“Through his eyes, the view from the kaleidoscope”
Πέρασαν 5 χρόνια από την προηγούμενη πτήση του αερόστατου των TRANSATLANTIC και αυτή τη φορά μας αφήνουν να ρίξουμε μια ματιά μέσα από το καλειδοσκόπιό τους, το οποίο έχει πολλά εντυπωσιακά θέματα να μας δείξει. Η all star prog τετράδα ετοίμασε ακόμα έναν δίσκο αντάξιο της ιστορίας τους και μια συνέντευξη με τον βασικό συνθέτη του γκρουπ, Neal Morse, ήταν κάτι παραπάνω από απαραίτητη για να μας λύσει τις όποιες απορίες για το νέο δημιούργημα της μπάντας.
Γεια σου Neal και συγχαρητήρια για το νέο σας δίσκο, είναι ότι περιμέναμε από εσάς εδώ και 5 χρόνια!
Ευχαριστούμε πολύ!
Πιστεύω ότι είναι ο πιο «δύσκολος» δίσκος σας έως σήμερα, απαιτεί περισσότερες ακροάσεις από ότι τα υπόλοιπα άλμπουμ σας, ήταν εσκεμμένη μια τέτοια κίνηση;
Δεν ξέρω, δε συνηθίζω να συγκρίνω τους δίσκους μας. Απλά μαζευόμαστε όλοι μαζί και κάνουμε το καλύτερο άλμπουμ που μπορούμε. Παίζουμε τη μουσική που νιώθουμε εκείνη τη δεδομένη στιγμή. Δεν ακούω τι είχαμε κάνει στο παρελθόν, πάμε κάθε φορά για κάτι φρέσκο και γενικά δεν είχαμε κάποιο πλάνο στο μυαλό μας για την κατεύθυνση του δίσκου.
Ποιος αναλαμβάνει τους στίχους στους δίσκους σας;
Έγραψα τους στίχους για τα περισσότερα μέρη, σχεδόν για όλα τα σημεία στα οποία τραγουδάω εγώ και οι Roine και Pete στα μέρη που τραγουδάνε αυτοί. Το κάνει πολύ ενδιαφέρον γιατί όλοι καταπιανόμαστε με τόσο διαφορετικά θέματα και βρίσκουμε μια ισορροπία που λειτουργεί αρκετά καλά.
Πόσο καιρό σας πήραν οι ηχογραφήσεις;
Για να σκεφτώ… Μου πήρε περίπου 1 εβδομάδα με 10 μέρες να ηχογραφήσω demo εκδόσεις από τα δικά μου τραγούδια περίπου 2 μήνες πριν έρθουν οι υπόλοιποι. Τα άλλα μέλη ήταν στο σπίτι/ στούντιο μου για 9 ημέρες και αφού τελειώσαμε ότι είχαμε να κάνουμε όλοι μαζί, ξόδεψα 6 εβδομάδες για να κάνω τα overdubs, πλήκτρα, κιθάρες και φωνητικά. Δεν ξέρω πόσες μέρες γενικά μας πήρε αλλά είναι κάποιοι μήνες από πολύ δουλειά.
Υπήρχαν σχέδια να κάνετε αυτό το δίσκο νωρίτερα όμως, περίπου 1 χρόνο πριν αν δεν κάνω λάθος.
Ναι, προσπαθούσαμε να βρεθούμε όλοι μαζί, δηλαδή δεν το ήθελα μόνο εγώ αλλά όλοι μας, από τον Ιανουάριο του 2012 αν θυμάμαι σωστά. Τότε αποφάσισα να κυκλοφορήσω έναν ακόμα σόλο δίσκο μου, το “Momentum”. Θυμάμαι ότι το Νοέμβριο του 2012 συζητούσαμε να συναντηθούμε το Γενάρη του 2013 αλλά δυστυχώς δεν βόλεψε. Κάποιες από τις ιδέες που θα μπορούσαν να είχαν μπει στο δίσκο αν τον κάναμε τότε, τις χρησιμοποίησα στο “Momentum”.
Το αστείο με αυτό που ανέφερες είναι ότι στην special έκδοση του “Momentum”, στο making of DVD, είναι ένα σημείο 20 δευτερολέπτων όπου παίζεις ένα σημείο από το “Shine”!
Νομίζω ότι έχεις δίκιο! Είσαι ο πρώτος που το παρατηρεί αυτό! Ήταν το μοναδικό τραγούδι από εκείνη την περίοδο που κράτησα ειδικά για τους TRANSATLANTIC. Απλά ένιωσα ότι το “Shine” είναι ένα κομμάτι για τη μπάντα αυτή και το κράτησα για να το παίξω στους υπόλοιπους και χαίρομαι που τους άρεσε αρκετά ώστε να το ηχογραφήσουμε.
Σε τι αναφέρεται στιχουργικά το “Shine” ;
Αναφέρεται στον εαυτό μας που πρέπει να τον αφήσουμε να λάμψει στον σκοτεινό αυτό κόσμο. Ακόμα κι όταν νιώθεις ότι όλα χάνονται, όταν τα πράγματα δεν πάνε και τόσο καλά, μπορείς να συνεχίζεις να λάμπεις και να βοηθάς τους άλλους. Η αγάπη που εσύ έχεις θα ανάψει την αγάπη και μέσα στους άλλους ανθρώπους.
Το “Beyond the sun” παραπέμπει στο κομμάτι “Bridge across forever”, ήταν εσκεμμένο αυτό;
Όχι ακριβώς, αν και είναι εμπνευσμένο από το συγκεκριμένο κομμάτι.. Κάναμε πολλές συναυλίες με τους FLOWER KINGS νωρίτερα αυτή τη χρονιά και σχεδόν κάθε βραδιά, ο Roine και εγώ παίζαμε το “Bridge across forever” που είναι τόσο μαγικό το συναίσθημα να παίζεις αυτό το κομμάτι μαζί του καθότι δίνει πολλά στο τραγούδι. Ήμουν στο αεροπλάνο λίγο πριν τον Μάιο και τη συνάντηση που θα είχαμε με τους TRANSATLANTIC και είχα κάτι συναυλίες στον Καναδά και κάπου εκεί μου ήρθε η ιδέα για το “Beyond the sun”. Σκεφτόμουν και τον πατέρα μου που έφυγε πριν από μερικά χρόνια κι επειδή θα βρισκόμουν με τα παιδιά από τη μπάντα με έκανε να τον σκεφτώ πιο έντονα γιατί είχε πεθάνει λίγο πριν από τα sessions του “Whirlwind”, οπότε αυτό ήταν η βασική έμπνευση για το “Beyond the sun”.
Πως και αποφασίσατε να ζητήσετε από τον Daniel Gildenlow να συμμετέχει στο δίσκο;
Αυτό ήταν ιδέα του Mike στο να τραγουδήσει ο Daniel αυτό το σημείο και στην αρχή δεν ήμουν και τόσο σίγουρος γιατί ήθελα να πω το σημείο εκείνο εγώ, αλλά όταν άκουσα την φωνή του Daniel εκεί είπα στον Mike ότι η ιδέα του ήταν αρκετά καλή και με εξέπληξε η ερμηνεία.
Ο νέος δίσκος ακούγεται αρκετά πιο διαφορετικός από τις προηγούμενες δουλειές σας, θέλατε να εξελίξετε τον ήχο σας;
Ναι φυσικά, είναι βαρετό να βγάζεις τον ίδιο δίσκο συνέχεια. Αυτή είναι η μαγεία με το prog, μπορείς να κάνεις τόσο διαφορετικά πράγματα και πάντα ανυπομονούμε να κάνουμε κάτι καινούργιο.
Σας πήρε 5 χρόνια να βγάλετε νέο δίσκο, θα χρειαστεί να περιμένουμε άλλο τόσο για το επόμενο;
Δεν έχω ιδέα! Κανείς δε γνωρίζει προς τα πού θα πάει το σκάφος των TRANSATLANTIC.
Αλλά θα ακούσουμε ξανά στο μέλλον κι άλλο δίσκο από εσάς, έτσι;
Το ελπίζω!
Είναι εμφανές ότι στο δίσκο ο βασικός συνθέτης είσαι εσύ, αλλά ποιος συνεισφέρει αρκετά μετά από σένα;
Δε θα το έθετα έτσι, ο καθένας έχει το ρόλο του, όλοι μαζί κάνουμε τους TRANSATLANTIC. Για παράδειγμα ο Mike δεν φέρνει μαζί του κάποια demos με ιδέες αλλά αυτό που συνεισφέρει είναι όσο σημαντικό με αυτό που συνεισφέρω και εγώ.
Πες μας λίγα πράγματα για την περιοδεία που έχετε μπροστά σας, να αναμένουμε το κλασικό πρόγραμμα με 3,5 ώρες live;
Θα δούμε! Δεν ξέρω τι διάρκεια θα έχει ακόμα, έχουμε καταλήξει στο setlist, το οποίο δε σημαίνει απαραίτητα ότι δε θα αλλάξει, αλλά ορκίστηκα να το κρατήσω μυστικό.
Ελπίζω να μην σας δούμε να παίζετε μόνο 2 ώρες όμως!
Όχι, θα σου πω με σιγουριά ότι θα είναι μια νύχτα γεμάτη από prog.
Πως και αποφασίσατε να γυρίσετε βίντεο κλιπ ύστερα από 4 δίσκους;
Αυτό ήταν ιδέα του Mike από την αρχή και η δισκογραφική μας συμφώνησε ότι θα ήταν καλή ιδέα να το κάνουμε. Μετά το ερώτημα ήταν πως θα μπορέσουμε να βρεθούμε όλοι μαζί ταυτόχρονα στο ίδιο σημείο και αποδείχτηκε ότι οι 3 θα ήμασταν στα Prog Awards στο Λονδίνο κι εγώ είχα κανονίσει να είμαι στην Ιταλία, αλλά άλλαξα την πτήση μου για να είμαι εκεί. Οπότε γυρίσαμε το βίντεο στο Λονδίνο μια μέρα μετά τα βραβεία
Η φωνή του Pete είναι πολύ ταιριαστή στο είδος σας, γιατί συμμετέχει τόσο λίγο, είναι δική του επιλογή ή δική σου;
Τραγουδάει ένα μεγάλο μέρος μόνο αυτός σε αυτό το δίσκο, οπότε μάλλον συμμετέχει φωνητικά περισσότερο από το συνηθισμένο.
Όταν συνθέτεις, πως διαχωρίζεις ποια κομμάτια θα πάνε στο σόλο δίσκο σου και ποια στους TRANSATLANTIC;
Κάποιες φορές είναι εμφανές, ένα κομμάτι θα ακούγεται γι’ αυτή τη μπάντα ή κάποιο άλλο για το σόλο δίσκο. Άλλες φορές πάλι που δεν είναι τόσο εμφανές θα πρέπει απλά να το νιώσεις ή άλλες φορές να νομίζω ότι θα πάει σε ένα project και να καταλήξει σε άλλο και κάποια πάλι να μη χρησιμοποιηθούν καθόλου. Παίρνω κάποια ρίσκα και ελπίζω να πετύχουν!
Υποθετικά μιλώντας, αν έφευγε ένα μέλος από τους TRANSATLANTIC, θα τον αντικαθιστούσατε ή θα το διαλύατε;
Δεν ξέρω. Είναι αδύνατον να φανταστώ τη μπάντα αυτή χωρίς έναν από εμάς.
Υπάρχει πιθανότητα να δούμε στο μέλλον συναυλία των SPOCK’S BEARD να αποδίδουν ζωντανά ολόκληρο δίσκο με εσένα;
Είχαμε συζητήσει ότι δεν είχαμε παίξει ποτέ το “Snow” και ότι δεν είχε βρεθεί η κατάλληλη στιγμή, οπότε θα πρέπει να πω ότι δεν ξέρω, αλλά είναι πιθανό.
Πότε να αναμένουμε τον επόμενο σόλο δίσκο σου;
Δεν είμαι σίγουρος, έχω γράψει μερικά pop κομμάτια, θέλω να κάνω ένα ακόμα δίσκο στο στυλ του “It’s not too late”. Επίσης βρεθήκαμε με τα παιδιά από τη μπάντα μου και συνθέσαμε και ηχογραφήσαμε μερική πολύ καλή prog μουσική οπότε ελπίζω ότι θα βγάλω 1-2 σόλο δίσκους στα επόμενα 2 χρόνια.
Είσαι ένας υπερβολικά παραγωγικός μουσικός, σκέφτηκες ποτέ να ρίξεις λίγο τους ρυθμούς σου και να βγάζεις λιγότερες κυκλοφορίες ανά έτος;
Δεν θα με πείραζε, αλλά κάνω αυτό που νιώθω ότι πρέπει να κάνω και κάτι με καλεί να το κάνω. Είμαι πολύ χαρούμενος που είμαι διαρκώς απασχολημένος κάνοντας αυτό που αγαπώ αν και δε θα με πείραζε να έκανα και ένα διάλειμμα επίσης.
Μετά τη συναυλία της Αθήνας μου είχες πει ότι σχεδιάζεις να γράψεις μουσική για ένα βιβλίο αλλά δεν ήσουν και πολύ σίγουρος αν θα το κάνεις, το έχεις ακόμα στα πλάνα σου;
Ακόμα είναι στα σχέδιά μου και θα συναντηθώ με τον συγγραφέα τον Ιανουάριο για να δουλέψουμε πάνω σε αυτό το project λίγο ακόμα. Θα δούμε πως θα εξελιχθεί αυτό, είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα συνεργασία και το αποτέλεσμα μέχρι στιγμής μου αρέσει αρκετά.
Πότε να αναμένουμε νέο υλικό από τους FLYING COLORS;
Φεύγω την Κυριακή το βράδυ (σ.σ. η συνέντευξη έγινε Παρασκευή 6/12) για το σπίτι του Mike όπου θα συναντηθούμε εκεί αυτή τη φορά για να γράψουμε και να ηχογραφήσουμε για 4 ημέρες και να δούμε τι θα μας αποφέρει αυτή η συνάντηση. Νομίζω ότι έχουμε αρκετό ενδιαφέρον υλικό και είμαι ενθουσιασμένος για αυτό, είμαι πολύ αισιόδοξος για αυτή τη μπάντα.
Πριν από καμιά 10ρια χρόνια είχες πει ότι θα ήθελες να συνεργαστείς με τον Steve Morse, κάτι που έκανες στους FLYING COLORS, και με τους 2 άλλους αδερφούς σου για να κάνετε ένα 3 Morse δίσκο.
Χαχα, ήταν μια ενδιαφέρουσα ιδέα! Δεν ξέρω ακόμα, αλλά είναι κάτι που θα μου άρεζε να σκεφτώ για το μέλλον, ποτέ δεν ξέρεις.
Ποιες είναι οι αναμνήσεις σου από τη συναυλία στην Αθήνα;
Μάλλον τα 3 encore! Ήταν καταπληκτικά, φοβερή νύχτα και σίγουρα μια από τις αγαπημένες συναυλίες που έχω δώσει τα τελευταία χρόνια.
Κάπου εδώ οι ερωτήσεις μου έχουν τελειώσει και σε ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σου Neal, ελπίζω να συνεχίσεις να μας προσφέρεις τόσο πολλές και ποιοτικές κυκλοφορίες.
Σε ευχαριστώ πολύ! God bless you!
Δημήτρης Θεοδωρόπουλος
Line-up:
Neal Morse – φωνητικά, πλήκτρα, κιθάρα
Mike Portnoy – ντραμς
Pete Trewawas – μπάσο, φωνητικά
Roine Stolt – κιθάρα, φωνητικά
Διοσκογραφία (στούντιο):
“SMPT:e” (2000)
“Bridge across forever” (2001)
“The whirlwind” (2009)
“Kaleidoscope” (2014)
