Νομίζω είναι πλέον κοινώς αποδεκτό, πως το Ισλανδικό black metal είναι από τα πιο “hot” πράγματα στο είδος τον τελευταίο καιρό, με το hype να βρίσκεται συνεχώς σε ανοδική πορεία. Η αρχή μπορούμε να θεωρήσουμε πως μάλλον έγινε με τους SVARTIDAUDI και το “Flesh Cathedral” του 2012, ενώ κάθε χρόνο είχαμε και από μία τουλάχιστον μπάντα να ντεμπουτάρει (χωρίς να μετράμε demos και λοιπές μικρές κυκλοφορίες) και να τραβάει πολλά βλέμματα προς το μέρος της και συνεπώς και την σκηνή.
Έτσι λοιπόν, είχαμε τους WORMLUST το 2013, τους SINMARA την επόμενη χρονιά και πέρυσι τους MISPYRMING, όλα τα μέλη των οποίων συναντάμε και στους NADRA, που αποτελούν τους επόμενους στη σειρά.
Η διαφορά των NADRA σε σχέση με τις περισσότερες μπάντες της Ισλανδικής black metal σκηνής, εντοπίζεται στον ήχο τους, που σε αντίθεση με τη σκοτεινή και χαοτική πολλές φορές προσέγγιση που έχουμε συνηθίσει να εισπράττουμε από εκεί, είναι σαφώς πιο στρωτός και παραδοσιακός. Θα μπορούσαμε να πούμε πως το “Allir vegir til glötunar” κινείται κυρίως σε δύο πεδία: από τη μια στο ατμοσφαιρικό black metal εκ Νορβηγίας, όπως το θαυμάζουμε στους πρώιμους ULVER, και από την άλλη στο USBM α-λά WEAKLING, WOLVES IN THE THRONE ROOM και λοιπά Cascadian bm, κάτι που σημαίνει πως υπάρχει το φλερτ με το post-rock, το οποίο όμως -ευτυχώς- μένει εκεί.
Έχοντας ιδανική διάρκεια (39 λεπτά), ο δίσκος καταφέρνει από το εντυπωσιακό μπάσιμο και τις lead του “Fjallið” όχι μόνο να διατηρήσει το ενδιαφέρον αμείωτο, αλλά σταδιακά να οδηγήσει σε μία κορύφωση, που ολοκληρώνεται με το τελευταίο τετράλεπτο του “Fallið” και τα μαγευτικά του solo. Οι επικού χαρακτήρα μελωδίες που έχουν πλέξει οι Ισλανδοί, οι οποίες μπορεί να φέρουν κάτι και από τη φοβερή και τρομερή σκηνή του Québec (GRIMOIRE, CSEJTHE κ.α.) στους πιο μυημένους, είναι η μεγάλη δύναμη του “Allir vegir til glötunar”. Εκτός αυτού όμως, τα εκφραστικά φωνητικά που αποδίδονται στη μητρική τους γλώσσα, επίσης χτίζουν σε μεγάλο βαθμό την ταυτότητα του ήχου των NADRA. Ενός ήχου που μπορεί να μην είναι πρωτοφανής, αν όμως βγαίνει από άτομα με ταλέντο και αφοσίωση σε αυτό που κάνουν, όπως στην προκειμένη περίπτωση, μπορεί να αγγίξει ευαίσθητες χορδές.
Προσωπικά θεωρώ πως άλμπουμ στην ηχητική κατεύθυνση του “Allir vegir til glötunar”, με τέτοια ποιότητα, τα έχει ανάγκη, αν όχι το είδος, σίγουρα μεγάλο μέρος του αντίστοιχου ακροατηρίου. Αν το 2016 δεν είναι η καλύτερη χρονιά στο black metal μετά το 1996 π.χ., τότε σίγουρα το ντεμπούτο των NADRA θα είναι από τους δίσκους της χρονιάς, με την πεποίθηση πως θα αντέξει στο πέρασμα του χρόνου και θα είναι από τα δημιουργήματα που θα μείνουν, για την τρέχουσα δεκαετία στο bm. Είδωμεν.
8/10
Νίκος Χασούρας
