Τέταρτη φορά σε τέσσερα χρόνια; «Ε και» θα πούνε κάποιοι, «μαϊντανοί» θα πούνε οι έχοντες μόνιμη περίοδο, αλλά το point δεν είναι εκεί! Οι KARMA TO BURN δεν έχουν απογοητεύσει σε κανένα από τα προηγούμενα live τους στη χώρα μας και αν θες να περάσεις μια ώρα (και κάτι) pure fun, ξέρεις πως αξίζει να τους τιμήσεις. Αυτό το έχει καταλάβει και ο κόσμος μιας και κάθε φορά γεμίζει τους χώρους που παίζουν, πράγμα που δύσκολα συναντάς σε μπάντες του βεληνεκούς τους. Πριν ένα χρόνο και κάτι τους είχαμε δει στην Αθήνα, αλλά αυτή τη φορά για να αλλλλλάξουμε και λίγο παραστάσεις, ο προορισμός ήταν το Eightball στη Θεσσαλονίκη για ένα Σαββατόβραδο φωτιά… Μόνο που δεν «καήκαμε»!
Οι BLACK HAT BONES είναι γνωστοί πλέον στους σχετικούς heavy rawk «κύκλους», μιας και παρουσιάζονται αρκετά ενεργοί και όλο και κάπου θα τους πάρει το μάτι – αυτί σου. Για μισή ώρα περίπου μας παρουσίασαν το υλικό τους, το οποίο γέρνει περισσότερο προς την πλευρά του αμερικανικού σύγχρονου heavy rock (BLACK STONE CHERRY) παρά στη stoner φφφάαααση. Μπασίστας και κιθαρίστας στις δύο γωνίες τραβούσαν τα βλέμματα με το ουσιαστικό πλην εντυπωσιακό παίξιμό τους και παρά την λιτή σκηνική τους παρουσία (και δεν αναφέρεται για κακό), o drummer τους θα μπορούσε κάλλιστα να παίζει στους GRAVEYARD και ένας frontman γεμάτος ενέργεια και καλή απόδοση φωνητικά, αλλά too much όσον αφορά τη σκηνική του παρουσία, που δεν μου κολλούσε ιδιαίτερα στη φύση της μουσικής τους… Τίμια εμφάνιση, με κάποιες μικρές διορθώσεις μπορούν να γίνουν ακόμη περισσότερο ενδιαφέροντες.
Ήξερα τι να περιμένω από τους Λαρισαίους HIDDEN IN THE BASEMENT μιας και τους είχα δει (πάλι) στο Eightball πριν κάτι μήνες όταν support – αραν τους ORANGE GOBLIN, αλλά πως θα ήταν η μπάντα της βραδιάς δεν θα το έπαιζα και στο στοίχημα! Έχοντας πλέον δώσει στο ενδιάμεσο διάστημα για free downloading – streaming το ντεμπούτο τους “Ego”, παρουσιάστηκαν ακόμη πιο σίγουροι για το υλικό τους και με αέρα headliner. Αμερικάνικο groove στα riffs, σουηδικές μελωδίες στις κιθάρες, heavy rock προσέγγιση σε σημεία και γενικά λίγο απ’ όλα μπορεί να συναντούμε συχνά πλέον, αλλά αυτοί το κάνουν καλά διάολε. Αν αναλογιστούμε δε, πως βρίσκονται ακόμη στις αρχές τους, μας τρέχουν από τώρα τα σάλια για το τι μπορεί να ακολουθήσει στο μέλλον. Μέσα σε όλα αυτά βάλτε και την τίγκα πωρωτική σκηνική τους παρουσία (οι δυο κιθαρίστες στις γωνίες παίζουν μπάλα σαν μεγάλα εξτρέμ) και πάρε ένα «πακέτο» που κέρδισε σίγουρα νέους οπαδούς εκείνη τη βραδιά, και είμαι σίγουρος πως θα μας απασχολήσει και στο μέλλον. And the Oscar goes to φάση λέμε!
Και εκεί που περιμέναμε τους K2B, μπαίνουν σφήνα οι Ελβετοί ROZBUB ως προσωπική επιλογή των headliners. Blues rock trio, με μπόλικες αναφορές στον Jimmy τον Hendrix που δεν έδειξε όμως να ενθουσιάζει κανέναν, αν κρίνουμε και από το ότι το «οεεεε, οε, οε, οεεε, Karmaaa to Buuurn» είχε αρχίσει ήδη να ακούγεται. Λίγο η προσμονή για το trio από την Αμερική, λίγο το ότι κανείς (;) δεν ήξερε πως θα παίξει και τρίτο support, λίγο το ότι μουσικά δεν έλεγαν και πολλά (χωρίς να σημαίνει πως δεν είχαν κάποια καλά στοιχεία), πέρασαν και δεν άγγιξαν.
Έφτασαν τα μεσάνυχτα και έχει έρθει η ώρα για την μπάντα που πρωτοτύπησε σε ένα είδος που πλέον, η πρωτοτυπία αποτελεί είδηση πρωτοσέλιδου! Το πώς καταφέρνουν να groove – άρουν τόσο και να διατηρούν το ενδιαφέρον του ακροατή ουσιαστικά με κύρια δύναμη τα riffs τους, ρωτήστε τους ίδιους. Το θέμα είναι πως για άλλη μια φορά μας έκαναν να περάσουμε καλά, αλλά… κάτι έλειπε! Δεν ξέρω αν φταίει το ότι το κοινό ήταν κουρασμένο ή πως οι K2B δεν είχαν την ενέργεια άλλων φορών (σωστός παίκτης ο νέοπας drummer αλλά μας έλειψε ο «ναυαγός»), η συναυλία πάντως δεν απογειώθηκε. Τα live τους προφανώς και αποκτούν μια διάσταση τζαμαρίσματος το οποίο οφείλει να κορυφωθεί όσο πλησιάζει το encore, κάτι που δεν έγινε! Η αρχή ήταν δυνατή αλλά στη συνέχεια η έλλειψη όρεξης από όλους ήταν εμφανής, σε σημείο που να θεωρούμε καλύτερη στιγμή του live την είσοδο στη σκηνή ενός παλικαριού με γυαλιά ηλίου, να στρίβει το τσιγάρο του δίπλα από τον κιθαρίστα των Karma και να γουστάρει! Νταξ, υπερβολές, οι KARMA TO BURN έπαιξαν καλά, το ότι έχουν και hit – άκια τα οποία ξεσηκώνουν ακόμη και αυτούς που έχουν περίοδο (βλ. πρόλογο) όπως τα “19”, “34” και “28” είναι μεγάλο credit, αν δεν κάνω λάθος ακούστηκαν και 1-2 καινούρια κομμάτια που προφανώς είναι αδύνατο να συγκρατήσουμε με την πρώτη, αλλά ως εκεί… Και όταν μία μπάντα μας έχει συνηθίσει στα καλύτερα, γιατί εμείς να μην τα περιμένουμε; Until next time (που λογικά θα είναι σύντομη), cheers!
Βασίλης Γκορόγιας
Φωτογραφίες: RockOverdose.gr
