Κάθε φορά που ο αγαπημένος Μιχαλάκης μπαίνεις το studio για να ηχογραφήσει μία νέα δουλειά, το ενδιαφέρον είναι έκδηλο και αυξημένο στους απανταχού rockers αφού ο Γερμανός είναι από τους τελευταίους guitar heroes. Επιπλέον, τα τελευταία χρόνια οι δουλειές του προσδίδουν ένα επιπλέον αγοραστικό έρεισμα καθώς σε αυτές συμμετέχουν πολλά και διάσημα ονόματα. Έτσι συμβαίνει και με το “Immortal” το οποίο μάλιστα σηματοδοτεί και την επιστροφή του θρυλικού ονόματος MSG ύστερα από δύο άλμπουμ κάτω από την επωνυμία MICHAEL SCHENKER FEST. Ο λόγος πιθανότατα έχει να κάνει με τον εορτασμό 50 χρόνων καριέρας και πάμε να δούμε αν αυτά τα γενέθλια γιορτάζονται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο ή όχι…

Καταρχάς, τα ονόματα που συναντάμε στο “Immortal” και πολλά είναι και διόλου τυχαία. Joe Lynn Turner, Ronnie Romero, Ralf Scheepers, Michael Voss, Simon Phillips, Brian Tichy κ.α. Δεν σας κρύβω, βέβαια, ότι κρατούσα μικρό καλάθι αφού τα δύο πρώτα singles (“Drilled to kill”, “After the rain”) δεν με πολυενθουσίασαν. Μία το ότι η φωνή του Scheepers δεν μου «κόλλαγε» με το εν γένει στυλ του Schenker και από την άλλη η μπαλάντα “After the rain” δεν ήταν δα και τίποτα το ιδιαίτερο. Το κυριότερο όμως είναι ότι πάντα έχω αυξημένες προσδοκίες από το δεύτερο πιο αγαπημένο μου κιθαρίστα όλων των εποχών και κάπως έτσι, λοιπόν, έβαλα να ακούσω το “Immortal”. Οφείλω να τονίσω ότι το ευχαριστήθηκα πολύ περισσότερο σε σχέση με τις δύο προηγούμενες δουλειές του καθώς τα 10 κομμάτια συνιστούν ένα σαφέστατα πιο συγκροτημένο σύνολο ενώ υπάρχουν και 2-3 συνθέσεις που πραγματικά ξεχωρίζουν. Μιλάμε για τα “Don’t die on me now”, “The queen of thorns and roses” και “Sangria morte”. Εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι και στα δύο τραγούδια που συμμετέχει ο Turner δεν είναι τόσο ευδιάκριτη η χαρακτηριστική χροιά του σε αντίθεση με το Romero ο οποίος είναι εκπληκτικός! Αυτονόητα, ο νέος δίσκος δεν έχει και πολλά κοινά με το ένδοξο παρελθόν των MSG και στυλιστικά θυμίζει την ατμόσφαιρα των πιο πρόσφατων κυκλοφοριών του Schenker ο οπίος βέβαια για μία ακόμη φορά μαγεύει με την εξάχορδη θεά.

Το απόλυτο highlight όμως είναι η νέα εκτέλεση του “In search of the peace of mind”, του πρώτου κομματιού που έγραψε ποτέ ο Schenker σε ηλικία 15 ετών και το οποίο μπήκε φυσικά στο “Lonesome crow” (SCORPIONS). Συνολικά, βάζω θετικό πρόσημο στο “Immortal” και εύχομαι ο Schenker να μας χαρίσει και άλλες ποιοτικές κυκλοφορίες στο μέλλον…άλλωστε, είναι ο τελευταίος μίας ολόκληρης γενιάς αν το σκφτείτε!

7,5 / 10

Σάκης Νίκας