Ποτέ δεν ήμουν οπαδός των GREAT WHITE… Ξεκάθαρα πράγματα. Δεν με είχαν κερδίσει στα late 80’s όταν η μπάντα βρισκόταν στην εμπορική της ακμή αν και οφείλω να παραδεχτώ ότι υπήρχε πάντα μία ευδιάκριτη ποιότητα στις συνθέσεις τους. Επίσης, δεν γινόταν να αγνοήσει κάποιος τη σπουδαία φωνή του Jack Russell. Έτσι, η είδηση της πρόσληψης νέου τραγουδιστή και η σχεδόν ταυτόχρονη αντιδικία μεταξύ του Russell και των υπολοίπων original μελών των GREAT WHITE μόνο θετικά δεν έγινε δεκτή από τους fans των Αμερικανών.
Έτσι, ήμουν επιφυλακτικός όταν έβαλα να ακούσω τη νέα τους δουλειά με τίτλο “Elation”. Και το περίεργο του πράγματος ήταν ότι ευχαριστήθηκα πάρα πολύ το νέο δίσκο των Kendall, Lardie και των λοιπών συγγενών. Ο νέος, δε, τραγουδιστής Terry Ilous (XYZ) μπορεί να μην φτάνει σε καμία στιγμή το επίπεδο ερμηνείας του Russell αλλά είναι αξιοπρεπέστατος και μετά από λίγο δεν δίνεις και πολύ σημασία στο γεγονός της απουσίας του πρώην ηγέτη των GREAT WHITE. Το κράμα blues με hard rock αποτελούσε πάντα το φόρτε του συγκροτήματος και έτσι δεν περίμενα κάτι διαφορετικά στο “Elation”. Το “Love train” θα μπορούσε να είναι ακυκλοφόρητο τραγούδι από το “Saints and sinners” των WHITESNAKE ενώ το “Feelin’ so much better” θα χωρούσε άνετα στο “Heartbreak station” των CINDERELLA. Τα “Heart of a man” και “Shotgun Willie’s” είναι μακράν οι κορυφαίες στιγμές του δίσκου και το μόνο που έχω να προσθέσω είναι ότι το “Elation” αποτέλεσε μία απολύτως ευχάριστη έκπληξη! Και αυτό νομίζω λέει πολλά όταν προέρχεται από έναν μη οπαδό των GREAT WHITE…
8 / 10
Σάκης Νίκας
