ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Heresy” – PARADOX
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1989
ΕΤΑΙΡΙΑ: Roadracer Records
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Harris Johns
ΣΥΝΘΕΣΗ:
Charly Steinhauer – φωνητικά, κιθάρα
Markus Spyth – κιθάρα
Matthias “K.ter” Fries (Schmitt) – μπάσο
Axel Blaha – ντραμς
Όσα χρόνια και να περάσουν, θα θεωρώ το “Heresy” μέσα στους 10 καλύτερους thrash metal δίσκους που έχω ακούσει. Έχοντας πάθει πλάκα με το “Product of imagination” δύο χρόνια πριν, περίμενα πολλά από το “Heresy”, το οποίο μάλιστα είχε και ιδιαίτερα ενδιαφέρον concept που αφορούσε τον καθολικισμό, τις σταυροφορίες και διάφορα τέτοια. Από το πρώτο άκουσμα της ακουστικής κιθάρας στο ομώνυμο κομμάτι που ανοίγει τον δίσκο, οι PARADOX σε πιάνουν από τον λαιμό και δεν σε αφήνουν να πάρεις ανάσα. Εναλλαγές mid-tempo και uptempo τραγουδιών, στο κλασικό τους Bay Area ύφος, σαν να ακούς το “Master of puppets” των φτωχών, μεροκαματιάρηδων Γερμανών, με ολίγη από FLOTSAM AND JETSAM και TESTAMENT και μυθικά τραγούδια, όπως το “Heresy”, το “Search for perfection”, “The burning”, “Massacre of the Cathars”, “Serenity” και άνετα θα μπορούσα να έγραφα όλο το άλμπουμ, που περιέχει μανιασμένα κιθαριστικά riffs και τόσα χρόνια με κάνουν να απορώ, για ποιον λόγο οι PARADOX δεν απέκτησαν τουλάχιστον το status συγκροτημάτων όπως οι ANNIHILATOR, για παράδειγμα, με τους οποίους ξεκίνησαν από την ίδια εταιρία. Ίσως να μην τους πίστεψε τόσο πολύ η Roadrunner και το promotion να περιορίστηκε στη γενέτειρά τους, τη Γερμανία.
Όπως και να έχει, νιώθω πολύ τυχερός που έζησα αυτό το διαμάντι στην εποχή του και είναι από τους δίσκους που πολύ τακτικά επισκέπτομαι, σχεδόν 30 χρόνια αργότερα. Δεν ξέρω πόσο επιτυχημένη θα είναι η συνέχεια του “Heresy” που ετοιμάζει ο Charly Steinhauer, βασικός συνθέτης, κιθαρίστας και τραγουδιστής (όλοι οι PARADOX δηλαδή) αυτόν τον καιρό, τίποτα όμως δεν θα αλλάξει την άποψή μου για το αριστούργημα αυτό.
Σάκης Φράγκος
