(συνέχεια… Το πρώτο μέρος, το διαβάζετε εδώ)
1990. Oι STRATOVARIUS είναι πλέον χωρίς κάποιο συμβόλαιο αλλά δεν το βάζουν κάτω. Περνούν ώρες στο studio ηχογραφώντας καινούργιο υλικό. Eτοίμασαν τον διάδοχο του “Fright Night” με δικά τους χρήματα. Στο μπάσο ήταν πλέον ο Jari Behm, ο οποίος όμως παρόλο που βρέθηκε στα credits του νέου άλμπουμ, ακόμα και στις φωτογραφίες της μπάντας στο οπισθόφυλλο, ποτέ δεν συμμετείχε πραγματικά μιας και το μπάσο ηχογραφήθηκε από τον ίδιο τον Timo Tolkki .O λόγος ήταν ότι ποτέ ο Timo δεν ένιωσε ότι ταίριαζε στο μουσικό ύφος της μπάντας και δεν άργησε να του ζητηθεί να αποχωρήσει. 20 Φεβρουαρίου του 1992 και το νέο άλμπουμ με τον απλό τίτλο “II” κυκλοφόρησε στην φιλανδική αγορά από την Bluelight Records. Oι STRATS ήξεραν όμως ότι το μέλλον της μουσικής τους ήταν έξω από την πατρίδα τους. H Shark Records άκουσε το τραγούδι “Hands Of Time” από το συγκεκριμένο άλμπουμ και αποφάσισε να το κυκλοφορήσει και στην υπόλοιπη Ευρώπη με διαφορετικό εξώφυλλο μιας και το πρώτο που είχε διαλέξει η μπάντα ήταν πραγματικά άθλιο με τις δυο πατούσες!
Αν θέλουμε να σχολιάσουμε το συγκεκριμένο άλμπουμ μπορούμε να πούμε άνετα ότι είναι κλάσεις ανώτερο από το ντεμπούτο τους. Ουσιαστικά και το πρώτο αληθινό STRATOVARIUS άλμπουμ, μιας και πρώτη φορά εδώ παρουσιάζεται το νέο-κλασικό και πιο συμφωνικό στυλ που ήθελε να περάσει στην μουσική ο Timo, αν και ακόμα υπάρχουν πολλά στοιχεία από το 80’s metal ύφος του πρώτου άλμπουμ.
Θα βρείτε πραγματικά καλά κομμάτια όπως τα “Break the Ice”, “The Hands of Time” (το οποίο για πολλούς είναι ο απόλυτος ύμνος του power metal), “Out of the Shadows” (το πρώτο τραγούδι με την κλασική riffολογία του Timo η οποία παρουσιάστηκε στο μέλλον και σε κομμάτια όπως το “Father Time”, “Forever Free” κ.α.) και την πολύ καλή μπαλάντα “Lead us into the Light”. Tο άλμπουμ είναι καλό με ωραία θέματα. η παραγωγή καλή σε γενικά πλαίσια αν και συγκρίνοντάς την με αυτή στο ντεμπούτο τους, είναι χολιγουντιανών διαστάσεων!
Oι στίχοι χωρίς να είναι κάτι ιδιαίτερο αρχίζουν να αποκτούν ένα νόημα και μια “εσωτερικότητα”. Το γενικότερο συναίσθημα του άλμπουμ είναι αρκετά σκοτεινό και ένας σωστός τίτλος για να το χαρακτηρίσει θα ήταν “Dark Power Metal”.
Μεγάλη διαφοροποίηση υπήρχε και στα φωνητικά. Αυτή τη φορά ο Timo αισθάνεται πολύ πιο άνετος με το μικρόφωνο και αφήνει τον εαυτό του πιο ελεύθερο, βγάζοντας για πρώτη φορά την μελαγχολία και την μελωδία της φωνής του αλλά επίσης για πρώτη φορά αφήνει να βγουν μερικές τσιρίδες! Επίσης ο συμπαθητικός Antti Ikonen είναι πλέον ένα κανονικό μέλος και στο άλμπουμ χτίζει πολύ άπλες αλλά και υπέροχες μελωδίες οι οποίες ταιριάζουν τέλεια στην μουσική του Timo και δημιουργούν μια τρομερή ατμόσφαιρα.
Η επιτυχία ήρθε αλλά από εκεί που δεν το περίμενε ούτε η ίδια η μπάντα. Το “II” μπήκε στα charts της Ιαπωνίας και έμεινε εκεί για μήνες κάνοντας το ένα από τα πιο επιτυχημένα άλμπουμ ξένου καλλιτέχνη στην Ιαπωνία για το 1993! Η επιτυχία τους ήταν τόσο μεγάλη που δέχτηκαν ξεχωριστό συμβόλαιο για να επανακυκλοφορήσουν το άλμπουμ στην Ιαπωνία και τον Ιούλιο του 1993 βγήκε σαν “Twilight Time” με εντελώς διαφορετικό εξώφυλλο. Η Ιαπωνική έκδοση είναι και αυτή που είναι και ευρύτερα γνωστή με το “πλανητικό” εξώφυλλο. O Timo αποφασίζει να ταξιδέψει μέχρι την Ιαπωνία και να προωθήσει το άλμπουμ, όπου εκεί διαπιστώνει στα μάτια του την τρέλα που υπάρχει στο Ιαπωνικό κοινό για τους STRATOVARIUS.
Η μπάντα πλέον έψαχνε για ένα συμβόλαιο και μια εταιρία που θα της έδινε την στήριξη που χρειαζόταν. Αυτή βρέθηκε στο πρόσωπο της Noise Records και η μπάντα επικεντρώθηκε ξανά στο γράψιμο. Tο υλικό ήταν κατά ένα μεγάλο ποσοστό έτοιμο όταν έγινε μια σημαντικότατη προσθήκη στους STRATS. O Jari Kainulainen μπήκε στην μπάντα και επιτέλους ο Timo βρήκε τον μπασίστα που πάντα ήθελε. Η αλήθεια είναι ότι με το χαρακτηριστικό του παίξιμο, έδωσε ξεχωριστό όγκο στον ήχο του συγκροτήματος. Κατά την διάρκεια των ηχογραφήσεων ο Tuomo Lassila υπέστη μια σοβαρή ζημιά στα χέρια και έμεινε εκτός για δυο μήνες. O δίσκος ολοκληρώθηκε με τον Sami Kuoppamaki, ο οποίος έπαιξε σε τέσσερα κομμάτια.
Ακριβώς δυο χρόνια μετά την κυκλοφορία του “Twilight Time”, τον Φεβρουάριο του 1994, ο τρίτος δίσκος των STRATOVARIUS ήταν γεγονός, O τίτλος του “Dreamspace” και ήταν αυτός ο οποίος ξεκίνησε την πορεία προς την καταξίωση για την μπάντα.
Καταρχήν ήταν και ο πρώτος δίσκος που ακούστηκε στην Ελλάδα από το ευρύ μεταλλικό κοινό και ναι, ήταν το πρώτο άλμπουμ που άκουσα ποτέ από τους Φιλανδούς και ακόμα και αν αναγνωρίζω την όποια εξέλιξη η οποία είχε η μουσική τους αργότερα, παραμένει για μένα το αγαπημένο μου άλμπουμ.
Είναι ένας απολαυστικός δίσκος 65 λεπτών ο οποίος τα είχε όλα. Γρήγορα speed metal κομμάτια, μελωδικά progressive, heavy mid tempo, μπαλάντες, με λίγα λόγια τα πάντα! Καταπληκτική παραγωγή από τον Timo, η οποία αφήνει όλα τα όργανα να “αναπνεύσουν” και τα riff να έχουν το πρώτο ρόλο. Δυναμικά ντραμς και για άλλη μια φορά έξυπνα και πολύ όμορφα πλήκτρα. Τ ο άλμπουμ αυτό αν και κουβαλά πολύ από την μελωδικότητα και την μελαγχολία του προκάτοχου του, παρουσιάζει και μια πιο ζεστή ατμόσφαιρα σε ορισμένα σημεία.
Η εξέλιξη των φωνητικών του Timo είναι τεράστια και πραγματικά μετά από αυτό το έπος ακόμα πολλοί μιλούν για το πόσο διαφορετική θα ήταν η καριέρα του γκρουπ αν συνέχιζε να τραγουδά ο ίδιος.
Το σίγουρο είναι ότι θα βρείτε τα πιο ψηλά φωνητικά σε δίσκο των STRATOVARIUS και αν για οποιοδήποτε λόγο δεν τον έχετε ακόμα ακούσει, να σπεύσετε παρακαλώ! Τι να πάρεις και τι να αφήσεις. Το αγαπημένο μου μάλλον είναι το ομώνυμο και ίσως και η αγαπημένη μου σύνθεση όλων των εποχών από τους Φιλανδούς power metallers. (σ. Σάκη Φράγκου: παίζει και να είναι ο μοναδικός δίσκος στην ιστορία της μουσικής, που το CD είχε έξι τραγούδια περισσότερα από το βινύλιο!!! Επίσης, το “Wings of tomorrow”, που έκλεινε το δίσκο, προοριζόταν να γίνει ο ύμνος της Εθνικής μας ομάδας μπάσκετ στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα που διεξήχθη στο ΟΑΚΑ το 1995 και μάλιστα κυκλοφόρησε σε βινύλιο με μία μπάλα μπάσκετ στο εξώφυλλο. Τελικά, το τραγούδι αυτό ακούστηκε μόνο στον πρώτο μας αγώνα και αντικαταστάθηκε από το “(I just) died in your arms tonight” των CUTTING CREW… Έτσι, για την ιστορία).
Δε διαφωνώ σε καμιά περίπτωση με τα σχόλια ότι σε πολλά σημεία ο Timo αντιγράφει τα είδωλά του και ναι θα βρείτε πολλά κομμάτια να σας θυμίζουν κάτι. Το riff του “Reign of Terror” θυμίζει το “Sirens” των SAVATAGE, το “We are the Future” είναι μια συλλογή από θέματα των HELLOWEEN, το “Eyes of the World” να θυμίζει τις καλές εποχές των QUEENSRYCHE κτλ. Με τίποτα όμως δεν μπορεί να βγει αυτός ο δίσκος από την καρδιά μου, γιατί τα βιώματα είναι πολλά και αν ξεκινήσουμε την κουβέντα για το ποιος κλέβει και ποιος όχι, δεν θα τελειώσουμε ποτέ. Τουλάχιστον η περίπτωση τους δεν έχει καμιά σχέση με αυτή ας πούμε του κυρίου Amott που δεν έχει αφήσει τίποτα στο πέρασμα του!
Επίσης στιχουργικά η μπάντα έκανε ένα τεράστιο βήμα μπροστά με στίχους που μπορούν να αγγίξουν τον καθένα, με αναφορά σε καθημερινές καταστάσεις και εσωτερικούς αλλά και κοινωνικούς προβληματισμούς. Σας παραθέτω τους στίχους του “4th Reich” που είναι σαν να γράφτηκαν χθες και όχι 20 χρόνια πριν.
Sign of the times and writings on the wall
they show me it’s time has come
Order of a new kind we will all find
stronger than never before
Things are pretty much the same
like in the year thirty eight
oh won’t we ever learn
This time is gonna be different
so let’s all join our hands
And let the children sing
for the last time
Let’s just press more money
don’t worry about the inflation
we got to have more weapons to carry on
Unemployment and sorrow cannot be avoided at this point
but things will be so different when they are
ruling the world
4th Reich is rising
can’t you see the signs
4th Reich is rising
for the last time
what will be left to our children?
is this our final destiny?
Το συγκεκριμένο άλμπουμ ανέβασε τους STRATS σε διαφορετικό επίπεδο, από παντού οι κριτικές ήταν διθυραμβικές. οι πωλήσεις σε Ιαπωνία ανάγκασαν την εταιρία τους να τους στείλει για περιοδεία εκεί η οποία ήταν κάτι παραπάνω από επιτυχημένη και επιτέλους η μπάντα μετά από δέκα χρόνια καριέρας έβλεπε τα όνειρα της να πραγματοποιούνται. Μπορεί η περιοδεία να πήγε πάρα πολύ καλά, αλλά ο Timo ένιωθε ότι έπρεπε να κάνει την κίνηση που θα πήγαινε την μπάντα ακόμα παραπέρα. Η απόφαση πάρθηκε και άλλαξε την ιστορία των STRATOVARIUS κλείνοντας τον πρώτο κύκλο της μπάντας. Ποια ήταν αυτή; Στο επόμενο μέρος…
Γιώργος Καραγιάννης
