Νεοκλασικό metal… Πονεμένη ιστορία… Μικρή μερίδα του μεταλλόκοσμου στηρίζει έμπρακτα και με φανατισμό τις μπάντες του ιδιώματος, με την συντριπτική πλειοψηφία, να κραυγάζει εδώ και χρόνια για παντελή έλειψη ταυτότητας και ηχητικό ξεπατίκωμα των μεγαθηρίων RAINBOW και Yngwie J. MALMSTEEN… Ο καθένας ζυγίζει τις επιλογές που έχει στην διάθεση του, προτάσσει τα γούστα του και πράττει ανάλογα. Οι Σουηδοί GOLDEN RESURRECTION μου είχαν αφήσει τις καλύτερες εντυπώσεις με το ντεμπούτο τους “Glory to my king”, η συνέχεια όμως (“Man with a mission”) δεν ήταν η ανάλογη. Για να είμαστε ακριβοδίκαιοι, δύσκολα μπορείς να ασχοληθείς με το είδος και οι οπαδοί να έχουν την απαίτηση να βρίσκεσαι πάντα στην frontline. Ο Christian Rivel όμως και ο Tommy ReinXeed (φωνητικά και κιθάρα αντίστοιχα) που κινούν τα νήματα των G.R., ξεπερνούν την ανομβρία (ή την μετριότητα του δεύτερου τους άλμπουμ αν προτιμάτε) και μας χαρίζουν πολύ αξιόλογο υλικό, που κρατά τις ισορροπίες στις up tempo συνθέσεις και τις πιο επικές στιγμές και που πλησιάζει σε αρκετά σημεία την μαγεία του δισκογραφικού ξεκινήματος τους. Πάντα προσδιορισμένοι στην χριστιανική θεματολογία, σε πείσμα των καιρών που θέλει old school heavy metal μπάντες να χτίζουν καριέρες βασιζόμενες σε ακραίους στίχους, οι GOLDEN RESURRECTION είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα συγκροτήματος που παντρεύει το neoclassical με το power metal και ασχέτως αν δεν κατορθώνει να ηχήσει πρωτότυπο (ποιός το κάνει άλλωστε και να παίζει υγιές h.m.;), εντούτοις δείχνει να ξεχωρίζει από τους ομογάλακτους του. Heavenly metal για λίγους, με κιθαριστικά και πλήκτρα που απλά σπέρνουν και μια φωνάρα που κολλάει γάντι στον όλο μουσικό καμβά… Ακούστε το χωρίς προκαταλήψεις…
8 / 10
Γρηγόρης Μπαξεβανίδης
