ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Infestation” – RATT
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 2010
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Roadrunner
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Michael Baskette
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά – Stephen Pearcy
Κιθάρα – Carlos Cavazo
Κιθάρα – Warren DeMartini
Μπάσο – Robbie Crane
Drums – Bobby Blotzer
Οι RATT ήταν πάντα ένα από τα πιο αγαπημένα μου σχήματα από τη σκηνή του L.A. της δεκαετίας του 80 αφού μαζί με μπάντες σαν τους DOKKEN, MOTLEY CRUE, L.A. GUNS και πολλούς άλλους διαμόρφωσαν το τοπίο για τη γιγάντωση του hard rock στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού και εν συνεχεία σε όλο τον κόσμο. Στα 90s τα πράγματα δυσκόλεψαν απίστευτα για όλους αυτούς και έτσι κάποιες σποραδικές κυκλοφορίες που έσκαγαν στο Happening σαν βόμβες (π.χ. “Collage”, “Ratt”) μπορεί να μην ήταν εφάμιλλες του ένδοξου παρελθόντος αλλά τουλάχιστον συντηρούσαν το ενδιαφέρον μας για τους RATT. Και πάλι όμως εκεί που λέγαμε ότι οι Αμερικανοί είχαν επανέλθει για τα καλά, τα γνωστά προβλήματα του παρελθόντος οδήγησαν ξανά το συγκρότημα στη διάλυση μέχρι το 2007 όταν και πάλι τα ξαναβρήκαν, έδωσαν κάμποσες συναυλίες και υπέγραψαν με τη Loud & Proud Records (με διανομή στην Ευρώπη μέσω της Roadrunner) για έναν ακόμη δίσκο! Το όνομα αυτού ήταν “Infestation” το οποίο έφτασε στις προθήκες των δισκάδικων το 2010.
Από τις πρώτες νότες του “Infestation” γινόταν σαφές ότι οι RATT δεν είχαν κανέναν απολύτως σκοπό για πειραματισμούς και λοιπές μουσικές αναζητήσεις. Ο στόχος ήταν ένας και μοναδικός: επιστροφή στις ρίζες και πιο συγκεκριμένα στον ήχο του “Out of the cellar” και του “Invasion of your privacy”. Έτσι βρέθηκαν στο περιθώριο οι πιο εναλλακτικές και blues επιρροές του ομώνυμου δίσκου του 1999 και οι RATT κυκλοφορούν ένα φανταστικό άλμπουμ που δικαίωσε τις προσδοκίες όλων των οπαδών τους. Ποιοι ήταν οι καταλυτικοί παράγοντες αυτού του επιτυχημένου αποτελέσματος; Καταρχάς η χημεία μεταξύ των DeMartini/Pearcy/Blotzer ήταν παρούσα και αδιαμφισβήτητη. Κομμάτια σαν τα “Eat me up alive”, “Best of me”, “Last call” κ.α. είναι κλασικά RATT και θέλεις να τα ακούς ξανά και ξανά. Επιπλέον, η παρουσία του πολύπειρου Carlos Cavazo (QUIET RIOT) δίπλα στον DeMartini αλλά κυρίως στο συνθετικό τομέα μόνο καλό έκανε στη μπάντα ενώ ο Robbie Crane ο οποίος έκλεινε ήδη πολλά χρόνια σαν μέλος των RATT συνετέλεσε και αυτός τα μέγιστα στο τελικό αποτέλεσμα. Τέλος, θα ήταν παράλειψη αν δεν αναφέραμε το όνομα του παραγωγού Michael Baskette που έδωσε έναν πιο μοντέρνο αέρα στον ήχο των RATT χωρίς να απωλέσει την ταυτότητα του συγκροτήματος. Πολύ βασικό αυτό!
Το “Infestation” ήταν ένα από τα καλύτερα comeback άλμπουμ ενός συγκροτήματος το οποίο δυστυχώς έμελε να είναι το κύκνειο άσμα των RATT…τουλάχιστον προς το παρόν. Δυστυχώς σήμερα η μπάντα δεν είναι αυτή που ήταν και κάτι που να μείνει παρακαλώ μεταξύ μας και να μη φτάσει στα αυτιά του Pearcy: RATT χωρίς DeMartini ΔΕΝ είναι RATT!
Did you know that:
• O δίσκος ηχογραφήθηκε στο studio του παραγωγού Michael Baskette στη Virginia. Αυτή ήταν η πρώτη φορά που οι RATT ηχογραφούσαν ένα άλμπουμ έξω από το Los Angeles.
• Κλασικά η Ιαπωνική έκδοση του δίσκου περιελάμβανε ένα bonus κομμάτι. Αυτό ήταν το “Scatter”, μία σύνθεση των DeMartini & Pearcy
• Πέντε χρόνια πριν την κυκλοφορία του δίσκου, ο μπασίστας Robbie Crane είχε βρεθεί στη χώρα μας για συναυλίες με τους ADLER’S APPETITE όπου το line-up…φώναζε L.A. και Sunset Strip αφού εκτός του Steven Adler, ήταν μαζί και οι Jizzy Pearl, Kerri Kelli. Χαμός!
Σάκης Νίκας
