a
«Πόσα αντίτυπα έχει πουλήσει το συγκρότημα; Από ποια εταιρεία κυκλοφορεί το album; Παίζει μέσα κανένας γνωστός;». Ερωτήματα που τουλάχιστον εδώ, δεν υφίστανται. Και δεν υφίστανται, διότι πολύ απλά, δε μας ενδιαφέρουν οι απαντήσεις τους. Η ποιότητα στη μουσική είναι αυτό που μας ενδιαφέρει. Το να ανακαλύπτει κανείς νέες αγαπημένες μπάντες εκεί που δεν το περιμένει, θα αποτελεί πάντα, εκτός από μεγάλη ικανοποίηση, την πλέον ευχάριστη πρόκληση, καθώς κι εμείς είμαστε πρωτίστως οπαδοί. Σε μια στήλη λοιπόν όπου τα «αδηφάγα» αυτιά των ολοένα και αυξανόμενων φίλων της δεν έχουν σύνορα, έτσι κι εμείς θα προσπαθούμε κάθε φορά να παρουσιάζουμε τη μεγαλύτερη δυνατή γκάμα ήχων και συγκροτημάτων. Άλλωστε, κανένα best seller δε θα υπήρχε, αν δεν υπήρχε η σκηνή του UNDERGROUND.
ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ/ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ: DARK MEDITATION
ΤΙΤΛΟΣ ΔΙΣΚΟΥ: “Polluted temples”
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Satanik Royalty Records
ΣΥΝΘΕΣΗ:
A.D. Vick – Φωνητικά
Ryan Fitch – Κιθάρα
Ian – Κιθάρα, πλήκτρα
JW Mullett – Μπάσο
Will Klintberg – Τύμπανα
ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ:
Facebook
Bandcamp
Spotify
YouTube
Το Seattle φημίζεται για τη μουσική του σκηνή. Μέρος της είναι και οι DARK MEDITATION. Αρχικά, ο πυρήνας του group αποτελείτο από τον τραγουδιστή A.D. Vick, τον κιθαρίστα Rane και τον κιθαρίστα και πληκτρά Ian, γρήγορα όμως εξελίχθηκε σε κουιντέτο και από studio project σε κανονική μπάντα. Τους πήρε τέσσερα χρόνια και τρία demos, μέχρι να ετοιμάσουν το “Polluted temples”. Ηχογραφημένο μέσα σε μόλις δύο εβδομάδες τον Ιούνιο που μας πέρασε, κατά τη διάρκεια του μεγάλου καύσωνα του Seattle που έσπασε κάθε ρεκόρ και σε παραγωγή του Matt Bayles (MASTODON, THE SWORD, SOUNDGARDEN), το “Polluted temples” δεν είναι ένας απλός δίσκος. Μιλά, σύμφωνα με τον Vick, «για τις συνέπειες των πράξεών μας και πώς αυτές επηρεάζουν τον κόσμο γύρω μας. Αποτελεί τον θρίαμβο της μπάντας πάνω στις πρόσφατες αντιξοότητες, και την άρνησή της, έναντι των βαθιά ριζωμένων προκαταλήψεων και των κοινωνικών ηθών». Μάλιστα… Μάθαμε με τί καταπιάνεται στιχουργικά το “Polluted temples”, για να δούμε τι γίνεται και στο μουσικό μέρος.
Οι DARK MEDITATION μπορεί να συνδέονται με το Seattle, αλλά μόνο η εντοπιότητα/καταγωγή τους είναι από κει. Ο ήχος τους είναι 100% βρετανικός και η μουσική τους είναι ΕΝΤΕΛΩΣ vintage, με πολύ έντονο occult χαρακτήρα. Πως τον περιγράφει η ίδια η μπάντα; Σαν «το μπάσταρδο αμάλγαμα των VENOM και των JUDAS PRIEST που παλεύουν στο Sunset Strip ενώ οι Danzig και οι King Diamond τους επευφημούν». Εμένα από την άλλη, μου αρέσει αυτή η περιγραφή, αλλά θα αφαιρούσα τον Danzig και την Sunset Strip, μεταφέροντας τη μπάντα σε κάποια από τις εργατικές πόλεις της Αγγλίας, αυτές τις πνιγμένες στην καταχνιά και το σκοτάδι. Τους VENOM λοιπόν τους κρατάμε, κυρίως λόγω φωνητικών. Όπως κρατάμε και τους JUDAS PRIEST, αλλά αυτούς ως το 1980-81. O King Diamond εννοείται πως αποτελεί επιρροή, αφού και horror ατμόσφαιρα έχει, και ποτισμένος από το 70s heavy metal είναι. Τι προσθέτω τώρα… Προσθέτω τους BLACK SABBATH, εννοείται, τους KHEMMIS, ΙΝ SOLITUDE, GHOST, SANHEDRIN (βασικά όλο το vintage και occult heavy metal/hard rock των τελευταίων ετών, απλά αναφέρω τις πολύ «χτυπητές» επιρροές) και φτάνω μέχρι τους IDLE HANDS (υπάρχει gothic στοιχείο στο άλμπουμ) και την τελευταία, εξαιρετική δουλειά των TRIBULATION.
Το δυνατότερο συστατικό του δίσκου είναι οι κιθάρες του. Είτε οι ρυθμικές που «σηκώνουν» πανύψηλες και πανίσχυρες riff-ο-σειρές, είτε στα lead μέρη τους, που είναι τουλάχιστον ευφάνταστα. Χωρίς αυτό να σημαίνει πως οι Αμερικανοί υστερούν στο rhythm section, ούτε να αφήνουμε σε δεύτερη μοίρα τα φωνητικά, που ταιριάζουν πολύ με τη μουσική χωρίς να είναι κάτι το ιδιαίτερο (βασικά, αν τα κρίνουμε αυτόνομα, μέτρια προς κακά θα τα έλεγες). Τι κάνουν λοιπόν με το “Polluted temples” οι DARK MEDITATION; Βάζουν τις βάσεις για μια σπουδαία πορεία ή δημιουργούν έναν δίσκο που δε θα καταφέρουν να ισοφαρίσουν ή να ξεπεράσουν ποτέ; Ο χρόνος θα δείξει. Ελπίζω το πρώτο.
(8 / 10)
Δημήτρης Τσέλλος
(Photo credits: Sarah Hammel)
ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ: RAKE-OFF
ΤΙΤΛΟΣ ΔΙΣΚΟΥ: “Observing madness”
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Raked Rec.
ΣΥΝΘΕΣΗ:
Valerio – Μπάσο
Mirko – Τύμπανα
Frank – Κιθάρες
Stefano – Κιθάρες
Fabio “Banfio” – Φωνητικά
ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ:
Facebook
Spotify
Bandcamp
YouTube
Από την Ρώμη μας έρχονται με μεγάλη έκπληξη οι crossover thrashers RAKE–OFF! Το ότι είναι Ιταλιάνοι προφανώς τους δίνει έξτρα πόντους συμπάθειας πριν την ακρόαση (έχουμε και αδυναμίες εμείς οι azzurri), όπως και το είδος που παίζουν το οποίο δεν το λες ότι ευδοκιμεί κιόλας τη σήμερον ημέρα. Αυτό όμως που πραγματικά μου έκανε τη μεγαλύτερη και θετικότερη εντύπωση είναι το γεγονός ότι παίζουν λες και γνωρίζουν τον ήχο δεκαετίες, με αύρα βετεράνων και εμπειρία ετών, ενώ αν κόψεις φάτσες (κλασικοί Ιταλοί, λέρες), δεν τους λες και… γερολαία. Μετά από 3 ΕΡ (“In twenty sixteen” -2016, “Feeding the fake” -2017 και “Goin’ mental” -2019), έρχεται και η ώρα για το παρθενικό τους άλμπουμ, “Observing madness”. Για να μην το κουράσουμε πολύ, ας πάμε άμεσα στο πλέον θετικό της υπόθεσης. Οι τύποι ζέχνουν POWER TRIP από το χιλιόμετρο. Επειδή προσωπικά τυχαίνει να θεωρώ τους ΡΤ ότι πιο απαραίτητο εμφανίστηκε τα τελευταία πολλά χρόνια, ανάλογου ήχου μπάντες είμαι έτοιμος να τις θάψω περιμένοντας στη γωνία, νομοτελειακά βέβαιος ότι θα φάνε τα μούτρα τους. Ε, οι RAKE-OFF με διέψευσαν στο πρώτο άκουσμα. Και αυτό διότι δεν εστιάζουν στην αντιγραφή όπως άλλοι, αλλά παίρνουν τα βασικά στοιχεία των ΡΤ, δηλαδή την ορμή και τον τσαμπουκά.
Εστιάζουν στον καθαρό τους ήχο, τα κοφτερά τους riff και ένα άκρως επιθετικό και πωρωτικό λαρύγγι από πλευράς του τραγουδιστή Fabio και σε συνδυασμό με έξυπνα μικρά leads που δίνουν ανάσες, έναν πολύ δυνατό ντράμερ και την δεδομένη μικρή διάρκεια του δίσκου τους (μόλις 24 λεπτά και 41 δευτερόλεπτα), σε κερδίζουν με την αμεσότητα τους και την προσέγγιση τους. Στα συν το φοβερό –σχεδόν RPG-άδικο- εξώφυλλο που τραβάει το μάτι με τη μία, ενώ στο τέλος υπάρχει μια έκπληξη που δεν περιμένεις, καθώς μιλάμε για μια πολύ καλή διασκευή στο “Deathrider” των ANTHRAX. Μπορούσαν να διαλέξουν ένα πιο crossover κομμάτι τους που θα τους ταίριαζε περισσότερο, κι όμως πήγαν σε κάτι τέρμα old school και χωρίς να φάνε τα μούτρα τους. Προφανώς και έχουν έντονα hardcore vibes, αλλά τα φιλτράρουν τελείως μεταλλικά και θα γίνουν αρεστοί ακόμα και σε κάποιους που μπορεί να τους αντιμετωπίσουν με σκεπτικισμό αρχικά λόγω στυλ. Τολμώ να τους χαρακτηρίσω σπουδαία ανακάλυψη μια και είχα μεσάνυχτα μέχρι στιγμής, και μακάρι πραγματικά να συνεχίσουν στο ίδιο ύφος και με την ίδια διάθεση μελλοντικά. Σίγουρα μιλάμε για δίσκο που θα ακούσετε μερικά από τα εντυπωσιακότερα περάσματα που μπορεί να φανταστείτε, ενώ ο βαθμός είναι ο ελάχιστος δυνατός λαμβάνοντας υπ’ όψιν τον μέσο όρο ακροατών.
(8 / 10)
Άγγελος Κατσούρας
ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ/ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ: THE MIST FROM THE MOUNTAINS
ΤΙΤΛΟΣ ΔΙΣΚΟΥ: “Monumental – The Temple of Twilight”
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Primitive Reaction Records
ΣΥΝΘΕΣΗ:
Tuomas Karhumäki – Φωνητικά
Kim Strömsholm – Φωνητικά
Tuukka Ahonen – Κιθάρα
Henri Villberg – Μπάσο, πλήκτρα, φωνητικά
Sami Järvinen – Τύμπανα
ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ:
Bandcamp
Facebook
Spotify
YouTube
Ολοκαίνουργιο σχήμα οι THE MIST FROM THE MOUNTAINS. Φινλανδοί, εμφανίζονται για πρώτη φορά στο μεταλλικό προσκήνιο μέσω της επίσης «νεαρής» Primitive Reaction Records, εταιρείας του τραγουδιστή τους, ή μάλλον του ενός από τους τραγουδιστές τους, του Tuomas Karhumäki. “Monumental – The Temple of Twilight” ονομάζεται το ντεμπούτο τους. Ωραίος τίτλος, επιβλητικός, βαρύγδουπος ίσως. Στο Δελτίο Τύπου που συνοδεύει το άλμπουμ, αναφέρεται πως οι βασικές, μεταξύ άλλων, επιρροές τους, είναι οι BORKNAGAR, KVIST (είχα να ακούσω το όνομα αυτό χρόνια!), ARCKANUM, OLD MAN’S CHILD, οι GEHENNA (οι Νορβηγοί blacksters) και οι DIMMU BORGIR. Αυτούς έχουν κάνει «εικόνισμα» οι πέντε Φινλανδοί και ζητούν την ευλογία τους πριν μπουν στο studio. Δεν είναι καθόλου κακό το μείγμα επιρροών τους, εκ πρώτης όψεως. Όπως συμβαίνει όμως σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, είναι καθαρά θέμα ικανότητας και ταλέντου του καλλιτέχνη, στο αν και κατά πόσο θα καταφέρει να τις αφομοιώσει σωστά. Αν αυτό συμβεί, τότε το αποτέλεσμα είναι εκ των πραγμάτων αξιόλογο. Αν όχι, τότε τα ονόματα των επιρροών «καταπίνουν» τον πρωτοεμφανιζόμενο και το φάσμα της αποτυχίας είναι παραπάνω από ορατό. Είναι απειλητικό.
Οι Φινλανδοί ξεκινούν με πόντο από την πρώτη ακρόαση. Η καταγωγή τους σε συνδυασμό με αυτό που θέλουν να παίξουν, εγγυάται ένα θετικό αποτέλεσμα. Παρατηρώ πως ισχύουν οι δηλώσεις τους περί επιδραστικότητας των συγκεκριμένων προαναφερθέντων σχημάτων στη μουσική τους, μόνο που εγώ θα προσέθετα λίγους PRIMORDIAL και ολίγη από NWOSDM στο τελικό μείγμα, κυρίως τους INSOMNIUM. Εμφανής η ικανότητά τους στις ενορχηστρώσεις, πολύ ενδιαφέρουσες οι μελωδίες τους, καλό το παικτικό τους επίπεδο (βόρειοι γαρ) ωραίες οι εναλλαγές των δύο φωνών. Πρωταγωνιστικά τα πλήκτρα όπως πάντα σε τέτοιου είδους μουσική, άκρως θελκτικά τα ακουστικά breaks και «περάσματα», και τα δύο αυτά σε μια όμορφη αντιδιαστολή με τα blast beats, τα tremolo riffs, και τα διάφορα growls… Μνεία και για την «παγωμένη» ατμόσφαιρα της μουσικής τους. Όταν άκουγα τον δίσκο, είχε «ψόφο» έξω και νόμιζα πως έχει «ψόφο» και μέσα!
Αρνητικά τώρα. Το παρακάνουν με τις εναλλαγές στους ρυθμούς και με τα ακουστικά «κοψίματα». Θα μπορούσαν κάλλιστα να μεγαλώσουν τα αντίστοιχα αυτά σημεία, να τα έχουν ως intros και outros και να αφήσουν το κομμάτι να «ρολάρει» στο ενδιάμεσο. Χάνεται μέρος της αμεσότητας έτσι. Δεύτερον, η μπάντα δείχνει να αμφιβάλλει αν πρέπει να αφεθεί στο επικό στοιχείο. Υπάρχουν επικότατα σημεία, όπου μου θύμισαν τους μικρούς θεούς SAOR, αλλά κρατούν λίγο. Τρίτον, ό,τι ισχύει για το επικό στοιχείο, ισχύει και για το folklore. Με λίγα λόγια, το “Monumental – The Temple of Twilight” θα μπορούσε να είναι ένα μικρό διαμάντι επικού folk black. Η μπάντα δείχνει πως έχει όλα τα φόντα και εχέγγυα να το πετύχει αυτό, αλλά σε αυτήν την πρώτη της προσπάθεια, είναι κάπως… «ντροπαλή» και «πελαγωμένη». Ευελπιστώ στο μέλλον να στραφεί προς τα εκεί. Σε γενικές γραμμές όμως, μιλάμε για έναν πολύ καλό δίσκο και οι THE MIST FROM THE MOUNTAINS δε μπορούν να πάρουν λιγότερο από
(7 / 10)
Δημήτρης Τσέλλος
