To ξέρω πως έχω γίνει κουραστικός με όλα αυτά που γράφω κάθε φορά που η επικαιρότητα φέρνει μπροστά μου τους MAGNUM! Αρχικά ζητώ συγγνώμη γι’ αυτόν τον υπερβάλλοντα ζήλο που δείχνω προς το συγκρότημα, αλλά δεν γίνεται να κάνω αλλιώς. Μιλάμε για μία από τις πέντε πιο αγαπημένες μου μπάντες εκεί έξω! Οπότε θεωρώ πως δικαιολογείται ο τρόπος γραφής μου!

Και να σου πάλι μπροστά μου αυτό το αρχοντικό συγκρότημα. Όχι όμως με καινούργιο δίσκο, αν και πολύ θα το ήθελα, αλλά με μία συλλογή η οποία είναι η συνέχεια του “The valley of tears – The ballads” που είχε κυκλοφορήσει πριν από τρία χρόνια. Οι MAGNUM σε μία περίοδο όπου κανένα συγκρότημα δεν μπορεί να περιοδεύσει, μας σερβίρουν «τυράκι» ΑΑ διαλογής, έτσι για να «πνίξουμε» τον καημό μας με καλή μουσική!

Δεκατέσσερις συνθέσεις αριθμεί η συγκεκριμένη συλλογή. Δεκατέσσερα τραγούδια, είτε βγαλμένα από ζωντανές ηχογραφήσεις είτε από radio edits, ακόμα και κάποια bonus tracks! Ο Tony Clarkin έχει κάνει remaster σε αυτές τις συνθέσεις για να μπορέσει να τους δώσει τα στοιχεία που τους έλειπαν από την περίοδο που κυκλοφόρησαν, δίνοντας έτσι μία φρεσκάδα ανανέωσης στα τραγούδια, χωρίς όμως να χάνουν ούτε στο ελάχιστο κάτι από τη μαγεία που έχει το συγκρότημα.

Ναι, το ξέρω πως δεν είναι καινούργια κυκλοφορία, και πως δεν θα μπορώ να εντάξω το συγκεκριμένο άλμπουμ στα καλύτερα του 2021 στο τέλος της χρονιάς. Αλλά επ’ ουδενί, αυτό δεν σημαίνει πως δεν θα το ακούω αρκετά συχνά ανά τακτά χρονικά συναισθήματα. Έχει γίνει εξαιρετική επιλογή τραγουδιών, αφήνοντας έξω αιώνιους ύμνους, δίνοντας έτσι τη δυνατότητα στον ακροατή να ακούσει πιο Underrated συνθέσεις της μπάντας και να γίνει μέρος αυτού του παραμυθιού.

Είπαμε, μουσική για αρχόντους!

Ντίνος Γανίτης