EPYSODE – “Fantasmagoria” (AFM)





















    Οι AYREON και οι AVANTASIA έχουν τις πιο ακριβές και δαιδαλώδεις παραγωγές. Από όταν όμως εδραιώθηκε η ιδέα της συμμετοχής πολλών μουσικών σε ένα project, βλέπουμε συχνά, αφθονία μετρίων (ή χειρότερα) κυκλοφοριών, με αποτέλεσμα να έχουμε χάσει κάθε ενθουσιασμό που μας έδιναν ανάλογες δουλειές στην αρχή.

    Οι EPYSODE, αν και με χαμηλότερο προϋπολογισμό, ονόματα σεβαστά δίχως τυμπανοκρουσίες, με εξέπληξαν στον υπερθετικό βαθμό με τη φαντασμαγορία τους. Μαέστρος τους, ο Samuel Arkan (που θυμίζει τον θετό αδερφό του Kisser, σε φόρμα Canizares!!), από το Βέλγιο, με σημαντική προσφορά από τον πολυπράγμων παραγωγό Jacob Hansen, ο οποίος εκτίναξε το ηχητικό αποτέλεσμα.

    Η δουλειά κάθε άλλο παρά δεύτερης διαλογής δεν είναι, όσο κι αν λείπουν πασίγνωστα ονόματα, οι μουσικοί που συνέβαλαν είναι απολαυστικοί με τις αποδόσεις τους και οι συνθέσεις προσεγμένες και μεστές. Η ατμόσφαιρα είναι σκοτεινή και μουσικά είναι άκρως συνδεδεμένη με SYMPHONY X, EVERGREY, REVAMP και PAIN OF SALVATION. Σύγχρονα σχήματα, από τον χώρο του τεχνικού heavy-power, με έμφαση στην μελωδία, βαριές κιθάρες αλλά και ντυμένες με πλήκτρα, τις περίπλοκες μουσικές δομές και πάντα με προσήλωση στο… τραγούδι!

    Από το “The arch” μας δίνουν το στίγμα του “Fantasmagoria”, που ως δεύτερο άλμπουμ, είναι πιο προσεγμένο, ευθύ αλλά και βαρύτερο. Οι καλεσμένοι έχουν εξαιρετικές εκτελέσεις και οι δραματικές φωνές των Thomas Englund (EVERGREY) και Henning Basse (με περάσματα από SONS OF SEASONS, METALLIUM, MAYAN, ως και συναυλιακά με τους FIREWIND), είναι καθοριστικές στην ποιότητα του δίσκου, με τις ιδιαιτερότητες που κουβαλάνε. Το ίδιο θα έλεγα και για τις λιγότερο γνωστές θηλυκές παρουσίες των Ida Haukland (TRIOSPHERE) και Tezzi Persson (BETWEEN THE SILENCE-ανερχόμενη νέα μπάντα από τη Σουηδία).  Άσε που ανακάλυψα τον Καναδό τραγουδιστή Matt Marinelli και τους BOREALIS που ευθαρσώς δηλώνω ότι δυστυχώς τους αγνοούσα.

    Ένα από τα highlights του άλμπουμ είναι η παρουσία στο rhythm section των Mike LePond από τους αξεπέραστους SYMPHONY X στο μπάσο και του Léo Margarit, σχετικά φρέσκου drummer των Σουηδών PAIN OF SALVATION. Φοβερός συνδυασμός που θα σας κάνει να τρελαίνεστε με αυτά που παίζουν. Δεν γνωρίζω κατά πόσο προσπάθησαν να αναπαράγουν τις ιδέες του Arkan, ή πόσο χώρο τους έδωσε αυτός, αλλά το αποτέλεσμα είναι καταπληκτικό στο αυτί μου.

    Τραγούδια όπως το “Venom” θυμίζουν την δουλειά του Henning Basse με τους S.O.S. του Oliver Palotel των KAMELOT, αλλά δένει απόλυτα και είναι από τα πρώτα κομμάτια που ξεχώρισα. Επίσης υπέροχο είναι το “Forgotten symphony”, ενώ δεν υστερούν τα “Living fortress”, “Now and forever” ή το επιβλητικό “The black parade” και το πιο αισθησιακό “Raven’s curse”.

    Γενικά το άλμπουμ είναι απολαυστικό και ποικιλόμορφο, με μοντέρνο ήχο, καλογραμμένα και καλοπαιγμένα τραγούδια, αριστουργηματική παραγωγή και δυνατές συνθέσεις, οπότε θα σας κερδίσει με το καλημέρα.

    8 / 10

    Γιώργος “Kay” Κουκουλάκης

    LEAVE A REPLY

    Please enter your comment!
    Please enter your name here