a
“The wicked marriage”
Οι CULT OF LUNA είναι από τις λίγες μπάντες στον χώρο post metal που δεν παύουν να σε εκπλήσσουν. Πριν από ακριβώς τρία χρόνια είχαμε επικοινωνήσει ξανά μαζί τους, με αφορμή τον εκπληκτικό δίσκο “Vertikal” . Σήμερα στην άλλη άκρη της γραμμής έχουμε τον Johannes Persson, να μας παρουσιάσει τι κρύβεται πίσω από το “Mariner”, να μας μιλήσει για την συνεργασία με την μοναδική Julie Christmas και να ρίξει φως σε άγνωστες πτυχές του παρελθόντος.
Καλησπέρα.
Καλησπέρα και σε σένα.
Πως είσαι;
Μια χαρά, ευχαριστώ.
Σίγουρα; Γιατί ακούω κάποια “προβλήματα” στο βάθος (ο μπόμπιρας δεν έλεγε να σταματήσει).
Χαχα, ναι δεν υπάρχει πρόβλημα.
Ωραία, αρχικά συγχαρητήρια για το νέο δίσκο. Είναι εξαιρετικός και τον λάτρεψα.
Ευχαριστώ, ευχαριστώ πολύ.
Πρόκειται για full length, ep ή είναι concept; Μπορείς να μας δώσεις μερικές πληροφορίες σχετικά με αυτόν;
Είναι ένας full length δίσκος, που τον γράψαμε μαζί με την Julie Christmas. Το οποίο βέβαια είναι εμφανές. Όταν ξεκινήσαμε να γράφουμε τον δίσκο είχαμε στο μυαλό μας ένα ταξίδι από τη γη προς το διάστημα και το πως θα μπορούσαμε να περάσουμε μέσα από το μη-διάστημα προς μια άγνωστη επικράτεια. Αμέσως αποφασίσαμε πως αυτό ήταν που θέλαμε να κάνουμε. Οπότε της το εξηγήσαμε και της είπαμε ότι οτιδήποτε έχει να κάνει με τους στίχους το αφήνουμε πάνω σου. Βασικά αυτή είναι η ιδέα γύρω από τον δίσκο.
Και πως ακριβώς προέκυψε αυτή η συνεργασία;
Ήταν πριν από περίπου δύο χρόνια, στο φεστιβάλ Beyond the Redshift. Θέλαμε να παίξει, γιατί είμαι μεγάλος οπαδός της μουσικής της. Σε όλα τα σχήματα που έχει παίξει, στους MADE OUT OF BABIES και BATTLE OF MICE, καθώς επίσης και στους solo δίσκους της. Θέλαμε να παίξει, αλλά δυστυχώς δεν μπορούσε. Κάπως έτσι ξεκίνησε η συζήτηση μεταξύ μας. Δεν ξέρω πως, αλλά το είχα στο μυαλό μου ότι δεν πρόκειται να περιοδεύουμε πολύ στο μέλλον, οπότε σκέφτηκα, γιατί να μην κάνουμε έναν δίσκο με τον οποίο πιθανόν να μη μπορούμε να περιοδεύσουμε.
Οπότε ήταν κάτι σαν πείραμα;
Ναι φυσικά. Δεν είναι κάτι ιδιαίτερο, αλλά σίγουρα είναι κάτι που δεν έχουμε κάνει παλιότερα. Οπότε, αν θες να το πεις πείραμα, ναι σίγουρα είναι.
Πως ήταν να ακούς γυναικεία φωνητικά στην μουσική σου για πρώτη φορά;
Παραδόξως δεν ήταν τόσο περίεργο. Ξέρω πως δουλεύει και λατρεύω την φωνή της, και την δυναμικότητα που κρύβει. Άρα ξέραμε τι θα μπορούσαμε να περιμένουμε.
Θέλατε να οικειοποιηθείτε τα στοιχεία της φωνής της λοιπόν;
Ναι αυτό είναι αρκετά έκδηλο. Επίσης ήταν απόλυτα ελεύθερη να κάνει ότι θέλει με τα δικά της μέρη. Για την ακρίβεια έφερε κάποιες δικές της ιδέες με τις οποίες άλλαζε κάποια μέρη των κομματιών. Αλλά ήταν για καλό. Από την άλλη δεν είναι συνηθισμένη να γράφει μουσική για τόσο μεγάλη διάρκεια και νομίζω ότι κατάφερε να ανταπεξέλθει πάρα πολύ καλά.
Θεωρείς ότι αυτός ο δίσκος θέτει την αρχή ενός νέου κύκλου στη μουσική σας; Ειδικά από την στιγμή που υπήρχαν κάποιες αλλαγές στη σύνθεση της μπάντας.
Δεν ξέρω. Νομίζω πως αυτό είναι που μπορώ να απαντήσω σε μερικά χρόνια.
Ή στον επόμενο δίσκο.
Ναι ποτέ δεν ξέρεις. Αλλά για την ακρίβεια δεν ξέρω αν ανοίγει κάποιο κεφάλαιο.
Μήπως στο νέο δίσκο με την συνεργασία της Julie Christmas προσπαθείτε να κλείσετε τα κενά που δημιουργήθηκαν μετά την φυγή κάποιων μελών σας;
Αυτό είναι δήλωση ή ερώτηση;
Και τα δύο.
Οπότε η ερώτηση είναι αν η δήλωση είναι σωστή. Άρα όχι.
Αυτό περίμενα να ακούσω κι εγώ. Ωραία, προσεγγίσατε με κάποιο διαφορετικό τρόπο την συνθετική διαδικασία του δίσκου;
Λοιπόν, ήταν λίγο δύσκολο να δουλεύεις με μια τραγουδίστρια η οποία δεν είναι καν στην ίδια ήπειρο με σένα. Οπότε, όταν μπήκαμε στο στούντιο δεν ξέραμε ακριβώς πως θα καταλήξουμε. Αλλά σε ότι έχει να κάνει με τις ηχογραφήσεις, ήμασταν πιο σίγουροι. Για την ακρίβεια δεν αλλάξαμε κάτι από ότι κάναμε στο παρελθόν. Απλά δεν ξέραμε το αποτέλεσμα. Έπρεπε να κανονίσουμε τα μέρη του καθενός και όλα τα σχετικά. Βέβαια κάθε περίοδος ηχογράφησης είναι διαφορετική.
Υποθέτω ότι τα φωνητικά της Julie ήρθαν αφού μπήκατε στο στούντιο, άρα και το αποτέλεσμα θα σας εξέπληξε.
Όχι, όχι δεν ήταν τόσο έκπληξη για μας. Ξέραμε πως θα ακούγονταν, είχαμε τα demos, αλλά έχεις δίκιο, δεν ξέρεις ποτέ πως θα ακουστεί τελικά. Είχαμε κάποιες ιδέες. Αλλά κάποια κομμάτια είναι της Julie κάποια και των δυο μας.
Να πάμε σε κάτι άλλο τώρα. Θα εμφανιστείτε την πρώτη μέρα του Roadburn (σ.σ. ήδη έγινε αυτή η εμφάνιση), κι από ότι είδα θα παίξετε όλο το “Somewhere along the highway”. Πως πήρατε αυτή την απόφαση; Σαφώς ο δίσκος κλείνει 10 χρόνια από την κυκλοφορία του, αλλά είναι κάτι άλλο;
Για την ακρίβεια η ιδέα ήταν του ατζέντη μας. Δεν είμαι μεγάλος οπαδός στο να κάνω κάτι τέτοιο σαν μουσικός, αλλά σαν οπαδός θα ήθελα να το ακούσω. Ειδικά για δίσκους που έχουν επηρεάσει την μουσική μας. Οπότε με αυτό τον γνώμονα, άφησα στην άκρη τις όποιες ενστάσεις μου και είπαμε να το κάνουμε. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο πειστήκαμε να κάνουμε αυτό το show.
Απ’ ότι είδα, την ίδια μέρα οι PARADISE LOST θα παίξουν το “Gothic”, και οι CONVERGED το “JaneDoe”. Μεγάλες μπάντες με μεγάλους δίσκους.
Ναι, πολλές μπάντες το κάνουν αυτό τελευταία.
Φαντάζομαι πως για σας ο συγκεκριμένος δίσκος σας φέρνει κάποιες αναμνήσεις.
Ναι, φυσικά.
Μπορείς να μοιραστείς κάποιες μαζί μας;
Βεβαίως. Αυτός ο δίσκος είναι ιδιαίτερος για μας. Τον γράψαμε αρκετά γρήγορα, μέσα σε τρεις μήνες, και τον ηχογραφήσαμε μέσα σε μια βδομάδα. Πήραμε όλο τον εξοπλισμό μας και τον στήσαμε σε ένα εξοχικό στο μέρος που γεννήθηκα. Το μέρος ήταν πολύ πολύ μικρό, στη μέση του πουθενά. Ήταν περίεργο, πέρασε γρήγορα μια βδομάδα και ήμασταν πάρα πολύ συγκεντρωμένοι. Έγιναν κάποια τρελά πράγματα μέσα σε εκείνο το εξοχικό. Ήταν πολύ ιδιαίτερο για όλους μας.
Είχα πει τον Thomas Hedlung πριν μερικά χρόνια ότι είστε κάτι παραπάνω από μέλη συγκροτήματος, καθώς ήσασταν μαζί πάνω από δέκα χρόνια, από την ημέρα δημιουργίας της μπάντας. Κάτι που σπάνια συναντάς σε άλλες μπάντες. Νιώθεις ότι έχει αλλάξει κάτι τώρα μετά την φυγή κάποιων μελών;
Είμαστε ακόμα φίλοι. Αυτή η μπάντα είχε κάτι το ρευστό. Τόσα χρόνια έχουν προσφέρει τόσοι πολλοί άνθρωποι, σε περιοδείες και συναυλίες. Από το “Vertikal” έχουμε αλλάξει δύο μέλη. Το ένα έφυγε, αλλά όλο αυτό τον καιρό είχαμε κι άλλα μέλη που έχουν κάνει το ίδιο.
Διάβασα στο blog σας, σχετικά με την φυγή του Anders (Teglund) και του Erik (Olòfsson). Ποια επίδραση είχε αυτό το γεγονός πάνω σας;
Για ποια από τις δύο;
Φαντάζομαι ότι η επίδραση της φυγής του Erik θα ήταν μεγαλύτερη.
Εξαρτάται, με ποιον τρόπο. Ήταν μεγαλύτερο το πρόβλημα όταν ο Anders άφησε το συγκρότημα, γιατί έπρεπε να βρούμε ένα νέο άτομο για τα πλήκτρα. Το οποίο ήταν πολύ πιο δύσκολο από το να βρούμε έναν άλλο κιθαρίστα. Από την άλλη, σχετικά με τον Erik, δεν υπήρχε κάποια σημαντική επίδραση γιατί ουσιαστικά έχει μέρος της δημιουργικής διαδικασίας. Έχει αναλάβει το artwork και το γραφιστικό προφίλ της μπάντας. Ασχολείται με αυτό. Επίσης ακόμα τα λέμε από κοντά. Οπότε δεν υπάρχει κάποια αρνητική επίδραση.
Άρα ο Erik έχει ουσιαστικά συμμετάσχει με αυτό τον δίσκο.
Ναι, ναι. Έχει κάνει το artwork. Είναι ακόμα μέρος αυτού που κάνουμε.
Με τον Klas Rydberg τι έγινε το 2012;
Ίσως ήταν και πιο νωρίς. Το 2010. Κοίτα κάποιοι άνθρωποι έχουν διαφορετικές προτεραιότητες. Νιώσαμε ότι ήθελε να φύγει από πιο νωρίς, από το 2005. Γι’ αυτό κι άρχισα να αναλαμβάνω περισσότερο τα φωνητικά και τις ευθύνες αυτών από το “Somewhere along the highway” και μετά. Έκανα τα μισά φωνητικά στο “Somewhere along the highway” και το “Eternal Kingdom”, οπότε δεν ήταν τόσο δύσκολη η μετάβαση η οποία τελικά πραγματοποιήθηκε στο “Vertikal”.
Οπότε παρά τις όλες δυσκολίες με τις απομακρύνσεις, είστε διατεθειμένοι να συνεχίσετε με το ίδιο πάθος;
Ναι σίγουρα. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος.
Γιατί ξέρεις, πάντα υπάρχει ο φόβος στους οπαδούς από τότε που διαλύθηκαν οι ISIS.
Δεν έχω ιδέα τι έγινε με αυτούς. Αλλά δεν πιστεύω πως έχει αυτό σχέση με εμάς. Θέλω να πω ότι πάντα θα φεύγουν άτομα και θα έρχονται.
Κάτι διαφορετικό. Σχετικά με το φεστιβάλ που οργανώσατε, το Beyond the Redshift. Υπάρχει περίπτωση να συμβεί ξανά; Γιατί το lineup ήταν πολύ δυνατό.
Δεν ξέρω αν θα επαναληφθεί. Δεν έχω ιδέα. Θα ήταν ωραίο.
Υπάρχουν άλλα σχέδια για το μέλλον; Είπες βέβαια ότι δεν πρόκειται να περιοδεύσετε με την Julie.
Έχουμε μια περιοδεία για τον Απρίλιο, κάποιες εμφανίσεις μετά στην Σκανδιναβία. Αλλά μετά από αυτό δεν έχουμε κάποιο πρόγραμμα. Και ξέρω πως τελευταία φορά που το είπα, πολύς κόσμος νόμιζε ότι θα διαλυθούμε ή ότι θα διακόψουμε. Αλλά όταν λέω ότι δεν έχουμε άλλα σχέδια, αυτό σημαίνει ότι δεν έχουμε άλλα σχέδια.
Κατανοητό.
Ναι, αλλά ποιος ξέρει. Μεγαλώνουμε όλοι και έχουμε δουλειές και παιδιά. Οπότε θα μας πάρει λίγα χρόνια μέχρι να ακούσετε κάτι νέο από εμάς ξανά, αν όποτε γίνει αυτό.
Ωραία… ελπίζω να έρθετε ξανά κάποια στιγμή στην Ελλάδα, γιατί εκείνη σας η εμφάνιση έχει χαραχθεί μέσα σε πολλούς οπαδούς.
Ναι κι εγώ το ελπίζω. Όταν είχαμε έρθει, κάτσαμε πολύ λίγο. Και ναι θα ήταν ωραία να περνούσαμε περισσότερο καιρό στην Ελλάδα. Σίγουρα.
Εντάξει λοιπόν. Δεν έχω κάτι άλλο να ρωτήσω, ο τελευταίος λόγος δικός σου.
Είμαι ο χειρότερος στο κομμάτι της τελευταίας ερώτησης. Ευχόμαστε να επιστρέψουμε κάποια στιγμή εκεί, να κάνουμε κάτι ιδιαίτερο.
Ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σου.
Κι εγώ.
Νίκος Ζέρης
Δισκογραφία:
“Cult of Luna” (2001)
“The Beyond” (2003)
“Salvation” (2004)
“Somewhere Along the Highway” (2006)
“Eternal Kingdom” (2008)
“Vertikal” (2013)
“Mariner” (2016)
Line-up:
Johannes Persson – Κιθάρα, Φωνητικά
Magnus Líndberg – Κιθάρα, Κρουστά
Andreas Johansson–Μπάσο
Thomas Hedlund – Ντραμς
Kristian Karlsson-Synthesizer, Φωνητικά
Fredrik Kihlberg – Κιθάρα, Φωνητικά
