ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “In search of truth” – EVERGREY
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 2001
ΕΤΑΙΡΙΑ: Inside Out
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Andy LaRocque, Tom Englund
ΣΥΝΘΕΣΗ:
Tom Englund – φωνητικά, κιθάρα
Henrik Danhage – κιθάρα
Michael Hakansson – μπάσο
Patrick Carlsson – τύμπανα
Sven Karlsson – πλήκτρα
Οι αγαπημένοι Σουηδοί EVERGREY από το Goteborg (ναι, υπάρχουν και μπάντες της πόλης που αγαπάω, δεν θα το κάνουμε θέμα τώρα) είχαν αρχίσει να γίνονται από ένα σοβαρό αουτσάϊντερ που θα διεκδικούσε είσοδο στο κλαμπ των μεγάλων στο ντεμπούτο τους “The dark discovery”, μια άκρως υπολογίσιμη δύναμη στο δεύτερο και κορυφαίο άλμπουμ “Solitude dominance tragedy”. Εκεί μεγάλη μερίδα του κόσμου πίστεψε ότι ήταν θέμα χρόνου να κάνουν το πολύ μεγάλο μπαμ (για κάποιους αυτό είχε ήδη συμβεί) κι αυτό ανέβαζε πολύ τον πήχη των προσδοκιών για το τρίτο –και πάντα κρισιμότερο για μια μπάντα- άλμπουμ τους. Μάλιστα, το συγκρότημα είχε ήδη προβεί σε αλλαγές, πράγμα που διαπιστώσαμε πριν καν βγει ο δίσκος, καθώς όταν ήρθαν στη χώρα μας το 2000 για πρώτη φορά ως support του φοβερού πακέτου CRIMSON GLORY/KAMELOT/EVERGREY, είχαμε ήδη πληροφορηθεί τις αλλαγές στο line-up τους. Έτσι, ο μπασίστας Daniel Nojd είχε ήδη αφήσει το συγκρότημα, ενώ στη συνέχεια ο έτερος κιθαρίστας Dan Bronell αποτέλεσε κι αυτός παρελθόν, με αποτέλεσμα στο πλευρό του αρχηγού/κιθαρίστα/τραγουδιστή Tom S. Englund να παραμείνει μόνο ο φοβερός ντράμερ Patrick Carlsson. Ο Englund όμως δεν είχε καιρό για χάσιμο και γέμισε γρήγορα τα κενά, φτιάχοντας ένα άκρως ανταγωνιστικό line-up που ετοίμαζε την αλλαγή επιπέδου.
Έτσι στο πλάϊ του στις κιθάρες προστέθηκε ο Henrik Danhage, στο μπάσο ο συμπαθέστατος Michael Hakansson (τρομερή μορφή, ευγενέστατος τύπος, απίστευτος μουσικόφιλος) και ο πληκτράς Sven Karlsson. Το τρίτο άλμπουμ θα είχε τον τίτλο “In search of truth” και θα ηχογραφούνταν στις αρχές του 2001 (Ιανουάριο με Απρίλιο συγκεκριμένα) στον συνήθη… τόπο του εγκλήματος (Los Angered Recordings στο Goteborg) με τον συνήθη… αρχηγό της σπείρας, δηλαδή τον ασύγκριτο Andy LaRocque στην παραγωγή, ο οποίος είχε κάνει την παραγωγή και στα προηγούμενα άλμπουμ τους (κι όπου τον βλέπατε μεταξύ 1997-2002, θα φορούσε πάντα ένα καπελάκι του συγκροτήματος, κάνοντας τα πάντα για να τους προωθήσει, τίμιος το δίχως άλλο). Στο δίσκο δε θα μπορούσε να μην συνεισφέρει στα γυναικεία φωνητικά η πανέμορφη κυρία Englund, δηλαδή η σύζυγος του Τom, Karina Kjellberg. Το άλμπουμ θα ήταν το πρώτο concept άλμπουμ της καριέρας τους και κεντρικό του θέμα θα ήταν ο φόβος γύρω από την απαγωγή από εξωγήινους! Ο Tom Englund επηρεάστηκε από το βιβλίο “Communion” του Whitley Strieber, όπου ο συγγραφέας, δηλωμένο θύμα εξωγήινης απαγωγής περιέγραφε την εμπειρία του (μπορεί τώρα να το σκέφτεστε και να νομίζετε ότι είναι τρολάρισμα αλλά το τι ψυχολογικό κλακάζ τρώνε όλοι τα θύματα, ούτε στο χειρότερο εχθρό σας).
«Το βιβλίο με επηρέασε βαθύτατα και πιστεύω ότι είναι ένα πολύ ειλικρινές και τίμιο βιβλίο κι ότι κι αν πιστεύεις ότι νομίζεις γι’ αυτό, λειτουργεί σαν παρουσίαση του δίσκου. Αυτός ο άνθρωπος πιστεύει ότι έζησε την εμπειρία με τον συγκεκριμένο τρόπο και είναι το σημαντικότερο το οποίο έχεις να σκεφτείς. Ξέρεις ότι πιστεύει ότι αυτό του συνέβη. Έτσι θα πρέπει να σεβαστείς τις ιδέες και τον σκοπό γύρω από αυτό. Σε αυτό το άλμπουμ τείνω να αντανακλάσω περισσότερο στο προσωπικό επίπεδό του και στην συναισθηματική πλευρά του χαρακτήρα του – τους φόβους του, την λύπη του και όλα τα παρελκόμενα» αναλύει ο Tom Englund για το θέμα του δίσκου. Όσον αφορά το άλμπουμ αυτό καθ’ αυτό, έχουμε να κάνουμε με το βαρύτερο και πλέον προοδευτικό άλμπουμ τους ως εκείνη την εποχή. Χωρίς να λείπουν τα prog ψήγματα στα δυο πρώτα τους άλμπουμ, εδώ οι δομές γλυκοκοιτάζουν στο προοδευτικότερο άκρο της μουσικής μας, χωρίς ωστόσο να καταλήγει το “In search of truth” να λογίζεται ως ένα πλήρως progressive metal άλμπουμ, αλλά παραμένει κάτι ολόδικό τους, με αυτές τις πανέμορφες μελωδίες τους, με τη δραματική φωνάρα του Englund να σου τρυπάει τον εγκέφαλο και μεγάλη συμβολή εδώ έχουν και τα πλήκτρα του Karlsson όσο ποτέ.
Έχει γεμίσει ο τύπος τόσο όμορφα σαν background όλο το δίσκο και με κάποιο μαγικό τρόπο οι κιθάρες των Englund/Danhage «σκάνε» πάνω στα πλήκτρα πολλές φορές κι ακούγονται ακόμα καλύτερες. Η παραγωγή του LaRocque είναι ιδανικά «γλυκιά», δεν ακούγεται καλογυαλισμένη αλλά αναδεικνύει τις πλούσιες δυναμικές τους και καταφέρνει να προκρίνει όλα τα όργανα το ίδιο υπέροχα, ειδικά όμως όταν παίζουν τα leads, είναι το κάτι άλλο. Ο δίσκος άμεσα χαρακτηρίστηκε το κορυφαίο τους άλμπουμ και για πολλούς –ορθώς- παραμένει ότι καλύτερο μας πρόσφεραν ποτέ, με τραγουδάρες όπως το εναρκτήριο “The masterplan” –που γυρίστηκε και ένα κορυφαίο βίντεο γι’ αυτό-, το “The encounter” με το οποίο βγήκαν την δεύτερη φορά που μας ήρθαν ως support των CANDLEMASS, το φοβερό “Mark of the triangle”, το κομμάτιασμα της λογικής που ακούει στον τίτλο “Different worlds” και τελευταίο αλλά ουχί λιγότερο σημαντικό, το αρχι-κορυφαίο κομμάτι όλης της καριέρας τους, δηλαδή το “Watching the skies”, αρχή-μέση-τέλος (τότε που την είχαν τα κομμάτια τους) για Όσκαρ. Το ISOT γενικότερα όχι απλά τους έβαλε πιο γερά από ποτέ στο «κόλπο» και τους χάρισε μεγαλύτερη αναγνώριση από όση είχαν ως εκείνη τη στιγμή, αλλά απολύτως σωστά, 20 χρόνια μετά την κυκλοφορία του, θεωρείται ένα από τα κορυφαία άλμπουμ της Σουηδίας γενικότερα.
Σαφώς πολύ μεγάλο ρόλο στα παραπάνω έπαιξε και η μεταπήδηση στην Inside Out σε σχέση με την άσημη –πλην τίμια- Gothenburg Noiseworks που ανήκαν ως τότε και γενικότερα προωθήθηκαν πολύ σωστά από την εταιρεία τους, πέραν του πόσο οι ίδιοι οι οπαδοί τους αγάπησαν το άλμπουμ σφοδρά. Οι EVERGREY με παράξενο τρόπο, «έπιασαν» άμεσα και το Ελληνικό κοινό και έγιναν μια από τις πλέον αγαπημένες μπάντες της γενιάς τους, είχαν ήδη κοινό από το πρώτο τους άλμπουμ όπου στο δεύτερο αυξήθηκε ραγδαία και στον παρόντα δίσκο τους είχαν μάθει πλέον και οι τελευταίοι, προκαλώντας μεγάλη χαρά και όντας μια μεγάλη ελπίδα για το μέλλον του μεταλλικού ήχου. Δυστυχώς 20 χρόνια μετά, το συγκρότημα κακά τα ψέματα, δεν έχει καμία σχέση ηχητικά με το συνθετικό του παρελθόν, καθώς μετά από ένα σπασμωδικό comeback στην (ψιλο)έμπνευση με το “Hymns for the broken”, αγνοείται αυτή η υπέροχη δομή που είχαν κάποτε, με τα περισσότερα κομμάτια τους να θυμίζουν μια άμορφη μάζα από συρραφές –κάτι σαν- ριφφ και γενικότερα το τέλμα στο οποίο έπεσαν γεμίζει πίκρα όλους τους πάλαι ποτέ φανατικούς. Ωστόσο το “In search of truth” για πάντα θα είναι ένα από τα κορυφαία άλμπουμ όλων των 00s και κάθε ακρόαση του θα γεμίζει συγκίνηση και τον υποφαινόμενο, αλλά και όσους το αγάπησαν όταν κυκλοφόρησε.
Did you know that:
-To 2011, στο ProgPower USA Festival στην Atlanta, το συγκρότημα έπαιξε όλο το άλμπουμ προς τιμήν της συμπλήρωσης των 10 ετών από την κυκλοφορία του. Ο ιθύνων νους του φεστιβάλ, Glenn Harveston, τους ζήτησε κάτι ειδικό για την περίσταση του φεστιβάλ, έτσι ο Englund αποφάσισε να παίξουν όλο το δίσκο αποκαλώντας το «ένα από τα πιο αγαπητά μας άλμπουμ από τον κόσμο». Εύγε Tom.
-To 2019 κυκλοφόρησε μια remastered έκδοση του δίσκου με ζωντανές εκτελέσεις των “Rulers of the mind”, “Mark of the triangle” και “Misled”, με την επιμέλεια να αναλαμβάνει ο γνωστός παραγωγός Jacob Hansen, που μάλιστα έκανε την παραγωγή τους στο “Hymns for the broken”.
-O δίσκος μπήκε και στα Σουηδικά charts στη θέση 59 και κατάφερε να μείνει εκεί για 11 ολόκληρες εβδομάδες!
“Please be the eyes
That guides me through
Please be the hands to lead me
In search for the shocking truth
Please be my courage
My will to win
Please understand and listen
Please be my friend”…
Άγγελος Κατσούρας
