Δεν ξέρω αν θα συνεχίσει έτσι, αλλά ως τώρα η Lifeforce Records μέσα στο 2013 έχει κυκλοφορήσει μόνο ποιοτικότατες δουλειές. Και μία από αυτές (και ίσως η καλύτερή της μέχρι στιγμής) είναι και το νέο άλμπουμ των Φιλανδών OMNIUM GATHERUM. To “Beyond” είναι αισίως το έκτο άλμπουμ της μπάντας μέσα σε 10 χρόνια, δεύτερο μέσω της Lifeforce Records και ίσως αυτό που θα τους δώσει περίοπτη θέση στο χώρο τους. Αν έχετε μείνει στα πρώτα άλμπουμ του κλασικού Σουηδικού melodic death, θα βρεθείτε προ εκπλήξεως. Αν έχετε όμως ακούσει τα δύο τελευταία (“The red shift” και “New world shadows”), το “Beyondείναι η φυσική συνέχεια/εξέλιξή τους και προσωπικά το καλύτερό τους.
Οι OMNIUM GATHERUM δημιουργούν εδώ έναν ήχο βασισμένο στο melodic doom/death με αρκετές melodic death επιρροές, αλλά όπως αυτοί το αντιλαμβάνονται, δίνοντας αυτή τη φορά περισσότερη έμφαση στα lead παρά στα riff, τα οποία όμως δε σημαίνει ότι δεν είναι εκεί. Φανταστείτε μία μίξη των BARREN EARTH, SWALLOW THE SUN, INSOMNIUM, αλλά ακόμα και AMON AMARTH (των πιο μελωδικών/ατμοσφαιρικών κυρίως στιγμών τους) μέσα από ένα πειραματικό πρίσμα με την οπτική της μπάντας και έχετε μία πρώτη εικόνα για τη μουσική του “Beyond”.
Από το υπέροχο εναρκτήριο ορχηστρικό “Luoto” μέχρι και τις τελευταίες νότες του τελευταίου κομματιού του δίσκου, του“White palace”, οι Φιλανδοί δε σε αφήνουν να προσπεράσεις τίποτα. Άλλοτε ατμοσφαιρικοί, άλλοτε επιθετικοί, άλλοτε prog/πειραματικοί, αλλά σταθερά και συνεχόμενα μελωδικοί, με εξαιρετική δουλειά στις κιθάρες (συμπεριλαμβανομένων κάποιων πάρα πολύ ωραίων σόλο όπως του bluesy στο “Living in me”), ιδανικό ήχο από τον «θεούλη» Dan Swano (ο οποίος κάνει και τα καθαρά φωνητικά στο δίσκο, όπου αυτά χρειάστηκαν) και με ποικιλία στα κομμάτια τους, οι OMNIUM GATHERUM βάζουν πολύ γερή υποψηφιότητα για τα 20 καλύτερα άλμπουμ της φετινής χρονιάς για μένα και θα ικανοποιήσουν στο έπακρο τους οπαδούς του χώρου.
Κομμάτια που ξεχώρισα, χωρίς όμως να υπάρχει ένα έστω που να υστερεί ή να μην είναι πολύ καλό, είναι το πιο riff-άτο του δίσκου, “The sonic sign”, το μελωδικό μελαγχολικό (με τα κουπλέ να είναι από τον Dan Swano) “Who could say” και το “Nightwalkers”.
Αυτή η μπάντα με κάθε δίσκο γίνεται και καλύτερη, πειραματίζεται με τον ήχο της και μετά και τις δύο τελευταίες δουλειές της ανυπομονώ για την επόμενη. Αξίζει της προσοχής σας!
8,5 / 10
Φραγκίσκος Σαμοΐλης
Υ.Γ. Η limited edition του δίσκου θα περιέχει και μία διασκευή στο “Subdivisions” των RUSH!
