Ειλικρινά δεν γνωρίζω τη λογική πίσω από την επανακυκλοφορία των τεσσάρων πρώτων δίσκων των DOKKEN από τη στιγμή που δεν είναι διόλου δυσεύρετα ενώ έχουν επανεκδοθεί σχετικά πρόσφατα σε μία εξαιρετική σειρά επανεκδόσεων από τη Rock Candy. Ίσως στην BMG γνωρίζουν κάτι παραπάνω ή βασίζονται στο γεγονός ότι θα υπάρξουν οι αμετανόητοι συλλέκτες βινυλίου που θα βάλουν ξανά βαθιά το χέρι στην τσέπη για μία ακόμη ανούσια επανέκδοση. Όπως έχω πει πολλές φορές στο παρελθόν, φούσκα είναι και θα σκάσει κάποια στιγμή. Μέχρι τότε όμως, οι εταιρείες θα συνεχίζουν το…προκλητικό τους έργο.
Καταρχάς, δεν μιλάμε καν για την ποιότητα των συγκεκριμένων δίσκων, έτσι; Εδώ έχουμε την αφρόκρεμα των συνθέσεων των DOKKEN οι οποίοι μεγαλούργησαν σε μία πενταετία και οριοθέτησαν τον hard n’ heavy ήχο. Εδώ δεν κρίνουμε όμως τους δίσκους…αυτοί είναι κλασικοί και σίγουρα τους έχουν ήδη στη δισκοθήκη τους σχεδόν όλοι! Εδώ εξετάζουμε την επανέκδοση και οφείλουμε να υπογραμμίσουμε ότι δεν έχει κανένα απολύτως νόημα πέραν του προαναφερθέντος συλλεκτικού ενδιαφέροντος. Η ουσία είναι ότι όχι μόνο δεν υπάρχει bonus υλικό αλλά ταυτόχρονα δεν συμπεριλαμβάνεται και το αψεγάδιαστο live “Beast from the east”. Αδιανόητο! Κάνεις που κάνεις μία δουλειά, κάντην τουλάχιστον ολοκληρωμένη. Επίσης, τόσο οι συλλέκτες των βινυλίων όσο και των CD έχουν σίγουρα τους δίσκους. Δεν γίνεται να μην τους έχουν. Οπότε, ποιο το νόημα αυτού του box set;
Η νοσταλγία είναι ωραία και προσωπικά παραδέχομαι ότι είμαι και θιασώτης αυτής! Ωστόσο, θα πρέπει να έχει τα όρια της αλλά μην ξεχνάμε ότι η ευθύνη βαραίνει αποκλειστικά το αγοραστικό κοινό. Θα το καταλάβαινα αν ήταν δυσεύρετα ή αν υπήρχαν κάποια τραγούδια παραπάνω. Επειδή όμως δεν ισχύει τίποτα από τα δύο, συνιστώ να παραμείνετε στις πρώτες εκδόσεις ή στις φανταστικές επανεκδόσεις της Rock Candy.
Σάκης Νίκας
