VOIVOD-APA το θέμα του αφιερώματος αυτού, με αφορμή και την δεύτερη (κι ελπίζουμε όχι τελευταία) εμφάνιση τους στη χώρα μας, 9 χρόνια μετά την πρώτη τον Μάιο του 2011 πλάϊ στους επίσης συγκλονιστικούς τότε SOILENT GREEN και TODAY IS THE DAY. Η αξία των Καναδών μαστόρων του πειραματισμού και του ακομπλεξάριστου μουσικού τους ταξιδιού είναι εγνωσμένη, ο σεβασμός που κέρδισαν μέσα στις δεκαετίες καθολικός ακόμα και από μερίδα οπαδών που δεν άντεξε ποτέ την πολλαπλή τους διάσταση, κι έτσι φτάσαμε εν έτει ’19 να απολαμβάνουν την μεγαλύτερη αποδοχή της καριέρας τους και να είναι περιζήτητοι σε κάθε χώρα ή φεστιβάλ. Η ιστορία έχει γράψει το όνομα τους με χρυσά γράμματα στο βιβλίο της ποιότητας και η κληρονομιά που ήδη έχουν αφήσει θα συζητείται ως πρώτο θέμα αν και όταν πάρουν την απόφαση να κατεβάσουν στόρια του μαγαζιού γωνία που πάντα υπήρξαν. Ως ROCK HARD θεωρήσαμε ιερή υποχρέωση ένα μικρό επιγραμματικό αφιέρωμα στην πορεία τους, το οποίο θα εστιάσει όχι τόσο στην ιστορία τους, όσο στην δισκογραφία τους και τις πάμπολλες αλλαγές που κάνανε μέσα στα χρόνια. 14 άλμπουμ, 1 ΕΡ, 3 ζωντανά άλμπουμ και πάνω από 1000 συνολικά συναυλίες –οι 300 εκ των οποίων την τελευταία 5ετία- γεμίζουν το παλμαρέ τους μέσα σε τέσσερις δεκαετίες αέναου διαστημικού ταξιδιού. Πιστεύουμε ότι άξιζε να χωρίσουμε την δισκογραφία τους κατά περιόδους για να τονίσουμε και την εξέλιξη τους, ελπίζουμε να ικανοποιηθείτε και να το βρείτε όσο πληρέστερο γίνεται και στο τέλος του αφιερώματος, να υπάρχει το αίσθημα ότι τιμήσαμε έστω στο 1% την τεράστια αξία τους.
ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΟΥΓΚΑΝΙΛΑΣ – ΜΟΝΟ ΘΡΑΣ!
“War and pain” (1984, Metal Blade Records)
Η γνωριμία των VOIVOD στο ευρύ κοινό με το πρώτο τους άλμπουμ πριν από 35 χρόνια (τα έκλεισε πριν από μερικές μέρες). Αυτό το δυστονικό/δυσρυθμικό κράμα των DISCHARGE/MOTORHEAD/VENOM με την άναρχη λογική κάθε παίχτη της μπάντας, τους έκανε τόσο διαφορετικούς που δεν μπορούσε να τους αποδοθεί καμία ταμπέλα. Οι πάνκηδες και χαρντκοράδες τους λάτρευαν, οι μεταλλάδες προσπαθούσαν μάταια να τους αφομοιώσουν και οι VOIVOD άρχισαν να αποκτούν ένα cult status στο underground, παρότι είχαν υπογράψει στην Metal Blade. Τα ψαρωτικά τους ψευδώνυμα (Snake, Piggy, Blacky, Away) και η έντονη συναυλιακή τους παρουσία (παρότι όχι συχνή εκείνο τον καιρό) μεγάλωσαν τον θόρυβο γύρω από το όνομα τους. Το βίντεο για το “Voivod” τους έσπρωξε όσο χρειαζόταν και το άλμπουμ χαιρετήθηκε ένθερμα γενικότερα. Σίγουρα η μετέπειτα βελτίωση είναι παροιμιώδης, αλλά έχει αυτό το πρώιμο ακατέργαστο feeling που βρίσκει μεγάλη ανταπόκριση στους μη μεταλλάδες οπαδούς τους κυρίως και φυσικά παραμένει το αγαπημένο των απανταχού «κολλημένων».
+: Το στοιχείο της έκπληξης και η άγνοια κινδύνου.
-: Η κακή παραγωγή και η ανωριμότητα του παιξίματος.
Top Highlights: “Voivod”, “Warriors of ice”, “Nuclear war”
7,5 / 10
“Rrroooaaarrr” (1986, Combat Records)
Με ελάχιστη βελτίωση στο παίξιμο τους σε σχέση με το ντεμπούτο τους, αλλά με το κατσαπλιάδικο και άναρχο στυλάκι τους να κρατάει ακόμα καλά, οι Καναδοί επέστρεψαν με ένα λίιιιιγο πιο εξευγενισμένο “War and pain” 2 χρόνια μετά. Και το όνομα αυτού “Rrroooaaarrr”, όπου αρχίζουν σιγά-σιγά να φαίνονται μικρά ψήγματα εξέλιξης στον ήχο (κυρίως λόγω του παιξίματος του Piggy στις κιθάρες που άρχισε να «ξεφεύγει» ακόμα περισσότερο από τα μέσα στεγανά). Παραμένει μέχρι σήμερα το μικρότερο σε διάρκεια άλμπουμ τους, και θεωρείται –όχι άδικα- αδερφό άλμπουμ με το ντεμπούτο τους. Εδώ επιτέλους κάνει την εμφάνιση του το ιερό τους λογότυπο (από τα πολλά που άλλαξαν μέσα στα χρόνια) και το βίντεο για το “Ripping headaches” έδειχνε ότι είχαν να προσφέρουν πάρα πολλά στο μέλλον (ειδικά αυτό το break με τα τύμπανα του Away πάνω στο ρεφρέν είναι Ο-Λ-Α τα λεφτά). Εδώ τελειώνει η αναρχία και δίνεται χώρος για το μέλλον που ήρθε πριν την ώρα του.
+: Η παικτική βελτίωση κι ο ήχος που έδειξε να βρίσκει ταυτότητα.
-: Παραμένουν σχετικά ανώριμοι. Συν ότι ο δίσκος από ένα σημείο και μετά ήταν δυσεύρετος.
Τοp Highlights: “Korgull the exterminator”, “Ripping headaches”, “Thrashing rage”
7,5 / 10
“Killing technology” (1987, Noise Records)
Ο δίσκος που ήταν προορισμένοι να βγάλουν από την δημιουργία τους και που βρήκε επιτέλους την κατάλληλη στιγμή να ωριμάσει ο ήχος τους και να περάσουν στο επόμενο επίπεδο σαν μπάντα. Στην ουσία μιλάμε για την απαρχή της έννοιας ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ και εδώ κάπου τελειώνει η λογική του να παίξουν ότι άπαιχτο και ακραίο σε σύλληψη υπήρχε (που και πάλι το έκαναν εν μέρει αλλά με άλλη αύρα πλέον). Όλοι τους ακούγονται σαν μετρονόμοι, η φωνή του Snake απίστευτα βελτιωμένη, ο Away αρχίζει να γίνεται ο γνωστός καθηγητής τυμπάνων που είναι μέχρι σήμερα, ο Piggy τους παίρνει όλους από το χέρι και τους οδηγεί, ενώ θα σταθώ στον Blacky ιδιαίτερα. Ο τύπος πέρα ότι έκανε τους πάντες να ξυρίσουν τη μία μεριά του κεφαλιού τους (τρελός image maker), με το παίξιμο του έθεσε νέα στάνταρ για τον ακραίο ήχο. Ενδεικτικό οι δηλώσεις κάποτε του David Vincent των MORBID ANGEL, ότι είναι ένα από τα αγαπημένα του άλμπουμ και του άλλαξε την οπτική για το πώς παίζεται το μπάσο συνολικά. Η ιστορική δήλωση του Mille Petrozza των KREATOR ότι όταν του ανακοίνωσαν ότι θα περιοδεύσουν με τους VOIVOD (συν τους CELTIC FROST) κι ότι από τη χαρά κόντεψε να πάθει έμφραγμα (σε ηλικία μόλις 18 ετών) τα λέει όλα για τον σεβασμό του στη μπάντα, ενώ κάποτε όταν ρωτήθηκε για τα reunion της εποχής, είπε κατηγορηματικά “VOIVOD με Snake και Blacky, αυτό θα ήταν reunion”.
+: H αλλαγή επιπέδου και το αριστουργηματικό βίντεο του “Ravenous medicine”.
-: Oι κολλημένοι οπαδοί των δύο πρώτων δίσκων που τους κατηγόρησαν για ξεπούλημα.
Top Highlights: “Killing techonology”, “Overreaction”, “Ravenous medicine”
10 / 10
ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΣΜΟΥ – ΜΑΤΙΑ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ!
“Dimension Hatross” (1988, Maze Music/Noise Records)
Αντικειμενικά και πέρα από κάθε προτίμηση, μιλάμε για την απόλυτη στιγμή αναγνώρισης του VOIVOD-ικού μεγαλείου της καριέρας τους. Το “Dimension Hatross” άνοιξε διάπλατα τις πόρτες στους VOIVOD σε μία νέα διάσταση στην οποία θα ήταν οι μοναδικοί κάτοικοι και θα παίζαν μπάλα ολομόναχοι, καθώς κανένας δεν θα είχε τα κότσια και το ψυχικό σθένος να τους ακολουθήσει. Στέκει και μόνο του στην δισκογραφία τους ως το άλμπουμ-μετάβαση από την thrash εποχή στην εποχή του πειραματισμού (και της εμπορικής αυτοκτονίας να προσθέσω). Παρόλα αυτά και αν και ο ήχος του ήταν ακόμα πιο «δύσκολος» για την εποχή (μην ξεχνάμε ότι μιλάμε για ’88, την απόλυτη μεταλλική χρονιά, που όλοι προσπαθούσαν να παίξουν γρήγορα και άρχισε να θεριεύει και το death metal), σημείωσε αξιοπρόσεκτες πωλήσεις για την εποχή (100 με 150 χιλιάδες αντίτυπα όπως φημολογείται, εξωφρενικό νούμερο). Σε συνδυασμό με την ενιαία ιστορία ότι το Voivod προσγειώνεται σε μία άγνωστη διάσταση και λατρεύεται σαν θεός (δεν σποϊλάρουμε τα υπόλοιπα, μελέτη και αφομοίωση πάραυτα), τους έδωσε τη μεγαλύτερη τους αποδοχή μέχρι τότε, ενώ το ιστορικό μπλουζάκι του δίσκου θα το έχετε δει να το φοράνε αμέτρητοι ήρωες, όπως ο Craig Locicero (FORBIDDEN), o Dan Lilker (NUCLEAR ASSAULT, BRUTAL TRUTH, ANTHRAX), Robb Flynn (MACHINE HEAD, VIO-LENCE) και πάρα πολλοί άλλοι. Ένα από τα απόλυτα μεταλλικά στολίδια της μουσικής μας, με το καλύτερο κομμάτι της ιστορίας τους, που έτυχε να με μυήσει στη μπάντα και μάλιστα μέσω διαλείμματος πριν από το Θέατρο της Δευτέρας στην ΕΡΤ 1, φυσικά ο λόγος για το “Tribal convictions”.
+: Το θάρρος αλλαγής πλεύσης και η κορυφαία μετάβαση με μελλοντική οπτική.
-: Το γεγονός ότι πέρασαν πολλά χρόνια μέχρι να γίνει αντιληπτή η αξία της αισθητικής του.
Τop Highlights: “Tribal convictions”, “Brain scan”, “Psychic vacuum”
10 / 10
“Nothingface” (1989, MCA Records/Noise Records)
Το άλμπουμ που έκλεισε τα χρυσά για τους VOIVOD 80’s, έμελλε να είναι και το πιο «γιούχου» όλης της καριέρας τους. Εδώ πλέον τα πράγματα έχουν ξεφύγει πέρα από κάθε λογική, έχει ήδη ολοκληρωθεί η μετάβαση από το “Killing techonology” στο “Dimension Hatross” και το “Nothingface” έχει τόση σχέση με τις thrash ρίζες τους όσο οι SABATON με την ποιότητα. Δηλαδή καθόλου. Το “Nothingface” (hint: το artwork του μπορείτε να το βρείτε από την εποχή που γυρίστηκε το βίντεο του “Ravenous medicine”) πλέον οδηγούσε τους VOIVOD σε αχαρτογράφητα νερά και δεν μπορεί να μπει κάτω από καμία ταμπέλα, είναι τόσο αλλοπρόσαλλο και αντισυμβατικό που ακόμα και ο μέσος όρος του progressive θα το περιόριζε και θα το αδικούσε κατάφορα. Οι VOIVOD πλέον παίζουν με κάθε δυνατό τρόπο και μέσο (και με τα νεύρα όσων προσπαθούσαν ήδη να καταλάβουν τα προηγούμενα άλμπουμ) και μέχρι σήμερα ίσως και να είναι ο δίσκος τους που δεν μπορεί να γίνει πλήρως κατανοητός παρά τις εκατοντάδες/χιλιάδες ακροάσεις (ειδικά από απαίδευτα αυτιά). Η κορυφαία διασκευή του “Astronomy domine” των PINK FLOYD έχει μείνει στην ιστορία ως μία από τις κορυφαίες όλων των εποχών και οι Καναδοί έδειξαν ότι μπορούν να αγγίζουν τα μεγαθήρια, όχι απλά χωρίς να ρεζιλευτούν, αλλά κάνοντας ολόδικό τους ένα θρυλικό κομμάτι από ένα από τα θρυλικότερα συγκρότημα (αν όχι ΤΟ θρυλικότερο για πολλούς).
+: Ο συνολικός ήχος που βγάλανε χωρίς να νοιάζονται για το τι θα πουν οι υπόλοιποι
-: Το γεγονός ότι ήρθε μετά το “Dimension Hatross” και πολλοί το θεώρησαν αισθητά κατώτερο (ζουν ανάμεσα μας, αφανίστε τους).
Top Highlights: “The unknown knows”, “Nothingface”, “Missing sequences”
10 / 10
“Angel rat” (1991, MCA Records)
Μπάσιμο για τους VOIVOD στα 90’s με το πιο «γλυκό» σε ήχο άλμπουμ τους (αν μπορούμε να το χαρακτηρίσουμε έτσι). Στο “Angel rat” το τόπι παίζεται εξίσου σε χαμένα ηχοτόπια, αλλά όχι με την τζαζεμένη αισθητική του “Nothingface”, αλλά με μία πιο τραγουδιστική και ευθεία (για VOIVOD πάντα) προσέγγιση. Από πού να το πιάσεις και που να το αφήσεις, από το καζαγκούγκου εξώφυλλο μέχρι την περαιτέρω αλλαγή κατεύθυνσης, οι VOIVOD εν έτει ’91 που κυριαρχούσε το death metal και τα mainstream άλμπουμ εκατομμυρίων πωλήσεων (“Black album”, “Use your Illusion I & II”, “Nevermind”, “Badmotorfinger”), επιχειρούν άλμα σαφέστατης εμπορικής αυτοκτονίας και θαρραλέας μουσικής προσέγγισης. Σαφώς χάνει τη σύγκριση με τα τρία προηγούμενα διαμάντια, αλλά τα χρόνια το έχουν καλογεράσει και έχει μερικές από τις πιο νοσταλγικά όμορφες στιγμές τους. Ήταν το τελευταίο άλμπουμ με τον Blacky μέχρι το 2013, καθώς είχε ήδη αφήσει τη μπάντα μετά τις ηχογραφήσεις, και η κυκλοφορία του καθυστέρησε σημαντικά, ενώ το κομμάτι “Nomads” που είχε ηχογραφηθεί δεν μπήκε ποτέ τελικά στο δίσκο.
+: Το ανάλαφρο στυλ του δίσκου, τα φωνητικά του Snake, το βίντεο και ντύσιμο τους στο “Clouds in my house”.
-: To ότι έσπασε το σερί από δεκάρια και ότι η φτωχή διανομή το έκανε πολύ σπάνιο.
Top Highlights: “Clouds in my house”, “The prow”, “None of the above”
8 / 10
“The outer limits” (1993, MCA Records)
Ένας μικρός μουσικός θρίαμβος είναι αυτό το άλμπουμ για τη μπάντα, το οποίο και θεωρώ προσωπικά ως το ωριμότερο άλμπουμ της μεγάλης τους καριέρας. Παίρνουν το στυλ του “Angel rat”, το κάνουν πιο οργανικό και τραγουδιστικό, προσθέτουν περισσότερες κιθάρες και γενικές τσαχπινιές στον ήχο, διασκευάζουν για δεύτερη φορά (ακόμα καλύτερα) τους PINK FLOYD στο “The Nile song” και ως κερασάκι στην τούρτα, κυκλοφορούν τον δίσκο με ειδικά γυαλιά κόκκινου/μπλε χρώματος για να μπορεί ο αγοραστής να παρατηρήσει το «φεύγα» artwork του Away ακόμα καλύτερα (εν έτει ’93 όλα αυτά). Τρομερά σημαντικό άλμπουμ για τη μπάντα, κλείνει την περίοδο του πειραματισμού και των αναζητήσεων με τον καλύτερο τρόπο και αρχίζει νέο σερί από δεκάρια. Μπάσο στο δίσκο έπαιξε ο Pierre St. Jean, ο οποίος δεν ήταν ποτέ μόνιμο μέλος τους αλλά τους βοήθησε την περίοδο 1991-1993. Ήταν το τελευταίο άλμπουμ με τον Snake για τα επόμενα 10 χρόνια, καθώς στη θέση του ήρθε ο καταπληκτικός μπασίστας/τραγουδιστής Eric Forrest.
+: Το πόσο πιασάρικα είναι τα κομμάτια χωρίς να είναι εμπορικά, το πακέτο του artwork, το “Fix my heart” που είναι το αγαπημένο κομμάτι όσων δεν ακούν VOIVOD.
-: Η αποχώρηση του Snake σε σημείο που έδειχναν να παίρνουν τα πολύ πάνω τους.
Top Highlights: “Fix my heart”, “The lost machine”, “Jack Luminous” (TO EΠΟΣ).
10 / 10
ΕΠΟΧΗ ERIC FORREST – BAΡΥΤΕΡΟΙ ΑΠΟ ΠΟΤΕ!
“Negatron” (1995, Mausoleum Records/Hypnotic Records)
Πέστε και φάτε με, σκίστε μου τις σάρκες, ρίξτε μου τις κατάρες του Mumm-Ra,θα το αντέξω, είναι το αγαπημένο μου άλμπουμ τους, το οποίο προφανώς θεωρώ το καλύτερο της καριέρας τους. Απλοί και λιτοί οι λόγοι. Δίσκος χωρίς τον Snake, με άγνωστο τραγουδιστή –στοίχημα, με τον ήχο να βαραίνει και να παραπέμπει σε σχεδόν industrial λογική. ΚΙ ΟΜΩΣ! Βάρυναν όσο ποτέ σε μία εποχή που Ο-Λ-Ο-Ι (πλην των PANTERA) μαλάκωναν τον ήχο τους. Ο Forrest φτύνει οξύ σε κάθε στίχο, ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟΣ τραγουδιστής πραγματικά, σε τελείως σχιζοφρενές και διαφορετικό ύφος από τον Snake, ενώ εδώ οι VOIVOD γίνονται power trio από τα καλύτερα στην ιστορία. Kαταπληκτική καβουρδιστή (σχεδόν ενοχλητική για τον μέσο μεταλλά) παραγωγή, τρομερά ξεσπάσματα από έναν Piggy που δε μας είχε συνηθίσει σε τέτοιες φόρμες ήχου και σύνθεσης, ενώ κι ο Away είναι ανεξέλεγκτος πίσω από τα τύμπανα. Γενικώς ο πιο ΞΥΛΟ δίσκος της μπάντας, ναι, περισσότερο κι από τα δύο πρώτα άλμπουμ, διότι το ύφος είναι διαφορετικό και κυρίως τους ανανέωσε τρομερά σαν μπάντα.
+: Η εν γένει παρουσία του Forrest, ο ήχος, η παραγωγή, το artwork.
-: Το γεγονός ότι μετά την απουσία του Snake πολλοί τους γύρισαν την πλάτη.
Τοp Highlights: “Nanoman”, “Reality?”, “Cosmic conspiracy”
10 / 10
“Phobos” (1997, Hypnotic Records)
Αν και χάνει τον τίτλο του πιο «γιούχου» άλμπουμ της δισκογραφίας του στο φώτο-φίνις από το “Nothingface”, κερδίζει αυτόν του άλμπουμ «ληγμένα ναρκωτικά και ψυχοφάρμακα» στο πολύ χαλαρό. Δεν ξέρω τι πήραν για να το γράψουν, γιατί αν δεν πήραν τίποτα, είναι δύο φορές πατατράκ. Στο μεγαλύτερο σε διάρκεια άλμπουμ της καριέρας τους, ξεφεύγουν από το σχιζοφρενές ύφος του “Negatron” και μπολιάζουν το ήδη βαρύτερο υλικό τους με τόνους ατμόσφαιρας, εφιαλτικών mid-tempo σημείων, με τον Forrest να ξερνάει ότι απέμεινε από το λαρύγγι του στο “Negatron”, τον ήχο της κιθάρας του Piggy έτη φωτός μπροστά και το φοβερό στόρυ του δίσκου όπου το Voivod ανασταίνεται από τον θεό του γιατί οι κάτοικοι του πλανήτη του κατασκευάζουν όπλα που απειλούν την ισορροπία του σύμπαντος (είπαμε, ΛΗΓΜΕΝΑ)! Περιέχεται μία φοβερή διασκευή στο χιλιοδιασκευασμένο “21st century schizoid man” των KING CRIMSON, ενώ το “M-Body” είναι η πρώτη συνθετική συνεισφορά του Jason Newsted στο συγκρότημα! Εδώ τελειώνει η εποχή Forrest και αρχίζει ένα κενό 6 ετών που έφερε τον Snake πίσω στην μπάντα.
+: Η εξέλιξη του ήχου του “Negatron”, το concept των στίχων, ο Forrest στο επιθανάτιο ρόγχο του με το συγκρότημα..
-: Η μεγάλη του διάρκεια και ιδιαίτερος ήχος απέτρεψαν από πολλούς οπαδούς να το δουν με θετικό μάτι, θεωρώντας τους καμένο χαρτί και ξεγράφοντας τους οριστικά.
Top Highlights: “Rise”, “Mercury”, “Forlorn”
10 / 10
EΠΟΧΗ JASON NEWSTED ΚΑΙ ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ PIGGY!
“Voivod” (2003, Chophouse Records)
Χαράς Ευαγγέλιο για τους απανταχού VOIVOD-όπληκτους το ομότιτλο αυτό άλμπουμ, καθώς τερμάτισε κενό 6 ετών και φυσικά είναι το πρώτο με κοτζάμ Jason Newsted (ή σε VOIVOD πλαίσια, Jasonic), o οποίος αποδείχτηκε τόσο large που το κυκλοφόρησαν κι από την εταιρεία του, Chophouse Records. Εννοείται διπλή η χαρά καθώς ακούμε τον Snake ξανά σε δίσκο τους 10 χρόνια μετά το “The outer limits”, κι εδώ εγκαινιάζεται ένα στυλ ευθύ και άμεσο που τους πήγε πρίμα μέχρι το τέλος των 00’s. Ο Νewsted τους βοήθησε σημαντικά στο να μεγαλώσει το όνομα τους, ενώ δεν έλειψαν και δηλώσεις με μπηχτές προς πρώην εργοδότες τύπου «αν παίξουμε αυτή τη στιγμή με τους METALLICA θα τους διαλύσουμε» (παίζει ωστόσο να είχε μεγάλο δίκιο, όσο και να μας πικραίνει αυτό μερικούς). Ο νέος αέρας ανανέωσης που έρεε μέσα στη μπάντα ήταν κάτι παραπάνω από εμφανής και το άλμπουμ αυτό μακράν το καλύτερο της εποχής αυτής, αποτέλεσμα του οποίου ήταν οι δύο επόμενοι δίσκοι να βασιστούν ολοκληρωτικά πάνω του.
+: Επιστροφή Snake, προσχώρηση Newsted, πρώτο άλμπουμ μετά από 6 χρόνια, κυλάει σαν νερό παρά τη μεγάλη του διάρκεια.
-: Το γεγονός ότι ξεκίνησε μία λογική επανάληψης στο συγκεκριμένο ήχο στα επόμενα άλμπουμ.
Top Highlights: “Gasmask revival”, “The multiverse”, “We carry on”
8,5 / 10
0
“Katorz” (2006, Nuclear Blast)
Ο δίσκος ο οποίος σημαδεύτηκε από την ενδιάμεση απώλεια του χαρισματικού Piggy στις 26 Αυγούστου του 2005. Σημειωτέον ότι ο Piggy είχε διαγνωσθεί παλιότερα με καρκίνο του θυρεοειδούς το 1988 σε ηλικία 29 ετών αλλά κατάφερε κι επέζησε. Ο συγχωρεμένος γνωρίζοντας ότι το τέλος είναι κοντά, έδωσε στο συγκρότημα την ευλογία του να χρησιμοποιήσουν το ήδη έτοιμο υλικό και μάλιστα οι υπόλοιποι έπαιξαν πάνω στα ήδη ηχογραφημένα μέρη. Ένα πολύ όμορφο άλμπουμ το οποίο συνεχίζει τον ανάλαφρο και ευθύ ήχο του “Voivod”, ενώ ο τίτλος “Katorz” προέρχεται από τη λέξη “quatorze” που στα γαλλικά είναι ο αριθμός 14, συμβολικά δοσμένο επειδή ήταν η συνολικά 14η κυκλοφορία τους μαζί με όλα τα πιθανά compilation. Εδώ οι VOIVOD ξεκίνησαν να είναι και πιο ενεργά συναυλιακοί, και από το 2008 ο Blacky επέστρεψε στο συγκρότημα για τις συναυλίες, αντικαθιστώντας τον Newsted ο οποίος δεν περιόδευε με την μπάντα. Άλμπουμ που οι οπαδοί το είδαν με θετικό μάτι και φυσικά έμεινε στην ιστορία ως το τελευταίο με τον Piggy σαν παίχτη.
+: Η φρεσκάδα του “Voivod” που συνεχίστηκε σ’ αυτό το άλμπουμ.
-: Τι άλλο από τον θάνατο του Piggy; Κάθε μουσικό και μη σχόλιο περιττεύει μπροστά σ’αυτό.
Top Highlights: “The getaway”, “Red my mind”, “The X-stream”
8 / 10
“Infini” (2009, Nuclear Blast)
Για δεύτερη συνεχόμενη φορά, οι VOIVOD κυκλοφόρησαν δίσκο με τις υπόλοιπες εναπομείνασες ιδέες του Piggy και για τελευταία φορά, ακούγονται κομμάτια του συγχωρεμένου στην δισκογραφία τους. Στις τάξεις τους είχε ήδη προσέλθει ο παιχταράς Dan Mograin (Chewy VOIVOD-ιστί), ο οποίος στις συναυλίες τους ήταν αυτός που τους έπαιρνε από το χέρι με την τρομερή του ενέργεια και τους βοήθησε να περιοδεύσουν ακόμα περισσότερο. Από τις μέρες του στους MARTYR, ο Chewy ήταν δηλωμένος VOIVOD-άκιας και η παρουσία του γενικότερα έχει συμβάλλει τα μέγιστα στη σημερινή τους εξέλιξη. Το “Infini” κλείνει την δεκαετία των 00’s για το συγκρότημα, με την τελευταία αποτύπωση του ήχου που ξεκίνησε με το ομότιτλο άλμπουμ του 2003. Μετά την ολοκλήρωση του δίσκου, ο Newsted αποχώρησε από το συγκρότημα και ο Blacky έγινε ξανά μόνιμο μέλος της μπάντας. Οι VOIVOD κατάφεραν να βγουν αλώβητοι μετά την απώλεια του μεγάλου τους συντρόφου και να συνεχίσουν ακάθεκτοι να τιμούν τη μνήμη του σε κάθε ευκαιρία, ενώ ξεκάθαρα πέρασαν σε ένα πιο επαγγελματικό επίπεδο σαν μπάντα.
+: Έγιναν περιζήτητοι σε όλα τα φεστιβάλ και έδεσαν τρομερά σαν μπάντα, αποδίδοντας κορυφαία το υλικό. Συν ότι το άλμπουμ τους έφερε πρώτη φορά στην χώρα μας το 2011.
-: Το γεγονός ότι πέσανε στην παγίδα της επανάληψης ενός ήχου, το οποίο ήταν τελείως αντισυμβατικό με την εν γένει συμπεριφορά τους από άλμπουμ σε άλμπουμ.
Top Highlights: “Globar warning”, “Pyramidome”, “Volcano”
7,5 / 10
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ (ΚΑΙ ΦΥΓΗ ΞΑΝΑ) BLACKY, ΕΙΣΟΔΟΣ ROCKY, TEΡΑΣΤΙΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΙΜΟΤΗΤΑ!
“Target Earth” (2013, Century Media)
Στο πρώτο τους άλμπουμ για τη νέα δεκαετία και χωρίς συνθέσεις του Piggy, οι VOIVOD επιστρέφουν στις ρίζες τους και ο δίσκος αυτός ακούγεται έντονα ως μία μίξη μεταξύ της ατμόσφαιρας του “Killing technology” με την αισθητική του “Nothingface”. Ο Chewy αποδεικνύεται μέγας γνώστης της αισθητικής του Piggy και γράφει κομμάτια που τιμούν το παρελθόν με ματιά προς το μέλλον. Το “Target Earth” θεωρήθηκε ότι καλύτερο είχε κάνει η μπάντα εδώ και πολλά χρόνια για πολλούς. Δείγμα του μάλιστα είχαμε ακούσει και το 2011 στη χώρα μας όταν παίξανε το “Kaleidos”. Η συναυλιακή τους δραστηριότητα αυξήθηκε ακόμα περισσότερο και παρά την οριστική αποχώρηση του Blacky το 2014, δεν πτοήθηκαν. Αντικαταστάτης του ήταν ο Dominique Laroche, πλέον γνωστός ως Rocky (σ.σ. με Rocky οπουδήποτε, κανείς δεν βγαίνει χαμένος). To νέο πρόσωπο της μπάντας οφείλει πολλά στο “Target Earth” και πολλοί ήταν οι οπαδοί που ήρθαν στο πλευρό τους ύστερα απ’ αυτό το άλμπουμ, χαιρετίζοντας την επιστροφή τους σε νέες (και παλιές) φόρμες) ύστερα από πολλά χρόνια.
+: Το πάντρεμα του παρελθόντος με το παρόν, το παίξιμο του Chewy, το καταπληκτικό εξώφυλλο (για πολλούς το καλύτερο της καριέρας τους).
-: Η αποχώρηση του Blacky σε κακό κλίμα.
Top Highlights: “Target Earth”, “Kluskap O’Kom”, “Mechanical mind”
8,5 / 10
“Post society” (2016, Century Media)
Στο πρώτο πραγματικό ΕΡ των Καναδών, έχουμε το πρώτο (εξαιρετικό) δείγμα του παιξίματος του Rocky. Το ΕΡ βγήκε για να γεμίσει το κενό μέχρι τον επόμενο δίσκο και αποδείχτηκε πολύ επιτυχημένη κίνηση, καθώς διατήρησε το όνομα τους στην επικαιρότητα και έδειξε ότι η μπάντα παρά τις αλλαγές, παρέμενε σε δαιμονιώδη φόρμα. Συνεχίζοντας την αισθητική του “Target Earth” και παντρεύοντας στοιχεία από την εποχή “Angel rat”/”The outer limits” και των τριών άλμπουμ της Newsted περιόδου, τους βρήκε σε μία ακόμα αναζήτηση και απόδοση ήχου αδιαφορώντας για τις τάσεις και μόδες της εποχής. Για ΕΡ είχε τρομακτική αποδοχή και έδειξε ότι ακολουθούσε κάτι πολύ μεγάλο, όπως και έγινε δύο χρόνια αργότερα. Να σημειωθεί ότι συμπεριλήφθηκε ως μπόνους δισκάκι με ζωντανές εμφανίσεις από το 70.000 Τοns Of Metal 2018 φεστιβάλ στην περιορισμένη έκδοση του “The wake”. Ότι καλύτερο για να γεμίσει ένα μεγάλο (και πάλι) κενό 5 ετών και για να συστηθεί το νέο μέλος στον κόσμο. Μακάρι όλα τα ΕΡ των τελευταίων ετών να ήταν έτσι.
+: H πεποίθηση ότι παρέμεναν φρέσκοι κι ότι ερχόταν κάτι ακόμα πιο σπουδαίο μελλοντικά.
-: Το ότι παρέμεινε ΕΡ και δε βάλανε άλλες 5 κομματάρες σαν τις υπάρχουσες να βγει μία δισκάρα που θα έστελνε πολύ κόσμο.
8,5 / 10
“The wake” (2018, Century Media)
Ή με πολύ απλά λόγια, το καλύτερό τους άλμπουμ κατά τις τελευταίες δύο δεκαετίες, για άλλους (όπως εμένα) από την εποχή του “Phobos” και για όχι λίγους από την εποχή του “The outer limits”. Δίσκος που έπιασε τον κόσμο κατευθείαν και τους έφερε στο στάδιο της μεγαλύτερης αποδοχής και σεβασμού της ιστορίας τους μετά από 35 χρόνια. Εκεί που όμως χάζεψε ο κόσμος (και έτριβαν τα μάτια από έκπληξη και συγκίνηση παλιοί και νέοι) ήταν που κέρδισαν το βραβείο Juno για το καλύτερο μεταλλικό άλμπουμ της χρονιάς στον Καναδά (το 2017 τους είχε απονεμηθεί και το Visionary Award για την προσφορά τους στην προοδευτική μουσική γενικότερα). Ανήκουστα αλλά δικαιότατα πράγματα, ορισμός του «κάλλιο αργά παρά ποτέ». Στα του δίσκου που έχει ως κεντρικό θέμα μία ιστορία ότι ένας τρόμος από την θάλασσα ανεγείρεται και καταστρέφει τον κόσμο, οι VOIVOD ακούγονται ναι μεν πιο πολυδιάστατοι εδώ και πολύ καιρό, αλλά συνάμα είναι και το πιο heavy metal άλμπουμ της καριέρας τους. Γύρισαν 3 (!) παρακαλώ βίντεο, ενδεικτικό της σιγουριάς τους για τον δίσκο και πλέον ετοιμαζόμαστε να απολαύσουμε κομμάτια ενός από τα καλύτερα άλμπουμ της δεκαετίας συνολικά στη χώρα μας.
+: Οι απίστευτοι ρυθμοί, αλλαγές, ξεσπάσματα και συνολική συνθετική αισθητική από την αρχή ως το τέλος.
-: Ότι θα πρέπει να περιμένουμε 2-3 χρόνια ακόμα για νέο δίσκο κι ότι δεν ξέρουμε αν και πότε θα τους ξαναδούμε στη συνέχεια.
Top Highlights: “Οrb Confusion”, “Iconspiracy”, “Sonic Mycelium” (ένα δεύτερο “Jack Luminous” 25 χρόνια μετά).
9 / 10
Η προσφορά, αξία, κληρονομιά και συνολική αισθητική του ΦΑΙΝΟΜΕΝΟΥ VOIVOD δεν μπορεί να αναλυθεί από κανένα αφιέρωμα, καμία οπαδική και μη συζήτηση και ίσως να μην γίνει πλήρως αντιληπτή κι αφού καταστραφεί αυτός ο πλανήτης. Οι ίδιοι μέσα από το δικό τους χρονικό συνεχές κάπου στα βάθη του γαλαξία που χρόνια έχουν ξεφύγει από τους υπόλοιπους, μας γνέφουν με νόημα κάθε φορά που αποφασίζουν να εμφανιστούν και δείχνοντας ότι κάποιες φορές τα πιο όμορφα πράγματα σ ’αυτή τη Γη, είναι αυτά που δεν θυμίζουν ανθρώπινες αισθητικές αλλά υπόκεινται στη σφαίρα του φανταστικού κι εξωπλανητικού. WE ARE CONNECTED!
VOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIVOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOD!
Άγγελος Κατσούρας
