a
Οι Καναδοί SKULL FIST είναι ίσως ένα από τα πιο δυνατά ονόματα της NWOTHM σκηνής του Καναδά μαζί με τους STRIKER και τους CAULDRON. Δυστυχώς οι καταστάσεις της τελευταίας διετίας με την πανδημία οδήγησαν στην απουσία τους από τα μουσικά δρώμενα. Σαν να μην έφτανε αυτό, προβλήματα με την προηγούμενη δισκογραφική τους οδήγησαν τα μέλη του συγκροτήματος σε οικονομική στενότητα, κάτι που δεν φοβούνται να το κρύψουν. Τρανή απόδειξη είναι το “Paid in full” το οποίο είναι εμπνευσμένο από αυτό ακριβώς το πρόβλημα που μάλιστα δεν παύουν να αντιμετωπίζουν και με χιούμορ.
Στα του δίσκου, υπάρχει μια σημαντική αλλαγή καθώς το συγκρότημα συνεχίζει ως τρίο και μια κιθάρα λιγότερη καθώς ο Johny Nesta αποχώρησε από την μπάντα. Αυτό ρίχνει όλο το βάρος στον frontman του συγκροτήματος Zach Schottler τόσο στις κιθάρες όσο και στα φωνητικά. Σε πρόσφατα videos που κυκλοφόρησε το συγκρότημα στο διαδίκτυο ανέφερε πως ο ήχος έχει εμπνευστεί από τον ήχο των SCORPIONS στα 70’s αλλά και από αυτό των IRON MAIDEN και HELLOWEEN. Εγώ θα πω ότι υπάρχουν επιρροές και από τις τρεις αυτές μπάντες αλλά ο δίσκος έχει την υπογραφή των SKULL FIST τόσο μουσικά όσο και στο θέμα της αστείρευτης ενέργειας που τους χαρακτηρίζει.
Τα δύο πρώτα τραγούδια (“Paid in full”, “Long live the fist”) είναι ήχος που μας έχουν συνηθίσει οι Καναδοί. Ίσως το πρώτο να είναι σε ένα πιο αργό tempo αλλά το δεύτερο είναι σκέτος δυναμίτης. Εκεί που αρχίζουν να φαίνονται και άλλα στοιχεία είναι στο “Crush, kill, destroy”, όπου το μπάσο είναι έντονο ενώ δεν λείπει και μια πιο thrash χροιά που θυμίζει METALLICA. Τα “Blackout” και “Madman”, έχουν στοιχεία από SCORPIONS. Ειδικά στο “Madman” εντυπωσιάζουν τα φωνητικά του Schottler που θυμίζουν έντονα Klaus Meine. Το “For the last time”, έχει πιο power metal στοιχεία όπου πάλι ο Schottler δίνει ρέστα καθώς μεταμορφώνεται φωνητικά σε Michael Kiske. Στο επόμενο τραγούδι έρχεται ίσως μια απογοήτευση, όχι γιατί το “Heavier than metal” είναι κακό, αλλά γιατί είναι ένα παλιό γνώριμο από την εποχή όπου οι SKULL FIST δεν ήταν ιδιαίτερα γνωστοί και συγκεκριμένα το 2010 και το ομώνυμο EP. Σίγουρα είναι πιο “συγυρισμένο” καθώς έχει ηχογραφηθεί σε κανονικό studio, δεν παύει όμως να είναι ένα παλιό κομμάτι σε ένα δίσκο 8 συνολικά τραγουδιών. Ο δίσκος κλείνει με έναν άλλο power metal ύμνο, το “Warrior of the north” στο οποίο ο Schottler δίνει ρέστα στην κιθάρα στο καλύτερο ίσως του solo στον δίσκο.
Σε γενικές γραμμές ο δίσκος είναι πολύ καλός και αποτελεί δείγμα του ταλέντου των SKULL FIST. Ακόμη και ως τρίο, ο ήχος δεν φαίνεται να έχει επηρεαστεί από την απώλεια μιας κιθάρας και των δεύτερων φωνητικών καθώς ο Schottler καταφέρνει να φτάνει στα όρια του shredding τραγουδώντας ταυτόχρονα με φωνητικά που δεν τα λες και εύκολα. Αν έχω ένα παράπονο αυτό έχει να κάνει με την διάρκεια του δίσκου. Οι επτά νέες συνθέσεις μπορεί να είναι εξαιρετικές αλλά θα ήθελα αναμφίβολα 1-2 επιπλέον τραγούδια για να είναι πιο γεμάτος ο δίσκος. Εν κατακλείδι, η επιστροφή των SKULL FIST είναι δυνατή και ηχηρή όπως μας έχουν συνηθίσει και σίγουρα θα χαροποιήσει τους φίλους του συγκροτήματος και όχι μόνο. Long live the fist!
8 / 10
Νίκος Ανδρέου
