ONOMA ΑΛΜΠΟΥΜ: “Vagabonds of the western world” – THIN LIZZY
ETOΣ KYKΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1973
ΕΤΑΙΡΙΑ: Decca Record Company
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Nick Tauber & Philip Lynott
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά/Mπάσο – Philip Lynott
Κιθάρες – Eric Bell
Τύμπανα – Brian Downey
Συνήθως η μεγάλη πλειοψηφία των οπαδών όταν συζητά για τους τεράστιους ΤΗΙΝ LIZZY παραλείπει να αναφερθεί στην πρώτη τους rock περίοδο των τριών πρώτων δίσκων. Πολύ λανθασμένα κατά την άποψή μου, μιας και μπορεί η πρώιμη περίοδος να ήταν αυτή στη οποία διαμορφωνόταν ο χαρακτήρας και η ηχητική ταυτότητα του σχήματος και να μην είχαν βρει ακόμα τα “πατήματά τους”, σε αυτήν εδώ την εποχή ανήκουν κομμάτια σαν το γνωστό “Whisky in the jar” που αποτέλεσε την πρώτη τους επιτυχία αλλά και παραγνωρισμένοι μεγάλοι ύμνοι στο ευρύτερο κοινό όπως τα “Black boys on the corner”, “Little Darling”, “Sitamoia”, “Remembering”, “Honesty is no excuse”, “Mama nature said”, “The hero and the madman”, “Vagabond of the western world” και αρκετά ακόμα. Aξίζει πραγματικά να τα ανακαλύψετε όσοι δεν το έχετε κάνει.
Το “Vagabonds of the western world” που μας ενδιαφέρει σε αυτές τις γραμμές και κλείνει πλέον τα 50 χρόνια του, ήταν ο τρίτος και πιο ολοκληρωμένος έως τότε δίσκος του σχήματος, κυκλοφόρησε λίγο καιρό μετά την επιτυχία του παραδοσιακού “Whisky in the jar”. Οι ηχογραφήσεις του δίσκου έγιναν στα καινούργια studios της δισκογραφικής Decca στο Λονδίνο και την παραγωγή για άλλη μια φορά θα αναλάβει ο Nick Tauber με τον Phil Lynott στην θέση του συμπαραγωγού. Σε αυτόν τον δίσκο σε σχέση με το παρελθόν, χρησιμοποιήσαν περισσότερο χρόνο για τος ηχογραφήσεις αλλά και για τις μίξεις των κομματιών ώστε να πετύχουν καλύτερο αποτέλεσμα.
Το τρίο είχε επίσης αποκτήσει την κατάλληλη εμπειρία από τις συνεχόμενες συναυλίες στην Βρετανία και στην Ευρώπη αλλά και ο ίδιος ο Lynott διέθετε πλέον μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση σαν στιχουργός αλλά και σαν συνθέτης.
Το “Rocker” ήταν το κομμάτι που επιλέχθηκε σαν single από τον δίσκο και παρόλο που δεν κατάφερε να μπει στα single charts της Βρετανίας, προς μεγάλη απογοήτευση όλων, ήταν όμως το κομμάτι που έδειχνε ξεκάθαρα την μελλοντική μουσική κατεύθυνση που θα ακολουθούσαν. Εκτός από εξαιρετικό track, είναι επίσης ένα κομμάτι που αγαπήθηκε από τους οπαδούς και παρέμεινε στα live sets τους και τα επόμενα χρόνια.
Το “Slow blues” πατά πάνω σε καθαρές blues φόρμες κάτι που δοκίμαζαν πολλές μπάντες της εποχής ενώ το εναρκτήριο κομμάτι “Mama nature said” με τον rhythm and blues ρυθμό του και το ξεκάθαρα περιβαλλοντολογικό του μήνυμα, μας φανερώνει εξ αρχής την μοναδική ευαισθησία, ενσυναίσθηση και καλλιέργεια του στιχουργού Phil Lynott.
Στο “The hero and the madman” o λυρισμός, η φαντασία του ποιητή Lynott και ο μοναδικός του τρόπος να αφηγείται ιστορίες μας πάει σε άλλο επίπεδο που τα επόμενα χρόνια θα τον καθιερώσουν και θα αναδείξουν περαιτέρω αυτήν του την μοναδική ικανότητα. Μουσικά έχουμε να κάνουμε με ένα “περιπετειώδες” rock κομμάτι που όπως έγραψα και παραπάνω το θεωρώ ένα από τα καλύτερα “άσημα” κομμάτια του ρεπερτορίου τους.
Το ίδιο με τα παραπάνω και πολλά περισσότερα ισχύουν για το αριστουργηματικό ομώνυμο κομμάτι, εδώ έχουμε επίσης μια εξαιρετική σύνθεση, από τις πιο heavy στιγμές του δίσκου με έντομο το ιρλανδικό άρωμα μέσα της, στίχους με σπουδαίο storytelling για άλλη μια φορά στον δίσκο αυτόν. Από τα καλύτερα κομμάτια της πρώτης τους εποχής αναμφίβολα, αξίζει να το ανακαλύψετε όσοι δεν το έχετε ακούσει.
Το “Little girl in bloom” είναι από αυτά τα ρομαντικά pop rock κομμάτια που συνήθιζε να γράφει ο Lynott και στα επόμενα albums και εδώ παίρνουμε μια πρώτη γεύση των καθαριστικών αρμονιών που θα καθιερώσουν τα επόμενα χρόνια. Το “Gonna creep up on you” είναι ένα ζόρικο και groovy rock κομμάτι με το rhythm section των Lynott/ Downey να ξεχωρίζει. Ο δίσκος θα κλείσει με το “A song for while I’m away” μια ρομαντική μπαλάντα υψηλής αισθητικής και ποιότητας με τα έγχορδα να τονίζουν την σύνθεση.
Ο δίσκος παρόλες τις πολύ καλές κριτικές που έλαβε, δεν κατάφερε να πουλήσει τα αναμενόμενα, με την μπάντα να βγαίνει αμέσως στον δρόμο να το προωθήσει στην Βρετανία αλλά και στην Ιρλανδία. Όμως παρόλο που το σχήμα ήταν ενεργό και δραστήριο στις συναυλίες, ο κιθαρίστας Eric Bell είχε αρχίσει να δυσανασχετεί με την business πλευρά της μπάντας που ήθελε τους managers και τους διοργανωτές να παρεμβαίνουν, να υποδεικνύουν και να έχουν λόγο στο πως πρέπει να κινηθεί το σχήμα, όλα αυτά ξεκίνησαν λίγο μετά την επιτυχία του single “Whisky in the Jar”.
Aποτέλεσμα όλης αυτής της πίεσης ήταν να παραιτηθεί την Πρωτοχρονιά του 1974 αμέσως μετά από μια συναυλία και την αμέσως επόμενη ημέρα για να τελειώσει η περιοδεία επιστρατεύθηκε ο Gary Moore που εκείνη την εποχή έπαιζε στους SKID ROW. Ήταν η πρώτη αλλά όχι και η τελευταία φορά που ο Moore θα κληθεί να βγάλει τα κάστανα από την φωτιά για τους ΤΗΙΝ LIZZY. Αλλά αυτό είναι μια διαφορετική ιστορία.
Did you know that?
– To εξώφυλλο του δίσκου θα επιμεληθεί ο Jim Fitzpatrick και αυτό που εγκαινιάζει μια μακρόχρονη συνεργασία της μπάντας με τον καλλιτέχνη.
– Το single “Randolph’s tango/Broken dreams” κυκλοφόρησε τον Μάιο του 1973 με το σκεπτικό να συνεχίσει την επιτυχία του “Whisky in the jar” αλλά δεν τα κατάφερε.
– Το single που επιλέχθηκε για την προώθηση του “Vagabonds of the western world” ήταν το εξαιρετικό “The rocker” και κυκλοφόρησε τον Νοέμβριο του ’73.Μια σύνθεση των Bell/ Downey/ Lynott που δυστυχώς δεν κατάφερε να μπει στα βρετανικά charts, έφτασε όμως στο Νο 11 των Ιρλανδικών charts. To b-side του στην Ευρώπη ήταν το κομμάτι “Here I go again”.
– Mετά την εμπορική αποτυχία του δίσκου αυτός έμελλε να είναι και ο τελευταίος δίσκος στην δισκογραφική εταιρία Decca.
– H απαγγελία στο κομμάτι “The hero and the madman” ανήκει στον Kid Jensen, έναν βρετανό DJ και παρουσιαστή. O συγκεκριμένος δεν επιλέχθηκε τυχαία μιας και σαν DJ του Radio Luxemburg είχε ανακηρύξει το ομώνυμο ντεμπούτο της μπάντας σαν album της χρονιάς του το 1971 και φρόντιζε να στηρίζει την μπάντα μέσω της ραδιοφωνικής συχνότητας που εργαζόταν από το πρώτα της κιόλας βήματα.
Γιάννης Παπαευθυμίου
