Ο Mike Scalzi είναι αλλόκοτη προσωπικότητα. Δεν συμβιβάζεται με τα πάρε – δώσε των μοδών, δεν τις ακολουθεί. Αδιαφορεί για το αν το πνευματικό του τέκνο, οι SLOUGH FEG, θα ανεβάζουν τις πωλήσεις σε τέτοιο βαθμό ώστε να μπορεί να λέει ευθαρσώς πως ζει αποκλειστικά και μόνο από την μουσική του. Χρόνια τώρα, βρίσκεται στο δικό του χωροχρόνο με τους εκάστοτε συνεργάτες του αλλά και τους πιστούς ακολουθητές των ηχητικών του αναζητήσεων. Θα το γράψω για πολλοστή φορά. Δεν ανήκω στους die hard οπαδούς των Αμερικανών. Έχω ακούσει όλες τους τις δουλειές, κάποιες εξ’ αυτών στέκουν πιο πάνω από τις υπόλοιπες αλλά καμία από τις συνολικά εννέα δεν έχει περάσει απαρατήρητη. Και πάλι όμως δεν θα με οδηγήσει αυτή η αόρατη δύναμη ανά τακτά χρονικά διαστήματα να θέλω ν’ απολαύσω διακαώς τους αντισυμβατικούς ήχους τους.
Οφείλω, όμως, να τους βγάλω το καπέλο! Όχι απλά γιατί διατηρούν τις συνθετικές εμμονές τους, ακόμα και μετά από τόσα χρόνια- σε αξιόλογα επίπεδα. Νομίζω πως τους εκτιμώ γιατί σε καιρούς που η μεταλλοφροσύνη χτυπάει κόκκινο και επικρατεί πανικός στο underground για το ποιός θα εξυμνήσει περισσότερο την σκοτεινή πλευρά, θα φορέσει όλη την σειρά από φυσεκλίκια και θα αρματωθεί σαν τον καρνάβαλο για να αποσπάσει την θετική αξιολόγηση του φιλοθεάμονος κοινού και των παροικούντων εταιρειαρχών (sic), έρχονται αυτοί οι τύποι της διπλανής πόρτας, να ανατρέψουν τα πάντα με την αμεσότητα και την απλουστευμένη εκκεντρικότητα τους. Το “Digital resistance” (τι τίτλος!) ανήκει στους δίσκους που ασκούν ακαταμάχητη γοητεία με το καλημέρα. Οι JETHRO TULL παρελαύνουν στο “Analogue avengers/Bertrand Russell’s sex den”, το “Habeas corpsus” θα μπορούσε ιδεατά να ανήκε στους NEW MODEL ARMY αν αποφάσιζαν να τσιτώσουν λίγο παραπάνω τα γκάζια. Το ρυθμικό/βάρβαρο/progressive, όλα αυτά μαζί και άλλα ακόμα, “Magic hooligan” συγκαταλέγεται άνετα στις κορυφαίες στιγμές, ομοίως και τα “Curriculum vitae”, “Warrior’s dusk”, το “Ghastly appendage” είναι κλασικό SLOUGH FEG κομμάτι και το “Laser enforcer” διαθέτει εκπληκτικό drumming…
Το “Digital resistence” έχει στιγμές, ήχους και ιδέες για όλα τα γούστα. Για ακραιφνείς μεταλλάδες, για εραστές των 70’ς, μιας και οι THIN LIZZY πινελιές βρίσκονται σχεδόν πάντα στο προσκήνιο… Αυτό που θέλουν να το πουν, το πράττουν με λίγα λόγια, δίχως να πλατυάζουν και να επαναλαμβάνονται… Σε τελική ανάλυση, διαθέτουν όλο το πακέτο, στοιχείο που ελάχιστοι πλέον οφείλουν να υπερηφανεύονται πως κατέχουν… Τεράστιο respect!!!
7,5 / 10
Γρηγόρης Μπαξεβανίδης
