BAND OF THE WEEK: SAXON

0
248

Αν μου ζητούσαν να περιγράψω σε κάποιον τι σημαίνει heavy metal, θα του έβαζα να ακούσει JUDAS PRIEST και ACCEPT και στα καπάκια θα του έβαζα να δει μία συναυλία SAXON. Πραγματικά, οι SAXON είναι το συγκρότημα που μου φαίνεται πως περισσότερη ώρα τους έχω δει live, παρά έχω ακούσει τους δίσκους τους (καθ’ υπερβολή βέβαια). Δύσκολα θα βάλω στο σπίτι μου να ακούσω SAXON, παρά μόνο όταν βγάζουν καινούργιο δίσκο, αλλά αν τύχει κι έρθουν για συναυλία, πολύ δύσκολα θα τη χάσω. Πρόκειται για ένα από τα κορυφαία live σχήματα που έχω δει στη ζωή μου, που μετά το εικοσάλεπτο σκίζουν τα setlist και παίζουν «παραγγελιές» και κατεβαίνουν όταν τους διώξει ο διοργανωτής, αφού βαράνε τρίωρα πάνω στη σκηνή αν γουστάρουν. Και από δίσκους; Όποιος πει ότι τα τελευταία είκοσι -και βάλε- χρόνια (δεν βάζω στην εξίσωση τα 80’s που έβγαζαν ιστορικούς δίσκους), έχουν βγάλει μετριότητες, απλά δεν έχουν ακούσει τη δισκογραφία τους. Τα γερόντια προσφέρουν ποιοτικό heavy metal σε κτηνώδεις ποσότητες και μάλιστα σχεδόν κάθε δύο χρόνια, λες και πατάνε το κουμπί και γράφουν κομματάρες. Μπορεί να μην πουλάνε όσους δίσκους πρέπει (και ποιο γκρουπ κάνει κάτι τέτοιο πλέον, άλλωστε), αλλά στις συναυλίες τους γίνεται το αδιαχώρητο. Ο κόσμος ξέρει… Πριν κάποια χρόνια, όταν η τότε εταιρία τους, η SPV, ήταν στα πρόθυρα της χρεοκοπίας, έπινα κάτι μπύρες με το αφεντικό της, που μου είχε εκμυστηρευτεί ότι αν μπορούσε να μου κατονομάσει τρία σχήματα που οδήγησαν την εταιρία σε οικονομική καταστροφή, ήταν οι MANOWAR (μακράν του δεύτερου), οι MOTORHEAD και οι SAXON. Οι δύο τελευταίοι, επειδή είναι ακριβά σχήματα, που χρειάζονται πολύ μεγάλο budget, αλλά πουλάνε «συνδρομητικά» και σε πολύ λιγότερο κόσμο απ’ όσον πάει στις συναυλίες τους. Δώστε την ευκαιρία στο “Thunderbolt” και κάτι μου λέει ότι θα δούμε από κοντά τους Σάξονες πριν το φθινόπωρο…

Σάκης Φράγκος

 

 

Πως να επιλέξεις ένα και μόνο τραγούδι από μία μπάντα που σε έχει σημαδέψει ανεξίτηλα, που ήταν από τα πρώτα heavy metal συγκροτήματα που άκουσες στη ζωή σου και που μέχρι σήμερα συνεχίζει και κυκλοφορεί αξιόλογους δίσκους χωρίς καμία διάθεση εφησυχασμού; Αν ήσουν έφηβος στην Ελλάδα της δεκαετίας του ‘80 και άκουγες heavy metal, ήταν κάτι παραπάνω από σίγουρο ότι στη δισκοθήκη σου εκτός από MAIDEN, METALLICA, SCORPIONS, MANOWAR, ACCEPT κτλ. είχες σε περίοπτη θέση τα κλασικά άλμπουμ των SAXON. Πρωτόλειο, βρετανικό metal που παρέπεμπε σε πιο αγνές και ποιοτικότερες εποχές. Τότε που τα συγκροτήματα έπρεπε να ιδρώσουν πάνω στη σκηνή και να ξοδέψουν άπειρες ώρες στο δρόμο προκειμένου να μεταφέρουν το μήνυμα τους στον κόσμο! Και εκεί ακριβώς ήταν η δύναμη των SAXON: στις συναυλίες! Μέχρι και σήμερα όποιος έχει την τύχη να δει τους Σάξονες επί σκηνής βιώνει μία μοναδική εμπειρία και απορεί με την ενέργεια όλων των μελών αλλά κυρίως του ηγέτη, Biff Byfford! Επέλεξα το “And The Bands Played On” γιατί, πέραν του ότι είναι το πιο αγαπημένο μου τραγούδι από SAXON, περικλείει σε 2 λεπτά και 45 δευτερόλεπτα όλη την πεμπτουσία των SAXON!

Σάκης Νίκας

 

 

Είναι η μπάντα – επιτομή του heavy metal. Ξεκίνησε μαζί με τα άλλα καλόπαιδα του νησιού το 1979 και βρίσκεται ακόμα εδώ μετά από 39 ολόκληρα χρόνια. Δισκάρες, απογοητεύσεις, ξανά μανά επιτυχία και πλέον χωρίς να έχουν να αποδείξουν τίποτα και σε κανέναν κυκλοφορούν ακόμα έναν δίσκο. Οι SAXON είναι το συγκρότημα που επιβάλλεται να το ακούς, επιβάλλεται να το δεις live, επιβάλλεται να έχεις μπλουζάκι, επιβάλλεται να έχεις ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ τα κλασσικά άλμπουμ της δεκαετίας του 1980. Αν δεν το έχεις κάνει απορώ γιατί διαβάζεις αυτές τις γραμμές. Ακραία η άποψή μου έ; Μα μιλάμε για τους SAXON αν δε το έχεις καταλάβει…

Ντίνος “Benjamin Breeg” Γανίτης

 

 

Για μένα, αλλά και για πολλούς φαντάζομαι, οι SAXON είναι η πιο τίμια μπάντα όλων των εποχών.  Από το μακρινό 1979 μέχρι και σήμερα οι Βρετανοί εργάζονται ακατάπαυστα προσφέροντας μας αγνό, ατόφιο καθαρόαιμο heavy metal. Και αν κάποιοι ισχυρίζονται ότι η μπάντα έκανε μια μικρή κάμψη κάπου εκεί στα τέλη της δεκαετίας του ‘80, κανείς μα κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει το γεγονός ότι από το “Unleash The Beast” και έπειτα, η μπάντα περνά μια παρατεταμένη περίοδο δεύτερης νιότης με την μια δισκάρα να διαδέχεται την άλλη και να βάζει τα γυαλιά σε πολλούς νεώτερους διεκδικητές της θέσης τους.  Με κυρίαρχη μορφή τον αειθαλή Biff Byford οι SAXON στέκονται αγέρωχοι κυματίζοντας τη σημαία του heavy metal ψηλά και με το νέο τους άλμπουμ δείχνουν ξεκάθαρα ότι δεν πρόκειται να τα παρατήσουν έτσι εύκολα. Και βέβαια, ποιος μπορεί να ξεχάσει τον Μάιο του 1986 όταν εμφανίστηκαν για πρώτη φορά στη χώρα μας και ουσιαστικά άνοιξαν τον χορό των metal συναυλιών. SAXON κυρίες και κύριοι. Ένα όνομα που αποτελεί εγγύηση τόσο δισκογραφικά όσο και επί σκηνής.Αγαπημένο κομμάτι; Πλάκα κάνουμε τώρα;  Οτιδήποτε και να βάλω είναι έπος, οπότε ας πούμε σήμερα κάτι από τα παλιά…

Θοδωρής Κλώνης

 

 

Tι να πει κανείς για τους SAXON, τα 40 χρόνια αδιάκοπης πορείας τους τα λένε όλα.
Ξεκίνησαν με το New wave of British heavy metal κίνημα στα τέλη των 70’s, μαζί με μια φουρνιά σχημάτων για να επαναφέρουν το hard rock και το heavy metal στο προσκήνιο μιας και στα τέλη της δεκαετίας του ‘70 το punk και η disco το είχαν απομονώσει.
Κατάφεραν κατά τη  περίοδο ακμής του κινήματος να δώσουν μνημειώδεις δίσκους όπως τα “Wheels of steel”, “Strong arm of the law” και “Denim and leather” και να χαρακτηριστούν από τα κυριότερα  και πιο σπουδαία σχήματα που ξεπήδησαν από αυτό και επίσης από τα λίγα που κατάφεραν να επιβιώσουν  και να συνεχίσουν έκτοτε.
Οι SAXON μπορεί να μην γνώρισαν την τεράστια εμπορική επιτυχία των ΜΑΙDEN και των DEF LEPPARD , όμως κατάφεραν εκτός του να αποτελέσουν επιρροή για πολλά μεταγενέστερα  heavy metal σχήματα,  να αποκτήσουν μια συνεχόμενη πορεία που η διάρκεια της συνεχίζεται μέχρι σήμερα και αφού αναγεννήθηκαν  μετά τα τέλη των 80΄s με το “Solid ball of rock” δεν ξανακοίταξαν ποτέ πίσω.
Οι συναυλίες τους είναι χαρακτηριστικές του πόσο μεγάλη μπάντα είναι αφού πάντα δίνουν τον καλύτερο τους εαυτό και ευτυχώς που του έχουμε δει αρκετές  φορές  από την πρώτη φορά το 1986 στην Ριζούπολη μέχρι και σήμερα. Προσωπικά, αν εξαιρέσω το “Destiny” , άντε και το ομώνυμο του ‘79 που ακόμα έψαχναν το ήχο τους , όλοι οι υπόλοιποι δίσκοι τους είναι από καλοί και πάνω.
Αν αφήσω απ έξω τα 80’s, από το 1990 και ύστερα δίσκοι όπως τα “Solid ball of rock”, ”Dogs of war”, “Unleash the beast” και “Killing ground”, δείχνουν τα δόντια τους και μπορούν να συναγωνισθούν άνετα τα πιο νέα heavy metal  σχήματα της αντίστοιχης περιόδου των εκάστοτε δίσκων.
Οι SAXOΝ έχουν αποδείξει όλα αυτά τα χρόνια πορείας  ότι πάνω απ’ όλα  διαθέτουν ψυχή και πάθος για το heavy metal , και όποιος έχει βρεθεί έστω και σε ένα live τους το έχει εισπράξει και με το παραπάνω.
Επίσης το πρόσφατο  “Thunderbolt” που μόλις κυκλοφόρησε είναι – και όμως- ένα από τα καλύτερα album τους εδώ και πολλά χρόνια, και αν συνυπολογίσουμε ότι είναι το 22ο studio album τους και ο πρώτος τους δίσκος κυκλοφόρησε πριν από 39 χρόνια, μπορείτε να καταλάβετε τι ψυχικά αποθέματα διαθέτει  το σχήμα και γιατί πρέπει να πλένουμε το στόμα μας όταν μιλάμε για τους SAXON.

Γιάννης Παπαευθυμίου

 

 

Για τους SAXON μπορώ να γράψω τόμους ολόκληρους. Θα σεβαστώ όμως την ανάγκη σας να μη διαβάζετε κάθε φορά κατεβατά ολόκληρα με φιλοσοφήματα και θα γράψω λίγα λόγια, σταράτα και «δωρικά». Τι είναι αλήθεια οι SAXON; Είναι μια μπάντα – στυλοβάτης ολόκληρης της metal σκηνής. Μια μπάντα πρωτεργάτης του κινήματος του NWOBHM. Συνδυάζει το κλασσικό heavy, με την νοοτροπία του «δρόμου». Στη μουσική τους μπορείς να βρεις τραγούδια που πολλά epic metal σχήματα θα πλήρωναν όσο – όσο για να αποκτήσουν τα δικαιώματά τους. Θα βρεις speed κεραυνούς που θα έκαναν (και κάνουν) thrashers να νιώθουν παιδάκια. Θα ακούσεις τόση μελωδία, που πολλά συγκροτήματα hard rock θα τη ζήλευαν. Όλα αυτά από μια παρέα «γέρων», που όλα αυτά τα χρόνια (από το 1978) δεν το βάζουν κάτω και κυρίως, τιμούν τη κληρονομιά τους και τους οπαδούς τους. Που πάντα είναι εγγύηση στο σανίδι, στο «Καθαρτήριο» του κάθε μουσικού, προσφέροντας ώρες ανελέητου, άψογα εκτελεσμένου, metal. Ποτέ δεν θα ακούσεις κακό δίσκο από τους Βρετανούς. Ποτέ. Μπορεί να μην είναι το στυλ σου, μπορεί να προτιμάς κάποιους άλλους από τους 22 (!) που έχουν, αλλά κακό δίσκο, δεν θα βρεις. Στο υπογράφω. Αν είσαι μικρός και δεν τους ξέρεις, ξεκίνα από το ανεπανάληπτο “Strong arm of the law” και μόλις συνέλθεις από το σοκ, πέρασε και στα παρακάτω. Όσο για το κομμάτι που θα ακούσεις παρακάτω, είναι ένα medley που αποτελείται από τα “Heavy metal thunder” – “Stand up and be counted” – “Taking your chance” – “Warrior” από το single “Rock ‘n’ roll gypsy”, ηχογραφημένο ζωντανά στη Μαδρίτη το 1986. Πες μου λοιπόν: Αντέχεις;

Δημήτρης Τσέλλος

 

 

Όταν συζητάω με φίλους ή με ανθρώπους που με πρωτογνωρίζουν, πάντα αναφέρω ότι η μουσική είναι μια τέχνη που πρέπει να «ζεις» μαζί της, “βάζοντάς” την στην ζωή σου αφού είναι πολλές φορές το καταφύγιο σου για ότι βιώνεις στην καθημερινότητά σου, δημιουργώντας ποικίλα συναισθήματα κατά την ακρόασή της. Ειδικά αν δεν την ακούς επιδερμικά αλλά προσπαθήσεις να «μπεις» μέσα της, ανακαλύπτεις πόσο σε βοηθάει όταν οι «δικοί» σου άνθρωποι δεν είναι παρόντες. Η heavy metal μουσική για τους άνω των 40, αντιμετωπίζεται με μια άλλη οπτική. Όντας νέοι δεν υπήρχε η αναλυτική πληροφορία για τα τόσα υπο-είδη του metal, αλλά και η πληθώρα συγκροτημάτων για να διάλεγες/απέρριπτες όπως σήμερα. Τότε «δενόσουν» πολύ πιο άμεσα με ένα σχήμα αφού για κάποιους ήταν ο εαυτός που ήθελαν να έχουν και ντρεπόντουσαν να «βγάλουν» προς τα έξω. Μην ξεχνάμε ότι η heavy metal μουσική ήταν δακτυλοδεικτούμενη κάποτε από την κοινωνία. Έτσι ήθελες την «φωνή» σου. Θυμάμαι σαν τώρα την πρώτη φορά που άκουσα τραγούδια των SAXON όπως τα “Solid Ball Of Rock”, “And The Bands Played On”, “Princess Of The Night”, “Wheels Of Steel”, “Crusader”, “747 (Strangers In The Night)” και τόσα άλλα. Αυτός ο «αλήτικα ξερός» και στακάτος ήχος της κιθάρας με τα ευφυέστατα ριφ που σου «κολλούσαν» άμεσα στο μυαλό, τα «οργισμένα» ρεφρέν και φυσικά ο τρόπος που «διαμαρτυρόταν» από το μικρόφωνο ο μέχρι και σήμερα frontman Biff Byford δεν μπορούσαν να σε αφήσουν ασυγκίνητο. Δεν γινόταν να ακούς heavy metal μουσική και να μην αγαπούσες τους SAXON. Είναι από τα groups που πάντα θα είχαν «ένα τραγούδι για σένα», σε όποια ψυχολογική κατάσταση και αν ήσουν. Αυτός είναι ίσως ένας από τους λόγους που μετά από 39 χρόνια ακατάπαυστης δισκογραφικής παρουσίας, η αγάπη του κόσμου τους έχει κρατήσει «ζωντανούς» στην σκηνή. Το δικό τους ευχαριστώ είναι η μέχρι και σήμερα παράγωγη πολύ καλών albums που μας κρατάνε συντροφιά κάθε στιγμή. Είναι από τους λίγους πουν δεν έχουν κακό δίσκο, μέτριο μπορεί άλλα μέχρι εκεί. Για πόσο; Μακάρι να έμεναν αθάνατοι όπως και πολλοί άλλοι αγαπημένοι μουσικοί. Δυστυχώς όμως όπως και όλοι μας «θα φύγουν» κάποια στιγμή. Μέχρι τότε ας ακούμε όσο πιο δυνατά γίνεται όλες τις δισκογραφικές τους δουλειές! Το “Rock The Nations” θα είναι ένα από τα παντοτινά συνθήματα τους!

Θοδωρής Μηνιάτης

 

 

Για μένα οι SAXON, είναι μια μπάντα συνώνυμο πολλών όρων.  Πρώτα απ’ όλα είναι συνώνυμο του heavy metal. Ατόφιο, κλασσικό, αγνό, πανέμορφο…. Κατά δεύτερον, είναι συνώνυμη λέξη της εγγύησης – ποιότητας. Δεν μπορώ να σκεφτώ μπάντα με 21 δίσκους στις πλάτες της, σε μια πορεία 40 ετών, που να μην έχει στο ενεργητικό της κακή δουλειά, παρά μια – δυο μέτριες. Μπάντα που η είδηση της κυκλοφορίας του 22ου άλμπουμ της να αποτελεί μείζονος σημασίας γεγονός για το χώρο. Μιλάμε συνολικά για τόσα εξαιρετικά άλμπουμ, τόσους heavy metal ύμνους, τόσα εκπληκτικά κομμάτια, που καμία συλλογή δε θα μπορούσε να τα χωρέσει. Το τρίτο και πολύ σημαντικό επίσης συνώνυμο των SAXON, είναι αγέραστοι! Ο χρόνος μοιάζει να μην δύναται να τους αγγίξει. Η φρεσκάδα που αποπνέει η κάθε νέα δουλειά τους, το γεγονός πως όχι μόνο κάνουν περιοδείες ασταμάτητα, αλλά κάνουν και μακροσκελέστατες περιοδείες, βγάζοντας απίστευτη ενέργεια επί σκηνής, είναι στοιχεία που μπορούν να κάνουν μπάντες με τα μισά τους χρόνια να πρασινίζουν απ’ τη ζήλια τους! Ακόμα δεν μπορώ να συνέλθω από εκείνη την συγκλονιστική τους εμφάνιση στο Gagarin πριν από 3,5 χρόνια. Για 2,5 ώρες ο Biff Byford, με τη μοναδική φωνή του και την τρομερή σκηνική παρουσία του, έκανε τους συνομηλίκους του να φαίνονται έτοιμοι για σύνταξη και τους κατά πολύ νεότερους του, λίγους, ανεπαρκείς. Έχοντας στο πλευρό του δε, πολύ αξιόλογους και επίσης ακούραστους μουσικούς, μας άφησαν με το στόμα ανοιχτό απ’ την αρχή ως το τέλος και για πολύ καιρό ακόμα…. Πραγματικά ανυπομονώ να απολαύσω έναν ακόμα δίσκο των Βρετανών, για τους οποίους μου δίνεται η αίσθηση πως έχουν ακόμα πολλά να προσφέρουν στο heavy metal!

Χαρά Νέτη

 

 

Από τα πολύ αγαπημένα συγκροτήματα με δισκογραφία που είναι δυνατή μέχρι σήμερα. Πρώτη μου επαφή μαζί τους ήταν όταν ήμουν αρκετά πιτσιρικάς και μου τους είχαν συστήσει ως η πρώτη μεγάλη μπάντα που έπαιξαν support οι ΜΕΤΑLLICA. Ότι είχε «σχέση» με METALLICA ή τους συνέδεε κάτι με αυτούς, το έψαχνα αμέσως και σε βάθος … Κι έτσι, σκαλίζοντας την δισκογραφία τους, σκάλωσα μαζί τους αμέσως. Το “Denim & Leather” και το “Wheels of Steel” είναι δίσκοι που μου «πέταξαν τα ελατήρια έξω» όταν τους πρωτοάκουσα και αποτελούν μέχρι σήμερα τις αγαπημένες μου δουλειές τους. Είχα την ευλογία και τύχη να τους δω αρκετές φορές live και πραγματικά δεν υπήρξε μία φορά να πω ότι ήταν μέτρια ή δεν πέρασα καλά. Στην πιο πρόσφατη εμπειρία μου το 2016 στο Βέλγιο, κατάφεραν να ξεσηκώσουν χιλιάδες κόσμο όλων των ηλικιών, με τις μπύρες να ρέουν άφθονες, το show τους να είναι κορυφαίο και την μορφάρα τον Biff Byford να μας σφυροκοπεί με τα Hits, το ένα μετά το άλλο χωρίς σταματημό. Εν έτει 2018 κυκλοφόρησαν ένα πολύ καλό, κλασσικό SAXON δίσκο και ενίσχυσαν τον σεβασμό μου για αυτή την μπάντα ακόμα περισσότερο (αν και δεν παίρνει άλλο-τερμάτισε). Μακάρι να έρθουν από τα μέρη μας στα πλαίσια της περιοδείας προώθησης του δίσκου τους.

Θάνος “Thanoz” Κολοκυθάς

 

 

 

Το NWOBHM ως κίνημα λειτούργησε ως την θεμελιώδη ουσία του heavy metal, με έναν τεράστιο αριθμό συγκροτημάτων, που μπορεί στην πορεία να άλλαξαν ήχο και να εξελίχθηκαν σε κάτι διαφορετικό, στην διάρκεια όμως της ζωής τους δημιούργησαν έναν τεράστιο σεισμό με τις δημιουργίες τους. Η λίστα και η γκάμα των συγκροτημάτων είναι πραγματικά χαοτική. Από τους IRON MAIDEN, MOTORHEAD και DEF LEPPARD, στους DIAMOND HEAD, VENOM και BLITZKRIEG, μπορούμε να βρούμε άπειρες μπάντες με το δικό τους μοναδικό στίγμα στο heavy metal. Μία από αυτές και ίσως η πιο πιστή στο ιδίωμα του NWOBHM είναι οι γερόλυκοι πλέον SAXON. Μία πραγματικά μοναδική μπάντα, με την πλειοψηφία των άλμπουμ τους να αγγίζει το τέλειο, οι SAXON για εμένα είναι το συνώνυμο του NWOBHM. Και αν υπάρχει κάτι που με κάνει να τους βγάζω το καπέλο, αυτό δεν είναι άλλο πως μετά από τόσα χρόνια στο σανίδι, το συγκρότημα προσφέρει ακόμα δίσκους που πολλοί θα ζήλευαν και θα ήθελαν να τους έχουν για δικούς τους. SAXON-άρα για μια ζωή, με τα δείγματα του επερχόμενου τους άλμπουμ να φανερώνουν μία ακόμα πολύ καλή κυκλοφορία.

Δημήτρης Μπούκης

 

LEAVE A REPLY

Please enter your comment!
Please enter your name here