H ολική μετατόπιση μουσικής πλεύσης είναι ένα από τα στοιχεία που ανέκαθεν προσέγγιζα με υπέρμετρη επιφυλακτικότητα. Και είναι αλήθεια πως τις περισσότερες φορές, δεν βλέπω θετικά μία τέτοια εξέλιξη, ειδικότερα για μπάντες και καλλιτέχνες που έχω σε υπόληψη. Αναγκαίος ο πρόλογος… Οι EREB ALTOR των “By honour” και “The end”, έχουν λιγοστά κοινά σημεία επαφής με το νέο τους πόνημα “Gastrike”… Διαφορετική νοοτροπία, διαφορετική προσέγγιση στον επικό/viking ήχο μέσα από ένα πρίσμα που περισσότερο παραπέμπει σε black μπάντα παρά στο συγκρότημα που γνωρίσαμε, αγαπήσαμε και στηρίξαμε από τα πρώτα του δισκογραφικά βήματα… Τα –συχνότατα- ακραία φωνητικά αλλά και τα έντονα μουσικά ξεσπάσματα έρχονται σε αντιδιαστολή με τις πιο mid tempo επικές διαθέσεις των Σουηδών, το κλίμα σαφώς και έχει διαφοροποιηθεί σε σημείο που να είναι πολύ πιθανό πως θα τους φέρει ενώπιον ενός νέου, ενδεχομένως μεγαλύτερου, κοινού… Ίσως πάλι όχι… Άγνωστες οι βουλές των οπαδών… Η βαθμολογία που ακολουθεί είναι καθαρά με οπαδικά κριτήρια και σε καμία περίπτωση δεν αντηχεί στην αντικειμενικότητα… Τα έχουμε ξαναπεί… Είμαστε οπαδοί και όχι κριτικοί δίσκων… Γι’ αυτό και το “Gastrike” αποτελεί αυτό που στην καθομιλουμένη αποκαλούμε “πίκρα” για τον γράφοντα…
3,5 / 10
Γρηγόρης Μπαξεβανίδης
