Κάνω την σούμα και με πιάνει ίλιγγος… Το “Rulebreaker” αποτελεί την υπ’ αριθμόν 11 δισκογραφική απόπειρα των PRIMAL FEAR… Για μισό λεπτό… Μιλάμε για την ίδια μπάντα που ουσιαστικά γεννήθηκε μετά την απόρριψη της υποψηφιότητας του Ralf Scheepers για τον μεγάλο του καημό: τους JUDAS PRIEST. Σωστά; Αρκετοί λοιδόρησαν το “πιο PRIEST δεν πάει” στυλ που υιοθέτησε ο πρώην τραγουδιστής των GAMMA RAY και ο συνιδρυτής των P.F., Mat Sinner (SINNER) και ορισμένοι εξ αυτών είχαν προβλέψει πως αργά ή γρήγορα η πορεία τους θα τελείωνε άδοξα. Ευτυχώς, οι Κασσάνδρες και τα “παπαγαλάκια” διαψεύστηκαν. Mπορεί η καριέρα των Γερμανών να μην απογειώθηκε όπως θα ήθελαν οι ίδιοι, οι πωλήσεις να στάθηκαν ικανοποιητικές αλλά όχι θεαματικά αυξανόμενες με κάθε νέα κυκλοφορία… Να μην έπαιξαν headliners στα μεγαλύτερα festival της Ευρώπης. Να “υποβιβάστηκαν” όταν η φυγή του Mat Sinner από το δυναμικό της Nuclear Blast, σήμανε και την ταυτόχρονη αποχώρηση τους από τις αγκάλες της εν λόγω εταιρείας σε μικρότερου βεληνεκούς (βλ. Frontiers). Έμειναν πιστοί στα ιδεώδη που πρέσβευαν κι ας έκαναν λάθους χειρισμούς όταν θέλησαν να νερώσουν λίγο το κρασί τους, να ακουστούν πιο μοντέρνοι και πιο προσιτοί σε μία μάζα οπαδών που δύσκολα μπορείς να προσεγγίσεις παίζοντας heavy metal παλαιάς κοπής.
Αυτό που οφείλουμε να καταστήσουμε κατανοητό ευθύς εξ αρχής, είναι πως αν δεν συμβούν “σημεία και τέρατα”, οι PRIMAL FEAR της μαγικής πρώτης εξάδας κυκλοφοριών τους (“Primal fear”, “Jaws of death”, “Nuclear fire”, “Black sun”, “Devil’s ground”, “Seven seals” δύσκολα θα αναβιώσουν… Θέλετε λόγω παρατεταμένης ορμής και πείσματος, λόγω δεδομένης συγκέντρωσης και αποτύπωσης των πιο μεστών συνθετικών τους ιδεών και φυσικά εξ’ αιτίας του πρότερου μουσικού βίου των κεφαλών του σχήματος; Επιλέξτε κατά το δοκούν. Η μετέπειτα πορεία τους, (“New religion”, “16:6 Before the devil knows you’re dead”) δίχως σε καμία περίπτωση να θεωρηθεί κακή, δεν συγκέντρωνε την δυναμική των προαναφερθέντων. Είχες την αίσθηση πως πάντα κάτι έλειπε. Μια η ασθενέστερη παραγωγή, μια η διάθεση τους να πειραματιστούν λίγο και να “πειράξουν” κάπως το ύφος τους, αποδείχθηκαν πως δεν άντεξαν καθόλου στον χρόνο. Δεν έπειθε πως είναι σε θέση να συναγωνιστεί τους προκατόχους του. Η κατάσταση βελτιώθηκε στην συνέχεια με τα “Unbreakable”, “Delivering the black” και το νέο τους δισκογραφικό πόνημα βαδίζει σε γενικές γραμμές στην ίδια συνταγή, μόνο που στέκει ένα κλικ πιο πάνω! Κι αυτό μόνο ως θετική εξέλιξη λογίζεται!
Οι συνθέσεις παραμένουν στο γνώριμο τους ύφος, άλλοτε φουριόζικες, με εκρήξεις, ξεσπάσματα και γρήγορους ρυθμούς και άλλοτε να κινούνται σε πιο μελωδικές, mid tempo φόρμες, με τον Scheepers να αποδεικνύει και στις δύο περιστάσεις πόσο καλά μπορεί να τα καταφέρει όταν δεν χρειάζεται να τιθασεύσει την φωνή του, αφήνοντας την ελεύθερη να ξεδιπλώσει τα χαρίσματα της. Κλασικότροπο guitar riffing, όμορφα solos προσεκτικά τοποθετημένα και με πραγματικό λόγο ύπαρξης, ώστε να βοηθούν την ροή του υλικού. Το “Rulebreaker” δίχως πολλά φτιασίδια και περίτεχνες ηχητικές προτάσεις, βασιζόμενο στην αειθαλή δυναμική του λεγόμενου παραδοσιακού metal, ξεπερνά τους σκοπέλους γιατί απλούστατα είναι δομημένο στις σωστές βάσεις και φροντίζει να είναι άρτια εκτελεσμένο ώστε να μην ηχεί παρωχημένο και φτηνιάρικη ρέπλικα. Διέπεται από συνέπεια και ποιότητα εφάμιλλη του ονόματος τους, ξεχειλίζει από εμπειρία γιατί οι εμπνευστές του είναι τόσο ικανοί μουσικοί και συνθέτες που δεν χωράει αμφιβολία πως “το έχουν”! Η συζήτηση περί νέων παραμέτρων θεωρώ πως είναι εκ των ουκ άνευ, άλλωστε οι νεωτερισμοί του παρελθόντος δεν επαναλανσάρονται. Από τους PRIMAL FEAR το μόνο που επιζητώ με κάθε νέα τους κυκλοφορία είναι να διατηρούν ανέπαφη την μεταλλική τους ταυτότητα και να συντηρούν την πολύ καλή εικόνα που μας “καλόμαθαν” με το καλημέρα… Δεν υπήρξε ούτε μία στιγμή κατά την διάρκεια της ακρόασης που να απώλεσα το ενδιαφέρον μου, που να βαρέθηκα και να σιχτίρισα βρε αδερφέ… Ίσα-ίσα που η ποιοτική στάθμη ανέβαινε με την πάροδο του χρόνου! Τους βγάζω πραγματικά το καπέλο και το χέρι μου οδηγείται μοιραία στο repeat για ακόμα μια φορά. Όμορφα ξεκίνησε το 2016! Πολύ όμορφα!
8 / 10
Γρηγόρης Μπαξεβανίδης