“New generation slaves”
Οι Πολωνοί progsters RIVERSIDE, έχουν μία σειρά από εξαιρετικούς δίσκους κι έναν πυρήνα φανατικών οπαδών τη χώρα μας. Άποψή μου, ότι με το “Shrine of new generation slaves”, είναι ικανοί να διευρύνουν ακόμα περισσότερο αυτόν τον πυρήνα και να αποκτήσουν μέρος της δημοτικότητας που έχουν οι OPETH ή οι PORCUPINE TREE, γιατί το αξίζουν αναμφισβήτητα. Μιλώντας με τον ιθύνοντα νου του σχήματος, Mariusz Duda, ξεδιαλύναμε όσες απορίες είχαμε. Ακούστε το άλμπουμ τους, ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ!
Η ακροστιχίδα του τίτλου του δίσκου σας, “Shrines of new generation slaves”, σχηματίζει τη λέξη “SONGS”. Θέλατε μήπως να δείξετε ότι ο δίσκος αυτός είναι προσανατολισμένος πιο πολύ στα τραγούδια καθαυτά;
Για να είμαι ειλικρινής, αρχικά ήθελα να ονομάσω τον δίσκο “Songs”!!! Δυστυχώς όμως, ακουγόταν πολύ κλισέ αυτός ο τίτλος, που σκέφτηκα να κάνω κάτι διαφορετικό και βρήκα μία ακροστιχίδα με πέντε λέξεις που τα αρχικά τους γράμματα να σχηματίζουν αυτή τη λέξη που ήθελα. Μπορεί να μην είναι και ο πιο εύκολος τίτλος για να τον θυμάται κανείς, αλλά νομίζω ότι είναι καλός. Σε ότι αφορά το θέμα των τραγουδιών, αποφασίσαμε να δώσουμε μεγαλύτερη έμφαση στις μελωδίες αυτή τη φορά, το οποίο πιστεύουμε ότι είναι το δυνατό μας σημείο. Ήμουν κουρασμένος από την υπερβολική τεχνική και το πολύ metal και το άλμπουμ αυτό ήθελα να είναι περισσότερο rock και πιο μελωδικό.
Το άλμπουμ σας έχει ένα αρκετά βαθύ concept απ’ όσο ξέρω. Μπορείς να μας πεις δύο κουβέντες γι’ αυτό;
Βασικά δεν είναι concept, αλλά θεματικό, θα έλεγα πιο σωστά. Υπάρχουν πάρα πολλές περιπτώσεις που οι άνθρωποι λειτουργούν εντελώς σαν σκλάβοι στις σύγχρονες κοινωνίες. Ζούμε πραγματικά δύσκολες στιγμές και οι καιροί μας είναι σκληροί για πάρα πολλούς ανθρώπους. Πολλοί φίλοι μου είναι απογοητευμένοι και λυπημένοι, δεν μπορούν να έχουν πάθος για τίποτα. Είναι δηλαδή κάτι σαν «σκλάβοι νέας γενιάς» (“New generation slaves”). Πρέπει να κάνουν κάτι, πρέπει να δώσουν πράγματα στη δουλειά τους, στη σχέση τους ή οπουδήποτε, αλλά τίποτε δεν είναι ευχαρίστηση, τίποτα δεν γίνεται με πάθος. Υπάρχει το τραγούδι “Celebrity touch”, για παράδειγμα, που είναι και το πρώτο single και video clip, που μιλάει για το γεγονός ότι οι άνθρωποι επιδιώκουν με κάθε τρόπο να νιώθουν σημαντικοί. Υπάρχουν τραγούδια που μιλάνε για το πώς είσαι σκλάβος μέσα σε μία σχέση, ακόμα και για το γεγονός ότι δεν γράφουμε πλέον, αλλά όλη η ζωή μας περνάει μέσα από τα iPhones, τη Wikipedia και η μνήμη μας έχει γίνει βραχυπρόθεσμη…
Τώρα που ανέφερες το “Celebrity touch”, βρίσκεις ότι το συγκεκριμένο κομμάτι είναι αντιπροσωπευτικό του ήχου του δίσκου ώστε να το κάνετε πρώτο single και video clip;
Καθόλου!!! Γι’ αυτό το διαλέξαμε!!! Κάποιοι μπορούν να πιστέψουν ότι είναι hard rock τραγούδι, αλλά όταν ακούσουν το δίσκο θα καταλάβουν ότι δεν είναι μπαλάντα. Οι στίχοι του είναι πολύ αντιπροσωπευτικοί των θεμάτων που καταπιανόμαστε, μας εξυπηρετούσε για το video και είναι δεδομένο ότι μπορούμε να το παίζουμε συνέχεια στα live.
Αυτή τη φορά, υποθέτω ότι θέλατε να δημιουργήσετε ένα λιγότερο περίπλοκο άλμπουμ, με μία πιο rock προσέγγιση και να ενσωματώσετε επιρροές από μπάντες όπως οι MUSE…
Απλά ήθελα να προχωρήσω παραπέρα… Ο πληκτράς μας είχε ένα πάρα πολύ παλιό όργανο και ήθελα οπωσδήποτε να το χρησιμοποιήσουμε και να έχουμε αυτούς τους ήχους μαζί με τις κιθάρες και να βγάλουμε το metal από τον ήχο μας. Να παίξουμε πιο rock. Και σε καμία περίπτωση δεν ήθελα να κάνουμε ένα “Anno Domini high definition part 2”, αλλά κάτι διαφορετικό. Θέλω να πιστεύω ότι αυτόν τον στόχο τον πετύχαμε.
Παίζετε μουσική στο ύφος των PORCUPINE TREE, OPETH, TOOL, συγκροτημάτων δηλαδή που είναι αρκετά δημοφιλή και είστε σε μία εταιρία που ξέρει πώς να προμοτάρει τους καλλιτέχνες της και να τους πηγαίνει σε υψηλότερο επίπεδο. Πιστεύεις ότι η χώρα καταγωγής σας (Πολωνία), έχει να κάνει με την παγκόσμια επιτυχία σας;
Ίσως και να έχει να κάνει τελικά…
Είστε ικανοποιημένοι πάντως εσείς με το επίπεδο επιτυχίας των RIVERSIDE μέχρι στιγμής;
Είμαστε ικανοποιημένοι και προχωράμε βήμα-βήμα. Δεν περιμένουμε να έχουμε τρομακτική επιτυχία από τον ένα δίσκο στον άλλο. Το “Shrines of new generation slaves”, ουσιαστικά είναι το δεύτερο άλμπουμ που προωθείται πάρα πολύ. Η InsideOut παλιότερα ανήκε στην SPV, που φαλίρισε (σ.σ. μάλλον δεν πήρε χαμπάρι ότι εν αντιθέσει με εταιρίες της χώρας μας, η SPV, βγήκε από τη διαδικασία χρεοκοπίας πριν μερικές εβδομάδες και όταν ήταν στα ντουζένια της, προωθούσε πάρα πολύ τους καλλιτέχνες της…) και δεν είχαμε την προώθηση που χρειαζόμασταν. Τώρα η InsideOut ανήκει στην EMI και τα πράγματα είναι σαφώς καλύτερα. Ίσως, αν είχαμε αυτή την επιλογή από νωρίτερα, τα πράγματα να ήταν ακόμα πιο καλά για τους RIVERSIDE. Είμαι πάντως χαρούμενος. Άλλωστε, υπάρχουν πολλές μπάντες που κάνουν επιτυχία στα είκοσι χρόνια καριέρας κι εμείς είμαστε ακόμα στα δέκα (γέλια). Δεν θα άλλαζα κάτι στον τρόπο που δουλέψαμε…
Πόσο σημαντικό θεωρείς το γεγονός ότι ουσιαστικά είστε τα ίδια άτομα στο συγκρότημα από το ξεκίνημά του, με την εξαίρεση του πληκτρά;
Είναι πολύ σημαντικό. Σαν άτομα, έχουμε πολύ καλή σχέση μεταξύ μας. Μουσικά, έχουμε βέβαια τις διαφορές μας, δεν συμφωνούμε πάντα σε όλα. Υπάρχουν όμως μερικοί κανόνες που διέπουν το συγκρότημα. Εγώ έχω το όραμα και οι υπόλοιποι με εμπιστεύονται. Ποτέ δεν τσακωθήκαμε για το ποιος έχει τις καλύτερες ιδέες για τραγούδια και ποιες μπήκαν τελικά…
Να γυρίσουμε πίσω στο θέμα των εταιριών. Συνεχίζετε να δουλεύετε με την Mystic Productions στην Πολωνία και την InsideOut για τον υπόλοιπο κόσμο. Είστε τόσο ευχαριστημένοι με τη δουλειά που κάνουν στην πατρίδα σας για τους RIVERSIDE; Πρέπει να είστε αρκετά δημοφιλείς εκεί…
Παίζουμε rock μουσική και είναι δύσκολο να είμαστε διάσημοι στην Πολωνία. Δεν παίζουμε στην τηλεόραση για παράδειγμα, αλλά χίλια άτομα τα μαζεύουμε στις συναυλίες μας άνετα. Η Mystic Productions είναι η πρώτη μας εταιρία και μας αρέσει να δουλεύουμε μαζί τους, οπότε τους κρατήσαμε για τη χώρα μας. Είμαι πάντως πολύ χαρούμενος, επειδή και οι δύο μας εταιρίες κάνουν πάρα πολύ καλό packaging και βγάζουν και βινύλια!
Συνεχίζετε την παράδοση και κυκλοφορείτε δύο bonus tracks για την special edition του CD σας, που ονομάζονται “Night sessions part 1 & 2”. Τι ακριβώς είναι;
Ροχαλητά!!! (γέλια) Εντάξει, πλάκα κάνω! Έχει πιο ambient υλικό, όπως είχαμε κάνει και στο “Rapid eye movement”. Ας πούμε ότι είναι τραγούδια για να τα ακούς και να πας να κοιμηθείς! Από την εταιρία μας, μας ζήτησαν υλικό για δεύτερο CD, για να το χρησιμοποιήσουν στην ειδική έκδοση. Ήθελαν κάποιες instrumental εκτελέσεις κομματιών ή κάποια live τραγούδια μας, εγώ όμως δεν ήθελα να δώσω κάτι που να μην αξίζει τον κόπο και τα χρήματα. Ευτυχώς είχα κλεισμένη μία εβδομάδα στο στούντιο με τους LUNATIC SOUL και μπόρεσα να την εκμεταλλευτώ για να ηχογραφήσουμε αυτά τα δύο τραγούδια.
Πρόσφατα γιορτάσατε τα 10 χρόνια σας σαν συγκρότημα, κυκλοφορώντας το EP “Memories in my head”, που ήταν διαθέσιμο μόνο στους ανθρώπους που παρακολουθούσαν τις συναυλίες σας. Αν δεν κάνω λάθος, λίγο αργότερα το κυκλοφορήσατε κανονικά. Σκεφτήκατε να το βάλετε αυτό σαν bonus CD;
Υπήρχε αρκετά μεγάλη ζήτηση από οπαδούς μας που δεν είχαμε παίξει στη χώρα τους, που αποφασίσαμε να το κυκλοφορήσουμε από την Glassville Records στην Ευρώπη και από την Laser’s Edge στην Αμερική. Λόγω των θετικών αντιδράσεων λοιπόν, ουσιαστικά μπορεί να το βρει όποιος θέλει, οπότε δεν χρειάζεται να το βάλουμε σαν bonus. Απλά είπαμε να μην το κυκλοφορήσουμε από τις εταιρίες που είμαστε τώρα.
Έχετε περιοδεύσει με σπουδαία ονόματα στο παρελθόν, συμπεριλαμβανομένων και των DREAM THEATER. Πως σας βοήθησε αυτή η εμπειρία στις headlining περιοδείες σας αλλά και στον τρόπο που γράφετε μουσική;
Εννοείται ότι μας βοήθησε πάρα πολύ. Από μουσικής άποψης, βέβαια, δεν θα έλεγα ότι επηρεαστήκαμε.
Δεν σου αρέσουν;
Για εμένα, ο τελευταίος τους καλός δίσκος ήταν το “A change of seasons”, αλλά εννοείται ότι έχω απεριόριστο σεβασμό για όλα όσα έχουν πετύχει. Δεν εμπνευστήκαμε καθόλου από του DREAM THEATER μουσικά, λοιπόν. Μετά την περιοδεία μαζί τους όμως, μάθαμε πώς να οργανωνόμαστε και να κάνουμε τα πράγματα εντελώς διαφορετικά από το παρελθόν. Όταν τους παρακολουθούσαμε σε όλες τις πτυχές της περιοδείας, συνειδητοποιούσαμε πόσο ερασιτέχνες είμαστε… Μάθαμε πραγματικά πάρα πολλά για την προετοιμασία της περιοδείας και τα logistics και τους ευχαριστούμε πάρα πολύ γι’ αυτό.
Ποια είναι τα πλάνα σου με το side project σου, τους LUNATIC SOUL;
Ίσως καταφέρω να βγάλουμε δίσκο του χρόνου. Σίγουρα το νωρίτερο δυνατό, είναι στο τέλος του 2013. Έχουμε πάρα πολλές υποχρεώσεις με τους RIVERSIDE φέτος, αφού δίνουμε πάρα πολλές συναυλίες. Όταν θα έχω ελεύθερο χρόνο, θα ηχογραφήσω το δίσκο και θα κυκλοφορήσει με την πρώτη ευκαιρία.
Και για το τέλος, πες μου, ποια γκρουπ εκτιμάς περισσότερο από τη σύγχρονη prog rock/metal σκηνή;
Χμμμ… Κάτσε να σου πω, τώρα που είμαι μπροστά από τη δισκοθήκη μου. Τι βλέπω εδώ… Α!!! BEATLES, LED ZEPPELIN, PINK FLOYD… Είμαι απ’ αυτούς τους τύπους που ακούνε πάρα πολύ 70’s μουσική. Από τα 80’s μου αρέσουν οι MARILLION με τον Fish, οι RUSH και από τα 90’s μου αρέσουν οι PORCUPINE TREE, οι οποίοι όμως δεν μου αρέσουν στα 00’s!!! Μάλλον παραείμαι κλασικός για να ακούσω καινούργια γκρουπ…
Μάλιστα. Μακάρι να σας δούμε από τα μέρη μας.
Κι εγώ το ελπίζω. Να είσαι καλά κι ευχαριστώ για την υποστήριξη.
Σάκης Φράγκος
www.riversideband.pl
Line-up:
Mariusz Duda – φωνητικά, μπάσο, ακουστική κιθάρα
Piotr Grudziński – κιθάρες
Piotr Kozieradzki – ντραμς
Michał Łapaj – πλήκτρα
Δισκογραφία:
“Out Of Myself” – (2003)
“Voices In My Head” – EP (2004)
“Second Life Syndrome” – (2005)
“Rapid Eye Movement” – (2007)
“Reality Dream” – (2008)
“Anno Domini High Definition” – (2009)
“Memories In My Head” – EP (2011)
“Shrine Of New Generation Slaves” – (2013)
