Οι απόπειρες επανηχογράφησης παλαιών τραγουδιών μου φέρνουν μια καχυποψία. Αν και καταλαβαίνω την ανάγκη των καλλιτεχνών να εκσυγχρονίσουν την ηχητική ποιότητα κομματιών που ηχογραφήθηκαν 30-40 χρόνια πριν, όσο και την οικονομική ανάγκη να συγκεντρώσουν εκ νέου τα δικαιώματα από πωλήσεις αυτών αποκλειστικά στα χέρια τους. Τέλος, είναι αλήθεια πως συγκροτήματα όπως οι STRYPER, περιοδεύουν στηριζόμενοι κυρίως σε υλικό από τις πρώτες τους κυκλοφορίες. Έτσι όσοι νεώτεροι θέλουν να αποκτήσουν αυτά τα τραγούδια δυσκολεύονται.
Από την άλλη όμως, οι παλαιότεροι δύσκολα θα ασχοληθούν με μια συλλογή από επανηχογραφήσεις, όταν ήδη κατέχουν τις αυθεντικές κυκλοφορίες. Όμως, εσείς που το έχετε, πόσες φορές έχετε σκεφτεί να ξαναβάλετε στο πικάπ σας το “Yellow and black attack” τα τελευταία χρόνια; Κι αν το ακούσατε, ευχαριστηθήκατε την απουσία του μπάσου και την τσιταρισμένη παραγωγή; Δύσκολα.
Τα παραπάνω ελαφρυντικά, σε συνάρτηση με τις άψογες εκτελέσεις των τραγουδιών και την άρτια παραγωγή, δίνουν νέα αξία στις συνθέσεις αυτές. Πραγματικά οι STRYPER, όπως πολλοί συνάδελφοί τους από την δεκαετία του ’80, δεν έτυχαν καλής αντιμετώπισης στην Ελλάδα και λίγοι δηλώνουν περήφανα φίλοι τους. Το “Second coming” θα σας βοηθήσει να βγείτε από το καβούκι σας, όπως έγινε και με το “Reborn” του 2005 και το “Murder by pride” του 2009.
Παραδέχομαι πως δεν είμαι μεγάλος τους οπαδός και θυμάμαι ακόμα να ξεπουλάω τα βινύλιά τους (που είχα πάρει με 500 δρχ) για να τα ξαναγοράσω μετά από χρόνια. Όμως ευχαριστήθηκα το “Second coming” και συμφωνώ με τον αρχηγό Michael Sweet που δηλώνει πως “τα τραγούδια ακούγονται υπέροχα, καλύτερα από τις αυθεντικές ηχογραφήσεις από πολλές πλευρές”.
Μετά από αρκετά χρόνια λοιπόν, ευχαριστήθηκα τα “To hell with the devil”, “Calling on you”, “Free”, “Reach out” και το “Soldiers under command” δίχως να σκέφτομαι το Χριστιανικό χαρακτήρα των στίχων. Πόσοι θυμούνται το φοβερό ριφ του “The way”; Εγώ το είχα ξεχάσει. Αν δεν σας θυμίσει FIFTH ANGEL ό,τι θέλετε.
Οι επιλογές των συνθέσεων είναι από το πρώτο ΕΡ και τα επόμενα 3 άλμπουμ, μόνο αλλά αυτό μόνο καλό κάνει στο σύνολο. Υπάρχουν και δυο νέα τραγούδια εδώ, που συνετά έχουν γραφτεί στο ύφος των υπόλοιπων και ταιριάζουν απόλυτα. Ιδιαίτερα το “Blackened” με τα δεύτερα φωνητικά του στο ρεφρέν, ακούγεται πολύ 80’s και σίγουρα θα είχε χωρέσει σε κάποιο από τα παραπάνω άλμπουμ. Γενικά η φωνή του Sweet είναι καταπληκτική και χαίρομαι που την διατηρεί σε υψηλό επίπεδο.
Ο βαθμός αντικατοπτρίζει την προσπάθεια, τις συνθέσεις και το πόσο ευχαριστήθηκα μια δουλειά που αντιμετώπισα με καχυποψία.
8 / 10
Γιώργος Κουκουλάκης
