Μια εξαετία πίσω, ο Thomas “Sarke” Bergli μαζί με τον γνωστό μας frontman των DARKTHRONE, Nocturno Culto, δημιούργησαν τους SARKE. Στη πορεία (2011) στο ρόστερ προστέθηκε ο Steinar Gundersen (SATYRICON, ICS VORTEX) στην κιθάρα και ο Anders Hunstad στα πλήκτρα. Σε ένα μήνα περίπου, κυκλοφορούν το τέταρτο κατά σειρά full length δίσκο τους, με τίτλο “Bogefod”. Σαν μπάντα αυτά τα εφτά χρόνια, δε μπορώ να πω ότι είχαν «σταθερή απόδοση», μια που οι δίσκοι διαφέρουν σε ποιότητα, ίσως και κατά πολύ. Μέχρι τώρα, το “Oldarhian” του 2011, ήταν η καλύτερη τους δουλειά, με διαφορά κιόλας.
Το “Bogefod” είναι ένα concept άλμπουμ, βασισμένο σε μια ιστορία των Βίκινγκς, για ένα νεκροζώντανο, τον Torolv Bogefod, ο οποίος μετά από έναν σκληρό θάνατο, σηκώνεται από το τάφο του και τρομοκρατεί τους ντόπιους. Οι Νορβηγοί με ένα περίεργο κράμα thrash/black metal, ατμοσφαιρικό doom, αλλά και tech στιγμές, έχουν καταφέρει να δημιουργήσουν έναν αρκετά ιδιαίτερο ήχο. Αρκετές στιγμές θυμίζει oldschool CELTIC FROST, ιδιαίτερα στα mid-tempo περάσματα, που κατακλύζουν κυρίως το πρώτο μισό του δίσκου. Μετά το πρώτο μισό, γίνονται πιο ατμοσφαιρικοί, ακόμα και με ακουστική κιθάρα. Έκπληξη αποτελεί το έβδομο κατά σειρά “Dawning”, μια ατμοσφαιρική ακουστική μπαλάντα με μόνο γυναικεία φωνητικά, κάτι καινούριο για τη μπάντα. Κάποια αργόσυρτα lead riffs, κατά στιγμές θυμίζουν ακόμη και SLAYER, αλλά πάνω που λες ότι θα γυρίσει σε thrash-ιά, επιστρέφουν σε πιο black φόρμες, αλλά πάντα mid-tempo. Γενικά, έχει «γκάζια» αλλά όχι πολλά, κάτι που κατά τη γνώμη μου είναι προς όφελος τους, αφού μέσα από την δισκογραφία τους, η ταχύτητα δε τους πολυπάει. Η παραγωγή είναι πάρα πολύ καλή (ίσως υπερβολικά καλή για το είδος), δίνοντας περίοπτη θέση στον ήχο κάθε οργάνου. Τραγούδια που ξεχωρίζω, σε έναν μικρής διάρκειας δίσκο, είναι τα “Blood of men” και “Evil heir”.
Το “Bogefod” είναι ένας καλός δίσκος, έχει ιδιαίτερες στιγμές και τραγούδια που σου κολλούν στο μυαλό. Μετά το “Oldarhian”, σίγουρα η καλύτερη τους δουλειά και σίγουρα κατά πολλάκις καλύτερη, από το προκάτοχό της, “Aruagint”.
7 / 10
Γιώργος Δρογγίτης
