a
Creating music and getting inspired
Όλοι γνωρίζουμε ότι υπάρχουν πολλές πλευρές στη μουσική: Η παρουσίαση, η δημιουργία, η εμπειρία, για να κατονομάσουμε μερικές. Ενώ οι περισσότερες πλευρές έχουν σχέση η μία με την άλλη, η καθεμία έχει διαφορετική οπτική για κάθε μουσικό και τη δική της συναισθηματική σημασία. Θα μπορούσα να σας δώσω κάποιες πληροφορίες για κάθε πλευρά της μουσικής, αλλά θα προτιμήσω να σας δώσω πολλές πληροφορίες σ’ αυτό το άρθρο, για την αγαπημένη μου, τη σύνθεση.
Η σύνθεση, για εμένα, είναι όλα όσα έχουν να κάνουν με τη μουσική. Για να είμαι ειλικρινής, δεν είμαι και πολύ σίγουρος ότι θα μου άρεσε να παίζω κιθάρα ή πιάνο, αλλά έχω ξεκάθαρα συναισθήματα σχετικά με την ευφορία του να δημιουργείς κάτι καινούργιο. Όσο πιο μοναδική και αυθεντική είναι η σύνθεση, τόσο πιο μεγάλη η ανταμοιβή. Μερικές φορές, αυτό διαμορφώνεται από τη σκληρή δουλειά. Κάποιες άλλες φορές, βγαίνουμε εντελώς από το δρόμο μας κι επιτρέπουμε στην έμπνευση να μας οδηγήσει. Αλλά τι ακριβώς είναι η έμπνευση και από πού προέρχεται; Είναι πραγματική; Πιστεύω ότι είναι. Προσδιορίζω την έμπνευση για τη σύνθεση ως «συναισθηματικό ερεθισμό όταν δημιουργείς με εμπιστοσύνη στον εαυτό σου».
Οπότε, που βρίσκουμε την έμπνευση; Πως μπορεί κάποιος να δημιουργήσει κάτι που να βγάζει νόημα από το τίποτα; Θα μπορούσα να σας δώσω μία τεράστια λίστα, αλλά αντ’ αυτού, ας εξετάσουμε τρείς μεθόδους.
Ψάξε: Κοίτα βαθιά μέσα σου. Κοίτα τις εμπειρίες της ζωής σου και τις καλές και τις κακές. Για κάποιους μπορεί να λειτουργεί, αλλά για εμένα είναι σαν να προσπαθώ να θυμηθώ ένα όνειρο. Δεν το βρίσκω εύκολο να αντλώ άμεσα έμπνευση μ’ αυτόν τον τρόπο, οπότε ας κοιτάξουμε άλλους…
Μιμήσου: Ξεκίνα με την ιδέα κάποιου άλλου και στη συνέχεια διαμόρφωσέ την όπως θέλεις. Αυτό μπορεί να είναι δύσκολο και να σε κάνει να νιώθεις ότι κλέβεις, αλλά θα μπορούσε να είναι ένας σπουδαίος τρόπος να ξεκινήσεις. Και το να ξεκινήσεις, μας οδηγεί στην τρίτη μου μέθοδο.
Just do it: (όπως λέει και η Nike)!!! Αν πρόκειται να το κάνεις, πρέπει να το ξεκινήσεις, οπότε, just do it! Μην περιμένεις την έμπνευση να σε συναντήσει από την αρχή, οπότε ξεκίνα και να της επιτρέψεις να σε συναντήσει στο δρόμο!
Να κάνεις μικρά βήματα. Σύνθεσε κάτι, οτιδήποτε. Ξεκίνα με κάτι απλό, αφού αυτός είναι συχνά ο καλύτερος τρόπος δράσης. Μην ανησυχείς αν δεν σου ακούγεται φρέσκο ή αυθεντικό στην αρχή. Από τη στιγμή που έχεις κάτι, έχεις ξεκινήσει το ταξίδι σου.
Τώρα, αν αυτό που έχεις δημιουργήσει, δεν σε συγκινεί συναισθηματικά, άλλαξε κάτι πολύ μικρό. Μετά, αν χρειαστεί άλλαξε και κάτι άλλο και μετά κι άλλο. Νομίζω ότι καταλαβαίνετε την ιδέα.
Δεν σας έχει συναρπάσει το θέμα σας ακόμα; ΟΚ. Δοκιμάστε να παίξετε μία λάθος νότα (και το εννοώ). Δοκιμάστε κάτι εντελώς ξεκάρφωτο, απλά μην σταματάτε. Να έχετε εμπιστοσύνη ότι η δυνατότητα να δημιουργήσετε κάτι σπουδαίο, είναι ακόμα εκεί. Όση περισσότερη ώρα αφιερώνεις, τόσο μεγαλύτερες ελπίδες έχεις να δημιουργήσεις κάτι που να αξίζει τον κόπο.
Θα εκπλαγείτε με το πόσο φρέσκο μπορεί να ακουστεί ένα βαρετό ή όχι και τόσο αυθεντικό ακόρντο, με μία διαφορετική μελωδία φωνητικών από πάνω. Γι’ αυτό, συνεχίστε να δουλεύετε. Όταν αρχίζει να ακούγεται καλύτερα, θα νιώσεις δύναμη και θα αισθανθείτε ότι ελέγχετε τη δημιουργία σου και θα δείτε ότι όλη η διαδικασία σας έρχεται πιο εύκολα.
Όταν τελειώσετε, θα έχετε στα χέρια σας κάτι που δουλεύει ή δεν δουλεύει, αλλά όπως και να έχει, θα έχετε μεγαλύτερες εμπειρίες στη σύνθεση και θα έχετε δουλέψει πάνω στη δημιουργία κάποιου καινούργιου υλικού. Έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι πρέπει να γράψω ένα τραγούδι ή κάποια μουσικά θέματα που δεν λειτουργούν και δεν μου αρέσουν, προκειμένου να προχωρήσω μπροστά.
Όπως έλεγε και ο Νεύτωνας, «ένα αντικείμενο που δεν κινείται, παραμένει ακίνητο. Ένα αντικείμενο που κινείται, παραμένει σε κίνηση». Πιστεύω πολύ σ’ αυτήν τη φιλοσοφία και θα ήθελα να προσθέσω και κάτι δικό μου. «Η τεμπελιά μπορεί να είναι πειστική». Γι’ αυτό, αφήστε την ξεκούραση και μην ενδίδετε στην τεμπελιά. Υπάρχουν κι άλλο τρόποι να βρείτε έμπνευση. Ένα από τα πράγματα που κάνω όταν σκέφτομαι νέες ιδέες για τραγούδια στους SHADOW GALLERY, είναι να επιτρέπω νέα concept παραγωγής να με οδηγήσουν στη σύλληψη του τραγουδιού.
Ακολουθούν διάφορα παραδείγματα:
Θέλω να έχω ένα τραγούδι χωρίς κιθάρες στο ρεφρέν και χωρίς ντραμς στη γέφυρα.
Ίσως να ζητήσω από τον Brendt (σ.σ. Allman, κιθαρίστα των SHADOW GALLERY), να μου γράψει ένα τραγούδι σε 100 bpm και θα γράψω κάτι χωρίς να έχω ακούσει αυτό που έχει κάνει, περίπου στα 2/3 της ταχύτητας (δηλαδή στα 66 bpm) και μετά να δούμε αν μπορούμε να δημιουργήσουμε μία πολυρυθμία μεταξύ μας.
Θα ήθελα να ξεκινήσω ένα τραγούδι με ένα ρεφρέν και να αντιστρέψω τη σύνθεση και τη δυναμική αυτού που συνήθως κάνω.
Θέλω το τέλος του κομματιού να ανεβάζει ταχύτητα (accelerando) όσο χαμηλώνω τους τόνους και ταυτόχρονα να γίνεται πιο απαλό (diminuendo).
Θέλω κάθε νέο μέρος μουσικής να είναι ακριβώς 15% πιο γρήγορο από το προηγούμενο.
Θα ξεκινήσω κάθε λέξη του επόμενου στίχου με διαφορετικό γράμμα.
Αυτό που κάνω είναι να πηγαίνω σε μία προδικασμένη ιδέα, μόνο και μόνο για να βάλω μία πρόκληση στον εαυτό μου και να δώσω μία κατεύθυνση. Μπορεί να έχει πλάκα να εξερευνάς τη διαδικασία σύνθεσης. Η αλήθεια είναι ότι δεν λειτουργεί πάντα όπως το σχεδιάζω, αλλά πάντα με κάνει να ξεκινάω κάτι. Συχνά με οδηγεί σε άλλα μονοπάτια. Μπορείτε να φτιάξετε μία δική σας λίστα στο μυαλό σας ή στο χαρτί, προτού πιάσετε το όργανό σας.
Τέλος, όταν έχετε δημιουργήσει κάτι, μοιραστείτε το. Επιτρέψτε σε άλλους να νιώσουν τη δημιουργία σας. Ένας άγνωστος συγγραφέας, είπε κάποτε: «Η μουσική είναι ο τρόπος που ακούγονται τα συναισθήματα» και είναι καλύτερο όταν τα μοιραζόμαστε.
GaryWerhkamp (SHADOW GALLERY)
