a
Το περασμένο Σάββατο ήμασταν καλεσμένοι στα Devasoundz Studios του Φώτη Benardo, για την προακρόαση του ντεμπούτου των VOIDNAUT, μίας νέας ελληνικής μπάντας η οποία όμως αποτελείται από σχετικά παλιές καραβάνες του μεταλλικού ιδιώματος και συγκεκριμένα τους Κώστα Κρίκο (ex-THE SILENT RAGE) στις κιθάρες, Steve Benardo (ex-THE SILENT RAGE, ex-DOUBLE SQUARE) στα φωνητικά, Κώστα Αλεξάκη (ACID DEATH, ex-KINETIC) στα τύμπανα και Κώστα Τασάκο (ex-DOUBLE SQUARE, ex-VERDICT DENIED) στο μπάσο. Η μπάντα δημιουργήθηκε το 2015 από τους Steve και Κώστα Κ. (μπλέξαμε με τρεις Κώστηδες!), ενώ το rhythm section της μπάντας ενσωματώθηκε λίγο αργότερα. Οι ηχογραφήσεις του “Nadir” ολοκληρώθηκαν στις αρχές του 2018, με τον αδερφό του Steve, Φώτη να επιμελείται τη μίξη των τραγουδιών, καθώς και τη παραγωγή, ενώ το mastering ανέλαβε ο Steve Lado (TARDIVE DYSKINESIA). Το πολύ καλό εξώφυλλο του δίσκου είναι δημιουργία του Γιάννη Νάκου (Remedy Art Design). Τα μέλη της μπάντας, πλην του μπασίστα ο οποίος λόγω προσωπικού προβλήματος δεν κατέστη δυνατόν να είναι παρών, μας υποδέχτηκαν θερμά, μιλήσαμε για αρκετά πράγματα γύρω από τη μπάντα και γενικά τη μουσική, πριν προχωρήσουμε στα ενδότερα του studio για την προακρόαση του δίσκου.
Πρώτο τραγούδι ήταν ένα ηλεκτρακουστικό intro, το οποίο φέρει και τον τίτλο του δίσκου, με πολύ ωραία μελωδία. Ακολούθησε το “Back from the grave”, με το ύφος των DISTURBED να κυριαρχεί αρχικά, ενώ προς το κλείσιμο η κιθάρα, αλλά και τα φωνητικά έφεραν λίγο στο μυαλό MACHINE HEAD. Το επόμενο τραγούδι “Hunted” ήταν αρκετά πιο groov-άτο, ενώ ο συνδυασμός κιθάρας, ντραμς και γρεζάτων φωνητικών μου έφεραν στο μυαλό τους SUSPERIA του “Attitude”. “This pain of mine” στριγκλίζει στο μικρόφωνο ο Steve (αλά Robb Flynn), σε ένα DISTURBED-ικό τραγούδι, με ωραίο solo, αλλά και εκπληκτική μελωδία στη κιθάρα προς το κλείσιμο. Εδώ θα μου επιτρέψετε να αναφερθώ στο πόσο εντύπωση μου έκανε το drumming (γενικά στον δίσκο) του Κώστα Α. Έχοντας τον συνηθίσει να παίζει tech-«παπάδες» με τους ACID DEATH, η διαφορά είναι τεράστια. Εδώ είναι πολύ πιο απλό το παίξιμο, μα γεμάτο. Ένα πιο… «χαρούμενο» κομμάτι ακολουθεί και συγκεκριμένα το “Control”, με ωραίες μπασογραμμές, φτιαγμένο για live. Το ύφος αλλάζει λίγο, με το “Porcelain lady”, το οποίο είναι πιο συναισθηματικό θα έλεγε κανείς. Και πώς να μην είναι δηλαδή αφού ο Steve που γράφει τους στίχους των τραγουδιών, το έχει γράψει για την 4χρονη κόρη του. Ε, πατέρας και γω, λίγο λάτρης του δακρύβρεχτου ύφους, δεν θέλει πολύ για να γίνει ήδη το αγαπημένο μου κομμάτι. Συν ότι φέρνει στο μυαλό ολίγον SENTENCED, λόγω κυρίως των φωνητικών. Στο επόμενο κομμάτι, το οποίο φέρει τον τίτλο “Damage done”, στο οποίο έχουμε και 2 guests εμφανίσεις. Συγκεκριμένα του Φώτη Benardo σε guest φωνητικά και τον Bob Katsionis σ’ ένα γρήγορο solo. Ακολουθεί το “Scarred for life”, ένα ακόμη κομμάτι που θα κάνει μεγάλη εντύπωση, το οποίο ξεχωρίζω, με πολύ catchy refrain και γενικά η ερμηνεία του Steve είναι ίσως η καλύτερη του δίσκου. Ένατο στη σειρά το “Road to nowhere”, το οποίο prog-ίζει αρκετά, θυμίζοντας QUEENSRŸCHE, ιδιαίτερα στην εισαγωγή. Ο δίσκος κλείνει με το “Savage world”, στο οποίο «ξεμπουκώνει» (για να μην το πω άσεμνα!) η μπάντα, αφού είναι αρκετά πιο ταχύ και με πιασάρικα riffs.
Συνοψίζοντας και τα 40 λεπτά του δίσκου, «πέρασαν νερό», πράγμα που σημαίνει ότι δεν βαρεθήκαμε ούτε στιγμή. Το “Nadir” διέπεται από groov-άτα riffs, βαρβάτο και άριστα συνδεδεμένο rhythm section και πολύπλευρα φωνητικά. Για την παραγωγή ούτε λόγος. Άριστη! Όποιος γουστάρει μοντέρνα heavy Αμερικανίλα, σε ύφος κυρίως DISTURBED, αλλά και MACHINE HEAD ή ακόμα και SUSPERIA θα γουστάρει πολύ τους VOIDNAUT. Η μπάντα πραγματικά φαίνεται να αγαπάει αυτό που κάνει, κάτι που φάνηκε από το λεγόμενα τους, από το ύφος τους και κυρίως από το αποτέλεσμα.
Γιώργος Δρογγίτης
