“Jumping in the pit with the moshing crew”
Είναι εκπληκτική η πρόοδος που έχουν σημειώσει οι SUICIDAL ANGELS από την αρχή της καριέρας τους μέχρι και σήμερα. Περισσότερο εκπληκτική όμως είναι η συνέπεια που τους χαρακτηρίζει τόσο σε επίπεδο δισκογραφίας όσο και σε επίπεδο σκηνικής παρουσίας, γεγονός που δικαίως τους έχει καταστήσει ως την πλέον αναγνωρίσιμη και ποιοτική ελληνική thrash μπάντα στο εξωτερικό. Με αφορμή την πρόσφατη κυκλοφορία του “Divide and Conquer” όπως επίσης και την μετακόμιση της μπάντας στην Γερμανία είχαμε την ευκαιρία να συνομιλήσουμε με τον κιθαρίστα/τραγουδιστή Νίκο Μελισσουργό για όλα όσα απασχολούν το στρατόπεδο των SUICIDAL ANGELS το τελευταίο διάστημα.
Πέμπτο, αισίως, album για σας, αυτή τη φορά με τίτλο “Divide and Conquer”. Αισθάνεστε ότι με αυτό το album ανεβαίνετε σε ακόμα υψηλότερο επίπεδο;
Αισθανόμαστε ότι οι SUICIDAL συνεχίζουν να γράφουν τη μουσική που γουστάρουν, τα riffs που “αυτόματα” βγαίνουν απ’ τα χέρια μας είναι αυτά που θα τζαμάρουμε στην πρόβα ώστε να μπουν σε μια δομή. Το αποτέλεσμα το κρίνει ο κόσμος, από την άλλη το επίπεδο είναι κάτι υποκειμενικό, εμείς νιώθουμε τέλεια με αυτό που γράψαμε και βέβαια είναι το βήμα μπροστά για την μπάντα.
Τι αλλάξατε και τι κρατήσατε σε σχέση με τους δυο προηγούμενους δίσκους σας;
Συνθετικά όπως ανέφερα γράφουμε πάντα αυτό που μας βγαίνει, επιτηδευμένα δεν έχουμε κρατήσει ή αλλάξει κάτι. Το μοναδικό πράγμα είναι η ταυτότητα της μπάντα που με τα χρόνια έχει δημιουργηθεί αλλά μπορεί και να αναπλάθεται αν θέλεις μερικές φορές. Από το “Dead Again” και το “Bloodbath” μέχρι το Divide and Conquer”, μουσικά είναι όλα μια πολύ λογική συνέχεια. Δεν μπορείς να πεις ας πούμε ότι μετά από ένα “Pleasure to Kill” βγάλαμε ένα “Endorama” πχ κάτι το οποίο δεν είναι καθόλου κατακριτέο απλά το φέρνω σαν παράδειγμα.
Πως προέκυψε η συνεργασία σας με τον Fredrik Nordström και πόσο ικανοποιημένοι είσαστε από αυτήν;
Εδώ απαντάω λίγο και σαν συνέχεια της προηγούμενης ερώτησης, δηλαδή, η παραγωγή σε αυτόν τον δίσκο θέλαμε να γίνει καλύτερη, είναι κάτι που έγινε επιτηδευμένα, για να αλλάξει σε σχέση με τα προηγούμενα albums. Θέλαμε να παραμείνει old-school με μοντέρνα όμως δεδομένα διότι πλέον απευθύνεσαι σε πολύ νεότερες ηλικίες, δεν είναι όλοι μαθημένοι στις ηχογραφήσεις από υπόγεια και είναι κάτι που προτιμάμε και εμείς στον ήχο μας. Γι’ αυτόν τον λόγο λοιπόν, διαλέξαμε έναν master του είδους του, με πολλά χρόνια στην πλάτη εμπειρίας στην μίξης/mastering σε πολλές μεγάλες και ποιοτικές μπάντες. Το αποτέλεσμα μας εξέπληξε όλους, πήγε τα κομμάτια σε άλλο επίπεδο απ’ ότι τα είχαμε συνηθίσει, έδωσε τρομερό χώρο και δύναμη στα φωνητικά ώστε να ακουστούν όπως πραγματικά είναι, άφησε τις κιθάρες να βγάλουν όλη τους την “αγριάδα” και έδεσε τα τύμπανα τέλεια με το μπάσο κάτι το οποίο είναι σίγουρα και θέμα σύνθεσης. Δεν θα μπορούσαμε να είμαστε περισσότερο ευχαριστημένοι απ’ το υλικό που είχαμε.
Θα ήθελα να σταθώ επίσης στα δυο μεγαλύτερα κομμάτια του album, τα “Control the twisted mind” και “White wizard”, τα οποία κατά την γνώμη μου κλέβουν την παράσταση όχι μόνο λόγω της διάρκειας τους αλλά και εξαιτίας του πιο τεχνικού τους χαρακτήρα. Σκοπεύετε να διατηρήσετε αυτό το πιο μακροσκελές και τεχνικό ύφος από δω και στο εξής ή απλά προέκυψε κατά την πορεία σύνθεσης του album;
Σίγουρα είναι κομμάτια που λόγω των ιδεών που έγιναν πραγματικότητα στις πρόβες έφτασαν να διαρκούν τόσο. Οι SUICIDAL πάντα ήταν μια μπάντα που είχε πιο τεχνικά riffs και υψηλές thrash ταχύτητες, Δεν νομίζω ότι ξέφυγε ποτέ από αυτό το υπόβαθρο, ίσως να χαλάρωσε λίγο μετά το “Dead Again” αλλά σίγουρα δεν σταμάτησε να γράφει έτσι και δεν θα σταματήσει!
Αν και η λέξη «οργή» είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την μουσική των SUICIDAL ANGELS έχω την εντύπωση ότι στο στιχουργικό τομέα του “Divide and Conquer” υπάρχει μια παραπάνω δόση οργής. Τι σας έδωσε έμπνευση για τους στίχους του album αυτή τη φορά;
Η έμπνευση για το στιχουργικό μέρος ήρθε για ακόμη μια φορά από τον ξεπεσμό του ανθρώπου σαν χαρακτήρα, την αν θέλετε, μαριονετίστικη συμπεριφορά του, υποκινούμενος από προνομιούχους και την έλλειψη αξιοπρέπειας με άλλα λόγια. Το “Divide and Conquer”, απ’ το εξώφυλλο αρχικά και έπειτα σε κάποια κομμάτια, έχει μια πολιτική προσέγγιση λόγω του ότι περνάμε πολύ δύσκολους πολιτικούς καιρούς, ειδικά στην Ελλάδα με την γελοιότητα που επικρατεί (χρόνια τώρα, αλλά πλέον έχει εξοκείλει τραγικά). Θέλαμε να το δείξουμε αυτό, είναι κάτι που μας ενοχλεί παρόλο που δεν θέλουμε να πολιτικοποιήσουμε την μπάντα.
Απ’ όσο ξέρω εδώ και λίγο καιρό έχετε μετακομίσει στην Γερμανία. Τι σας ώθησε να προχωρήσετε σε αυτή την κίνηση; Ποιες είναι οι εντυπώσεις σας από τις πρώτες μέρες παραμονής σας εκεί;
Ναι σωστά. Ήταν μια σκέψη που ταλάνιζε την μπάντα χρόνια, δεν ήταν κάτι καινούργιο που απλά έπεσε στο τραπέζι. Αφορμή ήταν/είναι η γεωγραφική θέση της Ελλάδας που έχει καταστεί δύσκολη και πολυέξοδη την διαδικασία μιας μπάντας, η οποία θέλει να κάνει πράγματα και να περιοδέψει στον κόσμο. Θέλαμε να μετακινηθούμε κεντρικά στην Ευρώπη ώστε όλα να είναι γύρω μας, σε οδική απόσταση τουλάχιστον, είτε αυτά είναι καλοκαιρινά festivals, είτε είναι single shows ή έναρξη μιας περιοδείας, καλή ώρα! Η Γερμανία είναι μια πολύ σοβαρή και αυστηρή χώρα, έχει κανόνες και νόμους που τηρούνται. Το γεγονός ότι η γραφειοκρατία είναι ανύπαρκτη είναι κάτι που μας εντυπωσίασε από τις πρώτες μέρες διότι σαν μόνιμοι κάτοικοι σε μια νέα χώρα έπρεπε να ετοιμάσουμε και κάποια χαρτιά. Όλα έγιναν σε μηδενικό χρόνο σε σχέση με τα Ελληνικά δεδομένα. Κατά τ’ άλλα είναι μια πολύ όμορφη και καθαρή Ευρωπαϊκή χώρα, όπως πρέπει να είναι.
Θεωρείτε ότι μια μόνιμη μετακόμιση στο εξωτερικό είναι μονόδρομος πλέον για κάθε ελληνική μπάντα που θέλει να κάνει σοβαρή καριέρα;
Αν δεν θεωρούσαμε ότι κάτι τέτοιο είναι αναγκαίο για μια μπάντα της εποχής μας και των χρόνων που υπάρχουμε στην σκηνή, εφ’ όσον υπάρχει η θέληση βέβαια, τότε δεν θα το κάναμε. Οπότε, είναι σίγουρα μια πολύ καλή κίνηση για να συνεχίσεις την πορεία σου και να ξεφύγεις απ τον βούρκο που επικρατεί πίσω στην χώρα μας, από πολλές απόψεις.
Τι σας λείπει ήδη και τι νομίζετε ότι θα σας λείψει περισσότερο από την Ελλάδα στην πορεία;
Για την ώρα μας έχουν λείψει μόνο τα αγαπημένα μας πρόσωπα και σίγουρα τα σουβλάκια! Στην πορεία δεν ξέρω, ο κρύος καιρός δίχως ήλιο στο 90% της μέρας είναι κάτι που δεν ενοχλεί κανέναν μας, θα έλεγα ότι παλεύεται. Σίγουρα όμως, κάποια στιγμή θα μας λείψει ο καταπληκτικός ήλιος της Ελλάδας (όχι ο καύσωνας!), απλά ο ήλιος. Η κλασική ελληνική διασκέδαση ίσως, και κάποια άλλα πράγματα καθαρά ελληνικά που δεν τα βρίσκεις στο εξωτερικό. Το θεωρώ αδύνατον να ξεχαστούν όλα αυτά!
Ποια είναι τα συναυλιακά σας πλάνα για το 2014;
Ξεκινάει η “Conquering Europe” Tour 2014, στις 24 του μηνός μαζί με FUELED BY FIRE, LOST SOCIETY και τους δικούς μας EXARSIS. Διαρκεί έναν μήνα και είναι 31 shows καθημερινά, είναι κάτι που περιμένουμε να ξεκινήσει πως και πως. Έπειτα έχουν κλειστεί κάποια festivals το καλοκαίρι και αναμένουμε για τα υπόλοιπα. Κάποια σχέδια υπάρχουν για Βαλκάνια, Λατινική Αμερική ξανά, καθώς και βόρεια Αμερική αλλά τίποτα δεν είναι επίσημο ή σίγουρο. Με τον καιρό θα υπάρξουν ανακοινώσεις για ο,τιδήποτε νεότερο στην επίσημη σελίδα μας όπως και στο Facebook.
Αν δεν κάνω λάθος σχεδόν τέτοιο καιρό πέρυσι κάνατε για πρώτη φορά μερικά shows στην Βραζιλία και το Μεξικό. Τι θυμάστε περισσότερο από τα συγκεκριμένα shows και πως αντιμετώπισαν την μουσική σας εκεί;
Ναι πολύ σωστά. Αυτές οι χώρες είναι τόσο “ζεστές” και οι οπαδοί τόσο προσηλωμένοι που δύσκολα φεύγεις με λίγες εικόνες και συναισθήματα. Οι αντιδράσεις τους, οι φωνές τους και η χαρά τους που είναι μέρος σε ένα “thrash party” δεν ανταλλάσσεται με τίποτα. Αν κρίνω από τα mosh-pits και το πάθος που χτυπιόντουσαν τότε σίγουρα γουστάρουν πολύ την μουσική μας. Χρόνια υπήρχε ζήτηση από Λατινική Αμερική καθώς το thrash και το death είναι είδη που ανθίζουν εκεί και ο κόσμος τα έχει ανάγκη. Είναι τρόπος να ξεφεύγουν από την καθημερινότητα τους που απ’ ό,τι είδαμε είναι δύσκολη, είναι φτωχές χώρες και έχουν ανάγκη να ξεσπάσουν κάπου. Χαιρόμαστε πάντα να παίζουμε σε τέτοιο κοινό.
Έχετε περιοδεύσει αρκετά στην Ευρώπη τα τελευταία χρόνια. Νιώθετε πως πλέον στο εξωτερικό αντιμετωπίζουν με πιο θετικό μάτι τη μουσική των SUICIDAL ANGELS αλλά και το γεγονός ότι προέρχεστε από την Ελλάδα;
Πάντα υπάρχει μια “κατώτερη” οπτική από τους έξω για οποιονδήποτε Έλληνα λόγω της δυσφήμισης που υπάρχει στο εξωτερικό και μάλλον και κάποιο ρατσιστικό υπόβαθρο. Όσο αφορά την μουσική τώρα πιστεύω ότι οι μεταλλάδες του εξωτερικού, που γουστάρουν μια μπάντα, θα την υποστηρίξουν no matter what! Μόνο στην Ελλάδα γίνεται αυτό, που όταν κάποιος ξεφεύγει του μετρίου, πέφτουν “όλοι” να τον φάνε, με όλο τους το μίσος. Αυτό πραγματικά δεν το έχουμε ξαναδεί σε άλλη χώρα και νομίζω ότι, κακά τα ψέματα, όλοι συμφωνούν σε αυτό.
Γενικώς πιστεύετε ότι έτσι όπως έχουν έρθει τα πράγματα με την μουσική βιομηχανία και τις πωλήσεις των δίσκων, οι συνεχείς περιοδείες είναι ο πλέον αξιόπιστος τρόπος για την προώθηση και την μακροημέρευση μιας μπάντας;
Ανέκαθεν οι περιοδείες ήταν το καλύτερο μέσο για να σε γνωρίσει ο κόσμος και να προωθήσεις την μουσική σου. Σίγουρα μια μπάντα που δεν περιοδεύει και δεν έχει επαφή με τον κόσμο είναι μια “νεκρή” μπάντα. Εξαίρεση είναι μόνο μπάντες της Black Metal σκηνής, λόγω ιδεολογίας/αντίληψης και υπόβαθρου, που δημιουργήθηκε για τους τάδε λόγους μυστικότητας πίσω απ’ τα πρόσωπα, όμως και πάλι αυτές είναι πολύ λίγες. Με λίγα λόγια ναι, το να παίζεις στον κόσμο και να έχεις επαφή, σίγουρα σε κρατάει στο προσκήνιο και στο μυαλό των οπαδών. Είναι περισσότερο μια διαδικασία όπου δίνεις και παίρνεις απ’ τον κόσμο, γιατί αυτό σε γεμίζει και σε κρατάει “ζωντανό”, παρά μια κίνηση απλά για να κρατιέσαι στο προσκήνιο.
Μιας και είσαστε από τις μπάντες που δίνουν μεγάλη έμφαση στις ζωντανές εμφανίσεις μπορούμε να περιμένουμε κάποια live κυκλοφορία στο άμεσο μέλλον ή είναι νωρίς ακόμα για κάτι τέτοιο;
Για την ώρα, προτιμάμε περισσότερο να βγάζουμε full-length παρά live CDs, ίσως και να είχε πιο πολύ νόημα για εμάς αν κυκλοφορούσαμε ένα live DVD, αυτό είναι κάτι που το έχουμε σκεφτεί, αλλά όλα στην ώρα τους και όταν ο καιρός είναι σωστός.
Κάνοντας ένα μικρό απολογισμό της μέχρι τώρα πορείας σας πόσο ικανοποιημένοι είσαστε από την υποστήριξη των media και των οπαδών σας σε Ελλάδα και εξωτερικό; Ειδικά εδώ στην Ελλάδα έχει αλλάξει ο τρόπος που το κοινό βλέπει την υπόθεση εγχώριο thrash;
Είμαστε απόλυτα ικανοποιημένοι από τους φίλους-οπαδούς μας, σε όλο τον κόσμο, μας στηρίζουν και δείχνουν την αγάπη τους μέσα από την παρουσία τους στα live μας, αλλά και τα μηνύματα τους στην σελίδα και στον καθένα μας προσωπικά. Κάποια Ελληνικά media-web zines θα μπορούσαν να τα καταφέρουν καλύτερα, αλλά μόνο όταν ξεκινήσουν να είναι updated με την κατάσταση της μπάντας, την περίοδο που ανεβάζουν κάποιο νέο. Το λέω αυτό, γιατί έχει τύχει να ανέβουν νέα που αφορούν την μπάντα, με φωτογραφικό υλικό παλαιότερο και με άλλο line up, για πράγματα και για νέα που αφορούν και συμβαίνουν αυτή την χρονική περίοδο. Αυτό πιστεύω είναι έλλειψη σεβασμού προς την μπάντα, οποιαδήποτε και αν είναι αυτή, δεν μιλάω μόνο για εμάς. Γενικότερα όμως δεν υπάρχει κανένα παράπονο, γνωρίζουμε και μας γνωρίζουν προσωπικά, μετά από τόσα χρόνια άλλωστε, σχεδόν όλους όσους ασχολούνται με το metal στην Ελλάδα, και υπάρχει νομίζω ένας αμοιβαίος σεβασμός και κατανόηση. Στο δεύτερο σκέλος τώρα, έχεις δίκιο, πλέον είναι αλήθεια ότι ο κόσμος στην Ελλάδα (αυτοί που όντως υποστηρίζουν, όπου είναι η πλειοψηφία και δεν είναι αυτοί που θα σε μισήσουν μόνο και μόνο επειδή δεν ηχογραφείς σε σπηλιά!) βλέπει αλλιώς την εγχώρια thrash σκηνή. Σε αυτό βοήθησε το thrash revival το οποίο επικρατεί τα τελευταία χρόνια και ξεκίνησε με συγκροτήματα του εξωτερικού, καθώς και οι νέες Ελληνικές μπάντες που δημιουργήθηκαν με σκοπό να παίξουν γνήσιο και καλό thrash. Έφεραν ακόμη περισσότερους συνομήλικους και μικρότερους σε επαφή με αυτόν τον χώρο και είναι κάτι το οποίο αναζωογόνησε όλη την φάση.
Ευχαριστούμε πάρα πολύ για το χρόνο σου και ευχόμαστε πολλές και καλές επιτυχίες για την συνέχεια!
Εγώ ευχαριστώ για το ενδιαφέρον σας. Να είστε καλά, Thrash On!
Πάνος Δρόλιας
www.suicidalangels.com
Line-up:
Nick Melissourgos: φωνητικά, κιθάρα
Orfreas Tzortzopoulos: ντράμς
Chris Tsitsis: κιθάρα
Aggelos Lelikakis: μπάσο
Δισκογραφία:
“Eternal Domination” (2007)
“Sanctify the Darkness” (2009)
“Dead again” (2010)
“Bloodbath” (2012)
“Divide and Conquer (2014)
