a
Mετά από μια δισκογραφική απουσία 6 χρόνων, η παρουσία του “Vanquish In Vengeance” των INCANTATION είναι τουλάχιστον εντυπωσιακή. Ο αμερικανικός death ήχος έχει περάσει τα τελευταία χρόνια στην σφαίρα της μόδας. Το γεγονός αυτό, έχει ως αποτέλεσμα πριν την ακρόαση κάποιου άλμπουμ, να περιμένεις συγκεκριμένα riff, εναλλαγές και ήχους, που σε παραπέμπουν σε άλλες μπάντες και δισκογραφίες.
Οι INCANTATION υπήρξαν μια από τις πρωτοπόρες μπάντες, στο λεγόμενο κίνημα του USDM στις αρχές του ’90, με πολύ ιδιαίτερο και μεστό ήχο. Μιλώντας για μια μπάντα που έχει σχεδόν 20 χρόνια στο ενεργητικό της, θα ήταν αναμενόμενο να ακολουθήσει γνώριμα ηχητικά μονοπάτια. Στο συγκεκριμένο άλμπουμ όμως, συναντάμε την συνύπαρξη death, doom στοιχείων, που δημιουργούν μια βίαιη και απόκοσμη ατμόσφαιρα. Κομμάτια όπως το “Profound Loathing”, έχουν μια γνώριμη μελαγχολία, που θα μπορούσε να χαρακτηρίζει κάποιο κομμάτι, από τις τελευταίες κυκλοφορίες των CELTIC FROST ή των TRIPTYKON.
Ένα μεγάλο μέρος του “Vanquish In Vengeance” δεν αγγίζει ότι έχουμε ακούσει από τούς INCANTATION στο παρελθόν. Ο McIntee τολμάει φανερά να πειραματιστεί, παραμένοντας σταθερά ριζωμένος στο death metal. Ενδιαφέρουσα είναι και η αναφορά του μπασίστα, Chuck Sherwood, για το στιχουργικό concept αυτού του δίσκου, ο οποίος δήλωσε: “Η έννοια του κόσμου μας, είναι να είμαστε υποδουλωμένοι όλοι σε ένα μονοθεϊστικό δόγμα. Το μόνο που θα μπορούσαμε να ανεχτούμε, είναι μια αναγέννηση και καταφρόνηση για την υπάρχουσα κατάσταση. Στιχουργικά εκφράζουμε την οργή μας ως μπάντα για τις θρησκείες και τους οπαδούς τους, οι οποίοι θα αρνούνται να αναγνωρίσουν την αποτυχία των επιλόγων τους”. Το σίγουρο είναι ότι είναι μια αξιοπρόσεκτη και ενδιαφέρουσα δουλειά.
8 / 10
Έλενα Βασιλάκη
