Ερχόμενο με κεκτημένη ταχύτητα (οξύμωρο για το είδος) το doom/death metal από το 2012, μια χρονιά με πάμπολλες καλές κυκλοφορίες του συγκεκριμένου ήχου, χάρηκα όταν ήρθε στα χέρια μου η καινούρια δουλειά των Ιρλανδών MOURNING BELOVETH, οι οποίοι μετά από 5 χρόνια (ζήλεψαν τους SATURNUS στην αργοπορία!) από τη κυκλοφορία του πολύ καλού “A Disease for the ages” (2008), θα κυκλοφορήσουν τη νέα τους δουλειά μέσα στο Φεβρουάριο, με τίτλο “Formless”.
Οι δυο τελευταίοι δίσκοι μου άρεσαν κάτι παραπάνω από πολύ. Doom με χαρακτήρα. Riffs που σου κολλούσαν στο μυαλό. Περίμενα κάτι παρόμοιο μετά από τόσο καιρό, αφού είχα καλομάθει. Με το πρώτο άκουσμα του άλμπουμ είπα απλά «οκ Γιώργο είσαι άυπνος, άκουσε το αργότερα». Τη δεύτερη απλά δεν είπα τίποτα και το έβαλα στο repeat. Μετά λοιπόν από μερικές ακροάσεις (ίσως το ζόρισα λίγο) κατάλαβα ότι κατά κάτι λιγότερο από το ήμισυ (σε διάρκεια) θα ακούσω από αυτό που περίμενα. Τι εννοώ; Μου πήρε πάνω από μισή ώρα… που ισούται με τα δυο πρώτα τραγούδια του δίσκου για να ακούσω το χαρακτηριστικό τους ήχο! Ε, και τι με αυτό, σταμάτησα να τον ακούω μετά από 1,5 τραγούδι… Συνολικά σε 6 κομμάτια διάρκειας 80 λεπτών! Κάτι μας λένε προς το τέλος του “Transmissions”, ένα ακουστικό κομμάτι… Αυτό το κάτι το επαναλαμβάνουν στο τέλος του επόμενου τραγουδιού “Ethics of the precipe”. Τα υπόλοιπα δε νομίζω ότι αξίζουν καν μνείας. Ένα riff εδώ, ένα εκεί, ένα παραπέρα, άψυχα brutal φωνητικά, σε αντίθεση με αυτά του παρελθόντος. Σταθερή αξία όμως τα καθαρά του Frank Brennan. Πάντως δε ξέρω αν έχει να κάνει ότι πλέον δεν είναι στη μπάντα ο Brian Delaney, ιδρυτικό μέλος της μπάντας.
Μάλλον η χειρότερη δουλειά των MOURNING BELOVETH μετά από 20 χρόνια στο χώρο. Ίσως οι πιο σκληροπυρηνικοί doom-άδες να διαφωνούν μαζί μου, αλλά δύσκολα. Ρίχτε ένα αυτάκι και μου λέτε. Μετά από 5 χρόνια αυτό; Όχι κύριε πρόεδρε! Κόφτε τα ουίσκι φίλοι μας Ιρλανδοί… ή πιείτε πιο πολύ… ότι σας εμπνέει τέλος πάντων!
6,5 / 10
Γιώργος Δρογγίτης
