ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Hot in the shade” – KISS
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1989
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Polygram
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Paul Stanley & Gene Simmons
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά/Κιθάρα – Paul Stanley
Μπάσο/Κιθάρα – Gene Simmons
Κιθάρα – Bruce Kulick
Drums – Eric Carr
30 χρόνια συμπληρώνονται φέτος από την κυκλοφορία του “Hot in the shade” υπενθυμίζοντας μου –όχι ότι χρειαζόταν και καμία ιδιαίτερη υποσημείωση- ότι μεγαλώνω με γοργούς ρυθμούς αφού το συγκεκριμένο άλμπουμ ήταν το πρώτο που περίμενα να αγοράσω από τους KISS έχοντας γίνει οπαδός τους λίγους μήνες νωρίτερα. Οπότε υπάρχει, αυτονόητα, ένα ιδιαίτερο δέσιμο και μία προσωπική, βιωματική σχέση με το εν λόγω άλμπουμ. Πάμε να δούμε, λοιπόν, λιγάκι τι γινόταν στο στρατόπεδο των KISS εκείνη την εποχή. Ο Stanley συνεχίζοντας το σερί παραγωγικότητας και αστείρευτης ενέργειας πραγματοποιεί την πρώτη του solo tour την άνοιξη του 1989 (έχοντας στα τύμπανα τον μετέπειτα drummer των KISS, Eric Singer). O Simmons πραγματοποιεί μερικά ακόμη αποτυχημένα βήματα στον κινηματογράφο ενώ συνεχίζει ακάθεκτος με τη Simmons Records. Ο Carr συνεχίζει να γράφει μερικά πολύ όμορφα demos –τόσο για τον επερχόμενο νέο δίσκο όσο και για τη σειρά κινουμένων σχεδίων που είχε στο μυαλό του (Rockheads)- και ο Kulick περιμένει το κάλεσμα των δύο αφεντικών του.
Την ίδια στιγμή ανανεώνουν το συμβόλαιο με την Polygram βάζοντας στα ταμεία πολύ και ζεστό χρήμα. Σημειωτέον: το συμβόλαιο είχε δεκαετή διάρκεια και οι KISS θα έπρεπε να παραδώσουν ισάριθμους δίσκους (συμπεριλαμβανομένων δύο solo δίσκων, μίας ακόμη συλλογής και του Alive III)…δεν τηρήθηκε ποτέ! Τι έκαναν, λοιπόν, οι Stanley & Simmons; Τήρησαν τις παραδόσεις της καταγωγής τους, πίστωσαν τους λογαριασμούς τους και έριξαν ελάχιστα χρήματα στην παραγωγή του “Hot in the shade”! Ουσιαστικά χρησιμοποίησαν τις ηχογραφήσεις των Cherokee Studios (μικρό προβάδικο studio που χρησιμοποιούνταν τότε από τις μεγάλες μπάντες για ηχογράφηση…demos!) και έφτασαν σε σημείο τέτοιο να μην αντικαταστήσουν σε 2-3 τραγούδια το drum machine με κανονικά τύμπανα προς μεγάλη απογοήτευση του Carr. Με το πρόσχημα της φράσης «επιστροφή στις ρίζες» το “Hot in the shade” είχε μία άθλια παραγωγή –παρεμπιπτόντως δεν έχει γίνει ποτέ remastered- αλλά είχε 12 τουλάχιστον κομματάρες! Βασικά, αν είχε μόνο 12 κομμάτια και όχι 15 + μία σωστή παραγωγή θα μιλάγαμε για ένα πραγματικό διαμάντι της δισκογραφίας των KISS. Αλλά με το «αν» δεν γράφεται ιστορία.
Με εξαίρεση, λοιπόν, των “Boomerang” (ντροπή για την ιστορία των KISS), “Little Caesar” (το κρατάμε μόνο σαν το ντεμπούτο του Carr στο studio σαν lead τραγουδιστής) και “Read my body” (τραγικό), ΟΛΑ τα υπόλοιπα κομμάτια είναι εξαιρετικά! Βγάζοντας προς τα έξω μία street αισθητική που ήταν τόσο διαδεδομένη εκείνη την εποχή ανάμεσα στα συγκροτήματα, το “Hot in the shade” αποτελούσε μία επαναφορά στον κλασικό ήχο τους (η ολική επαναφορά θα ερχόταν στο “Revenge”) και η περιοδεία που ακολούθησε ήταν από τις καλύτερες που είχε κάνει ποτέ το Αμερικάνικο συγκρότημα. Για το single “Hide your heart” και την ταυτόχρονη κυκλοφορία του εκείνη τη χρονιά από τους KISS, Frehley, MOLLY HATCHET τα ξέρετε. Ίσως δεν είναι ιδιαιτέρως γνωστή η συνεργασία του Carr με τον Frehley για το “Trouble Walkin’” που δεν καρποφόρησε λόγω…ανωτέρας βίας (βλ. Simmons & Stanley)! Ας είμαστε καλά να πούμε περισσότερα στην…40η επέτειο!
Did you know that:
• O παραγωγός Vini Poncia επέστρεψε στο πλευρό των KISS –έστω και με το ρόλο συμβουλάτορα- κατά τη διάρκεια του πρώτου στάδιου των ηχογραφήσεων. Η τελευταία φορά που είχε συνεργαστεί με τους KISS ήταν το 1980 όπου είχε αναλάβει και την παραγωγή του “Unmasked”.
• Ο μακαρίτης Eric Carr είχε γράψει τουλάχιστον τέσσερα κομμάτια για το “Hot in the shade”. Με τον έναν ή τον άλλον τρόπο όλα είδαν το φως της δημοσιότητας κάποια στιγμή ενώ αξίζει να σημειώσουμε ότι ένα εξ αυτών, το “Ain’t that peculiar”, ήταν μία πρώιμη εκδοχή του “Little Caesar”.
• Στην περιοδεία που ακολούθησε για την προώθηση του δίσκου, οι σχέσεις του Paul Stanley με τον Eric Carr είχαν φτάσει σε οριακό επίπεδο με τα δύο μέλη των KISS να μην μιλάνε μεταξύ τους. Πιθανή αιτία ήταν το «κόψιμο» από το set ενός drum solo του Carr που αποτελούσε συνέχεια του αντίστοιχου εντυπωσιακού solo της “Crazy Nights Tour”.
Σάκης Νίκας
