ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Diabolus in musica” – SLAYER
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1998
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: American
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Rick Rubin, SLAYER
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Tom Araya: Μπάσο, Φωνητικά
Jeff Hanneman: Κιθάρες
Kerry King: Κιθάρες
Paul Bostaph: Τύμπανα
Με το “Divine intervention” οι SLAYER έδειξαν ότι βρίσκονται σε μεταβατική φάση. Από το κορυφαίο thrash metal group, μετασχηματιζόντουσαν σε μια μπάντα που θα είχε επιρροές και από το punk/hardcore όπως το έδειξαν στο album διασκευών του 1996, “Undisputed attitude”. Όμως το “Diabolus in musica” ήταν και ο δίσκος με τον οποίο θα «εκμοντερνίζονταν» σε βαθμό που οι παλιοί οπαδοί τους ξενέρωσαν τόσο πολύ που έπαψαν να ασχολούνται ουσιαστικά μαζί τους.
Το “Divine intervention” ήταν περισσότερο υπόθεση του Kerry King συνθετικά, ενώ αυτό εδώ είναι του Jeff Hanneman. Χωρίς τη χαρακτηριστική riff-ολογία του, ο κιθαρίστας που έγραψε μέχρι το 1990 ύμνους, εδώ παλεύει να βγάλει ένα σωστό μουσικό θέμα, αναλώνοντας το χρόνο του περισσότερο σε groovy ρυθμικά μέρη. Και αυτή είναι η τεράστια διαφορά αυτού του δίσκου από τους, μέχρι τότε, δίσκους των Σφαγέων. Όποιος πει ότι το έκαναν για εμπορικούς λόγους, ας το ξανασκεφτεί γιατί στο χάρτη της σκληρής μουσικής συνεχώς ανέβαιναν κι ας πήγε το album αυτό μόλις στο νο31 του Billboard αντί για το νο7 του “Divine…”
Είχα να το ακούσω από τότε που είχε βγει και δεν το θεωρώ καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι έπιασε αράχνες το βινύλιο μετά από 20 χρόνια. Δεν είναι ο δίσκος που θα σε συνεπάρει και είναι και σε σημεία αρκετά «πειραματικός» για τα δεδομένα τους σε επίπεδο ρυθμών. Έχει το “Bitter peace” που είναι φοβερό, αλλά κομματάκια τύπου “Stain of mind” δείχνουν ένα Hanneman που έχασε ολοκληρωτικά το συνθετικό του οίστρο. Καθόλου τυχαία σε συνέντευξη του είχε αναφέρει ότι πλέον δε γράφει μουσική και στις ηχογραφήσεις των δίσκων, όλες τις κιθάρες τις γράφει ο Kerry King. Αυτό και μόνο εξηγεί γιατί οι SLAYER δεν κατάφεραν στην ύστερη εποχή να πείσουν το ακροατήριο για τους δίσκους τους. Όπως και να έχει το “Diabolus in musica” είναι ο δίσκος-σφραγίδα μιας εποχής που το ύφος των MACHINE HEAD μεσουρανούσε και ανάγκαζε και παλιές μπάντες σαν τους SLAYER να το υιοθετήσουν. Εδώ το ζήσαμε στον ακραίο βαθμό όταν τη φοβερή συναυλία τους στο Περιστέρι την άνοιξαν οι SYSTEM OF A DOWN, που έφαγαν κράξιμο άνευ προηγουμένου! Μάλλον οι περισσότεροι λίγα χρόνια μετά κοκορεύονται ότι τους έχουν δει live…
Λευτέρης Τσουρέας
