“Unity through diversity”
Οι PROJECT RENEGADE, είναι ένα συγκρότημα που μου έχει κινήσει το ενδιαφέρον μέσα στο 2019, με τον επαγγελματισμό που κινείται και φυσικά την μουσική του. Το ντεμπούτο τους, “Order of the minus”, κυκλοφόρησε πριν λίγες μέρες και δικαίωσε την πεποίθηση που είχα πως έχουν δυνατότητες για πολύ σπουδαία πράγματα. Μιλήσαμε με τον ντράμερ τους, Ody (κι εκ των ιδρυτών του γκρουπ) για όλα τα θέματα που έχουν να κάνουν με το σχήμα κι όχι μόνο. Διαβάστε…
Ξεκινήσατε μ’ ένα EP, το “Cerebra” και λίγο καιρό μετά κυκλοφορήσατε το “Order of the Minus”. Πιστεύατε ποτέ ότι μόνο μ’ ένα EP θα μπορούσατε να κάνετε τόσα πολλά πράγματα;
Προφανώς και όχι, ειδικά με ένα EP το οποίο έχει 3 τραγούδια μέσα αντί για το κλασικό format των 5 τραγουδιών που έχει περισσότερο υλικό για να ψάξεις και να ακούσεις σχετικά με μία μπάντα. Μάλιστα ήταν και πολύ περίεργο καθώς από αυτό το EP προμοτάραμε μόνο το single μας, “Pressure”. Θα είμαστε για πάντα ευγνώμονες σε όλα τα παιδιά που ενδιαφέρθηκαν και έκαναν το “Cerebra” ένα επαρκές εργαλείο για να συνεχίσουμε το μουσικό μας ταξίδι.
Για το άλμπουμ σας έχετε απευθυνθεί σε γνωστούς ανθρώπους από το εξωτερικό. Τον Forrester Savell για την μίξη και το mastering και τον Gustavo Sazes για το εξώφυλλο. Πιστεύετε ότι είναι τόσο ουσιαστική η διαφορά στη δουλειά αυτών των γνωστών ονομάτων σε σχέση με κάποιους συμπατριώτες μας που κάνουν αυτή τη δουλειά; Ήταν οι πρώτες σας επιλογές ή είχατε ποντάρει ακόμα ψηλότερα;
Εννοείται ήταν οι πρώτες μας επιλογές! Οι δουλειές τους αντιπροσωπεύουν το μέγεθος του επαγγελματισμού τους και της καριέρας τους. Θα είμαστε για πάντα ευγνώμονες στον Forrester καθώς μας δέχτηκε και αφιέρωσε χρόνο και μερικές φορές ξενύχτια για να καταλάβει τί ήταν αυτό που θέλουμε να πετύχουμε και μετά να το πάει και ο ίδιος ένα βήμα παρά πέρα. Ανυπομονούμε να ξαναδουλέψουμε μαζί του και να δούμε τι επιφυλάσσει το μέλλον για την συνεργασία μας. Όσον αφορά τον Gustavo, είναι ένας καλλιτέχνης ο οποίος είναι πολύ προσιτός και down to earth, κοιτάει να πραγματοποιήσει το όραμα σου και η ευελιξία στην αισθητική του ίσως είναι το καλύτερο επαγγελματικό στοιχείο που έχει μετά από το χέρι του που ζωγραφίζει οτιδήποτε θες. Όσον αφορά την δουλειά τους… Ναι, είναι ουσιαστική, ο ένας είναι υπεύθυνος για δίσκους όπως το “Sound awake” των KARNIVOOL και ο άλλος για εξώφυλλα για καλλιτέχνες όπως οι MACHINE HEAD. Δεν ξέρω κανέναν Έλληνα να έχει τέτοια credits και όσο και αν τσαντιστούν κάποιοι με αυτό που θα πω, σε αυτόν τον τομέα έχουμε πολλά ψωμιά ακόμα να φάμε μέχρι να φτάσουμε το εξωτερικό. Αν όχι σε θέμα γνώσεων, σίγουρα σε θέμα επαγγελματισμού, γιατί δεν μπορούν να ξεκολλήσουν από την λογική της «παλιάς φρουράς». Πρέπει να σταματήσει επίσης και όλη αυτή η ηλίθια άποψη του «η σκηνή μας πλέον έχει ανέβει τόσο πολύ που δεν έχει κάτι να ζηλέψει από το εξωτερικό». Ας τα πούμε με το όνομά τους τα πράγματα. Η Ελληνική σκηνή απαρτίζεται από τις μπάντες και την βιομηχανία (studios, music media, labels κλπ). Οι μπάντες είναι αυτές που έχουν εξελιχθεί και πλέον δεν έχουν κάτι να ζηλέψουν από το εξωτερικό… Η βιομηχανία από την άλλη… δεν θα το ‘λεγα!
Έχει περάσει ποτέ η ιδέα εκτός από γυναικεία φωνητικά να βάλετε και αντρικά; Έχετε πιστέψει ποτέ ότι κάτι τέτοιο σας περιορίζει ίσως;
Δεν θα βάλουμε ποτέ αντρικά φωνητικά στους PROJECT RENEGADE εκτός αν είναι κάποιο collaboration/featuring με κάποιον καλλιτέχνη που θαυμάζουμε. Τώρα δεν καταλαβαίνω πως εννοείς είναι η αλήθεια το αν μας περιορίζει αυτό. Αν εννοείς ότι θα μας περιόριζαν τα αντρικά φωνητικά, δεν μου έχει περάσει ποτέ από το μυαλό, γιατί η Μαριάννα μας καλύπτει μουσικά στο έπακρο με την ευελιξία, το ταλέντο αλλά και τις τρομακτικά εξειδικευμένες μουσικές της γνώσεις… Τώρα αν εννοείς αν νιώθουμε περιορισμένοι λόγο του ότι έχουμε μόνο γυναικεία φωνητικά… Ξανά, έχουμε την Μαριάννα στην μπάντα. Aυτό το κορίτσι βάζει τα αντρικά φωνητικά σε ένα μπολ, βάζει γάλα και τα τρώει για πρωινό βλέποντας επαναλήψεις από τα «Φιλαράκια». Οπότε όχι, δεν νιώθουμε περιορισμένοι, όπως και να έχει, ειδικά στον τομέα των φωνητικών. Είχαμε την τιμή να παίξουμε σε πολλά fest στο εξωτερικό και να ανοίξουμε και για κάποια μεγάλα όνομα και η τραγουδίστριά μας έχει βάλει κάτω frontmen και frontmen ξανά και ξανά με την σκηνική της παρουσία άλλα και με την δουλειά που έχει ρίξει σαν τραγουδίστρια.
Είστε ένα συγκρότημα που προσέχει πολύ –και προς τιμή σας- την εμφάνισή του, τόσο στις φωτογραφήσεις, όσο και στις ζωντανές εμφανίσεις. Θεωρείτε ότι παίζει σημαντικό ρόλο, όπως και η μουσική; Σκοπεύετε να αλλάζετε το concept της φωτογράφησης και της ενδυματολογίας ανάλογα με το άλμπουμ;
Νομίζω πως ναι… Εγώ τουλάχιστον βαριέμαι γρήγορα και εύκολα οπότε θέλω να κάνω συνέχεια καινούργια πράγματα γιατί με ενθουσιάζουν. Για να απαντήσω στην ερώτηση σου… Κατ’ εμάς ναι παίζει πολύ σημαντικό ρόλο. Θέλουμε να δείξουμε ότι είμαστε μια ομάδα, αλλά και ότι όλοι οι άνθρωποι είμαστε μια ομάδα ή έστω θα έπρεπε να είμαστε μία ομάδα. Οι διαφορές μας μπορεί να είναι σημαντικές γιατί μας κάνουν αυτούς που είμαστε αλλά πλέον όλοι επικεντρώνονται τόσο στις διαφορές τους που ξεχνάνε τις ομοιότητές μας και αυτές εν τέλει είναι πιο σημαντικές γιατί η λήθη των ομοιοτήτων μας έχει φέρει στην επιφάνεια πανούκλες όπως ο ρατσισμός, ο σεξισμός, η βία κλπ. Αν δεν μπορούμε εμείς σαν μια μπάντα να δείξουμε την έννοια της ενότητας και της αλληλεγγύης – ακόμα και με τα ρούχα μας – ποιος θα το κάνει οι πολιτικοί; Ας γελάσω τρις ΧΑ ΧΑ και ΧΑ!
Ο δίσκος σας ονομάζεται “Order of the Minus”. Ακούγεται αρκετά ιντριγκαδόρικο. Είναι κάποιο concept; Για τι μιλούν οι στίχοι;
Ότι κάνουμε θέλουμε να έχει ένα μήνυμα, αλλά η λέξη concept νομίζω ότι δεν εκφράζει ακριβώς το συγκεκριμένο εγχείρημα. Συγκεκριμένα το Order μιλάει για την έννοια της απώλειας και πώς η τελευταία εξετάζεται μέσα από τα τραγούδια μας ως κοινός παρονομαστής μεταξύ των ανθρώπων. Όλοι μας έχουμε χάσει κάτι στην ζωή μας και όλοι μας έχουμε βιώσει την απώλεια… Επομένως έχουμε σίγουρα ένα κοινό και αν επικεντρωθούμε σε αυτό το κοινό μπορεί σιγά σιγά να αρχίσουμε να ρίχνουμε τις άμυνες μας και να δούμε ότι δεν διαφέρουμε τόσο πολύ. Έτσι λοιπόν συγκεντρώνοντας την προσοχή μας στα στις ομοιότητες μας μπορούμε να αρχίσουμε να αποδεχόμαστε και τους άλλους γύρω μας και να προσπαθήσουμε να νικήσουμε κάτι παρά να συνεχίσουμε να βιώνουμε την απώλεια. Γι’ αυτό και η λέξη Minus (μείον), ένα αρνητικό πρόσημο που συμβολίζει την απώλεια.
Στην μουσική βιομηχανία του σήμερα, το φυσικό προϊόν, έχει διαφορετική σημασία απ’ ότι παλαιότερα, καθώς οι πωλήσεις είναι πολύ μικρότερες από παλιά. Τον δίσκο τον βγάζετε περισσότερο γιατί θέλετε να εξωτερικεύσετε τις καλλιτεχνικές σας ανησυχίες ή για να έχετε μία αφορμή να δώσετε συναυλίες με νέο υλικό;
Νομίζω και τα 2… Από την μία θέλουμε να δώσουμε και στο κοινό – που ξοδεύει τα λεφτά του για να έρθει να τσεκάρει την μπάντα μας – καινούργιο υλικό το οποίο ευελπιστούμε να χρησιμοποιήσει για να εμπνευστεί στην ζωή του, να πετύχει ότι καλύτερο μπορεί για τον εαυτό του και τους άλλους. Από την άλλη προφανώς και σαν μουσικοί έχουμε πολλές ανησυχίες όπως είπες και εσύ για τις οποίες θέλουμε να μιλήσουμε, να πούμε την άποψη μας και να εξορκίσουμε τους αντίστοιχους δαίμονές που μας κατατρέχουν αναφορικά με αυτή την θεματική. Επίσης όχι μόνο εμείς, πιστεύω όλοι οι μουσικοί θέλουμε να ενδώσουμε στην καλλιτεχνική μας ανάγκη για εξέλιξη γι’ αυτό γράφουμε δίσκους… Γιατί έτσι προχωράμε στις ζωές μας. Προφανώς και θέλουμε να φροντίσουμε και το κοινό μας όπως είπα παραπάνω αλλά τουλάχιστον εμείς σαν PROJECT RENEGADE αν δεν έχουμε κάτι να πούμε δεν θα βγάλουμε κάτι σαν αφορμή για να κάνουμε live καθώς δεν θα έχει ειλικρίνεια μέσα του και νομίζω ότι και οι 4 μας θα προτιμούσαμε να διαλύαμε την μπάντα παρά να δίναμε στους fans μας ψέματα.
Έχετε δώσει πολλές μεγάλες συναυλίες τον τελευταίο χρόνο. Είτε σε φεστιβάλ, είτε ως support σε πραγματικά μεγάλα σχήματα. Ποια ήταν η πιο δυνατή εμπειρία σας και πόσο εύκολο ή δύσκολο ήταν να πετύχετε κάτι τέτοιο;
Νομίζω το live με τους EVANESCENCE ήταν η μεγαλύτερη εμπειρία που ζήσαμε σαν μουσικοί… Είναι οι ήρωες μας και είναι και πολύ cool, προσιτοί και ευγενικοί άνθρωποι! Η εικόνα της Αmy Lee να αγκαλιάζει την Μαριάννα μετά το set μας και να της λέει πόσο της άρεσε η φωνή της, δεν θα μου φύγει ποτέ από τον νου (η οποία ήρθε να μας δει την ώρα που παίζαμε, πάλι καλά που δεν το ήξερα γιατί θα είχα παίξει χάλια από το άγχος). 5.000 κόσμος, πολύ μεγάλη και ενεργή συμμετοχή, ενδιαφέρον για την μπάντα μετά απ’ αυτούς… Ακόμα δεν το πιστεύω. Αυτό και το live με τους BULLET FOR MY VALENTINE εδώ στην Αθήνα, ήταν εξίσου μεγάλης σημασίας. Το να σε αποδέχεται η πόλη σου, οι άνθρωποί σου και η σκηνή σου, είναι ένα υπέροχο συναίσθημα κι εύχομαι κάθε μπάντα να το νιώσει! Την λατρεύουμε την πόλη μας και αυτή η βραδιά μας έκανε όλους πολύ χαρούμενους. Αλήθεια δεν υπάρχουν άνθρωποι σαν τους Αθηναίους!
Στην Ελλάδα έχει δημιουργηθεί μία αρκετά ισχυρή σκηνή με συγκροτήματα που έχουν γυναικεία φωνητικά. Πιστεύετε ότι αυτό είναι αρκετό για δυναμώσει το όνομα όλων; Θεωρείτε ότι κινήσεις όπως το Ladies of Metal, είναι προς την σωστή κατεύθυνση; Ποια ήταν εμπειρία σας από την εν λόγω διοργάνωση;
Φυσικά το γεγονός ότι εμφανίζονται όλο και περισσότερα συγκροτήματα με γυναικεία φωνητικά είναι πολύ ενθαρρυντικό. Αλλά όπως είπα και παραπάνω η σκηνή απαρτίζεται από τους μουσικούς και τη βιομηχανία. Αν η βιομηχανία δεν αφήσει τα περιχαρακώματα που έχει στην άκρη, τα πράγματα δεν θα αλλάξουν ποτέ. Όσες μπάντες και να υπάρχουν. Στο Ladies of Metal ο κόσμος κατάλαβε ότι δεν είναι όλες οι μπάντες με γυναικεία φωνητικά ίδιες. Είδε 5 μπάντες με τελείως διαφορετικά στυλ που μπορούσαν να καλύψουν γούστα από τελείως διαφορετικά είδη και που νομίζω ξεφεύγουν αρκετά από το 00’s πρότυπο που έχει η πλειονότητα στο νου της. Ανάλογες κινήσεις με στόχο την ευαισθητοποίηση και την αποτίναξη των στερεότυπων που πηγαίνουν τη metal σκηνή πίσω γίνονται αυτή τη στιγμή παντού σε όλο των κόσμο. Ενδεικτικά θα πω το tour HALESTORM/IN THIS MOMENT/NEW YEARS DAY που συνειδητοποιημένα προσπαθεί να δημιουργήσει εδώ και έναν χρόνο περίπου ένα ρεύμα προς αυτή την κατεύθυνση. Όσο για τη διοργάνωση του Ladies έδωσε την πλατφόρμα σε όλα τα συγκροτήματα να προμοτάρουν τις δουλειές τους και το μήνυμά τους οπότε θεωρώ ότι αυτό και μόνο είναι πολύ σημαντικό.
Ποια είναι τα άμεσα πλάνα σας για την προώθηση του δίσκου;
Τελειώνουμε σιγά σιγά ένα εκτενές press/media run που έχουμε και το 2020 λογικά θα αρχίσουν τα lives. Ακόμα είμαστε στους διακανονισμούς οπότε δεν μπορούμε να ανακοινώσουμε κάτι ακόμα!
Συμπληρώστε ότι θέλετε στο τέλος…
Σας ευχαριστούμε για την συνέντευξη, το νέο μας album “Order of the Minus” κυκλοφορεί σε όλες τις ψηφιακές πλατφόρμες και σε φυσική μορφή! Καλή συνέχεια σε όλους τους αναγνώστες και ευελπιστούμε να σας δούμε σύντομα! Unity through Diversity!
Σάκης Φράγκος
