“Riders from the east crossing the realms of time!”
Οι DIVINER προσφάτως κυκλοφόρησαν το νέο, δεύτερό τους άλμπουμ με τίτλο “Realms of time” και το ROCK HARD δεν θα μπορούσε παρά να «ανακρίνει» τον τραγουδιστή της μπάντας Γιάννη Παπανικολάου σχετικά με τα πεπραγμένα της μπάντας, το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον της. Άλλωστε, όταν έχεις έναν τόσο καλό δίσκο ως αφορμή, η κουβέντα δεν θα μπορούσε παρά να είναι όμορφη, το «ζουμί» της οποίας, μπορείτε να διαβάσετε παρακάτω!
Καλησπέρα Γιάννη! Δεν μπορώ παρά να ξεκινήσω με τα αναγκαία όσο και ειλικρινή συγχαρητήρια για το νέο σας άλμπουμ!
Γειά χαρά και σε ευχαριστώ πολύ. Χαίρομαι που σου άρεσε ο δίσκος. Πιστεύουμε πως όντως είναι μια πολύ αξιόλογη δημιουργία που ο κόσμος θα αγαπήσει.
Πριν μιλήσουμε όμως γι’ αυτό, θα ήθελα να μου πεις πως βλέπεις το ντεμπούτο σας τώρα που και τυπικά ολοκληρώθηκε ο κύκλος του. Αν σας εκφράζει πλέον και αν το θεωρείς επιτυχημένο.
Φυσικά και μας εκφράζει. Ήταν η εικόνα της μπάντας εκείνη την περίοδο, έδωσε μουσική υπόσταση στους DIVINER και το βασικότερο, περιέχει τραγούδια με σαφές στίγμα που άντεξαν στη φθορά του χρόνου και ευχαριστιόμαστε να παίζουμε ζωντανά. Το θέμα «επιτυχία» είναι κάτι πολύ σχετικό καθώς εξαρτάται από το πώς την ορίζει ο καθένας. Για τους DIVINER το πρώτο ζητούμενο είναι η ειλικρίνεια της μουσικής μας και να την επικοινωνούμε στον κόσμο με κάθε καλή ευκαιρία , κάτι που έτσι όπως συμβαίνει μας ικανοποιεί.
Πάμε τώρα στο “Realms of time”. Πες μου καταρχάς πότε ξεκινήσατε να το «δουλεύετε».
Η διαδικασία του song-writing ξεκίνησε κάπου στις αρχές του 2017 όπου αρχίσαμε να μαζεύουμε ότι ιδέες υπήρχαν ήδη στην άκρη.
Το “Fallen empires” είχε θεωρώ μια πιο «κλασική» άποψη όσον αφορά τον ήχο του, ενώ ο διάδοχός του κινείται σε ξεκάθαρα power metal ηχοτόπια. Τι σας ώθησε να αλλάξετε «γραμμή πλεύσεως»;
Το “Fallen empires” ήταν αποκλειστικά μια συνθετική δουλειά δική μου, παρέα με το Θύμιο Κρίκο οπότε και αντανακλά το συνδυασμό των ιδεών μας εκείνη την εποχή με το ήχο του Θύμιου. Από μουσικής άποψης είναι ένας πολύ straight metal δίσκος, επιθετικός και συμπαγής. Έπειτα όμως από την αναγκαστική αποχώρηση του Θύμιου στο καινούργιο άλμπουμ έπεσε πάνω μου η περισσότερη δουλειά της βασικών συνθέσεων και συγγραφής μελωδικών γραμμών, οπότε παρόλο τον πολύ heavy χαρακτήρα του, το “Realms of time” είναι πιο vocal-driven από τον προκάτοχό του. Παρόλα αυτά λόγω της πολυφωνίας ιδεών των μελών μας έχει μεγαλύτερη γκάμα επιρροών και πιο μοντέρνο ήχο κάτι που μας αρέσει πολύ.
Πως πάρθηκε η απόφαση για την αλλαγή αυτή;
Όπως εξήγησα, εκ των πραγμάτων δεν ήταν θέμα απόφασης αλλά συνθετικής σφραγίδας των υπαρχόντων μελών με βασικό κορμό το πως αντιλαμβανόμαστε τη μουσική κατεύθυνση της μπάντας. Ο μοναδικός στόχος ήταν να γραφτούν καλύτερα τραγούδια και νομίζω βάσει των πρώτων εντυπώσεων που έχει αφήσει ο δίσκος το πετύχαμε.
Ακούγοντας κανείς το άλμπουμ, παρατηρεί μια «αγάπη» κυρίως προς την απέναντι πλευρά του Ατλαντικού, πάντα με την δική μας, εγχώρια «σφραγίδα». Τυχαίο γεγονός; Ή «προδιαγεγραμμένο έγκλημα»;
Δεν υπήρξε τίποτα στοχευμένο σε αυτό τον τομέα. Όταν γράφεις μουσική απλά αντανακλάς αυθόρμητα μαζί με την προσωπική σου σφραγίδα και όλες τις επιρροές που σε έχουν καθορίσει. Προσωπικά πιστεύω ότι οι DIVINER έχουν δόσεις κι από τις δύο πλευρές του Ατλαντικού αλλά από τη στιγμή που η δουλειά σου βγαίνει δημόσια και κρίνεται ο καθένας έχει το δικό του πρίσμα που βλέπει τη μουσική σου. Σεβαστό.
Και επίσης πολλές αναφορές στις προσωπικές δουλειές των Halford-Dickinson… Κάποιοι έρωτες κρατούν για πάντα μάλλον, έτσι;
Οι συγκεκριμένοι καλλιτέχνες είναι από αυτούς που με έχουν σημαδέψει από όταν πρωτομπήκα στο Heavy Metal οπότε ο έρωτας κι ο βήχας δεν κρύβονται!
Δέκα κομμάτια λοιπόν στο νέο άλμπουμ. Καταρχάς πες μου με ποια κριτήρια επιλέχτηκαν τα “Heaven falls”, The Earth, the Moon, the Sun” και “Beyond the border” ως video clips.
Τα κριτήρια επιλογής ήταν πολύ ξεκάθαρα. Θέλαμε από τη μια να βγουν προς τα έξω τραγούδια που να αντιπροσωπεύουν την αισθητική κατεύθυνση του νέου άλμπουμ, να έχουν ισχυρή άποψη και να κεντρίσουν το ενδιαφέρον των ακροατών για τον υπόλοιπο δίσκο.
Πως βλέπεις να κυλάει η υπόθεση «αναγνωρισιμότητα» μέσω διαδικτύου με τα τρία αυτά κομμάτια;
Εάν αναφέρεσαι στα views του YouTube ή σε άλλες πλατφόρμες όπως πχ Spotify νομίζω ότι πάνε περίφημα για τα δικά μας μικρά μεγέθη. Το βασικότερο όμως είναι η «επιτυχία» τους αυτή να κρύβει από πίσω κομμάτια με ποιότητα και όχι στοχευμένα πυροτεχνήματα για να πιάσουμε μεγαλύτερο κοινό. Μας ενδιαφέρει ο κόσμος που μας ακούει να νιώσει τη μουσική μας σε βάθος όπως εμείς νιώσαμε όταν τη γράφαμε ή όταν ακούγαμε τους μουσικούς μας ήρωες.
Έχει άραγε αντίκτυπο και στα παλαιότερα κομμάτια αυτό; Έχεις παρατηρήσει να ανεβαίνει η δημοτικότητα των προηγουμένων σας videos;
Νομίζω στη metal μουσική πάντα έχει αντίκτυπο. Κάποιος που σε ακούει πρώτη φορά μοιραία ανατρέχει στις προηγούμενες δουλειές σου καθώς το κοινό αυτής της μουσικής είναι οπαδικό, αφοσιωμένο και όχι τουρίστες που μένουν για λίγο σε ένα εύκολο τραγούδι σου και μετά σε ξεχνάνε.
Εκτός αυτών, ποιο κομμάτι, ή ποια, πιστεύεις πως θα κάνουν το «μπαμ»; Στο προηγούμενο για παράδειγμα άκουγες το “Evilizer” και το “Riders from the East” και ήξερες πως θα κάνουν μεγάλη αίσθηση.
Πιστεύω πως το άλμπουμ έχει πολλά καλά τραγούδια κι αυτό είναι το μεγάλο του ατού. Ήδη εκτός από τα 3 singles έχουν κάνει μεγάλη αίσθηση τα “Against the grain”, “Set me free”, “King of masquerade”, “Time” και φυσικά το “Stargate”.
Πέραν των όποιων μπορεί να έχει ο καθένας ως αγαπημένο-α, προσωπικά μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση το “Stargate”. Δεν θα έλεγα σε καμία περίπτωση πως ακούγεται «εκτός κλίματος», αλλά σίγουρα διαφέρει από τα προηγούμενα εννέα.
Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου. Είναι το κερασάκι στην τούρτα σε ένα πολύ καλό δίσκο . Θα έλεγα η κάθαρση στην όλη ατμόσφαιρα του άλμπουμ.
Οι συνθέσεις είναι συλλογική δουλειά ή όχι;
Οι συνθέσεις σε αυτό το άλμπουμ στο μεγαλύτερο μέρος προέρχονται από δικές μου ιδέες στις οποίες φυσικά προστέθηκαν και των υπολοίπων μελών και δουλεύτηκαν συλλογικά στην ενορχήστρωση για να πάρουμε το τελικό αποτέλεσμα. Σπουδαίο ρόλο σε αυτό έπαιξε η συμβολή του παραγωγού μας Fotis Benardo που ήταν καθοριστική και τον ευχαριστούμε ολόψυχα. Και φυσικά μεγάλο ρόλο στην ποιότητα του άλμπουμ είναι η μουσική απόδοση του καθενός μας ξεχωριστά που ήταν πολύ υψηλού επιπέδου. Όλοι έπαιξαν εκπληκτικά.
Πάντα είχα μια απορία Γιάννη… πως καταφέρατε και «δέσατε» μεταξύ σας, μουσικοί διαφορετικών ακουσμάτων και απόψεων;
Δεν είναι εύκολο πράγμα καθώς το ζήτημα δεν είναι οι διαφορετικές απόψεις του καθενός που πάντα θα υπάρχουν, αλλά το να υπάρχει σεβασμός και αφοσίωση στην πορεία και το όραμα της μπάντας, να πιστεύουν όλοι σε αυτό και να δουλεύουν σκληρά. Διαφορετικά κανένα σχήμα δεν προχωράει. Άλλωστε αυτός είναι και ο βασικός λόγος που πρόσφατα ανακοινώσαμε και αλλαγές στο line-up της μπάντας. Προχωράμε μπροστά μαθαίνοντας.
Αν σου έλεγα να χαρακτηρίσεις μουσικά τον δίσκο με πέντε (5) επιθετικούς προσδιορισμούς, ποιοι θα ήταν αυτοί;
Κλασικό Heavy Metal
Μοντέρνος ήχος
Επιβλητική ατμόσφαιρα
Δουλεμένο songwriting
Εκπληκτικές κιθάρες
Και αν σου έλεγα να διαλέξεις μέχρι πέντε «στιγμές» του δίσκου που ακόμη και τώρα όταν τις ακούς τσιμπάς τον εαυτό σου, ποιες θα ήταν; Μια νότα, ένα solo, οτιδήποτε.
Θα πω 5 τραγούδια που προτείνω.
Heaven Falls, Set Me Free, The Earth, The Moon, The Sun, Beyond The Border, Stargate .
Αν είχα παραπάνω επιλογές θα σου έλεγα περισσότερα.
Στιχουργικά που κινείται το άλμπουμ; Και πως καταλήξατε στον τίτλο του;
Ο τίτλος μαζί με το εξώφυλλο θέλαμε να αντανακλούν την εικόνα του συνόλου των τραγουδιών. Δεν υπάρχει κάποιο concept ωστόσο τελικά το άλμπουμ έτσι όπως παρουσιάζεται μοιάζει θεματικό χωρίς να είναι. Όσο για το στίχο, στα 6 κομμάτια έχω γράψει εγώ και σε 4 ο Φραγκίσκος. Η δική μου κατεύθυνση έχει να κάνει με την αιώνια πάλη κατά του κακού εαυτού μας , τον αγώνα μας για πνευματική εξέλιξη, την αναζήτηση της αλήθειας, της προέλευσης του κόσμου, του σύμπαντος και της ύπαρξης μας , πάντα μέσα από ένα φιλοσοφικό, συμβολικό, αλληγορικό και κοσμολογικό πρίσμα. Ο Φραγκίσκος γράφει περισσότερο προσγειωμένα, εγκεφαλικά, ωμά, ρεαλιστικά αλλά και συναισθηματικά οπότε ο συνδυασμός των βιωμάτων του καθενός μας έφερε ένα πολύ δυνατό concept καθώς το μυστήριο του Χρόνου είναι αυτό που περιβάλλει όλη την πορεία της ζωής μας, της Ιστορίας και των αναφορών μας. Κάπως έτσι γεννήθηκε ο τίτλος “Realms of time”.
O Φώτης Benardo εκτός από καταξιωμένος παραγωγός, είναι και ικανότατος μουσικός. Είχε γνώμη κατά την διάρκεια της σύνθεσης/ηχογράφησης;
Ο Φώτης είναι πρώτα από όλα καλός φίλος και ένα πολυτάλαντο πλάσμα που κάνει πολλά διαφορετικά πράγματα ταυτόχρονα, αλλά όλα με αποτελεσματικότητα και επιτυχία. Στη σύνθεση είχε τη γνώμη και τις απόψεις του αλλά τον τελευταίο λόγο πάντα τον είχε η μπάντα. Σε ότι αφορά την ηχογράφηση και παραγωγή φυσικά είχε τον πρώτο λόγο, γι’ αυτό άλλωστε τον εμπιστευθήκαμε και δικαιωθήκαμε.
Πως ήρθατε σε επαφή για το mastering με τον Henrik Udd (POWERWOLF, HAMMERFALL, MYRATH) και για το εξώφυλλο με τον Jan Yrlund (BATTLE BEAST, APOCALYPTICA, KORPIKLAANI); Σας τους πρότεινε η εταιρεία μήπως ή ήταν δική σας καθαρά επιλογή;
Ο Henrik είναι συνεργάτης του Φώτη από προηγούμενες δουλειές του που έτυχε να είναι και της εταιρείας οπότε ήρθαν όλα βολικά. Όσο για το Jan την έρευνα ανέλαβε ο Φραγκίσκος όπως και τη συνεργασία μαζί του για το εξώφυλλο που νομίζω ότι έγινε εκπληκτική δουλειά.
Μιας και αναφέραμε την Ulterium Records, πως είναι η συνεργασία σας όλον αυτόν τον καιρό;
Η συνεργασία μας με την Ulterium είναι άψογη σε κάθε επίπεδο. Είναι ένα πολύ σοβαρό label, με συνέπεια λόγων και έργων, σεβασμό στους καλλιτέχνες του, επαγγελματισμό και παρέχει κάθε δυνατή στήριξη για το καλύτερο αποτέλεσμα, αλλά φυσικά η συμπεριφορά σου απέναντι της οφείλεις να είναι ανάλογη. Αισθανόμαστε πολύ τυχεροί που είμαστε στο δυναμικό της.
Κοιτάζοντας πίσω, θα άλλαζες κάτι από το τελικό αποτέλεσμα; Υπήρχε κάτι που θα ήθελες να έχει ο δίσκος στο σύνολό του, αλλά δυστυχώς για τον οποιονδήποτε λόγο δεν καταφέρατε να το πραγματοποιήσετε;
Όσο περισσότερο χρόνο δίνεις σε κάτι, είτε λέγεται σύνθεση, παραγωγή, μίξη κτλ τόσο περισσότερο λεπτολόγος γίνεσαι και το βελτιώνεις. Αυτό είναι ατέρμονο οπότε κάπου πρέπει να βάλεις ένα φρένο. Το θέμα είναι να είσαι ευχαριστημένος με το υλικό, που προσωπικά είμαι οπότε όλα καλά. Αν κάτι θα ήθελα διαφορετικό, είναι η διάρκεια των ηχογραφήσεων που συνολικά πήραν περισσότερο χρόνο από τον αναμενόμενο, πράγμα καθυστέρησε και την κυκλοφορία.
Υπάρχουν κομμάτια που έμειναν εκτός τελικής λίστας;
Ναι, τα χειρότερα! Χαχαχαχα!
Τώρα ξεκινά και η περίοδος που θα σας δούμε στον δρόμο… Υπάρχουν πλάνα έτοιμα;
Υπάρχουν πολλά πλάνα συναυλιών για τη στήριξη του δίσκου εντός και εκτός Ελλάδος. Ήδη κάναμε μια headline εμφάνιση στο παρθενικό Metal Thunder Festival της Άρτας που πήγε περίφημα και σύντομα θα ανακοινώσουμε και άλλες ημερομηνίες για εγχώρια live. Λίγη υπομονή.
Και μια προσωπική ερώτηση. Σαν Γιάννης Παπανικολάου, έχεις κάποιον κρυφό ή και φανερό καλλιτεχνικό πόθο που θες να πραγματοποιήσεις;
Ο πόθος μου είναι να γράφουμε στους DIVINER ακόμα καλύτερη μουσική που να μιλάει στην καρδιά των ακροατών μας κι όπου μας πάει. Προσωπικά έχω κάνει τόσα πολλά και διαφορετικά πράγματα καλλιτεχνικά που νιώθω αρκετά γεμάτος. Θέλω να έχω υγεία να μπορώ να δίνω όσα περισσότερα μπορώ στη μουσική και να ευχαριστιέμαι την κάθε στιγμή της με τους ανθρώπους που τη μοιράζομαι.
Γιάννη σε ευχαριστώ πολύ για την ωραία συζήτηση. Πρόσωπο στην κάμερα, και τα τελευταία λόγια δικά σου!
Εγώ ευχαριστώ για την ευκαιρία της όμορφης κουβέντας που κάναμε. Καλό καλοκαίρι σε σας και τους αναγνώστες σας.
Δημήτρης Τσέλλος
