VALLENFYRE – “Splinters” (Century Media Records)





















    Όταν είχα γράψει για το ντεμπούτο των βρετανών το 2011, το “A fragile king”, ένα κατ’ εμέ εκπληκτικό άλμπουμ που μας έδειξε μια άλλη πλευρά του Greg Mackintosh (PARADISE LOST), είχα πει ότι ήλπιζα να μην είναι απλά ένα “one night stand”. Τρία χρονιά μετά, η dream team της Γηραιάς Αλβιόνας επέστρεψε με ολοκαίνουρια δουλειά, που ακούει στο όνομα “Splinters” και κυκλοφορεί στις 12 Μαΐου από τη Century Media Records.

    Έχω αρκετό καιρό στα χέρια μου το δίσκο και εxω σχηματίσει μία πλήρως ολοκληρωμένη άποψη. Κατά το πλείστον, θα μπορούσα απλά να κάνω ένα copy/paste της κριτικής του “A fragile king”, να προσθέσω 2 πραγματάκια και voila. Το “Splinters” κινείται σε παρόμοια μονοπάτια με τον προκάτοχό του. Με λίγα λόγια, επιρροές από CELTIC FROST στα groove-άτα, φυσικά old-school PARADISE LOST στα doom-άτα και κλασικό old-school death metal ήχο αλά AUTOPSY, ίσως λίγο περισσότερο σε αυτό το δίσκο. Καινούριο στοιχείο, το old-school grindcore… Φαίνεται ότι ο Mackintosh πάει ακόμα πιο πίσω στις ρίζες (όπως μας είχε πει στη συνέντευξη που μας είχε παραχωρήσει και μπορείτε να διαβάσετε εδώ). Η παραμόρφωση ακούγεται ακόμα πιο σάπια και τα τραγούδια πολύ πιο σκοτεινά. Η παραμόρφωση στο μπάσο καλά κρατεί, ενώ τα drums κινούνται σε κλασικό old-school death metal ύφος. Τα φωνητικα του Mackintosh έχουν βελτιωθεί και ακούγονται πιο απόκοσμα και όχι τόσο κοφτά όσο στο “A fragile king”. Τα solos, κυρίως slow-tempo, βγαλμένα από το “Lost paradise” και το “Gothic”. Επιπροσθέτως, υπάρχουν αρκετά riff, που είναι εκτελεσμένα με τέτοιο τρόπο, κάνοντας τα τραγούδια των VALLENFYRE πιο σκοτεινά. Η συνεργασία Mackintosh – Glencross (MY DYING BRIDE), δύο γιγάντων του doom, έκανε πάλι το θαύμα της. Αρκετά τραγούδια ξεχωρίζουν, αλλά σε αυτό το δίσκο θα προτιμήσω τα πιο αργά κομμάτια. Σίγουρα το “Bereft” είναι το αγαπημένο μου, μαζί με το ομώνυμο, καθώς και το “Aghast”, στο οποίο ο Mackintosh ακούγεται σαν τον ίδιο τον Θάνατο με το δρεπάνι!

    Συγκριτικά θεωρώ ότι το “A fragile king” ήταν καλύτερο. Καθαρά όμως θέμα προτίμησης των συνθέσεων και όχι της ποιότητας. Και αυτός ο δίσκος των VALLENFYRE κινείται σε πάρα πολύ καλά επίπεδα και ακούγεται στο repeat άνετα. Προσωπικά τους ευχαριστώ που το ντεμπούτο δεν ήταν απλά ένα πυροτέχνημα. Ας τους φέρει κάποιος από δω ρε παιδιά!

    8.5 / 10

    Γιώργος Δρογγίτης

     

    LEAVE A REPLY

    Please enter your comment!
    Please enter your name here