και ο προκάτοχός του, έτσι και αυτός ο δίσκος είναι αρκετά επιθετικός σε σχέση με το παρελθόν, αλλά ταυτόχρονα επανέρχεται πιο πολύ το gothic συναίσθημα. Σε γενικές γραμμές, οι Γερμανοί δίνουν και πάλι μεγαλύτερη σημασία στις κιθάρες, παρά στις ατμόσφαιρες σε σχέση με τα πρώτα άλμπουμ. Τα lead riffs του Schwadorf είναι ακόμα πιο κολληματικά και σου καρφώνονται στο μυαλό για μέρες. Δεν είναι λίγες οι φορές που φέρνουν στο μυαλό MOONSPELL μουσικά (στο “From wolf to peacock” για παράδειγμα), αλλά και στα φωνητικά, θυμίζοντας τη φωνή του Ribeiro. Άλλη μια σημαντική επιρροή στο άλμπουμ, είναι αυτή των TYPE O’ NEGATIVE και κυρίως αυτή του συγχωρεμένου Peter Steele (τρανό παράδειγμα το “Into the unknown”), με τη μόνη διαφορά να είναι η γερμανική (αλλά όχι έντονη) προφορά του Konstanz. Θα έλεγα ότι σε κάποια κομμάτια τα φωνητικά του, σε συνδυασμό με τα πλήκτρα και τα doom (αλά PARADISE LOST) αργόσυρτα riffs, όπως στο “The whine of the cemetery hound”, κάνουν την μπάντα να ακούγεται πιο σκοτεινή από ποτέ. Γενικά, η μαυρίλα περιχέεται στο δίσκο. Το συγκεκριμένο τραγούδι μαζί με τα “From wolf to peacock” και το κομμάτι που κλείνει το δίσκο, το “The fragrancy of soil unearthed”, είναι τα κομμάτια που ξεχωρίζουν μέσα σε ένα πολύ καλό δημιούργημα. Ιδίως όμως το τελευταίο, τολμώ να πω ότι είναι από τα καλύτερα τραγούδια που έχουν γράψει ποτέ, με μία καθηλωτική ερμηνεία από τον Konstanz.
Την εποχή, που κατ’ εμέ, οι άρχοντες του συγκεκριμένου ήχου, οι MOONSPELL, έχουν έλθει σε τέλμα (μη βαράτε), από θέμα ποιότητας τουλάχιστον, οι THE VISION BLEAK παίρνουν την πρωτοκαθεδρία και στρογγυλοκάθονται, απολαμβάνοντας τους καρπούς του αστείρευτου ταλέντου τους. Έτσι και το “The unknown” συνεχίζει το σερί των ποιοτικών δίσκων για τους Γερμανούς. Πριν 2.5 χρόνια μας είχαν επισκεφθεί για ένα εκπληκτικό live στο Κύτταρο για την προώθηση του “Witching hour”. Μακάρι να κάνουν το ίδιο για το “The unknown”!
8.5/10
Γιώργος Δρογγίτης
