Οι VOLSTER είναι το καλλιτεχνικό “παιδί” δύο πρώην μελών των MASQUERADE και συγκεκριμένα του κιθαρίστα Ulf Andersson και του μπασίστα Henrik Lundberg. Βασισμένο σε κάποια demos που είχαν γράψει το 1996 υπό το όνομα VOLSTER, το “Perfect storm” είναι το πρώτο album των Σουηδών οι οποίοι επέλεξαν να συνεχίσουν από εκεί που σταμάτησαν 22 ολόκληρα έτη μετά. Έχοντας προσθέσει στο line up και τους Peter Tenning (φωνητικά) και Mattias Carlsson (κρουστά), ηχογράφησαν δώδεκα τραγούδια που σύμφωνα με το συγκρότημα περιλαμβάνουν rock μελωδίες από τις δεκαετίες του ‘70 και ‘80.
Από το πρώτο τραγούδι του δίσκου με τίτλο “King of the hill” μπορεί να καταλάβει κανείς ότι η παραπάνω δήλωση αν κι έχει βάση, είναι λιγάκι τραβηγμένη. Ο ήχος έχει κάποια “κλασσικά” στοιχεία, θεωρώ όμως πως είναι αρκετά μοντέρνος με κύριο συστατικό τον αρκετά heavy ήχο στις κιθάρες οι οποίες βγάζουν μπόλικη “βρωμιά”. Τα φωνητικά θυμίζουν Ozzy Osbourne σε αρκετά τραγούδια όπως για παράδειγμα το “Heaven or hell”, κάτι που ίσως τονίζεται και από την παραγωγή στην οποία έχει συμμετοχή ο Max Norman ο οποίος έχει συνεργαστεί με τον Ozzy. Σε γενικές γραμμές, θα έλεγα πως ο ήχος έχει περισσότερα κοινά στοιχεία με Αμερικάνικο ροκ των 90’s και σίγουρα ξεφεύγει από το Σουηδικό μελωδικό μοτίβο. Αν ήθελα ίσως να κάνω έναν παραλληλισμό, θα έλεγα πως κυρίως ο ήχος από τις κιθάρες μου έφεραν στο μυαλό το “Start from the dark” των EUROPE.
Μία ένσταση που έχω είναι ότι ο δίσκος είναι αρκετά επίπεδος καθώς υπάρχει το ίδιο μουσικό μοτίβο σχεδόν και στα 12 τραγούδια. Με ενόχλησε σε γενικές γραμμές η επίμονη Οζζυ-λαγνεία στα φωνητικά καθώς και ότι τα riffs ακούγονται σχεδόν πανομοιότυπα σε όλη τη διάρκεια του δίσκου. Σε καμία περίπτωση δεν τον λες κακό αλλά υπάρχουν περιπτώσεις που μερικά τραγούδια ακούγονται ίδια τόσο στο μουσικό κομμάτι όσο και στα φωνητικά με αποτέλεσμα να κουράζουν. Τραγούδια που ξεχωρίζουν είναι τo “Breathless”, ίσως το μελωδικότερο τραγούδι με έντονη τάση διαφοροποίησης από τα υπόλοιπα , το“Babylon” με αρκετά αργό ρυθμό αλλά και ωραία χρήση Ινδικού σιτάρ και το “Drifting away”, ένα από τα λίγα τραγούδια με έντονη 70’s αισθητική.
Συμπερασματικά θα πω πως οι VOLSTER έχουν κυκλοφορήσει ένα καλό δίσκο που όμως δεν ξέρω πως μπορεί να διαφοροποιηθεί από την μάζα αντίστοιχων παραγωγών. Αν και είναι στιβαρός μουσικά, είναι αρκετά μονότονος και καλό θα ήταν τα μέλη του συγκροτήματος να επανεκτιμήσουν τις μουσικές επιρροές και το γενικότερο στυλ τους. Αν ο δίσκος είχε περισσότερα τραγούδια σαν αυτά που ανέφερα πιο πάνω θεωρώ πως το “Perfect storm” θα ήταν ιδανική αρχή για το συγκρότημα. Αυτή τη στιγμή είναι απλώς ένας καλός δίσκος με μικρή ημερομηνία λήξης ως προς τον αριθμό των ακουσμάτων. Καλή επιλογή μόνο αν δεν υπάρχει κάτι καλύτερο να ακούσετε.
7 / 10
Νίκος Ανδρέου
