Αναμφίβολα ο πρώτος δίσκος κάθε συγκροτήματος είναι και ο σημαντικότερος. Είναι αυτός που θέτει τα θεμέλια, ορίζει το μουσικό πλαίσιο και γενικά χαράζει την πορεία που θα ακολουθήσει η μπάντα. Το “Shaman” δε θα μπορούσε να είναι κάτι διαφορετικό για τους νεοφώτιστους ELDKRAFT. Το epic pagan doom που παίζουν είναι αποτέλεσμα μιας πληθώρας επιρροών που αν κι ακόμα δεν έχουν ομογενοποιηθεί, το άκουσμά τους ωστόσο, έρχεται ευχάριστα χωρίς ουσιώδη μελανά σημεία.
Από το πρώτο κιόλας κομμάτι του δίσκου, “Gammal Krigare”, το συγκρότημα φαίνεται αποφασισμένο να δώσει το στίγμα του στο μυστικιστικό epic doom χάρτη της metal σκηνής. Το δίδυμο των J. Sandin (φωνητικά και πλήκτρα) και H. Carlsson (κιθάρα και μπάσο), έχουν κάνει πολύ καλή δουλειά, δημιουργώντας ένα ολοκληρωμένο τελετουργικό σκηνικό, (παρά το γεγονός ότι δε χρησιμοποιούν καθόλου παραδοσιακούς ήχους) στο οποίο χωράνε όλοι θεοί του Βορρά. Πρώτο αρνητικό στοιχείο, το οποίο εντοπίζεται στη πορεία της ακρόασης, είναι η υπερβολικά γυαλισμένη παραγωγή, καθώς κι η ασάφεια στις αποστάσεις των φωνητικών με την μουσική. Αν και το τελευταίο ορισμένες φορές δρα υπέρ της ατμόσφαιρας, ο συνδυασμός του ωστόσο με ορισμένα άλλα λάθη δίνει περισσότερο την εντύπωση της απειρίας. Να σημειώσω ότι αναφέρομαι στην παραγωγή των φωνητικών κι όχι σε αυτά καθ’ αυτά, μιας και η φωνή του J. Sandin ταιριάζει απόλυτα στο συγκεκριμένο είδος, τόσο με την βαριά προφορά και την κρύα χροιά του όσο και με τα επικά ξεσπάσματα, σαν άλλος Messiah Marcolin (πρώην CANDLEMASS). Το δεύτερο, και ουσιαστικότερο, αρνητικό στοιχείο που βρίσκουμε στο “Shaman”, είναι η ατελής ομογενοποίηση των επιρροών των Σουηδών. Τα μεγαλεπήβολα riff του Carlsson φέρνουν πολύ από τον επικό χαρακτήρα των θρυλικών BATHORY, ενώ όταν αυτά γίνονται πιο στρωτά κι επιθετικά θυμίζουν PRIMORDIAL. Τα πλήκτρα βγαίνουν μπροστά από τα άλλα όργανα στο “Patterns” για να προσθέσουν μια ατμόσφαιρα DIMMU BORGIR, ενώ στον υπόλοιπο δίσκο παίζουν κατά κύριο λόγο έναν συνοδευτικό ρόλο. Κατά τα άλλα, το “Shaman” κυλάει γρήγορα, παρά την 55λεπτη διάρκειά του, με τα όρια των κομματιών να χάνονται το ένα μέσα στο άλλο.
Αυτό που θα βρει σίγουρα κάποιος ακροατής στους ELDKRAFT είναι οι δυνατότητες που έχουν να γίνουν μια σοβαρή μπάντα που θα μας απασχολήσει στο μέλλον. Σε αυτή τους την φάση όμως δυστυχώς δεν έχουν να μας προσφέρουν κάτι που θα μας εντυπωσιάσει.
6,5 / 10
