a
Οι σχετικά άγνωστοι στην χώρα μας, Αμερικανοί HEXX υφίστανται σαν μπάντα από το μακρινό 1983 και διαλύθηκαν το 1991 έχοντας κυκλοφορήσει τρία LP και δυο EP. Η δισκογραφική επιστροφή τους αυτή τη χρονιά χαρακτηρίζεται με αρκετές αλλαγές στη σύνθεση της μπάντας, με σημαντικότερη την προσθήκη του Bobbie Wright στις κιθάρες και ναι, μιλάμε για τον ίδιο άνθρωπο που εκτελεί χρέη τραγουδιστή και κιθαρίστα στους θρυλικούς BROCAS HELM. Και επειδή βλέπω μερικούς να ανασηκώνουν το φρύδι με ενδιαφέρον, να ξεκαθαρίσουμε εδώ ότι η μουσική που παίζουν οι HEXX δεν έχει καμία σχέση με το επικό metal των συμπατριωτών τους αλλά κινούνται σε καθαρά speed/heavy φόρμες. Η μεγαλύτερη επιρροή τους είναι οι JUDAS PRIEST με κάποιες τζούρες από παλιούς SANCTUARY και METAL CHURCH αλλά σαφέστατα το μέταλλο των HEXX έχει σφυρηλατηθεί από το Βρετανικό Ατσάλι των Metal Gods από το Μπέρμιγχαμ.
Το “Wrath Of The Reaper” αποτελείται από 10 συνθέσεις (11 αν προσθέσουμε και το “Certificate Of Death” που χαρακτηρίζεται ως CD bonus) και το αποτέλεσμα κρίνεται αρκετά καλό αν και θα μπορούσε να είναι σαφώς καλύτερο. Η μπάντα κρίνεται άψογη εκτελεστικά, οι κιθάρες των Wright / Watson θυμίζουν (τι άλλο;) PRIEST ενώ και ο νέος τραγουδιστής Eddy Vega έχει μια χαρακτηριστική 80’s χροιά που σίγουρα θα αρέσει σε πολλούς. Το πρόβλημα εστιάζεται στην ανισότητα της ποιότητας των συνθέσεων. Υπάρχουν κομμάτια τα οποία είναι πραγματικά εκπληκτικά και εναλλάσσονται με άλλα που, ενώ δεν μπορείς να τα χαρακτηρίσεις άσχημα, κρίνονται μέτρια, αν όχι αδιάφορα και σίγουρα αυτό μειώνει το τελικό αποτέλεσμα.
Προσωπικά, συνέλαβα τον εαυτό μου να θέλει να ακούσει ξανά και ξανά το, πιο PRIEST πεθαίνεις, “Screaming Sacrifice”, το “Slave In Hell” με το καλπάζων riff του (ίσως και το καλύτερο κομμάτι του δίσκου) , το φοβερό “Swimming The Witch” με την ανατολίτικη χροιά που μου έφερε στο μυαλό τους αγαπημένους μου MERCYFUL FATE, το PRIEST meets EXCITER “ Circle The Drain” και το “Certificate Of Death” με τις έξυπνες εναλλαγές του. Από εκεί και πέρα, τα υπόλοιπα κομμάτια, χωρίς να είναι άσχημα, όπως προανέφερα, εκτιμώ ότι είναι σαφώς κατώτερης ποιότητας από τα προαναφερθέντα.
Συμπερασματικά, αν οι HEXX αποφάσιζαν να κυκλοφορήσουν EP με τα καλύτερα κομμάτια του δίσκου, θα μιλάγαμε ίσως για το EP της χρονιάς. Επειδή όμως εδώ μιλάμε για LP, η βαθμολογία είναι πιο χαμηλή. Παρόλα αυτά οι δυνατότητες της μπάντας είναι ολοφάνερες και είμαι σίγουρος ότι θα μας δώσουν καλύτερα αποτελέσματα στο μέλλον.
7/10
Θοδωρής Κλώνης
